«Ακόμη έξι στρατιώτες του ΝΑΤΟ έχασαν τη ζωή τους από χθες και σήμερα στο Αφγανιστάν, ανεβάζοντας το συνολικό αριθμό των απωλειών από την αρχή τους έτους στους 107Χθες η Βορειοατλαντική Συμμαχία που δρα στο Αφγανιστάν είχε ανακοινώσει τον θάνατο τεσσάρων στρατιωτών και σήμερα στους θανάτους αυτούς προστέθηκαν αυτός ενός Βρετανού από έκρηξη βόμβας στο νότιο Αφγανιστάν και ενός άλλου ξένου στρατιώτη από πύραυλο ή βλήμα όλμου στο ανατολικό», γράφουν οι σημερινές εφημερίδες.
Παρόμοιες ειδήσεις βλέπουν το φως της δημοσιότητας καθημερινά. Είναι φανερό ότι όσες προσπάθειες και να κάνουν οι ιμπεριαλιστές χώρες είτε διπλωματικές («σύνοδος Λονδίνου») είτε στρατιωτικές (επιχείρηση «Μοσταράκ») η ήττα των εισβολέων είναι αναπόφευκτη.
Ας δούμε το ρεπορτάζ της εφημερίδας «Κόντρα»:
Δυο βδομάδες συμπληρώνονται από τις 13 Φεβρουαρίου που ξεκίνησε η διαβόητη επιχείρηση «Μοσταράκ» (Μαζί) για την εκκαθάριση της πόλης Μαρτζάχ και της γύρω περιοχής από τους Ταλιμπάν και οι τελευταίοι εξακολουθούν να προβάλλουν ισχυρή αντίσταση. Ισχυρότερη από την αναμενόμενη, σύμφωνα με δηλώσεις αφγανών αξιωματούχων, παρά τη συντριπτική στρατιωτική υπεροχή (15.000) των αμερικάνικων, βρετανικών και αφγανικών στρατευμάτων που συμμετέχουν στην επιχείρηση.Οι Αμερικάνοι είχαν ανακοινώσει πριν από καιρό την επικείμενη επίθεση, με την ελπίδα ότι μεγάλος αριθμός των κατοίκων και των μαχητών θα εγκαταλείψουν την πόλη και θα τους επιτρέψουν να την καταλάβουν γρήγορα και να αποκαταστήσουν την κυβερνητική εξουσία. Ομως οι εκτιμήσεις τους δεν επαληθεύτηκαν.
Ο εκπρόσωπος του αφγανικού υπουργείου Αμυνας, στρατηγός Μοχάμεντ Ζαχί Αζίμι, δήλωσε ότι οι Αμερικάνοι και οι σύμμαχοί τους περίμεναν ότι οι Ταλιμπάν θα άφηναν πίσω χιλιάδες βόμβες και ναρκοπαγίδες, πράγμα που έκαναν. Ομως έμειναν έκπληκτοι από το πόσο πολλοί μαχητές έμειναν για να πολεμήσουν. «Προβλέψαμε ότι θα έπαιρνε πολλές μέρες. Αλλά η πρόβλεψή μαςήταν ότι δεν θα υπήρχε τόση αντίσταση από τους αντάρτες», είπε, μεταξύ άλλων, στο «Associated Press» (22/2/10).
Το «USA TODAY», σε δημοσίευμά του, με τίτλο «οι Ταλιμπάν πολεμούν σκληρά στη Μαρτζάχ» (22/2/10), αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι σε ανακοίνωσή του το ΝΑΤΟ παραδέχτηκε ότι οι αντάρτες προέβαλαν «αποφασιστική αντίσταση» σε διάφορα μέρη της Μαρτζάχ, αν και συνολικά η επίθεση εξελίσσεται σύμφωνα με το σχέδιο. Αναφέρει επίσης ότι ο εκπρόσωπος των πεζοναυτών δήλωσε ότι οι πεζοναύτες και τα αφγανικά στρατεύματα συνεχίζουν να συγκρούονται με θύλακες αποφασιστικής αντίστασης, αν και κάνουν πρόοδο, ότι δεν υπάρχει ακόμη καμιά περιοχή απόλυτα ήρεμη, ότι οπουδήποτε στέλνουν πεζοναύτες συγκρούονται με αντάρτες και ότι σε πολλές περιπτώσεις οι τελευταίοι πολεμούν έξω από τα οχυρά τους, που είναι ενισχυμένα με σακιά άμμου και άλλα υλικά.Η «νέα» στρατηγική του Πενταγώνου που εφαρμόζεται στην επιχείρηση «Μοσταράκ», η οποία βασίζεται στην εκκαθάριση της περιοχής από τους Ταλιμπάν με τις ελάχιστες δυνατές απώλειες αμάχων, τη γρήγορη αποκατάσταση της κυβερνητικής εξουσίας και την ανοικοδόμηση των βασικών υποδομών, ώστε ο πληθυσμός, νιώθοντας ασφαλής και βλέποντας τη βελτίωση της ζωής του, να αποκοπεί από την επιρροή των Ταλιμπάν, φαίνεται να εξελίσσεται σε ένα ακόμη φιάσκο. Γιατί ο περιορισμός των αεροπορικών βομβαρδισμών, προκειμένου να μειωθούν οι απώλειες αμάχων, αφαιρεί ένα σημαντικό πλεονέκτημα από τα στρατεύματα κατοχής. Μέχρι πρόσφατα, στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν, όταν τα αμερικάνικα στρατεύματα δέχονταν εχθρικά πυρά, αναλάμβαναν το πυροβολικό και τα πολεμικά αεροσκάφη να τους βγάλουν νικητές ισοπεδώνοντας την περιοχή, με θύματα χιλιάδες άμαχου πληθυσμού. Η ηρωϊκή Φα-λούτζα στο Ιράκ ισοπεδώθηκε κυριολεκτικά. Στη Μαρτζάχ, είναι αναγκασμένοι να δίνουν μάχες όπλα με όπλα, για κάθε μέτρο γης , για κάθε οικοδομικό τετράγωνο, με περιορισμένη υποστήριξη από το πυροβολικό και την αεροπορία. Σ’ αυτή την περίπτωση υπερτερούν αυτοί που είναι πιο πρόθυμοι να δώσουν τη ζωή τους. Κι αυτοί είναι οι Ταλιμπάν, που πολεμούν ως ε-λεύθεροι σκοπευτές ή ως ομάδες που χτυπούν και εξαφανίζονται.
Η ηρωϊκή αντίσταση που προβάλλουν μέχρι στιγμής οι Ταλιμπάν δε σημαίνει ότι μπορούν να κρατήσουν υπό τον έλεγχό τους την πόλη. Ούτε είναι αυτός ο στόχος τους. Δεν είναι δυνατόν μερικές εκατοντάδες μαχητών που έχουν μείνει στην πόλη να μπορέσουν να επικρατήσουν σε 15.000 πάνοπλου στρατού. Στόχος τους είναι να καθυστερήσουν την προέλαση των κατοχικών στρατευμάτων, να τους προκαλέσουν απώλειες και να φθείρουν το ηθικό τους, να τους δώσουν ένα καλό μάθημα για το τι τους περιμένει αν επιχειρήσουν το ίδιο, όπως διακηρύσσουν, στην υπόλοιπη επαρχία Χέλμαντ και στην Κανταχάρ. Και το στόχο αυτό τον έχουν ήδη πετύχει.
Σοβαρό κυρίως πολιτικό πλήγμα για το ΝΑΤΟ και το Λευκό Οίκο αποτελεί η διάλυση της ολλανδικής κυβέρνησης εξαιτίας της διαφωνίας ανάμεσα στα κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού σχετικά με την παράταση της παραμονής των 2.000 ολλανδών στρατιωτών στο Αφγανιστάν μετά τον Αύγουστο του 2010. Είναι η πρώτη σοβαρή πολιτική κρίση που προκαλεί ο πόλεμος στο Αφγανιστάν και μάλιστα σε μια χώρα από τους πιο στενούς νατοϊκούς συμμάχους των Αμερικάνων.Το κεντροδεξιό κόμμα του πρωθυπουργού Μπαλκενέντε πρότεινε την παράταση της παραμονής των ολλανδικών στρατευμάτων και μετά τον Αύγουστο του 2010. Πρόταση που συνάντησε την αντίθεση των δύο άλλων κομμάτων του κυβερνητικού συνασπισμού, που επέμειναν ότι πρέπει να τηρηθεί το εγκεκριμένο από τη βουλή χρονοδιάγραμμα και να αποχωρήσουν όλοι οι ολλανδοί στρατιώτες από το Αφγανιστάν τον Αύγουστο του 2010. Τα ολλανδικά στρατεύ-ματα έχουν τη βάση τους μαζί με τα αυστραλιανά στη νότια επαρχία Ουρούζγκαν, που συνορεύει με την επαρχία Χέλμαντ. Οι Αυστραλοί αρνούνται να αναλάβουν τη νατοϊκή διοί-κηση στην επαρχία που έχουν τώρα οι Ολλανδοί, γεγονός που θα αναγκάσει τους Αμερικάνους να καλύψουν κι αυτό το κενό στην κρίσιμης σημασίας αυτή επαρχία.
Ο αντίκτυπος από την κατάρρευση της ολλανδικής κυβέρνησης έγινε έντονα αισθητός στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και ιδιαίτερα στη γειτονική Γερμανία, όπου επίσης υπάρχει έντονη αντιπαράθεση για το ίδιο ζήτημα. Τα σχετικά δημοσιεύματα του γερμανικού τύπου είναι χαρακτηριστικά.
Η «Suddeutsche Zeitung», μεταξύ άλλων, γράφει: «Η συμμαχία δε φαίνεται πια ικανή να διατηρήσει την ενότητα, χωρίς την οποία ο πόλεμος είναι πολύ δύσκολο να κερδηθεί. Το εσωτερικό πολιτικό μέτωπο διαλύεται σε μια στιγμή που η συμμαχία κάνει μια σημαντική στρατιωτική και πολιτική προσπάθεια να αλλάξει υπέρ της την κατάσταση στο Αφγανιστάν… Είναι μόνο ζήτημα χρόνου πριν η πίεση σε άλλες πρωτεύουσες γίνει τόσο μεγάλη, ώστε οι πολιτικοί θα αναγκαστούν να επιλέξουν ανάμεσα στο να μείνουν πιστοί στη συμμαχία και στην πολιτική τους επιβίωση».
Η «Die Welt» γράφει: «Η κατάρρευση της κυβέρνησης στη Χάγη μπορεί να ανοίξει τις ευρωπαϊκές θύρες του υδατοφράκτη. Η Μαδρίτη, όπως και το Βερολίνο, δεν μπορούν πια να πουλούν τον πόλεμο στο Αφγανιστάν ως αποστολή ειρήνης. Στη Βρετανία επίσης, η υποστήριξη της κοινής γνώμης μειώνεται συνεχώς».
Η «Die Tageszeitung» γράφει: «Η Ολλανδία θεωρούνταν πάντα ένας αξιόπιστος εταίρος στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Για την πίστη της ανταμείφθηκε με κορυφαίες θέσεις σε διεθνείς οργανισμούς. Η κατάρρευση του συνασπισμού σημαίνει ρήξη με την παράδοση της εξωτερικής πολιτικής...».
Ολα αυτά συμβαίνουν σε μια περίοδο που οι ευρωπαϊκές χώρες πρέπει να συγκεντρώσουν και να στείλουν 10.000 ακόμη στρατιώτες στο Αφγανιστάν για να συμπληρώσουν τη δύναμη των 30.000 επιπλέον αμερικάνων στρατιωτών που αποφάσισε να στείλει ο Ομπάμα, εξαιρουμένης της Γαλλίας, που έχει δηλώσει ότι δεν πρόκειται να στείλει άλλους στρατιώτες.
Σημειωτέον ότι η πίεση από την αυξανόμενη αντίθεση της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης στον άδικο πόλεμο του Αφγανιστάν, στην οποία αποδίδεται η κατάρρευση της ολλανδικής κυβέρνησης και οι ρωγμές στις γραμμές του ΝΑΤΟ, προφανώς ανησυχεί τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Ομως η βασική αιτία που προκάλεσε την πολιτική κρίση στην Ολλανδία και τις αναπόφευκτες επιπτώσεις στο ΝΑΤΟ είναι το κόστος της διαφαινόμενης ήττας στο Αφγανιστάν.
Ενδεικτική της ζοφερής πραγματικότητας που αντιμετωπίζουν οι Αμερικάνοι στο Αφγανιστάν είναι και η δήλωση του απερχόμενου ειδικού απεσταλμένου του ΟΗΕ στο Αφγανιστάν Kai Eide. Σε μια από τις τελευταίες συνεντεύξεις του (22/2/10), παρότρυνε τις δυτικές κυβερνήσεις να προχωρήσουν σε συνομιλίες με τον ηγέτη των Ταλιμπάν Μουλά Ομάρ, προειδοποιώντας ότι η στρατηγική προσφοράς χρημάτων στους μαχητές για να υποστηρίξουν την κυβέρνηση Καρζάι, μπορεί στην πραγματικότητα να δυναμώσει την εξέγερση, αν γίνει χωρίς την ανάμειξη του Μουλά Ομάρ, γιατί θα ενισχύσει την αντίληψη ότι η κυβέρνηση Καρζάι κυβερνά με δωροδοκίες και διαφθορά.Τέλος, σοβαρό πλήγμα στην προσπάθεια των Αμερικάνων να πείσουν τον αφγανικό πληθυσμό, με αλλεπάλληλες δηλώσεις το τελευταίο διάστημα, ότι στόχος τους είναι η προστασία του από τους Ταλιμπάν, αποτελεί το νέο μακελειό αμάχων στο νότιο Αφγανιστάν στις 21 Φεβρουαρίου. 33 νεκροί και 12 τραυματίες είναι τα θύματα του αεροπορικού βομβαρδισμού τριών μικρών πούλμαν, για τα οποία οι Αμερικάνοι είχαν πληροφορίες ότι υποτίθεται μετέφεραν Ταλιμπάν. Ολα τα θύματα, μεταξύ των οποίων γυναίκες και παιδιά, ήταν άμαχοι.
Δημοσίευση σχολίου