Αύριο ξεκινούν οι φοιτητικές εκλογές και θα έχουμε το ίδιο σκηνικό. Οι φοιτητικές παρατάξεις θα εκδώσει η κάθε μια τα δικά της ποσοστά, θα υπάρξουν δηλώσεις κομματικού και παραταξιακού πατριωτισμού. Μια απ’ τα ίδια δηλαδή που παρακολουθούμε όλα τα τελευταία χρόνια. Αφορούν όλα αυτά το όποιο φοιτητικό μαχητικό κίνημα υπάρχει;
Και για να μην μένει σε κανέναν αμφιβολία για το σκηνικό που επικρατεί και σ’ αυτές τις εκλογές αρκεί να αναφέρουμε δημοσίευμα του «Ελεύθερου Τύπου»:
«Από το ’90 και μετά οι καθηγητές «πνίγονται» στα κοινοτικά πακέτα και στο κενό που δημιουργεί η απουσία τους χτίζουν το δικό τους κράτος εν κράτει οι φοιτητικές παρατάξεις, αξιοποιώντας καταλλήλως το «ενοχικό σύνδρομο» του ελληνικού πανεπιστημίου, τα λάθη και τις παραλείψεις των πανεπιστημιακών και όλους τους διαδρόμους του πελατειακού κομματικού συστήματος που έχει απλώσει τα πλοκάμια του στην ανώτατη εκπαίδευση.
Πουλάνε τις ψήφους τους και αγοράζουν βαθμούς στα μαθήματα, θέσεις στα μεταπτυχιακά, επιβλέψεις στα διδακτορικά από τους υποψήφιους πρυτάνεις, αντιπρυτάνεις, προέδρους τμημάτων, διευθυντές τομέων, ελέγχουν τις γραμματείες, έχουν αποφασιστικό λόγο στην επιλογή των πανεπιστημιακών συγγραμμάτων.
Βεβαίως, οι μητρικές τους κομματικές νεολαίες τις περιόδους που το κόμμα τους κυβερνά, πλαισιώνουν με στελέχη τους τα κρίσιμα υπουργεία (Αμυνας, Παιδείας, Οικονομίας) για να εξυπηρετούν άμεσα τα μέλη και τους φίλους τους, καθώς και τις «πλούσιες» Γενικές Γραμματείες που διαχειρίζονται κοινοτικό χρήμα για δράσεις της νεολαίας (Νέας Γενιάς, Ισότητας, Ερευνας και Τεχνολογίας).
Στα χρόνια που μεσολάβησαν οι παρατάξεις απέδειξαν ότι ο φοιτητικός συνδικαλισμός λειτουργεί με τον αυτόματο πιλότο».
Μ’ αυτά τα δεδομένα έχει κανέναν λόγο ένας αγωνιστής φοιτητής να πάρει μέρος σ’ αυτό το κακόγουστο θέατρο;
Το φοιτητικό κίνημα πρέπει να υπερασπιστεί το δικαίωμά του να μην εκφράζεται μία φορά κάθε χρόνο μέσα απ’ τις εκλογές και να αντιταχθεί σε κάθε λογική ανάθεσης, επιλέγοντας την μαχητική παρέμβαση στους δρόμους.
Δημοσίευση σχολίου