Θα πρέπει να είμαστε πολύ επιφυλακτικοί για το αποτέλεσμα που θα έχουν και οι φετινές αγροτικές κινητοποιήσεις.Οι εργατοπατέρες εξακολουθούν να έχουν ακόμα ισχυρά ερείσματα στον αγροτικό κόσμο. Η πείρα μας λέει ότι οι αγρότες είναι ευκολόπιστοι σε κυβερνητικές υποσχέσεις, ενώ δεν πρέπει να υποτιμήσουμε τον ρόλο που θα παίξει ο «κοινωνικός αυτοματισμός» -ήδη αναγγέλθηκαν οι πρώτες δικαστικές διώξεις ενάντια στους αγρότες από άλλους κλάδους εργαζομένων στους οποίους η κινητοποίηση των αγροτών δημιουργεί πρόβλημα- ενώ οι κομματικοί μηχανισμοί των αστικών κομμάτων έχουν ξεχυθεί στην ύπαιθρο για να προβοκάρουν και να ελέγξουν τις αγροτικές κινητοποιήσεις.
Σ’ όλο αυτό το σκηνικό είναι πολύ θετικό ότι παρά τα δεδομένα που αναφέραμε χτες και σήμερα βλέπουμε οι αγροτικές κινητοποιήσεις να μαζικοποιούνται ενώ αναγγέλλονται απ’ τους αγρότες πιο δυναμικές μορφές δράσεις.
Οι αγρότες νιώθουν στο πετσί τους ότι μέσω της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) που προωθούν όλες οι αστικές κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια, βλέπουν να ξεκληρίζονται ενώ οι ίδιοι έχουν γίνει όμηροι στα χέρια μεγαλοεμπόρων και μεσαζόντων. Νιώθουν ότι η παραγωγή τους είναι όχημα για κάποια τζιμάνια να θησαυρίζουν. Απ’ τον παραγωγό στον καταναλωτή αντιλαμβάνονται το προϊόν του κόπου τους να φτάνει σε 15πλάσια τιμή.
Παράλληλα αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι η εφαρμοζόμενη αγροτική πολιτική αποσκοπεί να περάσει η γη, η παραγωγή και η εμπορία των αγροτικών προϊόντων στα χέρια λίγων μεγαλοαγροτών - επιχειρηματιών και να εξασφαλιστούν ακόμα μεγαλύτερα κέρδη στους εμποροβιομήχανους, στα μονοπώλια και στις πολυεθνικές που δραστηριοποιούνται στο χώρο των τροφίμων και των αγροτικών μέσων και εφοδίων.
Οι καπνοπαραγωγοί ήδη σχεδόν έχουν εξαφανιστεί, αυτοί που καλλιεργούν βαμβάκι τεύτλα κ.α έχουν δει την κατρακύλα του εισοδήματος τους να μην έχει σταματημό, ενώ οι κτηνοτρόφοι πουλούν το γάλα λιγότερο απ’ ότι πουλιέται το εμφιαλωμένο νερό.
Καταχρεωμένοι στις τράπεζες και μην βλέποντας φως στον ορίζοντα ότι μπορεί να αναστραφεί η σημερινή δραματική κατάσταση που βιώνουν, στέκονται, προς το παρόν τουλάχιστον, αδιάφοροι στις εκκλήσεις των αστικών κομμάτων να εγκαταλείψουν τα μπλόκα στους δρόμους.
Μακάρι ο αγώνας τους να πάρει τέτοια μορφή και τέτοια δυναμικότητα ώστε να αναγκάσει το μαύρο μέτωπο, των αστικών κομμάτων και της Ε.Ε., που τους καταδικάζει σε αφανισμό να αναδιπλωθεί και ο αγώνας τους να αποδειχθεί νικηφόρος.Κλείνοντας την ανάρτησή μας να δώσουμε τον λόγο σε έναν δημοσιογράφο –απ’ τις πιο φωτεινές εξαιρέσεις στον αστικό τύπο- «υπεράνω υποψίας». Τον Ρούσου Βρανά απ’ τα σημερινά «Νέα»:
"Η κοινή ευρωπαϊκή αγροτική πολιτική όξυνε τις ανισότητες μεταξύ των αγροτών. Το 70% των αγροτικών ενισχύσεων κατέληξε στα χέρια του 20% των μεγαλύτερων αγροτοβιομηχανικών επιχειρήσεων. Έτσι, σε παραδοσιακά αγροτικές χώρες όπως η Ιταλία, η Ισπανία και η Ελλάδα ο ενεργός αγροτικός πληθυσμός αποδεκατίστηκε: μειώθηκε στο ένα πέμπτο από αυτό που ήταν το 1950. Ο κόσμος μας σίγουρα πηγαίνει ανάποδα. Γιατί ενώ στις χώρες μας ο αγροτικός πληθυσμός μειώνεται επικίνδυνα, το ίδιο επικίνδυνα λιγοστεύουν και τα αποθέματα σε τρόφιμα. Στην Αυστραλία, τον Καναδά, τις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ένωση μειώνονται σταθερά τα τελευταία χρόνια: 47,4 εκατ. τόνοι το διάστημα 2002- 2005, 37,6 εκατ. τόνοι το 2007, 27,4 εκατ. τόνοι το 2008. Ποιο χέρι θα μας ταΐσει αύριο μεθαύριο;
Οι αγρότες είναι οργισμένοι. Οι ρίζες τους είναι βαθιές στο χώμα που δουλεύουν, όσο χρειάζεται για να μπορούν να καταλαβαίνουν ότι ο κόσμος μας πηγαίνει ανάποδα. Είναι ένας κόσμος με κυκλώματα διανομής που τους στραγγαλίζουν και με τρόπους παραγωγής που θέλουν να τους μετατρέψουν σε εξαρτήματα των μεγάλων αγροτοβιομηχανικών επιχειρήσεων.
Αυτοί που θα τους άξιζε να ήταν οι πρώτοι, έχουν καταντήσει οι έσχατοι, στο καθημερινό τους σφιχταγκάλιασμα με τη φύση για να εξασφαλίσουν στην ανθρωπότητα τη ζωή".
Δημοσίευση σχολίου