Σαν τους νονούς της νύχτα

 Είναι πραγματικά ανεκδιήγητος ο κυβερνητικός εκπρόσωπος προπαγάνδας. Στην συγκεκριμένη περίπτωση και μιλώντας για την επιλογή της κυβέρνησης να μετατρέψει όλη την Ελλάδα σε ένα απέραντο καζίνο δεν χρησιμοποίησε απλώς αστείες δικαιολογίες αλλά ούτε λίγο ούτε πολύ μας είπε ότι το κάνει και για το ..καλό μας «ώστε με την τάξη που θα μπει να υπάρχουν χώροι, όπου θα μπορούν να παίζονται τυχερά παίγνια μέσα από αυστηρότατο έλεγχο, ελεγχόμενα και όχι ανεξέλεγκτα, όπως γίνεται σήμερα».

Κι αφού μας λέει ότι «έχουμε στοιχεία ότι πραγματικά σήμερα, παίζεται ένας ανεξέλεγκτος τζόγος, παντού με πολύ μεγάλη ευκολία» μας λέει ότι σήμερα γεμίζουν την Ελλάδα με κουλοχέρηδες ώστε με την «αδειοδότηση των τυχερών παιχνιδιών να υπάρχουν έσοδα στο Ελληνικό Δημόσιο, γιατί αυτή τη στιγμή υπεκφεύγουν εκατομμύρια ευρώ το χρόνο».

Ο άνθρωπος είναι απίθανος!!!! Θα ήταν πλεονασμός να κάνουμε τον οποιοδήποτε σχολιασμό στις παπαριές του κυβερνητικού εκπροσώπου προπαγάνδας. Όπως γράφαμε και σε περασμένη ανάρτησή μας το σχέδιο της κυβέρνησης λέει ότι θα εγκατασταθούν 50.000 μηχανήματα, τα οποία θα προστεθούν στα περίπου 4.000 που λειτουργούν στα καζίνο. Έτσι, η αναλογία του γρήγορου τζόγου στη χώρα μας θα γίνει ένας κουλοχέρης ανά 185 κατοίκους. Για λόγους σύγκρισης και μόνο, να θυμίσουμε ότι την ίδια στιγμή, η αναλογία των ΚΕΠ είναι ένα κέντρο ανά 9 χιλιάδες κατοίκους.

Σαν τους νονούς της νύχτας, που δεν δίνουν δεκάρα πώς έγινε ο τζίρος των μαγαζιών, αρκεί να πάρουν την προμήθειά τους, έτσι και η κυβέρνηση σπεύδει να νομιμοποιήσει τα «φρουτάκια» για να μπορεί να εισπράξει φόρους και δικαιώματα. «Παίζουν ούτως ή άλλως παράνομα. Ας πάρουμε το μερίδιό μας», σκέφτηκαν στο υπουργείο, ως γνήσιοι γκάνγκστερ, αδιαφορώντας για το γεγονός ότι η υπερεπέκταση του τζόγου θα έχει βαθιές και οδυνηρές κοινωνικές συνέπειες. Ιδιαίτερα σε μια περίοδο μεγάλης κρίσης, οικονομικής δυσχέρειας, απουσίας ελπίδας και κοινωνικών αδιεξόδων, η εξάρτηση από τα τυχερά παιχνίδια θα σαρώσει χιλιάδες ανθρώπους του μόχθου, νέους και μεγαλύτερους, βυθίζοντάς τους στη φτώχεια και το κοινωνικό περιθώριο.