Απόλαυσαν τις αστακομακαρονάδες τους, ήπιαν τα ουϊσκάκια τους στο υπερπολυτελές ξενοδοχειακό συγκρότημα του «Άθως Παλλάς» που έγινε το συνέδριο των ξεπουλημένων εργατοπατέρων της ΓΣΕΕ και έριξαν αυλαία για να συνεχίσουν να είναι βαρίδια στην ανάπτυξη ενός ταξικού μαζικού εργατικού κινήματος αυτοί που παριστάνουν την ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος.Υπήρξε μια ψιλοβαβούρα από μια κίνηση εντυπωσιασμού του ΠΑΜΕ (ΚΚΕ) –οι οποίοι όμως συμμετείχαν στην ψηφοφορία για να μετρήσουν τα «κουκιά» τους που παρέμειναν στάσιμα, ενώ ενισχύθηκε περαιτέρω ο κυβερνητικός συνδικαλισμός- και πέρα τούτου ουδέν.
Είχε απόλυτα δίκιο ο Λένιν όταν έγραφε στο έργο του «Ιμπεριαλισμός: Ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού»:
«Είναι αυτονόητο ότι με ένα τόσο γιγάντιο υπερκέρδος (γιατί είναι παραπάνω από το κέρδος που απομυζούν οι κεφαλαιοκράτες από τους εργαζόμενους της χώρας τους) μπορούν να εξαγοράζονται οι εργατικοί ηγέτες και το ανώτερο στρώμα της εργατικής αριστοκρατίας. Και αυτό το στρώμα το εξαγοράζουν οι κεφαλαιοκράτες των προχωρημένων χωρών με χίλιους τρόπους, άμεσους και έμμεσους, φανερούς και κρυφούς. Αυτό το στρώμα των αστοποιημένων εργατών ή της εργατικής αριστοκρατίας, που είναι πέρα για πέρα μικροαστικό σύμφωνα με τον τρόπο ζωής του, το μέγεθος των απολαβών του και την κοσμοθεωρία του είναι στις μέρες μας το κύριο στήριγμα της αστικής τάξης»
Δημοσίευση σχολίου