Αφορμή για την κινητοποίηση αποτέλεσε το περιστατικό της Τρίτης 2 Νοεμβρίου το βράδυ, όταν μαθητής Λυκείου οδηγώντας χωρίς δίπλωμα μηχανή φίλου του, δεν σταμάτησε σε σήμα αστυνομικών, φοβούμενος τις συνέπειες για να καταδιωχθεί από δικυκλιστές της ομάδας ΔΙΑΣ.
«Παρότι ο μαθητής σήκωσε τα χέρια ψηλά, οι αστυνομικοί άρχισαν να τον χτυπάνε με γκλομπς, να τον κλωτσάνε και να τον κουτουλάνε με τα κράνη τους. Στη συνέχεια του πέρασαν χειροπέδες, τον οδήγησαν στην Ασφάλεια Βόλου, τον ανέκριναν και πριν τον αφήσουν να φύγει, προφανώς για... σωφρονισμό, άνδρας της ομάδας ΔΙΑΣ τον χτύπησε και πάλι.
Οι γιατροί του νοσοκομείου Βόλου που τον εξέτασαν, διέγνωσαν σοβαρό τραύμα στο ένα του αυτί και κίνδυνο κώφωσης», αναφέρει σε ανακοίνωσή του το Δίκτυο και προσθέτει: «Η ομάδα ΔΙ.ΑΣ. εμφανίστηκε στην πόλη μας πριν από λίγους μήνες. Μέχρι προχτές δεν μας είχε δώσει κάποια αφορμή παρέμβασης. Έχουμε ήδη όμως προλάβει να... θαυμάσουμε τις ανδραγαθίες των εποχούμενων συναδέλφων τους σε άλλες πόλεις της χώρας: από τη δολοφονική επίθεση με μηχανές εναντίον
διαδηλωτών στο Σύνταγμα, ένα χρόνο μετά τη στυγνή δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, μέχρι την εισβολή στα γραφεία του Δικτύου για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα στα Εξάρχεια, και από τους δεκάδες τραμπουκικούς προπηλακισμούς απέναντι σε κάθε πολίτη που τους … κοιτάει ύποπτα, μέχρι συλλήψεις ατόμων με... ειδικές ανάγκες, που προκαλούν καταγγελίες ακόμα και από τη Συντονιστική Επιτροπή Αναπήρων.
Είναι φανερό ότι όσο, από τη μία, τα αντικοινωνικά μέτρα κλιμακώνονται και η οικονομική και κοινωνική κρίση βαθαίνει, και όσο, από την άλλη, η οργή, η απελπισία και τα αδιέξοδα της κοινωνίας όλο και περισσότερο μεγαλώνουν, η κρατική καταστολή και τρομοκρατία, απέναντι στο κίνημα, αλλά και απέναντι στην ίδια τη νεολαία και την κοινωνία, θα είναι μόνιμος συνοδός της νεοφιλελεύθερης πολιτικής της κυβέρνησης.
Την οικονομική τρομοκρατία των περικοπών, των απολύσεων και της ανεργίας, τη συμπληρώνει η κρατική τρομοκρατία των ΔΙΑΣ, των προσαγωγών και των συλλήψεων. Ας ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα. Δεν είμαστε διατεθειμένοι σε καμιά περίπτωση να δεχτούμε αστυνομική αυθαιρεσία, τραμπουκική συμπεριφορά και κρατική τρομοκρατία από τους νεοαφιχθέντες μηχανοκίνητους μπάτσους, και όχι μόνο από αυτούς. Μας εξοργίζουν, δεν μας φοβίζουν. Θα μας βρουν μπροστά τους, με αποφασιστικότητα απέναντι στην κρατική τρομοκρατία και αλληλεγγύη σε όποιον την υφίσταται, για όποιον λόγο κι αν αυτό συμβαίνει».
+ σχόλια + 1 σχόλια
Στις 12 Νοεμβρίου του 1987, έκλεισε τα μάτια της, σε ηλικία 93 ετών, η επαναστάτρια που για περισσότερο από μισό αιώνα γοήτευσε και ενέπνευσε με το ασυμβίβαστο πνεύμα της ανθρώπους και κινήματα σε ολόκληρο τον κόσμο, Ντολόρες Ιμπαρούρι, ή αλλιώς «Πασιονάρια». Το La Pasionaria (Λουλούδι του Πάθους) ήταν το ψευδώνυμο που χρησιμοποίησε στα πρώτα της άρθρα στην τοπική εφημερίδα ανθρακωρύχων El Minero Vizcaino. Το όνομα αυτό την ακολουθεί έκτοτε.
Δημοσίευση σχολίου