Τον δικηγόρο Χρ. Νικολιτσόπουλος θα τον θυμάστε φανταζόμαστε. Ηταν ο δικηγόρος της ΓΣΕΕ που είχε κάποια αλισβερίσια με τον Θέμο Αναστασιάδη για να καταλήξει η Τσέκου να του πάει το επίμαχο DVD.
Προφυλακίστηκε για ένα φεγγάρι, μιλούσε ότι τον διακατείχε «αυτοκτονικός ιδεασμός» και έδωσε μια γελοία παράσταση κατά την αποφυλάκισή του.
Δεν θα επανέλθουμε σ’ αυτή την βρόμικη ιστορία αλλά θα σταθούμε σε μια άλλη πτυχή του χαρακτήρα αυτού του τύπου. Αν και είναι ένας από τους πλέον προβεβλημένους εργατολόγους, με τεράστιο κύκλο εργασιών (το δικό του γραφείο κι αυτό του Μητρόπουλου μαζεύουν όλο το «χαρτί»), είναι ένας άθλιος δραχμοφονιάς και μάλιστα στοχεύοντας φτωχές εργάτριες.
Να πάρουμε τα πράγματα απ’ την αρχή. Για χρόνια οι καθαρίστριες πάλευαν με κάθε μορφή αγώνα –η συμβολή της Κωνσταντίνας Κούνεβα ήταν σημαντική- για πλήρη και σταθερή εργασία, με πλήρη ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα. Παράλληλα έδιναν και νομικό αγώνα έχοντας αναθέσει και στο γραφείο του Νικολιτσόπουλου –λόγω ότι ήταν δικηγόρος και της ΓΣΕΕ- να τους εκπροσωπεί νομικά. Ο αγώνας για ορισμένες απ’ αυτές είχε θετικά αποτελέσματα.
Μετά απ’ αυτή την εξέλιξη ο Νικολουτσόπουλος ζήτησε από κάθε εργάτρια, καθαρίστρια, που ο αγώνας της δικαιώθηκε να του καταβάλει σαν αμοιβή έναν μικτό μισθό, ισχυριζόμενος ότι η μετατροπή των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου, οφείλεται σε δικές του ενέργειες.
Οι καθαρίστριες θεώρησαν και με το δίκιο τους ότι ήταν υπερβολικές οι απαιτήσεις του μεγαλοδικηγόρου και αρνήθηκαν.
Τότε αυτός "βομβάρδισε" με εκατοντάδες αγωγές τον κλάδο, απαιτώντας χρηματικές αποζημιώσεις της τάξης περίπου των 3.000 ευρώ από κάθε καθαρίστρια.
Η πρώτη αγωγή εκδικάστηκε και φυσικά οι δικαστές του Ειρηνοδικείου Αθήνας αποδέχτηκαν τις αξιώσεις του μεγαλοδικηγόρου. Αναγκάζουν την καθαρίστρια σε δημόσιο σχολείο, Βασιλική Αραμπατζή να ακουμπήσει στον Χρ. Νικολιτσόπουλος, ένα μεικτό μισθό (891 ευρώ) με το νόμιμο τόκο από το Γενάρη του 2007 συν 200 ευρώ μέρος της δικαστικής δαπάνης. Ανοιξε έτσι ο δρόμος για να τσουβαλιάσει εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ ο μεγαλοδικηγόρος αν σκεφτούμε ότι τις ίδιες απαιτήσεις έχει από 7.000 περίπου καθαρίστριες.
Η απόφαση αυτή δεν είναι τόσο αθώα όσο φαίνετε. Το μήνυμα που θέλει να στείλει το κράτος –χρησιμοποιώντας τους δικαστές- είναι ότι οι αγώνες δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα παρά μόνο μέσα από «θεσμικές» διεκδικήσεις μπορεί να βρει ο εργαζόμενος το δίκιο του. Το λέει ξεκάθαρα η απόφαση του δικαστηρίου που τονίζει ότι η δικαίωση για τις καθαρίστριες οφείλετε στις ενέργειες του δικηγόρου και όχι στον πολύχρονο και επίμονο αγώνα τους.
Δημοσίευση σχολίου