Οταν σε χειροκροτεί ο Καρατζαφύρερ ...

Απόλυτα ικανοποιημένοι αισθάνονται οι βουλευτές του ακροδεξιού Καρατζαφερέικου πολιτικού μορφώματος από τις επιλογές του υπουργού Μπάτσων και Καταστολής Χ. Παπουτσή, όσον αφορά την ασκούμενη κυβερνητική πολιτική για το μεταναστευτικό ζήτημα.
Ο βουλευτής του ΛΑΟΣ, μάλιστα, Θανάσης Πλεύρης, και με αφορμή τον φράχτη που τοποθετείτε στον Έβρο ένιωσε πλήρης δικαιωμένος και το εξέφρασε στην σχετική κοινοβουλευτική επιτροπή:  «Πολλά απ’ αυτά, όταν τα λέγαμε εμείς πριν από 3 – 4 χρόνια, το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ. μιλούσαν για ακρότητες, αλλά τώρα αντιλαμβάνονται ότι είναι αναγκαστικές επιλογές».

Πολύ εύστοχα πριν μερικές μέρες το «Ποντίκι» έκανε λόγο για κυβερνητική πολιτική που βρίσκεται σε «Συμμαχία με τη λογική Καρατζαφέρηδων και χρυσαυγιτών».

Γι΄αυτήν την κυβερνητική απόφαση έχουμε γράψει αναλυτικά και θα ήταν πλεονασμός να επανέλθουμε.

Εχει απόλυτα δίκιο ο Β. Μουλόπουλος που χαρακτήρισε «ντροπή και αίσχος» τον φράκτη διερωτώμενος αν το επόμενο βήμα θα είναι η εγκατάσταση πολυβολείων με ΣΔΙΤ της ΕΕ.
«Αυτή η πολιτική με φοβίζει. Μου φαίνεται ότι ζεσταίνει το αυγό του φιδιού», συμπλήρωσε ο βουλευτής του Σύριζα στη χθεσινή συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής επιτροπής δημόσιας τάξης.

 Από την πλευρά του ο βουλευτής του ΚΚΕ, Θ. Παφίλης τόνισε: «Τώρα φτιάχνετε φράχτη. Τι θα κάνετε, θα τους πυροβολήσετε στο τέλος;»

«Η ΕΕ σφάζει τους Αφγανούς και παραπονιέται για τους μετανάστες» και «στο Ιράκ πολεμά η συμμαχία των προθύμων και κατηγορούμε τους Ιρακινούς γιατί φεύγουν από τον τόπο τους. Το ίδιο στο Σουδάν και τη Σομαλία», συμπλήρωσε ο βουλευτής του ΚΚΕ σημειώνοντας ΗΠΑ και ΕΕ «εκμεταλλεύονται ληστρικά τις χώρες» από τις οποίες δημιουργούνται τα μεταναστευτικά ρεύματα.

Ο Θ. Παφίλης πρότεινε πολιτική ανυπακοής στις κατευθύνσεις της ΕΕ λέγοντας ότι «το 80% των ανθρώπων θέλουν να πάνε στην Ευρώπη» και θέτοντας το ερώτημα: «Γιατί δεν απειθαρχείτε στο Δουβλίνο και να τους αφήσετε να πάνε στις χώρες της ΕΕ;». Αναφορικά με τις ρυθμίσεις για το άσυλο και την παράδοση της διαδικασίας σε αρμόδια αρχή ο Θ. Παφίλης επισήμανε ότι «ήμασταν πάντα αντίθετοι να έχει την ευθύνη για το άσυλο η Αστυνομία», όμως «δεν έχουμε αυταπάτες ότι από μόνη της η αποαστυνομικοποίηση του ασύλου θα λύσει το πρόβλημα». Τέλος, άσκησε έντονη κριτική στις ρυθμίσεις που αφορούν στις διαδικασίες φυλάκισης και «επαναπροώθησης» μεταναστών.

 Για το ίδιο θέμα ο Ν. Μπογιόπουλος γράφει στον σημερινό "Ριζοσπάστη":

Ούτε «φράκτες», ούτε «Σπιναλόγκες»

Τίποτα και κανείς δεν πρόκειται να αποτρέψει τους ανθρώπους που απειλούνται με αφανισμό από την αναζήτηση δρόμων για τη διασφάλιση της ζωής. Οι διεθνείς οργανώσεις εκτιμούν ότι τα επόμενα χρόνια ο αριθμός των προσφύγων θα ξεπεράσει τα 500 εκατομμύρια. Η δυστυχία, η πείνα, ο φόβος, η ανελευθερία θα είναι πάντα το «διαβατήριο» για την αναζήτηση της ελπίδας, της τροφής, της ασφάλειας. Αυτή είναι η ιστορία της ανθρωπότητας: Ενα «καραβάν σαράι» που ποτέ δε σχηματίστηκε από χόμπι, αλλά πάντα από ανάγκη.

*

Η Ελλάδα δεν προέκυψε στο δρόμο τους ως «τουριστική επιλογή», αλλά ως γεωγραφική επιλογή, ως «πέρασμα» που δεν το καθόρισαν οι ίδιοι, αλλά οι δουλέμποροι. Δεν έρχονται για διακοπές οι μετανάστες στην Ελλάδα. Ολοι τους έχουν να διηγηθούν την ίδια ιστορία της ανέχειας, της φτώχειας, του πολέμου, των πολιτικών διώξεων που διηγούνταν και οι δικοί μας μετανάστες: Στις στοές του Βελγίου, στα εργοστάσια της Γερμανίας, στην ξενιτιά της Αμερικής και της Αυστραλίας.

Δε θα έφευγαν από τις χώρες τους αν το «παγκόσμιο χωριό» που υπηρετούν ο Ομπάμα, η Μέρκελ, ο Σαρκοζί, ο Πούτιν, ο Παπανδρέου, ο Σαμαράς, ο Καρατζαφέρης, δεν τους είχε στοιβάξει σε μια «γειτονιά» όπου οι εργαζόμενοι ζουν με 1 - 2 δολάρια τη μέρα, που κάθε τρία δευτερόλεπτα ένα παιδί πεθαίνει από την πείνα. Δε θα ξενιτεύονταν αν το ΝΑΤΟ, η ΕΕ, το ΔΝΤ και όλοι οι ευαγείς οργανισμοί στους οποίους συμμετέχει η Ελλάδα, δεν τους κατακρεουργούσαν είτε με τα πολεμικά είτε με τα οικονομικά «βομβαρδιστικά» τους.

*

Επομένως, όσοι κύριοι και κυρίες με προσποιητή αθωότητα διακινούν εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, του ΛΑ.Ο.Σ. εκείνα τα «και μεις τι φταίμε;» ή τα άλλα, τα «και εμείς τι μπορούμε να κάνουμε;», να τ' αφήσουν αυτά. Διότι όλοι τούτοι, που είτε ευθέως είτε σε επίπεδο συμβολισμών εκτοξεύουν με ύφος συνοριοφύλακα το δηλητήριο της ξενοφοβίας, του εθνικισμού και της μισαλλοδοξίας, «φταίνε»! Φταίνε, γιατί:

Πρώτον, είναι με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ που «εξανθρωπίζουν» πληθυσμούς, είτε δολοφονώντας τους, είτε προκαλώντας την εκδίωξη από τα εδάφη τους.

Δεύτερον, γιατί λένε ψέματα. Ψεύδονται ασύστολα όταν ισχυρίζονται ότι το πρόβλημα της μετανάστευσης θα λυθεί με μέτρα αστυνομικά, με καταστολή, με στρατοκρατικά «κόλπα», με «φράκτες». Ποτέ και πουθενά δε λύθηκε έτσι το πρόβλημα. Στην Αμερική, εκεί που δεν έβαλαν 12,5 χιλιόμετρα «φράκτη» όπως ονειρεύεται ο Παπουτσής στον Εβρο, αλλά 700 χιλιόμετρα ηλεκτροφόρα καλώδια στα σύνορα με το Μεξικό, οι ΗΠΑ συνεχίζουν να δέχονται κατά εκατομμύρια τους ισπανόφωνους μετανάστες.

*

Με μια κουβέντα: Είναι ψεύτες, όσοι ισχυρίζονται ότι χωρίς να αντιμετωπιστούν οι αιτίες που γεννούν την προσφυγιά, είναι δυνατόν να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της μετανάστευσης.

Είναι και διπλά επικίνδυνοι.

Αφ' ενός, γιατί η αστυνομοκρατία και η στρατοκρατία που «προτείνουν» εις βάρος των μεταναστών δε σταματούν «έξω», αλλά τελικά στοχεύουν στη «νομιμοποίηση» τέτοιων πρακτικών κατά του συνόλου του «εχθρού - λαού».

Αφ' ετέρου, γιατί θέλοντας να αποπροσανατολίσουν και να ξεστρατίσουν τη λαϊκή οργή από την πολιτική τους, δεν έχουν καμία αναστολή να ταΐζουν ακόμα και το φίδι του ρατσισμού, πάνε να φορτώσουν τα δεινά της ελληνικής κοινωνίας, που οι ίδιοι προκαλούν, στους μετανάστες.

Μιλάμε για τους μετανάστες που είναι «εκτός νόμου» επειδή το ίδιο το κράτος τους θέλει εκεί: Στη μαύρη εργασία, ανασφάλιστους, διπλοεκμεταλλευόμενους, στο περιθώριο, στην παραοικονομία, χωρίς χαρτιά, χωρίς ταυτότητα, χωρίς δικαιώματα, κυνηγημένους, κρεμασμένους στους «φράκτες», στοιβαγμένους στα «κέντρα εξευτελισμού των προσφύγων», πρώτους στις «επιχειρήσεις - σκούπα», τελευταίους στα δικαιώματα.

*

Εντούτοις «κάτι πρέπει να γίνει», λένε καλόπιστα οι άνθρωποι στις γειτονιές της Αθήνας. Και πράγματι. Κάτι πρέπει να γίνει. Ομως, αυτό το «κάτι» δεν μπορεί να είναι εφαλτήριο του φασισμού. Ο ελληνικός λαός, από την εποχή του «Ξένιου Διός» κουβαλάει την τιμή της παροχής φροντίδας προς τον κάθε κυνηγημένο. Εχει την τιμή να έχει δηλώσει ήδη από το 1827, από το Σύνταγμα της Τροιζήνας, τον απόλυτο σεβασμό και τη διασφάλιση των δικαιωμάτων κάθε ανθρώπινου όντος εντός της ελληνικής επικράτειας.

Αυτήν την τιμή, αυτήν την ανθρωπιστική παρακαταθήκη, ο ελληνικός λαός δεν πρέπει να δεχτεί να του τη «λερώσει» κανένας «καρατζαφέρης» του δικομματισμού και κανένας Καρατζαφέρης του ΛΑ.Ο.Σ.

*

Το «κάτι» που πρέπει να γίνει δεν μπορεί παρά να είναι ανθρώπινο. Ούτε «φράκτες», ούτε «Σπιναλόγκες», αλλά:

Ταξιδιωτικά έγγραφα στους μετανάστες, για να μπορούν να μετακινηθούν εκτός Ελλάδας, όπως ζητούν.
Απειθαρχία στις αποφάσεις της ΕΕ που κρατούν ομήρους χιλιάδες και χιλιάδες μετανάστες στη χώρα και δεν επιτρέπουν την έξοδό τους από την Ελλάδα.
Απόδοση όλων των κοινωνικών, εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων στους μετανάστες, απόδοση στο κεφάλαιο της ευθύνης που του αναλογεί για την «πρόσκληση» των μεταναστών στη χώρα ως «φτηνό εργαλείο», θύμα της ανείπωτης εκμετάλλευσης και της αυθαιρεσίας.
Δημιουργία δημόσιων, οργανωμένων, ανθρώπινων χώρων υποδοχής και όχι στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Σεβασμός των πολιτιστικών τους παραδόσεων, τσάκισμα των κυκλωμάτων που εκμεταλλεύονται τους μετανάστες.
Και, φυσικά, αγώνας για μια Ελλάδα που δε θα γίνεται συνεργός, αλλά θα υψώσει φωνή, θα γίνει «φράκτης» κατά των εγκλημάτων που διαπράττονται στις χώρες τους.