«Η αντίληψη των μικροαστών για την Ιστορία είναι σε μεγάλο βαθμό ρομαντική.
Ο Μέγας Ναπολέων δεν γοήτευσε φυσικά τη φτωχή φαντασία των Γερμανών με τον ναπολεόντειο Κώδικα αλλά με τα εκατομμύρια θύματά του.
Στους κατακτητές, οι κηλίδες από αίμα πάνε τόσο ωραία όσο σε άλλους οι φακίδες. Οταν, το 1964, κάποιος δρ Πέχελ έγραφε, για τον Τσένγκις Χαν, ότι η καταστροφή είκοσι αυτοκρατοριών και ο θάνατος δεκάδων εκατομμυρίων ανθρώπων ήταν το αναγκαίο τίμημα για την Pax Mongolica, εννοούσε προφανώς ότι αυτός ο αιματοβαμμένος κατακτητής πρέπει να θεωρείται μεγάλος μόνο από το γεγονός ότι στις σχέσεις του με τους ανθρώπους παραήταν κουβαρντάς.
Λοιπόν: Πρέπει να καταστραφεί αυτός ο σεβασμός προς τους δολοφόνους. Η καθημερινή λογική δεν πρέπει να δειλιάζει όταν επισκέπτεται τους αιώνες: αυτό που εκτιμάμε σωστό για τα μικρά, δεν μπορεί ν' αλλάζει όταν πρόκειται για τα μεγάλα. Οταν οι κρατούντες επιτρέπουν στον παλιανθρωπάκο να γίνει μεγάλος παλιάνθρωπος, εμείς δεν πρέπει να του δίνουμε ξεχωριστή θέση - και μάλιστα όχι μόνο στην παλιανθρωπιά αλλά και στη δική μας αντίληψη της Ιστορίας»...
Μπέρτολτ Μπρεχτ
«Αποτρεπτή άνοδο του Αρτούρο Ούι»
Δημοσίευση σχολίου