Διαβάσαμε τις σημερινές δηλώσεις του προέδρου του Συλλόγου Ελλήνων Βιομηχάνων, Δ. Δασκαλόπουλου στις οποίες έκανε λόγο για «ταχεία περιστολή της κρατικής πατρωνίας στην οικονομία», συμπληρώνοντας ότι στην Ελλάδα επικρατεί ένας «επιχειρηματικός Μεσαίωνας».
«Ο επιχειρηματικός κόσμος υφίσται την ταλαιπωρία της γραφειοκρατίας, τα βάρη της υπερφορολόγησης, τον λαβύρινθο της πολυνομίας, τον ζηλότυπο κρατικό παρεμβατισμό κι επιπλέον αντιμετωπίζει ένα ιδιότυπο "κυνήγι μαγισσών", που δαιμονοποιεί το κέρδος και αντιμετωπίζει αφοριστικά τον επιχειρηματία ως ασύδοτο κερδοσκόπο, εκμεταλλευτή του λαϊκού μόχθου, καταπατητή του δημόσιου χρήματος», καταλήγουν οι δηλώσεις Δασκαλόπουλου.
Διαπιστώνουμε, λοιπόν ότι δεν υπάρχει κοινωνική ομάδα –εκτός από τους τραπεζίτες- που να υποστηρίζει την κυβερνητική οικονομική πολιτική.
Πιθανόν αυτό να φανεί παράδοξο σε κάποιους ειδικά αν σκεφτεί ότι μόλις την περασμένη βδομάδα οι έμποροι και οι βιομήχανοι του ΕΒΕΑ υπέβαλαν υπόμνημα στον κατά τύποις έλληνα πρωθυπουργό στο οποίο μεταξύ άλλων ανέφεραν: «Το Μνημόνιο δεν αποτελεί συνολική μεταρρυθμιστική προσπάθεια, αλλά μια «τοκογλυφική διαδικασία (!!!)» και ότι «επιβάλλεται ή η άμεση απεμπλοκή από τους όρους του ή η ουσιαστική αλλαγή αυτών».
Εύλογα λοιπόν θα αναρωτηθεί κανείς: Εντάξει, να διαμαρτύρονται τα εκατομμύρια των εργαζομένων, συνταξιούχων και νέων που βλέπουν το βιοτικό τους επίπεδο να γυρνάει δεκαετίες πίσω. Είναι κατανοητό να στρέφονται οι επαγγελματοβιοτέχνες και οι μικρομεσαίοι της ΓΣΕΒΕΕ ενάντια στην κυβερνητική πολιτική αφού με έκθεση που έδωσαν στην δημοσιότητα προαναγγέλλουν ότι άλλες 175.000 επιχειρήσεις τους προβλέπεται σύντομα να βάλουν λουκέτο.
Η αφρόκρεμα όπως της ντόπιας πλουτοκρατίας που εκφράζετε μέσα από τον ΣΕΒ τι λόγο έχει μετά από τόσες παραχωρήσεις που τις έχει κάνει η «σοσιαλιστική» κυβέρνηση -κατάργηση κάθε έννοιας κατοχύρωσης του εργαζόμενου στις εργασιακές του σχέσεις, ουσιαστική κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων στον ιδιωτικό τομέα, απελευθέρωση απολύσεων, ελαστικές μορφές εργασίας κ.λ.π- να στρέφετε ενάντια στην εφαρμοζόμενη πολιτική;
Η απάντηση είναι απλή. Αυτή την στιγμή η κυβέρνηση του Γ. Τσολάκογλου – Παπανδρέου δρα ανοιχτά ως όργανο του ξένου κεφαλαίου πρωτίστως, προκαλώντας αντιδράσεις στα πιο επιθετικά τμήματα των ελλήνων καπιταλιστών, επιφέροντας ανακατατάξεις μέσα στους κόλπους του ελληνικού καπιταλισμού.
Επειδή το θέμα αυτό είναι πολύ μεγάλο και δεν είναι δυνατόν να γίνει ανάλυση σε μια ανάρτηση θα συνιστούσαμε στους αναγνώστες μας να διαβάσουν το βιβλίο που έγραψε ο σύντροφος ciaoant1 με τίτλο «Η καπιταλιστική κρίση και η επιστροφή του ιμπεριαλισμού» και το οποίο σε ψηφιακή μορφή θα ανέβει σε λίγες μέρες και στο μπλογκ μας.
Μια παράμετρος όμως που δεν πρέπει να μας διαφεύγει, στην όλη αυτή ιστορία, είναι αν η κυβέρνηση Παπανδρέου μπορέσει να κρατηθεί στην εξουσία στην περίπτωση που εξακολουθήσει να δρα σαν όργανο του ξένου κεφαλαίου κυρίως και χάσει την υποστήριξη των ντόπιων μεγαλοκαπιταλιστών που μέχρι τώρα απολαμβάνει απλόχερα.
Η Γάζα δικάζει τον Κόσμο
-
"Η δίκη τέλειωσε, ένορκοι αποφασίσατε,
πάνω μου βγάλατε, στρέψατε τα μαχαίρια σας,
ψεύτικα δάκρυα, το στόμα μού το κλείσατε,
κι από το αίμα μου γεμίσατε τα...
Πριν από 1 ώρα
+ σχόλια + 1 σχόλια
ΤΟ ΒΗΜΑ | Τετάρτη 4 Αυγούστου 2010
«Παλαιά, από τα χρόνια της ανεξαρτησίας, η παρουσία ξένων συμβούλων στην Ελλάδα. Υπήρξαν βεβαίως και φωτισμένοι άνθρωποι οι οποίοι συνέβαλαν στην πρόοδο της χώρας. Ωστόσο η εμπειρία δεν είναι η καλύτερη. Και οι προθέσεις δεν ήταν πάντοτε αγαθές. Είμαστε βέβαιοι ότι ο κ. Πρωθυπουργός αξιολόγησε όλες τις παραμέτρους προτού αποφασίσει την πρόσληψη του ιταλού συμβούλου.»
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=346822&ct=57&dt=04/08/2010
Προειδοποίηση από τον ψυχάρη στον δικτάτορα: Η ελληνική άρχουσα τάξη δεν γουστάρει να γίνει απλός υπηρέτης του ξένου κεφαλαίου
Δημοσίευση σχολίου