Νέα επιβάρυνση του λαού για τη "δωρεάν" παιδεία

Δεν θα δίνουν δωρεάν βιβλία

Αδίστακτοι, χωρίς κανένα ηθικό ή κοινωνικό φραγµό είναι οι πολιτικοί απατεώνες του ΠΑΣΟΚ που κυβερνούν (για πόσους µήνες ακόµα;) τη χώρα. Η υπουργός Παιδείας Άννα Διαµαντοπούλου ετοιµάζει, η άθλια, την κατάργηση της παροχής των δωρεάν σχολικών βιβλίων! Μόνο το άγριο κράξιµο του Tύπου που αποκάλυψε τα σχέδιά της την υποχρέωσε να κάνει µια πολιτική «κωλοτούµπα» και να βγάλει ανακοίνωση ότι τα σχολικά βιβλία θα συνεχίσουν να διανέµονται δωρεάν. Ελπίζεται έτσι ότι µε την αποµάκρυνση του ΠΑΣΟΚ από την εξουσία θα συνεχιστεί ο θεσµός της δωρεάν διανοµής των σχολικών βιβλίων που εισήγαγε το 1965 ο Γεώργιος Παπανδρέου, παππούς και συνονόµατος του αχρείου εγγονού του.

Η A. Διαµαντοπούλου διέλυσε τον Οργανισµό Εκδόσεων Διδακτικών Βιβλίων (ΟΕΔΒ), ο οποίος µε ελάχιστο προσωπικό και επιχορήγηση περίπου 25 εκατοµµυρίων ευρώ το χρόνο παρήγε 45 εκατοµµύρια βιβλία 1.200 τίτλων ετησίως, µε το εκπληκτικά χαµηλό κόστος των 70 - 80 λεπτών το βιβλίο. Μετατάσσει το προσωπικό του σε άλλες υπηρεσίες και µεταφέρει τις αρµοδιότητές του µέσω του υπουργείου Παιδείας σε ένα ινστιτούτο ...ιδιωτικού (!) δικαίου. Το ινστιτούτο αυτό για την ώρα επιδοτείται από την ΕΕ, αλλά µόλις τελειώσει η επιδότηση το 2013 είναι προφανές ότι δεν θα υπάρχουν χρήµατα για οποιαδήποτε δραστηριότητα. Με το κόλπο αυτό θα οδεύσουµε προς την κατάργηση των δωρεάν βιβλίων, ενώ για να διευκολύνει αυτό το πέρασµα η A. Διαµαντοπούλου σκοπεύει το 2011 να µοιράσει ...µεταχειρισµένα σχολικά βιβλία! Πάντως, ακόµη και αν τον Σεπτέµβρη η χώρα έχει απαλλαγεί από την κυβέρνηση Παπανδρέου, τη ζηµιά και στην Παιδεία θα έχουν προλάβει να την κάνουν.

Σοσιαλιστικό χαστούκι στη δωρεάν Παιδεία

Καταργείται λοιπόν και η Πρόσθετη Διδακτική Στήριξη (ΠΔΣ), που απευθυνόταν σε μαθητές όλων των τάξεων της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Ο στόχος του προγράμματος ήταν να ενισχυθούν οι μαθητές που αντιμετώπιζαν δυσκολίες, για να μη χάσουν τη χρονιά τους, με μια ενδεχόμενη αποτυχία, να μην εγκαταλείψουν πρόωρα το σχολείο και να αποκλεισθούν από την αγορά εργασίας, και, κυρίως, για να αυξήσουν τις πιθανότητες πρόσβασης στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Οι μαθητές που παρακολουθούσαν το εν λόγω πρόγραμμα, γύρω στους 100.000 τα χρόνια της ακμής του (όταν λειτουργούσε με κοινοτική ενίσχυση), δεν είχαν κατά κανόνα την οικονομική ευχέρεια να πηγαίνουν σε ιδιωτικά φροντιστήρια. Σε σχολεία, μάλιστα, απομακρυσμένων και δυσπρόσιτων περιοχών της χώρας, όπου τα ποσοστά αποτυχίας ήταν ιδιαίτερα υψηλά, το πρόγραμμα «δημιουργούσε συνθήκες πρόληψης και θεραπείας του κοινωνικού αποκλεισμού και αναβάθμισης της ποιότητας της εκπαίδευσης», όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στο σχετικό ΦΕΚ. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία του υπουργείου Παιδείας, το πρόγραμμα στέφτηκε με επιτυχία, αφού μειώθηκε αισθητά το ποσοστό αποτυχίας. Οταν, όμως, σταμάτησε η εισροή των κοινοτικών κονδυλίων, το πρόγραμμα άρχισε να χωλαίνει και να φτάνει αρκετά καθυστερημένα στους μαθητές, με αποτέλεσμα να χάνουν το ενδιαφέρον τους και να στρέφονται (όσοι μπορούσαν) προς τα φροντιστήρια. Πέρυσι, η κ. υπουργός θα το καταργούσε, αλλά υπήρξαν έντονες διαμαρτυρίες. Ωστόσο, παρά την καθυστερημένη έναρξη, λόγω της αντικατάστασης τής μέχρι τότε ισχύουσας διαδικασίας επιλογής διδασκόντων με μια άλλη, αμφιλεγόμενη και μη αξιοκρατική, όπως έγραψα τότε, αρκετές χιλιάδες το παρακολούθησαν. Φέτος, με αφορμή την κρίση και τις επιταγές του ΔΝΤ, το υπουργείο αναγκάζει δεκάδες χιλιάδες οικογένειες, με πενιχρά ή ανύπαρκτα εισοδήματα, να στέλνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά φροντιστήρια, ενώ παράλληλα αφαιρεί από άνεργους εκπαιδευτικούς τη δυνατότητα να βγάζουν αξιοπρεπώς το ψωμί τους (υπάρχει πρόβλημα, ακόμη και με την καταβολή των δεδουλευμένων του 2008-2009). Βέβαια, στις συνεντεύξεις της η κ. Διαμαντοπούλου δεν παραλείπει να κάνει λόγο για μετεξέλιξη ή αντικατάσταση του θεσμού, όχι για την κατάργησή του, και να εξαγγέλλει την ενισχυτική διδασκαλία μέσω Διαδικτύου (εξαιρούνται τα σχολεία των απομακρυσμένων περιοχών, όπου το πρόγραμμα υποτίθεται ότι θα προσφέρεται κανονικά). Το υπουργείο οραματίζεται ένα «ζωντανό» διάλογο (μέσω Ιντερνετ) του καθηγητή με τον μαθητή, όπου ο ένας θα ερωτά και ο άλλος θα απαντά, αλλά πώς θα επιτευχθεί ένα τέτοιο εγχείρημα, με δεκάδες χιλιάδες μαθητές να κάνουν δεκάδες ή εκατοντάδες ερωτήσεις και να έχουν άλλες τόσες απορίες; Η διδασκαλία που παραγνωρίζει εκ προοιμίου τις ιδιαιτερότητες των αδύνατων μαθητών και την αναγκαιότητα για άμεση επικοινωνία με τον διδάσκοντα και συνεχή εποπτεία, είναι καταδικασμένη σε παταγώδη αποτυχία. Δεν ενδιαφέρεται το υπουργείο για το αποτέλεσμα; Σε ποια χώρα της Ε.Ε. λειτουργεί τέτοιο πρόγραμμα; Η χώρα μας σίγουρα πρωτοτυπεί στην παροχή ενισχυτικής διδασκαλίας τόσης έκτασης, ό,τι οφείλεται ασφαλώς στις εγγενείς αδυναμίες του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Δεν αντικαθίσταται ένας δοκιμασμένος και πετυχημένος θεσμός με ένα αμφίβολο «θα», με πειραματισμούς. Διακυβεύεται το μέλλον χιλιάδων μαθητών και επιβαρύνονται δυσβάσταχτα χιλιάδες οικογενειακοί προϋπολογισμοί. Είναι προτιμότερο να ανασταλεί προσωρινά η λειτουργία του προγράμματος της ΠΔΣ, αν δεν υπάρχουν οι αναγκαίοι πόροι για την απρόσκοπτη συνέχισή του.

Ακόμα μια σημαντική εξέλιξη όμως, στην οποία έχουμε αναφερθεί και σε παλιότερα άρθρα μας (πχ εδώ), είναι και προσπάθεια της κυβένρησης να φέρει καισ την Ελλάδα το σύστημα των "vouchers", των "κουπονιών φοίτησης" δηλαδή, που ήταν ιδέα του Φρίντμαν, "γκουρού" των νεοφιλελεύθερων. Όπως παρατηρούσαμε και στο παλιότερο άρθρο μας:

...Πρακτικά, αυτό σημαίνει πως το κράτος θα επιδοτεί ουσιαστικά και τα ιδιωτικά σχολεία, δίνοντας ένα μέρος από τα χρήματα των φορολογούμενων στον ιδιώτη, μιας και αντί να κοιτάξει να δώσει χρήματα για να βελτιωθούν κάπως πχ οι υποδομές, θα δίνει λεφτά (μέσω των vouchers) σε κρατικά αλλά και σε ιδιωτικά σχολεία, μιας και οι μαθητές που θα πηγαίνουν σε ιδιωτικό σχολείο θα παίρνουν ένα κομμάτι του κρατικού προϋπολογισμού για την εκπαίδευση (το "κουπόνι" τους), και θα το δίνουν στον ιδιώτη. Χαράς ευαγγέλια λοιπόν για τα ιδιωτικά σχολεία, που προφανώς και πιέζουν προς αυτή την κατεύθυνση, ώστε να βάλουν χέρι στις κρατικές επιδοτήσεις, έστω και με έμμεσο -πλην ξεκάθαρο- τρόπο... Ενδιαφέρον έχει και το ότι η θέση αυτή υπάρχει στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ από το 2006, όπως είχαμε δει σε παλιότερο ποστ...

Εδώ και το νεότερο δημοσίευμα του τύπου επί του θέματος, με ένα άρθρο του "Τύπου της Κυριακής" που αναδημοσίευσε το alfavita σε σκαναρισμένη μορφή (προφανώς δεν υπήρχε σε ηλεκτρονική μορφή):


Κλικ για μεγέθυνση