«Η οικονομική κρίση δεν έρχεται μόνη της, αλλά είναι πια φανερό πως κουβαλάει μαζί της και μια κρίση νομιμότητας των ηγετών μας, ένα έλλειμμα ισότητας, ένα πρόβλημα δημοκρατίας. Πόση ακόμη φτώχεια μπορούν να αντέξουν οι κοινωνίες μας, που μέχρι τώρα ήταν συνηθισμένες να παρακολουθούν στην τηλεόραση τη φτώχεια των άλλων; Και πόσο ακόμη μπορούν να αντέξουν οι αποκλεισμένοι τις πολιτικές που τους αφαιρούν το δικαίωμα της εργασίας- αυτήν την ωμή βία που δεν τολμάει να πει το όνομά της;», γράφει σήμερα στα «Νέα» ο Ρ. Βρανάς.Ενώ η καθηγήτρια στο τμήμα Κοινωνιολογίας του Παντείου, Φωτεινής Τσαλίκογλου, σε παλαιότερη τοποθέτησή της είχε υπογραμμίσει: "Μορφή θεσμικά αποδεκτής βίας αποτελεί η φτώχεια, η ανεργία, η απειλή της απόλυσης, μορφή βίας αποτελεί να ζεις με τον τρόμο της επιβίωσης. Μια βία όμως που τείνει να πάρει τις διαστάσεις ενός "φυσικοποιημένου" κακού, μια βία που δε θα ποινικοποιηθεί από κανένα δικαστήριο και οι δράστες της θα απολαύουν μια αδιατάρακτη ασυλία".
Μετά απ’ αυτά ας σχολιάσουμε αυτά που ακούσαμε σήμερα κατά την προ ημερησία διάταξης συζήτηση σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών, στην βουλή, για τη δημόσια Ασφάλεια.
«Αντιμετωπίζουμε τα τελευταία χρόνια μία συνεχή έξαρση της εγκληματικότητας, ακραία έκφραση εξτρεμιστικών δράσεων, κατάλυση του πανεπιστημιακού ασύλου από περιθωριακές ομάδες», είναι σύμφωνα με τον Καραμανλή η σημερινή κατάσταση που οφείλεται, πάντα σύμφωνα με τον πρωθυπουργό στην «υψηλή συγκέντρωση πληθυσμού στα δυο αστικά κέντρα» και στην «γεωγραφική θέση της χώρας που ευνοεί τη μετανάστευση». Δεν παρέλειψε ο Καραμανλής να χαϊδέψει και τα αυτιά των «νοικοκυραίων» ψηφοφόρων ρίχνοντας τα εμέσματα του στην νεολαιίστικη εξέγερση του Δεκέμβρη, προαναγγέλλοντας επίσης την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου.
«Αντιμετωπίσαμε κατάφορη παραβίαση του πανεπιστημιακού ασύλου από ομάδες που δραστηριοποιούνται εδώ και χρόνια χρησιμοποιώντας τους ακαδημαϊκούς χώρους είτε ως ορμητήριο παράνομων ενεργειών ή ως καταφύγιο έναντι του νόμου, εμπρησμούς βανδαλισμούς, κλοπές», τόνισε ενώ δεν στοχεύοντας σε ΣΥΝ και ΠΑΣΟΚ συμπλήρωσε: «Βρεθήκαμε απέναντι σε ανεύθυνους υποκινητές σε ακατανόητη σιωπή πολιτικών δυνάμεων».
Απ’ την πλευρά του σε μια αναμενόμενη τοποθέτηση ο Γ. Παπανδρέου απευθυνόμενος στα συντηρητικά ανακλαστικά των ψηφοφόρων και αφού τόνισε ότι το ΠΑΣΟΚ είχε «τα σώματα ασφαλείας σε υποδειγματική κατάσταση» επιτέθηκε στην κυβέρνηση λέγοντας ότι: «Εχετε διαλύσει κάθε έννοια ευνομούμενης πολιτείας», και «απαξιώνετε τα σώματα ασφαλείας κ. πρωθυπουργέ». Δεν έχασε την ευκαιρία, ο Γ. Παπανδρέου, να υψώσει τους αντιπολιτευτικούς τόνους αναφέροντας τους χειρισμούς της κυβέρνησης στην υπόθεση του Βατοπεδίου, των υποκλοπών, της Siemens, αλλά και των άγονων γραμμών στο Αιγαίο,
Η Αλέκα Παπαρήγα έκανε μια εντυπωσιακή ομιλία.Αλλά ως συνήθως το ΚΚΕ, βγάζει φλας αριστερά, θεωρητικά αλλά πρακτικά στρίβει δεξιά.
Η γ,γ του ΚΚΕ εκτίμησε ότι υπάρχει αύξηση της εγκληματικότητας, λόγω οικονομικής κρίσης τονίζοντας όμως ότι η βία είναι συνυφασμένη με το καθεστώς ταξικής εκμετάλλευσης που βιώνουμε.
Τόνισε ότι ενώ για την «βία από τα κάτω» γίνονται τόσες αναφορές για την «βία από τα πάνω» δεν μιλάει κανένας.
Εδειξε φυσικά την αποδοκιμασία του κόμματος της απέναντι σε κάθε δυναμική ενέργεια των εργαζομένων έξω και ενάντια στην αστική νομιμότητα λέγοντας ότι «μερικές μορφές πάλης δεν βοηθούν».
Ο Α. Αλαβάνος από τον Συν σε μια τοποθέτηση, κατώτερη των περιστάσεων περιορίστηκε να πει ότι «στα πολιτικά προβλήματα χρειάζονται πολιτικές λύσεις», τάχτηκε φυσικά ενάντια στην ένταση της αστυνομικής καταστολής, ενώ στάθηκε αντίθετος στην κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου.
Ο Καρατζαφέρης σε ένα ρεσιτάλ ρατσισμού δήλωσε ότι το κόμμα του δεν θα επιτρέψει να «κατακτηθεί η πατρίδα» -από τους μετανάστες προφανώς- ζήτησε να καταργηθεί το πανεπιστημιακό άσυλο, ενώ κατηγόρησε τον Παπανδρέου σαν «εραστή της κουκούλας» τονίζοντας ότι οι κουκουλοφόροι αχρηστεύουν τον ρόλο των ρουφιοκαμερών.Στην τελική, παρακολουθώντας όλη αυτή την συζήτηση στην βουλή είδαμε ότι αναλώθηκε σε ανούσιες κομματικές αντιπαραθέσεις ενώ από καμιά πλευρά δεν εντοπίστηκε η μήτρα που γεννάει την παραβατικότητα, -μόνο η Α. Παπαρήγα έκανε κάποιες αναφορές- ενώ για το θέμα της βίας όλοι οι ομιλητές είδαν το δέντρο και έχασαν το δάσος.
Το έχουμε ξαναγράψει. Η κυβέρνηση κατασκευάζει «εχθρούς της κοινωνίας» -«κουκουλοφόρους», «τρομοκράτες», μετανάστες, πανεπιστημιακό άσυλο- για να θωρακίσει τους μηχανισμούς καταστολής της επειδή περιμένει πρωτόγνωρες λαϊκές αντιδράσεις μπροστά στην επέλαση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.
Ετσι εκμεταλλευόμενη το υπαρκτό πρόβλημα τας αυξημένης παραβατικότητας –τους λόγους τους έχουμε αναλύσει σε περασμένη ανάρτησή μας- και με την βοήθεια των ΜΜΕ προσπαθεί να απροσανατολίσει τον εργαζόμενο λαό.
Λες και το πρόβλημα της απολυμένης εργάτριας του Λαναρά είναι που έσπασε η τζαμαρία μιας κυριλάτης μπουτίκ στο Κολωνάκι, λες και το πρόβλημα του εργάτη που δουλεύει στην Αλουμίλ, του Μυλωνά είναι αν θα γίνει σμπαράλια καμιά τράπεζα κι όχι ότι ο ίδιος αναγκάζεται να παίρνει μειωμένο τον μισθό του κατά 20% για να μην βρεθεί στα αζήτητα.
Τα πραγματικά προβλήματα του εργαζόμενου, η ανεργία, η φτώχεια, η υπερχρέωση του νοικοκυριού, η περιθωριοποίηση, μπήκαν στο περιθώριο και αντικατασταθήκανε με μια «κατασκευασμένη πραγματικότητα» από τους κρατικούς μηχανισμούς και τα κρατικοδίαιτα δημοσιογραφικά ρουφιανοπαπαγαλάκια των Μ.Μ.Ε. Αυτή είναι η πραγματική βία που υφίσταται η εργατική τάξη. Και πώς θα αντιμετωπιστεί αυτή δεν ακούσαμε ούτε κουβέντα σήμερα απ’ τους εθνονταβατζήδες μας.
Ο παγκόσμιος καπιταλισμός περνάει κρίση που δημιούργησε ο ίδιος. Αυτό το αποτέλεσμα είναι συνυφασμένο με την φύση του ίδιου του συστήματος. Και κάθε καπιταλιστική χώρα παίρνει μέτρα προσπαθώντας να την αντιμετωπίσει πριν δημιουργηθούν ανεξέλεγκτες καταστάσεις απ’ τους λαούς που αναγκάζονται να σηκώσουν τα βάρη της κρίσης. Μονόδρομος είναι να θωρακίσουν ακόμα περισσότερο τους κατασταλτικούς μηχανισμούς τους.
Στην χώρα μας η κυβέρνηση ψάχνει προσχήματα και κατασκευάζει «εχθρούς της κοινωνίας» για να το κάνει αυτό.
Δημοσίευση σχολίου