Τα «Πολιτικά Τραγούδια» είναι ένας δίσκος-σταθμός στην πορεία του ελληνικού τραγουδιού: Πρώτα πρώτα, γιατί μας συστήνει έναν νέο συνθέτη, τον Θάνο Μικρούτσικο, οποίος στη συνέχεια θα αναδειχθεί σε κορυφαίο δημιουργό.
Έπειτα, γιατί μας συστήνει τον μεγάλο ποιητή Ναζίμ Χικμέτ, ο οποίος θα γίνει ένας από τους δημοφιλέστερους ξένους ποιητές στη χώρα μας. Κι ακόμη, γιατί ο δίσκος αυτός μας εισάγει έναν ήχο αλλιώτικο και ασυνήθιστο με απολύτως νέα αντίληψη στην ενορχηστρωτική του γραμμή.
Ο Θάνος Μικρούτσικος έδειξε με το πρώτο του κιόλας αυτό φανέρωμα τις εντελώς ιδιαίτερες συνθετικές του ικανότητες. Παρόλο που στα τραγούδια του παίζει κυρίαρχο ρόλο ο λόγος, συνήθως ποιητικός και πάντα εκλεκτικός, είναι δύσκολο να μην προσέξει πάνω απ’ όλα ο ακροατής τον χαρακτηριστικό και αδρό ηχοχρωματικό ορχηστρικό καμβά που ντύνει αυτά τα τραγούδια.
Πνευστά και κρουστά σε πρώτο πλάνο. Σε ασυνήθιστους αλλά αρμονικούς ή, όταν είναι αναγκαίο, δυναμικούς συνδυασμούς. Χωρίς να αποκλείονται τα συμβατικά όργανα, όπως η κιθάρα και το μπουζούκι. Κι αίφνης, μετά την επαναστατική έκρηξη κάποιας σύνθετης ενόργανης απογείωσης, τα ήρεμα στάσιμα μιας αέρινης μελωδίας. Ένας ποταμός ρυθμών και μελωδιών. Μια «σπατάλη» μουσικών ιδεών που διατρέχει άφοβα όλα τα πεδία του μουσικού σύμπαντος, από την κλασική ή καλύτερα νεοκλασική παράδοση ως τη τζαζ, το ροκ και το λαϊκό τραγούδι.
Απολαύστε τον
Πηγή: Οδός Ονείρων
Δημοσίευση σχολίου