Ο επικεφαλής των Σοσιαλιστών-Δημοκρατών, Μάρτιν Σουλτς, υποστήριξε ότι δεν υπάρχει μια φωνή στην Ευρώπη για ζητήματα που την απασχολούν και έφερε ως παράδειγμα την πρόσφατη συζήτηση του Συμβουλίου, για το θέμα των διώξεων των Ρομά όπου, όπως τόνισε, παρουσιάστηκαν αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων να καταφέρονται εναντίον των ευρωπαϊκών αξιών.
Δεν μπορούμε, συμπλήρωσε, να αντιμετωπίζουμε με δύο μέτρα και δύο σταθμά την ελεύθερη κυκλοφορία των κεφαλαίων και την ελεύθερη κυκλοφορία των πολιτών, στο εσωτερικό της Ε.Ε.
«Αφωνος» ο πρόεδρος
Δεχόμενος τις επικρίσεις πλειάδας ευρωβουλευτών, ο Βαν Ρόμπαϊ δεν μπόρεσε να απαντήσει στο γιατί λείπουν από τον απολογισμό του έργου του Συμβουλίου της Ε.Ε. αναφορές δράσης για την ενίσχυση της απασχόλησης, στη σημερινή Ευρώπη των 24
εκατομμυρίων ανέργων.
Οπως δεν μπόρεσε να απαντήσει και στο «κατηγορώ» του επικεφαλής των Χριστιανοδημοκρατών, Ζόζεφ Ντολ, ότι η Ευρώπη είναι απούσα από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων για την Παλαιστίνη.
Ανασκαλεύοντας τα επιτεύγματά του, κατά το 9μηνο της θητείας του στο Συμβούλιο, ο Βαν Ρόμπαϊ επικαλέσθηκε τις συμφωνίες που επιτεύχθηκαν, για τη δημιουργία υπηρεσίας εξωτερικής δράσης της Ε.Ε., για την επιβολή πανευρωπαϊκής χρηματοπιστωτικής εποπτείας, για την οικονομική βοήθεια που δόθηκε στην Ελλάδα, για την ανάπτυξη του ελεύθερου εμπορίου με τη Νότια Κορέα και για τη χορήγηση αναπτυξιακής και ανθρωπιστικής βοήθειας στο Πακιστάν.
Φτωχός συγγενής ο Μπαρόζο
ΔΕΝ ΗΤΑΝ η πρώτη φορά που ο Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο μιλούσε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο Στρασβούργο. Ομως την περασμένη Τρίτη ο πρόεδρος της Επιτροπής απηύθυνε στους ευρωβουλευτές έναν λόγο τον οποίο οι Βρυξέλλες έσπευσαν προκαταβολικά να ονομάσουν Δήλωση προς την Ενωσηόπως ονομάζεται στην Αμερική η ομιλία του προέδρου κάθε χρόνο στην έκτακτη κοινή συνεδρίαση της Γερουσίας και της Βουλής. Ατύχησε όμως ο ευρωπαίος πρόεδρος. Στην Ουάσιγκτον ο πρόεδρος διακόπτεται συνεχώς από χειροκροτήματα, ακόμη και πολιτικών αντιπάλων του, και στο τέλος της ομιλίας του επευφημείται ζωηρά επί πολλή ώρα από όρθιους βουλευτές και γερουσιαστές. Ο κ. Μπαρόζο απέσπασε στο τέλος της ομιλίας του κάποια χλιαρά χειροκροτήματα από τους 600 περίπου ευρωβουλευτές που ήταν παρόντες- και αυτοί επειδή φοβήθηκαν μήπως γίνει πράξη η «προειδοποίηση» που τους έγινε από την Κομισιόν ότι θα τους επιβληθεί πρόστιμο αρκετών ευρώ αν δεν προσέλθουν-, άλλο ένα γεγονός πρωτοφανές για το Ευρωκοινοβούλιο.
Δεν είπε σπουδαία πράγματα ο κ. Μπαρόζο. Ηταν προφανές ότι εκείνο που ήθελε να παρουσιάσει είναι ότι η ΕΕ εργάζεται ήδη στα θεσμικά και άλλα πλαίσια της Συνθήκης της Λισαβόνας, ότι με επιτυχία αντιμετώπισε την οικονομική κρίση, ότι έχει να υποβάλει σχετικές προτάσεις και ότι ελέγχει την κατάσταση- κάτι που του αμφισβητήθηκε προτού καν κατέβει από το βήμα, όταν ο γνωστός Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ των Πρασίνων του φώναξε: «Είσαι ένας πρόεδρος απών από την Ευρώπη την ώρα που η Ευρώπη χρειάζεται πρόεδρο» και ο Μάρτιν Σουλτς της κεντροαριστερής πτέρυγας τον χρέωσε ότι «κάνει υποχωρήσεις στο γαλλογερμανικό διευθυντήριο».
Κατά βάθος όμως ο πρόεδρος της Επιτροπής έκανε επίδειξη ισχύος για την πρωτοκαθεδρία στην ΕΕ στον πρόεδρο Χέρμαν βαν Ρομπάι με τον οποίο ακόμη και οι τυπικές σχέσεις τους περνούν κρίση. Είναι κοινό μυστικό στις Βρυξέλλες ότι οι δύο πρόεδροι ανταγωνίζονται ποιος πρώτος θα σφίξει το χέρι του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα με τον οποίο θα συναντηθούν στη Λισαβόνα στο περιθώριο της διάσκεψης κορυφής του ΝΑΤΟ, τον Νοέμβριο.
Ο κ. Μπαρόζο αισιοδοξεί ότι η Ευρώπη «θα τα βγάλει πέρα», ότι η ανάκαμψη «προχωρεί γοργά, αν και όχι ισόνομα», κατέκρινε τους «μόνιμα απαισιόδοξους» και τους «αρνητές των επιτυχιών» της ΕΕ, τόνισε ότι η ΕΕ χρειάζεται νέες «μορφές χρηματοδότησης έργων υποδομής», «σοβαρές οικονομικές πρωτοβουλίες», μάλιστα έκανε σχετικές προτάσεις και υποσχέθηκε ότι θα προωθήσει προσωπικά ο ίδιος «νέες ρυθμίσεις», «κανονισμούς λειτουργίας» και «εμβάθυνση» στις αγορές. Ειδικότερα για τα έργα υποδομής, δήλωσε ότι θα προτείνει την «έκδοση ευρωομολόγων σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα» τα οποία θα χρηματοδοτήσουν μεγάλα έργα υποδομής πανευρωπαϊκής εμβέλειας. Σημειώνεται ότι σχετική πρόταση είχε κάνει από μηνών η ευρωβουλευτής Νίκη Τζαβέλλα και στο παρελθόν οι παρατάξεις των Σοσιαλιστών και της Κεντροαριστεράς.
Είναι αμφίβολο αν η αισιοδοξία του προέδρου Μπαρόζο ανταποκρίνεται στα αισθήματα και στις αντιδράσεις των Ευρωπαίων. Κατά σύμπτωση- αλλά ο συμβολισμός είναι εντυπωσιακός- την ίδια στιγμή που μιλούσε στο Στρασβούργο, μισό εκατομμύριο και πλέον διαδήλωναν στη Γαλλία εναντίον της απόφασης της κυβέρνησης να ανεβάσει στα 65 την ηλικία της πλήρους συνταξιοδότησης, στο Λονδίνο ακινητοποιήθηκε το μετρό από την 24ωρη απεργία των υπαλλήλων και τεχνικών, ενώ στο Μιλάνο και στη Ρώμη κεντροδεξιά κόμματα αλλά και χιλιάδες αριστεριστές οργάνωναν συγκεντρώσεις εναντίον των μέτρων λιτότητας του Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Αλλά και η πρακτική εφαρμογή των ιδεών του κ. Μπαρόζο αμφισβητείται. Το Κέντρο Ευρωπαϊκών Οικονομικών Ερευνών της Στοκχόλμης εξέφρασε 24 ώρες αργότερα «απορία» για την «αντινομία» που βρίσκει στα προτεινόμενα- το να βελτιωθεί η λειτουργία της ελεύθερης αγοράς ενώ ταυτόχρονα θα επιβληθεί νέο σύστημα κανονισμών στα κέντρα χρηματοδότησης και στις αγορές.
Δημοσίευση σχολίου