«Βλέπετε, οι άνθρωποι που έχουν δύναμη, μόνο ένα πράγμα ξέρουν και καταλαβαίνουν: τη βία». Νόαμ Τσόμσκι, από το βιβλίο του Understanding Power, του 2002.
Το ζήτημα είναι ποιος ασκεί την βία, απέναντι σ’ αυτούς «που έχουν δύναμη» και με ποιο τρόπο.
Για τους κομμουνιστές είναι ξεκάθαρη η απάντηση. «Μόνο το μαζικό κίνημα μπορεί να θεωρηθεί σαν πραγματική πολιτική πάλη. Και οι μεμονωμένες τρομοκρατικές ενέργειες μπορούν και πρέπει να φέρουν όφελος μόνο όταν βρίσκονται σε στενή και άμεση σύνδεση με το μαζικό κίνημα». Β.Ι.Λένιν - (Απαντα, τ.40, σελ. 312).
Λαϊκή αντι-βία, απέναντι στο κράτος και στους μηχανισμούς του μπορεί να πρέπει να υπάρχει ακόμα και αν δεν βρισκόμαστε σε επαναστατικές καταστάσεις αρκεί αυτές να «βρίσκονται σε στενή και άμεση σύνδεση με το μαζικό κίνημα» όπως λέει ο Λένιν. Δεν πρέπει δηλαδή οι επαναστάτες, οι κομμουνιστές, να έχουν σαν ευαγγέλιο την παραλυτική αστική νομιμότητα.
Από κει και πέρα –και με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις με την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα- πρέπει να επαναλάβουμε ότι θεωρούμε τις οργανώσεις ένοπλης μειοψηφικής βίας μέρος του επαναστατικού κινήματος, τα άτομα που συμμετέχουν σ’ αυτές συντρόφους, άσχετα αν δεν συμφωνούμε στον τρόπο δράσης τους.
Δημοσίευση σχολίου