Εχασαν τον Ρουβίκωνα, STOP

Χαιρόμαστε ιδιαίτερα που μια επισήμανση που κάναμε εμείς χτες στον ιστότοπο μας την βλέπουμε σήμερα να επαναλαμβάνεται από δημοσιογράφο καθημερινής αστικής εφημερίδας. Και εννοούμε τις αντιδράσεις που δεν υπήρξαν από το πολιτικό προσωπικό της χώρας, μετά την τελευταία δράση μελών του Ρουβίκωνα στο γραφείο του τραμπούκου δικαστικού επιμελητή  Παύλου Καλκιτανίδης, εν αντιθέσει με τον καταιγισμό καταδικαστικών ανακοινώσεων που είδαν το φως της δημοσιότητας όταν τα μέλη της συλλογικότητας έριξαν κάποια τρικάκια, έξω από το σπίτι που διαμένει ο Α. Γεωργιάδης. Κι αυτό δεν είναι τυχαίο.

Παραθέτουμε στο σχόλιο του Δημήτρη Κανελλόπουλου, που υπάρχει στην "ΕφΣυν"

 Θυμάστε τα τρικάκια (χαρτάκια) και τα πακέτα με τα μακαρόνια που πέταξαν τα παιδιά του Ρουβίκωνα στο πεζοδρόμιο, έξω από το σπίτι του κ. Γεωργιάδη; Του Αδώνιδος;

Φυσικά και το θυμάστε. Ακολούθησε πλήθος δηλώσεων καταδίκης της επιχείρησης, κάποιοι μάλιστα μίλησαν και για φασισμό. Πολιτικοί και δημοσιογράφοι ανέβηκαν στα κάγκελα, δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό έλεγαν και δεν πρέπει να το αφήσουμε έτσι. Μέχρι και ο ΣΥΡΙΖΑ έβγαλε ανακοίνωση καταδίκης. Σου λέει, μακαρόνια πέταξαν, είναι τρομοκρατία.

Προχθές ωστόσο είχαμε κι άλλη καταδρομική του Ρουβίκωνα, στο γραφείο εκείνου του μάγκα δικαστικού επιμελητή που πήγε στις 5 και μισή αξημέρωτα να πετάξει έξω από το σπίτι της τη συνταξιούχο δημοσιογράφο στου Ζωγράφου. Ο Ρουβίκωνας μπούκαρε στο γραφείο αυτού του τύπου και τα έκανε γης μαδιάμ. Του έσπασε και την πόρτα. Όπως και ο δικαστικός επιμελητής έσπασε την πόρτα της Ιωάννας Κολοβού. Μάχαιραν έδωκας, μάχαιραν θα λάβεις.

Ε, λοιπόν, ενώ για τη μία επιχείρηση του Ρουβίκωνα είχαμε ένα κάρο καταδίκες, για την άλλη δεν μίλησε κανένας. Τσιμουδιά η Νέα Δημοκρατία και οι υπουργοί της. Ούτε λέξη.  Ούτε και οι πρόθυμοι δημοσιογράφοι. Εξαφανίστηκαν όλοι τους. Τι συνέβη ρε παιδιά; Ή θα καταδικάζουμε όλες τις καταδρομικές του Ρουβίκωνα ως τρομοκρατικές, ανεπίτρεπτες, παράνομες και αδιανόητες #not ανεξαρτήτως στόχου ή δεν πρέπει να μιλάμε καν. Δεν μπορεί να επιλέγουμε τις επιχειρήσεις και να βγάζουμε ανακοινώσεις κατά το δοκούν, ανάλογα το πολιτικό κόστος.

Αφήστε δε που καταδίκασαν μία επιχείρηση που ήταν εντελώς συμβολική (μακαρόνια πέταξαν!) ενώ δεν είπαν τίποτε για μία επιχείρηση που «κατέστρεψε» ένα γραφείο! Μεγάλη η υποκρισία τους τελικά.