«Εξοργιστείτε!»: Το Best-Seller βιβλίο στη Γαλλία

Το µπεστ σέλερ της οργής
Ο ήρωας της Αντίστασης Στεφάν Χέσελ καλεί τους Γάλλους να ξεσηκωθούν

Αποδεικνύοντας ότι η ηλικία δεν αποτελεί εµπόδιο προς την εκδοτική επιτυχία, ένας 93χρονος ήρωας της Αντίστασης υπέγραψε το µπεστ σέλερ των Χριστουγέννων στη Γαλλία µε ένα πολιτικό «κάλεσµα στα όπλα». Στις 30 σελίδες του δοκιµίου που φέρει τονχαρακτηριστικό τίτλο «Εξοργιστείτε!» («Indignez vous!» εκδ. Indigène), ο 93χρονος αντιστασιακός Στεφάν Χέσελ καλείτους αναγνώστες να θυµώσουν µε την κατάσταση που επικρατεί στη γαλλική κοινωνία. Τοκάλεσµά του βρίσκει θερµή ανταπόκριση. Τις τελευταίες πέντε εβδοµάδες όµως το «Εξοργιστείτε!» βρίσκεται στην κορυφή των ευπώλητων, εκτοπίζοντας από τις πρώτες θέσεις το τελευταίο µυθιστόρηµα του σταρ των γαλλικών γραµµάτων Μισέλ Ουελµπέκ αλλά κι ένα πλήθος χριστουγεννιάτικων βιβλίων.

Ζούμε σε μια κεκαλυμμένη δικτατορία...

Ο Πατρίκ Σεμπαστιέν είναι σήμερα ίσως ο πιο δημοφιλής παρουσιαστής και παραγωγός ψυχαγωγικών εκπομπών της γαλλικής τηλεόρασης - η εκπομπή του "Το Μεγαλύτερο Καμπαρέ του κόσμου" που προβάλλεται στη δημόσια τηλεόραση καταρρίπτει ρεκόρ θεαματικότητας. Πρόσφατα ο Σεμπαστιέν, που είναι γνωστό ότι τα λέει "έξω από τα δόντια", σε συνέντευξή του στην τοπική εφημερίδα "Provence" στράφηκε κατά των πολιτικών αλλά και των δημοσιογράφων, ακόμη και κατά των καλλιτεχνών, που δεν εκφράζουν τον κόσμο και "δεν ιδρώνουν όσο άλλοι στο παρελθόν επί σκηνής". Σε ό,τι αφορά στην πολιτική, απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με την απόσταση μεταξύ λαού και πολιτικών, ο Σεμπαστιάν τονίζει: "Πρόκειται πλέον περί αβύσσου! Τα δελτία ειδήσεων της τηλεόρασης ξεκινούν με τη Σεγκολέν Ρουαγιάλ που θα κατέβει στις εσωκομματικές εκλογές, ενώ υπάρχουν σοβαρά θέματα! Μου έρχεται να ξεράσω. Όλα ξεκίνησαν με τον Σαρκό που είναι αηδιαστικής υποδειγματικότητας. Χωρίς να είναι για φτύσιμο, δεν είναι ό,τι χειρότερο θα μπορούσε να μας συμβεί, αλλά δεν καταφέραμε να βρούμε κάτι καλύτερο. Δεν λέει κανείς 'χάσου παλιομαλάκα', έστω κι αν το σκέφτεται".

2011: A Brave New Dystopia

The two greatest visions of a future dystopia were George Orwell’s “1984” and Aldous Huxley’s “Brave New World.” The debate, between those who watched our descent towards corporate totalitarianism, was who was right. Would we be, as Orwell wrote, dominated by a repressive surveillance and security state that used crude and violent forms of control? Or would we be, as Huxley envisioned, entranced by entertainment and spectacle, captivated by technology and seduced by profligate consumption to embrace our own oppression? It turns out Orwell and Huxley were both right. Huxley saw the first stage of our enslavement. Orwell saw the second. We have been gradually disempowered by a corporate state that, as Huxley foresaw, seduced and manipulated us through sensual gratification, cheap mass-produced goods, boundless credit, political theater and amusement. While we were entertained, the regulations that once kept predatory corporate power in check were dismantled, the laws that once protected us were rewritten and we were impoverished. Now that credit is drying up, good jobs for the working class are gone forever and mass-produced goods are unaffordable, we find ourselves transported from “Brave New World” to “1984.” The state, crippled by massive deficits, endless war and corporate malfeasance, is sliding toward bankruptcy. It is time for Big Brother to take over from Huxley’s feelies, the orgy-porgy and the centrifugal bumble-puppy. We are moving from a society where we are skillfully manipulated by lies and illusions to one where we are overtly controlled. Orwell warned of a world where books were banned. Huxley warned of a world where no one wanted to read books. Orwell warned of a state of permanent war and fear. Huxley warned of a culture diverted by mindless pleasure. Orwell warned of a state where every conversation and thought was monitored and dissent was brutally punished. Huxley warned of a state where a population, preoccupied by trivia and gossip, no longer cared about truth or information. Orwell saw us frightened into submission. Huxley saw us seduced into submission. But Huxley, we are discovering, was merely the prelude to Orwell. Huxley understood the process by which we would be complicit in our own enslavement. Orwell understood the enslavement. Now that the corporate coup is over, we stand naked and defenseless. We are beginning to understand, as Karl Marx knew, that unfettered and unregulated capitalism is a brutal and revolutionary force that exploits human beings and the natural world until exhaustion or collapse.