Ακόμα και ο σφοδρότερος αριστερός αντίπαλος του Περισσού (περιττό να πούμε ότι ανήκουμε σ' αυτούς) δε φανταζόταν το βαθμό εθνικιστικού παροξυσμού που θα έφτανε αυτό το κόμμα. Οχι μόνο λόγω του ρεφορμισμού του, που επιβάλλει κάποιες αποστάσεις από την κυρίαρχη εθνικιστική γραμμή, αλλά και για συγκεκριμένους ιστορικούς λόγους. Ο Περισσός καπηλεύεται την ιστορία του κομμουνιστικού κινήματος και, όπως είναι γνωστό, αυτή η ιστορία, είχε ανοιχτό μέτωπο με τον εθνικισμό.
Το ΚΚΕ αντιτάχτηκε στη «μεγάλη ιδέα» και οι κομμουνιστές του μεσοπόλεμου το πλήρωσαν ακριβά αυτό, με διώξεις, βασανιστήρια, φυλακίσεις, εξορίες. Το ΚΚΕ τήρησε τη διεθνιστική γραμμή της Γ' Διεθνούς στο Μακεδόνικο, έδωσε μάχες γι' αυτό και οι κομμουνιστές το πλήρωσαν ακριβά.
Το ΚΚΕ υπερασπίστηκε, από το μεσοπόλεμο ακόμα, τα δικαιώματα των Μακεδόνων (Σλαβομακεδόνων), δεδηκε μαζί τους, απέκτησε ιδιαίτερη επιρροή στις περιοχές όπου αυτοί ζούσαν, χτυπήδηκε με τους κάθε λογής εδνικισμούς (ελληνικό, βουλγαρικό, μακεδόνικο, σερβικό).
Το ΚΚΕ κάλεσε τους Μακεδόνες στους απελευδερωτικούς αγώνες του 1941-45 και του 1946-49. Δεκάδες χιλιάδες ήταν οι μακεδόνες πολιτικοί πρόσφυγες, οργανωμένοι στο ΚΚΕ και στις μετωπικές του οργανώσεις. Εκατοντάδες σελίδες έχουν γραφεί στα κομματικά κείμενα για το μακεδόνικο ζήτημα και τους Σλαβομακεδόνες.
θα περίμενε κανείς, λοιπόν, ότι το κόμμα που εξακολουθεί να φέρει τον τίτλο εκείνου του διεθνιστικού ΚΚΕ, δα ήταν κάπως προσεκτικό σήμερα. Θα κρατούσε κάποιες αποστάσεις από τον κυρίαρχο εθνικισμό.
Οχι μόνο δεν το βλέπουμε, όμως, αλλά αντίθετα βλέπουμε τον Περισσό να έχει μετατραπεί σε σημαιοφόρο του ελληνικού εδνικισμού, κρατώντας ψηλά τη σημαία, μαζί με τον Ψωμιάδη και τον Καρατζαφέρη.
Είναι τα στελέχη του Περισσού που όπου βρεδούν κι όπου σταδούν επαναλαμβάνουν σαν χαλασμένα γραμμόφωνα «δεν υπάρχει μακεδόνικο έθνος, δεν υπάρχει μακεδόνικη γλώσσα». Είναι κι αυτό μια πρόσδετη απόδειξη, ότι αυτό το κόμμα δεν έχει καμιά σχέση με την κομμουνιστική-διεδνιστική παράδοση.
Από την εφημερίδα ΚΟΝΤΡΑ
Δημοσίευση σχολίου