Στην οικονομική πολιτική που πρόκειται να ακολουθήσει η σημερινή κυβέρνηση αναφέρετε σημερινό δημοσίευμα των «ΝΕΩΝ»:«Τα σενάρια είναι δύο. Το πολύ κακό και το απλώς κακό. Το πολύ κακό θέλει την οικονομία μας να συμμαζεύεται με ένα επεισόδιο τύπου Ιμίων στα δημοσιονομικά μας. Με την κυβέρνηση να μην εκλογικεύεται- δηλαδή να μην επιβάλει λιτότητα τύπου ΔΝΤ- τo spread πάει από το 130-140 στο 300-400. Παρεμβαίνουν οι Βρυξέλλες όπως το 1996 οι Αμερικανοί και λαμβάνουν τις ευχαριστίες μας για ένα πρόγραμμα που έχει μειώσεις μισθών και συντάξεων στο 10-15%, Ασφαλιστικό στα 67-68 για άνδρες, γυναίκες, βαρέα και ανθυγιεινά και άγριες περικοπές δαπανών στο Δημόσιο.
Το απλώς κακό σενάριο βλέπει το spread να μένει σε «λογικά» επίπεδα, δηλαδή με οροφή το 170-180 και την κυβέρνηση, πιεζόμενη από την ευρωπαϊκή κυβέρνηση, να ξαναγράφει τον Προϋπολογισμό του 2010- κάτι που γίνεται ήδη- να βάζει άγριους φόρους και να ανοίγει άρον-άρον το Ασφαλιστικό. Συμπέρασμα: χειρότερα δεν γίνεται κι όσο νωρίτερα το πουν στον κόσμο τόσο καλύτερα».
Όπως διαπιστώνει κάποιος, σε κάθε περίπτωση αυτοί που θα πληρώσουν το μάρμαρο είναι τα λαϊκά στρώματα.
Αυτά που στενάζουν απ’ την ανεργία, δεινοπαθούν απ’ την ακρίβεια αιμορραγούν από την καθημερινή καπιταλιστική βαρβαρότητα που βιώνουν.
Το μεγάλο χρηματιστηριακό κεφάλαιο όπως βλέπουμε είναι και πάλι στο απυρόβλητο. Και εκτός αυτού ούτε ένα ουσιαστικό αστικοφιλελεύθερο μέτρο δεν έχει διάθεση να πάρει αυτή η κυβέρνηση. Να φορολογήσει, ας πούμε, ουσιαστικά την αμύθητη εκκλησιαστική περιουσία.Η «σοσιαλιστική μας» κυβέρνηση ακολουθεί την πεπατημένη της Νεοδημοκρατικής διακυβέρνησης..
(Η έκτακτη εισφορά από τους 300 γίγαντες της χρηματιστηριακής κερδοφορίας που θα αποφέρει στα δημόσια έσοδα περίπου 850 εκατ. ευρώ είναι μια σκέτη κοροϊδία.
Όπως σημειώναμε σε περασμένη ανάρτησή μας το ποσό αυτό που δίνουν στην κυβέρνηση με τόση ευκολία οι καπιταλιστές: «Είναι - σκάρτο - το ένα πέμπτο των καθαρών κερδών τους για το εννιάμηνο του 2009. Είναι, λοιπόν, με άλλα λόγια και τηρουμένων των αναλογιών, κάτι αντίστοιχο με το ποσό που μπορεί κάποιος να προσφέρει ως ελεημοσύνη αποσκοπώντας στην «αιώνια» και «άνωθεν» ανταμοιβή.
Στην προκειμένη περίπτωση, πάντως, οι 300 έχουν ήδη εξασφαλίσει την ανταμοιβή τους: Μείωση των φορολογικών τους συντελεστών από το 40% στο 25% και υπόσχεση για ακόμη χαμηλότερη φορολόγηση. Εξασφάλιση, μέσα από σειρά νόμων, δεξαμενής φτηνής, ελαστικής και ανασφάλιστης εργασίας.
Για την ολοκλήρωση της διαδικασίας που επαναφέρει τις εργασιακές σχέσεις έναν αιώνα πίσω»).
Ο εργασιακός μεσαίωνας είναι ήδη εδώ, και το μέλλον προοιωνίζεται ακόμη πιο δυσοίωνο.
Αναζητείται εργατικό, ταξικό, μαζικό κίνημα που θα αντισταθεί και θα ανατρέψει αυτή την πραγματικότητα.
Δημοσίευση σχολίου