Εκλογές στην Ιρλανδία - μια ανάλυση

Δουβλίνο

Χθες είχαμε στην Ιρλανδία εκλογές, και τα βασικά σημεία στα οποία πρέπει να εστιάσουμε είναι δύο:

1) Ο κόσμος "βύθισε" το κυβερνών κόμμα, που κυβερνούσε επί χρόνια στην Ιρλανδία - χαρακτηριστικό είναι πως στο Δουβλίνο, την πρωτεύουσα της χώρας, το κυβερνών κόμμα πήρε μόλις...8%. Εδώ ένα σχετικό απόσπασμα από άρθρο του "Πριν" για τα αποτελέσματα των εκλογών:

Το δεξιό κόμμα Φίανα Φαλ, το οποίο όπως και το ΠΑΣΟΚ υπήγαγε τη χώρα σε καθεστώς Μνημονίου που τσάκισε τον ιρλανδικό λαό, υπέστη εκλογική συντριβή κατακλυσμιαίων διαστάσεων: από 42% που είχε πάρει στις εκλογές του 2007, έπεσε τώρα στο... 15%!!! Στο Δουβλίνο, την πρωτεύσα, το κυβερνών κόμμα πήρε το απίστευτο ποσοστό του... 8%!!! Η υποστήριξη του Μνημονίου βύθισε το κυρίαρχο κόμμα της ιρλανδικής Δεξιάς στο χειρότερο ποσοστό της σχεδόν 90χρονης ιστορίας του. Αντιθέτως, το κεντροαριστερό Εργατικό Κόμμα σημείωσε το καλύτερο ποσοστό της ιστορίας του σε πανιρλανδικό επίπεδο, κερδίζοντας το 20% των ψήφων. Το καλύτερο επίσης ποσοστό της ιστορίας του στη Δημοκρατία της Ιρλανδίας σημείωσε και το Σιν Φέιν, αποσπώντας το 10% των ψήφων. Μάλιστα στο Δουβλίνο οι Εργατικοί βγήκαν πρώτο κόμμα. Καθόλου ευκαταφρόνητο δεν είναι το ποσοστό που πήραν οι διάφοροι ανεξάρτητοι - μικρά κόμματα και οργανώσεις, κατακτώντας το 15,5%, περνώντας ακόμη και αυτοί ως σύνολο το κυβερνών κόμμα! (σ.σ Η Ενωμένη Αριστερή Συμμαχία, United Left Alliance, απέσπασε το 2,2% των ψήφων και βγάζει 3 έδρες μέχρι στιγμής). Δυστυχώς για τους Ιρλανδούς, δεξιοί θα κυβερνήσουν και πάλι τη χώρα. Νικητής των εκλογών αναδείχθηκε το κεντροδεξιό κόμμα Φίνε Γκέελ με 36%, το οποίο θα συγκυβερνήσει αναγκαστικά με τους Εργατικούς, σύροντάς τους σε μια σαφώς δεξιά γραμμή που ουσιαστικά ελάχιστα θα διαφέρει από εκείνη της συντριβείσας Δεξιάς. Μέχρι στιγμής πάντως και τα δύο κόμματα, με τη στήριξη και παρότρυνση των ιρλανδών βιομηχάνων και επιχειρηματιών, ζητούν την αναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου. Δεν γνωρίζουμε αν το ΠΑΣΟΚ θα έχει ακριβώς την τύχη της ιρλανδικής Δεξιάς, αλλά να γλιτώσει την εκλογική ήττα τώρα πια αποκλείεται.

2) Το δεύτερο σημείο στο οποίο θα πρέπει να εστιάσουμε, είναι το ότι ο λαός στην Ιρλανδία ανέδειξε ως πρώτη δύναμη ένα κόμμα που υποσχέθηκε ότι θα "αναδιαπραγματευτεί το μνημόνιο", δηλαδή θα ζητήσει "κούρεμα του χρέους", μείωση των επιτοκίων δανεισμού, κτλ.

Αυτό βέβαια είναι προφανώς μια βελτίωση - το κόμμα αυτό προφανώς εκπροσωπεί το κομμάτι αυτό της άρχουσας τάξης που

(α) φοβάται τις λαικές κινητοποιήσεις και θέλει να τις "απορροφήσει" όσο το δυνατόν πιο "ανώδυνα" και

(β) βλέπει ότι με τις πολιτικές "λιτότητας" - αποπληθωρισμού του ΔΝΤ απειλούνται και τα συμφέροντα πολλών κεφαλαιοκρατών, που επίσης βαδίζουν για "λουκέτο", διότι αποτελούν και αυτοί μέρος της θυσίας που θα πρέπει να κάνουν στο "βωμό της αγοράς", ώστε να χρηματοδοτηθούν οι χρεωκοπημένες τράπεζες με "πακέτα σωτηρίας" και να "κινεζοποιηθούν" οι εργάτες, προκειμένου να γίνουν πιο "ανταγωνιστικοί".

Άλλωστε, τα νούμερα είναι φανερό ότι "δεν βγαίνουν" - άρα, από την στιγμή που και τα αρχι-παράσιτα του διεθνούς τραπεζικού κεφαλαίου το ξέρουν ότι δε μπορούν να πάρουν όλα τα λεφτά που θέλουν από τους τόκους. Έτσι, στηρίζουν και μερικοί από αυτούς μια παράταση της αποπληρωμής των δανείων, ή ένα "κούρεμα" (όσο μάλιστα "ρουφάνε" και 'πακέτα σωτηρίας", τόσο περισσότερο δε θα τους πειράζει να χάσουν και μερικούς τόκους, διότι ήδη έχουν αναπληρώσει τις απώλειες αυτές).

Θα πρέπει όμως να δούμε και κάτι ακόμα - ότι δηλαδή όλες αυτές οι προεκλογικές υποσχέσεις ότι τάχα το ένα ή το άλλο κόμμα θα "επαναδιαπραγματευτεί τους όρους του μνημονίου", κτλ είναι "φουσκωμένες" κουβέντες, που τις λένε για να απορροφήσουν τη λαική δυσαρέσκεια. Στην πραγματικότητα, η λύση είναι η στάση πληρωμών - μόνο έτσι ο λαός μπορεί να ξεφορτωθεί τα παράσιτα.

Αυτό φαίνεται και στην ανάλυση πχ της Morgan Stanley, η οποία δηλώνει δημοσίως ότι δεν ανησυχεί ιδιαίτερα από τα "μεγάλα λόγια" της νέας κυβέρνησης της Ιρλανδίας για "αναδιαπραγμάτευση", καθώς θεωρεί ότι το λέει για να "τρομάξει" τους τραπεζίτες, και να κερδίσει λίγη παραπάνω χρηματοδότηση από την ΕΚΤ για τις χρεωκοπημένες ιρλανδικές τράπεζες, και όχι διότι όντως έχει σκοπό να κάνει κάτι "μάχιμο" εναντίον των τραπεζιτών:

Haircuts on senior bank debt still unlikely In their election manifestos, Fine Gael and Labour state that they would aim to force bond-holders to share the costs of recapitalizing troubled financial institutions. However, we believe that unilateral action against senior unsecured bank debt is unlikely given the strong resistance from the European Commission and the ECB. Instead, we think the spectre of haircutting senior bank debt will likely be used to secure additional assistance in supporting the Irish banking system.