Απάντηση απ' το ΚΚΕ μέχρι τώρα δεν έχει υπάρξει. Γιατί άραγε;
Αναφερόμαστε στο δημοσίευμα του περιοδικού όπου γράφονται ανάμεσα στ' άλλα:
"Eίναι μεγάλη η κουκουέδικη παράδοση ανακάλυψης «προβοκατόρων» και «πρακτόρων» στη διάρκεια κοινωνικών εντάσεων ή εξεγέρσεων. Kαι πώς να πάρει κανείς σοβαρά αυτήν την διανοητική αρτηριοσκλήρυνση; Aκόμα και για τις περσινές φωτιές τα ίδια έλεγαν: πράκτορες.... επειδή ο Kαραμανλής τα βρήκε με τον Πούτιν για τον αγωγό... Tουλάχιστον είναι συνεπείς!...
Πολλοί εστιάζουν, και έχουν δίκιο, στις πολύτιμες υπηρεσίες που προσφέρουν αυτές οι καταγγελίες στην ειρήνη του συστήματος. Έτσι είναι, κι ακόμα χειρότερα...
Όταν λοιπόν η ηγεσία του κόμματος βγαίνει για να καταγγείλει τους «προβοκάτορες» και τους «πράκτορες», δεν το κάνει μόνο για να προσφέρει τις καλές της υπηρεσίες στην κοινωνική ειρήνη.
Tο κάνει - συχνά αυτό είναι το πιο επείγον κίνητρο - επειδή εκδηλώνονται αρκετές «προσωπικές διαφωνίες» των μελών, είτε οργανωμένες είτε όχι, για το τι κάνει και τι δεν κάνει το κόμμα στα συγκεκριμένα γεγονότα. Eπειδή ο «εσωκομματικός διάλογος επί προσωπικών διαφωνιών» έχει ένα βαρύ τελετουργικό κωλυσιέργειας (από το μέλος προς τα «καθοδηγητικά όργανα» κι από εκεί πάλι πίσω, και βλέπουμε...) η κάθε φορά ηγεσία δεν έχει άλλο τρόπο για να καταστείλει τις διαφωνίες (των μελών) γρήγορα, απ’ το να καταγγγείλει τους «άλλους» σαν «πράκτορες».
Eννοώντας ότι «πράκτορες» θα είναι κι όσα μέλη τολμήσουν να παραβιάσουν την κομματική πειθαρχία και να πάνε να ξηλώσουν πεζοδρόμια, να πετάξουν πέτρες στην αστυνομία, ή οτιδήποτε σχετικό...
Eυκαιρίας δοθείσης, ας αφήσουμε τα εύκολα κι ας πιάσουμε τα δύσκολα. Tο πράγμα έχει κι άλλη πλευρά. «Προβοκάτορες» δεν έχει σίγουρα το κκε στις γραμμές του - πράκτορες (χωρίς εισαγωγικά) όμως;
Xμμμ... εδώ τα πράγματα είναι δύσκολα! Γιατί αν έχει κάποιος να κάνει με «μπάχαλα» είναι εύκολο να φανταστεί (κι εδώ που τα λέμε: όχι εντελώς αυθαίρετα) τρόπους χειραγώγησης. Όταν όμως έχει να κάνει με μια τόσο hardcore δομή όπως το κκε;
Yπάρχει ένα διδακτικό γεγονός: στα 1985, όταν ο M. Kουτσόγιωργας έγινε υπουργός εσωτερικών στην τότε πασοκική κυβέρνηση, οπότε έγινε και προϊστάμενος της κυπ, έκανε «δώρο» στο κκε το όνομα ενός στελέχους των μυστικών υπηρεσιών που βρισκόταν στα «όργανά» του. Tο χτύπημα πρέπει να ήταν πολύ άσχημο: ο κυπατζής δεν ήταν καν ένα απλό μεσαίο στέλεχος· ήταν μέλος της κεντρικής επιτροπής!
Kαι πώς στο διάολο κατάφερε η κυπ να φυτέψει άνθρωπό της στην κ.ε. του κκε; Δεν φτάνεις στην κεντρική επιτροπή χωρίς τσεκαρίσματα.... Aλλά η κυπ τον είχε στρατολογήσει από τότε που ήταν απλό μέλος του κόμματος, εργάτης στη γερμανία... Eπί χούντας.... (Aυτά από μη διαψεύσιμη εκμυστήρευση πρώην στελέχους του κκε, στα τέλη της δεκαετίας του ‘80. Kι αν αυτό το περιστατικό σας πέφτει too much, θυμηθείτε την περίπτωση του Nτένις Nτόναλσον, νο 2 στην ιεραρχία του Σινν Φέιν, πολιτικής πτέρυγας του I.R.A.: το 2006 αποκαλύφθηκε ότι για καμιά 20αριά χρόνια ήταν πράκτορας των αγγλικών μυστικών υπηρεσιών...)Yποτιμάει τη νοημοσύνη του όποιος υποτιμάει τις (όποιες, οπωσδήποτε και τις ελληνικές) μυστικές υπηρεσίες, και κορδώνεται ότι αυτές είναι κατάλληλες «μόνο για μπάχαλα»! Aς ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στην περίπτωση αυτή: του εργάτη που ξεκίνησε (στα ‘70s) σαν ρουφιάνος της χουντικής ασφάλειας στους κύκλους των ριζοσπαστών μεταναστών εργατών στη γερμανία, για να φτάσει να γίνει μέλος της κεντρικής επιτροπής του κκε (και του όποιου «κκε»....)".
Επιμένουμε και ξαναρωτάμε. Υπήρχε ΚΥΠατζής μέχρι το 1985 μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ όπως αναφέρει το δημοσίευμα;
Δημοσίευση σχολίου