«Οι βουλευτές του ΠαΣοΚ ψήφισαν το μνημόνιο, αποδέχθηκαν τη βασική συμφωνία και εκείνη η υπογραφή τούς ακολουθεί, τους δεσμεύει, δεν μπορούν να την αρνηθούν», γράφει ο Καρακούσης στο «Βήμα», «Λάθος είναι από ένα σημείο και μετά η "μανιέρα Λοβέρδου" και οι "απειλές" κάποιων βουλευτών στο παρασκήνιο, όταν έχουν ήδη ψηφίσει το μνημόνιο» συμπληρώνει ο Π. Παναγιώτου στο «Εθνος», ενώ στην ίδια ρότα κινούνται δημοσιεύματα του Πρετεντέρη στα «ΝΕΑ», του Παπαχελά στην «Καθημερινή» κ.α.
Ότι είναι προσχηματικές αυτές οι αντιδράσεις των κυβερνητικών βουλευτών για να φτιάχνουν το προσωπικό τους προφίλ δεν χρειαζόμαστε να το συζητάμε.
Θα το δούμε και σύντομα στην βουλή όταν το τερατούργημα του ασφαλιστικού-εργατικού νομοσχεδίου θα ρθει σε ψηφοφορία. Πολύ χλωμό
το βλέπουμε να υπάρξει έστω και ένας βουλευτής του ΠΑΣΟΚ που θα το καταψηφίσει. Κι αυτό γιατί ξέρει τι τον περιμένει μετά. Θα έχει την τύχη του Δημαρά, Οικονόμου, Σακοράφα, αφού η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ έχει κάνει καθαρό ότι δεν πρόκειται να ξανασυμπεριληφθούν σε εκλογικές λίστες του ΠΑΣΟΚ, άρα και η πολιτική τους διαδρομή έχει τελειώσει. Και κανένας του δεν είναι διατεθειμένος να χάσει τα προνόμια της βουλευτικής καρέκλας.
Και μπορεί τώρα να ξέρουν οι εθνοπατέρες του ΠΑΣΟΚ ότι αν καταψηφίζουν τις επιλογές του «μεγαλύτερου πολιτικού απατεώνα που γνώρισε ο τόπος του Γιωργάκη … Τσολάκογλου» -οι χαρακτηρισμοί ανήκουν στον δημοσιογράφο Γ. Δελαστίκ-, θα βρεθούν στα αζήτητα της πολιτικής ζωής, με ότι αυτό σημαίνει για το προσωπικό τους βόλεμα, δεν γνώριζαν όμως «τι ψήφιζαν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και του ΛΑΟΣ, όταν υπερψήφιζαν το Μνημόνιο».
Γ’ αυτό είναι «εξευτελισμένοι», «Καραγκιόζηδες», που πρέπει να «αφανιστούν από το πολιτικό προσκήνιο, να εξαφανιστούν, να ξωπεταχθούν από την πολιτική».
Όχι δεν μας έπιασε αντικοινοβουλευτικός οίστρος, Αυτά τα γράφει καθεστωτικός δημοσιογράφος. Ο Στάθης στην «Ελευθεροτυπία»: «Οτι δεν γνώριζαν τι ψήφιζαν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και του ΛΑΟΣ, όταν υπερψήφιζαν το Μνημόνιο, είναι πια πλέον ή βέβαιον!
Τέτοιος, τέλειος, εξευτελισμός του κοινοβουλευτισμού, των κομμάτων τους, αυτών των ιδίων ως προσώπων!
Και μόνον για αυτό κι όχι για τα σκάνδαλά τους ή τα άλλα κρίματα θα έπρεπε όλοι αυτοί να αφανιστούν από το πολιτικό προσκήνιο, να εξαφανιστούν, να ξωπεταχθούν από την πολιτική.
Οχι μόνον ούτε ήξεραν -την τύφλα τους- τι ψήφιζαν, όχι μόνο ελαφρά τη καρδία και ελαφροτέρα τη διανοία ακρωτηρίαζαν την εθνική ανεξαρτησία και τη λαϊκή αξιοπρέπεια, αλλά συνεχίζουν με θράσος χιλίων πιθήκων τα καραγκιοζιλίκια (με το συμπάθιο απ' τους ήρωες του θεάτρου σκιών), και στη Βουλή, και στις οθόνες, και παντού».
Την ίδια διαπίστωση έκανε –σε «Αβραμοπουλικό» κείμενο του- και ο Γιώργου Λακόπουλου στα «ΝΕΑ»:
«Kάποτε ο ιστορικός του μέλλοντος θα καταπιαστεί με την υπαγωγή της Ελλάδας στον διεθνή οικονομικό έλεγχο. Και φυσικά η έρευνα θα αρχίσει από τα συναφή ντοκουμέντα. Πρώτα θα αναζητήσει τα πρακτικά του Υπουργικού Συμβουλίου. Και εκεί θα υποστεί το πρώτο σοκ.
Δεν υπάρχουν πρακτικά του Υπουργικού Συμβουλίου! Για την ακρίβεια υπάρχει μια σύντομη συνεδρίαση με μια εισαγωγή του Πρωθυπουργού, μια σύντομη ομιλία του υπουργού Οικονομικών και τίποτε άλλο. Και δεν υπάρχει, γιατί δεν έγινε τίποτε άλλο. Η πιο κρίσιμη απόφαση στη μεταπολεμική Ιστορία της χώρας δεν συζητήθηκε ποτέ στο Υπουργικό Συμβούλιο. Δεν μίλησαν οι υπουργοί. Ούτε καν ο πολυπράγμων Βαγγέλης Βενιζέλος, αντίπαλος πόλος στο εσωκομματικό παιχνίδι υποτίθεται, δεν ζήτησε τον λόγο. Δεν έγινε ψηφοφορία. Δεν κρατήθηκαν λεπτομερή πρακτικά. Η συνεδρίαση ήταν κατ΄ ουσίαν τυπική. Στην απόφαση υπάρχουν φαρδιές πλατιές οι υπογραφές των υπουργών, αλλά η αλήθεια είναι ότι την ενέκριναν χωρίς να τη συζητήσουν. Χωρίς καν να γνωρίζουν τι αποφασίζουν.
Το δεύτερο σοκ ο μελλοντικός ερευνητής θα το υποστεί όταν καταφύγει στα πρακτικά της Βουλής. Δεν θα χρειαστεί πολύ για να καταλάβει πως και αυτοί που υπερψήφισαν και αυτοί που καταψήφισαν το μνημόνιο δεν είχαν ιδέα για το περιεχόμενό του.
Επικύρωσαν τη λεόντειο υπαγωγή της χώρας στην τρόικα χωρίς να διαβάσουν τα κείμενα, γιατί... δεν τα είχαν! Χωρίς να ξέρουν τι ψηφίζουν.
Και το τρίτο σοκ θα έλθει αν διαβάσει τη δανειακή σύμβαση που υπέγραψε ο υπουργός Οικονομικών. Τη δημοσίευσε στο σύνολό της το περιοδικό «Επίκαιρα». Η σύμβαση καταφανώς μεταβιβάζει κυριαρχικά δικαιώματα στους δανειστές της χώρας. Και εδώ τα πράγματα είναι χειρότερα. Κατατέθηκε στη Βουλή μόνο για τυπικούς λόγους. Το Κοινοβούλιο δεν θα κληθεί ποτέ να την εγκρίνει. Γιατί... δεν χρειάζεται».
Το συμπέρασμα είναι ένα. Ότι δεν πρέπει να έχουμε αυταπάτες για την σκοπιμότητα κάποιων φωνών απ’ τον κυβερνητικό βουλευτικό λόχο. Προσωπικά παιχνίδια παίζουν. Όπως γράφει και ο Χρ. Θεοχαράτος στον «Αδ. Τύπο»: «Πάνε τριάντα χρόνια τώρα, που τα δημοκρατικά, φιλολαϊκά και ηθικά ανακλαστικά του πολιτικού προσωπικού της χώρας μας βρίσκονται σε προϊούσα χαλάρωση αν όχι και παράλυση. Και κανείς πια δεν περιμένει από τους υπηρέτες της "οικονομίας της αγοράς" αυξημένες ευαισθησίες. Ο Κερδώος Ερμής ποτέ δεν ήταν εύθικτος».
Δημοσίευση σχολίου