Ο τίτλος της είναι "Daybreakers", και αξίζει της προσοχής σας. Το θέμα είναι τρομερά επίκαιρο, αν και δυστυχώς πάσχει από άποψη "εκτέλεσης". Είναι κρίμα να βλέπεις μια φοβερή κεντρική ιδέα να χαραμίζεται σε μια μέτρια υλοποίηση. Έστω και έτσι όμως, η κεντρική ιδέα είναι πολύ καλή, και αυτό αρκεί να μας δώσει μερικές φοβερές σκηνές, και ένα εντελώς επίκαιρο "μήνυμα".
Η ταινία διαδραματίζεται σε ένα "βαμπιρικό"σύμπαν, που είναι της μόδας τώρα τελευταία (αναμενόμενο, καθώς από τη μία οι άνθρωποι νοιώθουν ότι "τους ρουφάνε το αίμα", και το προβάλλουν αυτό μέσω του μεταφυσικού μύθου των βαμπίρ, καθώς δεν έχουν επαρκή γνώση/κατανόηση ώστε να το εξηγήσουν αλλιώς ).
Στο σχετικά κοντινό λοιπόν μέλλον, το 2019, σχεδόν όλοι οι άνθρωποι έχουν μεταβληθεί σε βαμπίρ, με την κοινωνία πάντως να συνεχίζει χωρίς πολλές διαφορές: Βέβαια, τα βαμπίρ ζουν τη νύχτα, και κοιμούνται την ημέρα, αλλά κατά τα άλλα στην κοινωνία αυτή οι άνθρωποι-βαμπίρ δουλεύουν ουσιαστικά όπως τώρα, υπάρχουν δηλαδή εκλογές, κόμματα, εργοδότες, πολυεθνικές, τράπεζες, αυτοκίνητα, μηχανήματα, σπίτια, δρόμοι, κτλ.
Μια μεγάλη αλλαγή βέβαια είναι η διατροφή - τα βαμπίρ θέλουν αίμα. Έτσι, πίνουν αίμα και από ζώα, αλλά -κυρίως- συλλαμβάνουν τους εναπομείναντες ανθρώπους και τους "αρμέγουν", όπως πχ σήμερα αρμέγουμε εμείς τις αγελάδες για το γάλα τους:
Μια "φάρμα" ανθρώπων, που είναι υπό την ιδιοκτησία μιας μεγάλης πολυεθνικής, με αφεντικό το Σαμ Νιλ
Κίνηση στους δρόμους - είναι προφανώς νύχτα, και ξεχωρίζει και πίσω η επιγραφή "capture humans"
Στην εταιρεία του Σαμ Νιλ, εργάζεται ο Ήθαν Χωκ, ως επιστήμονας, ο οποίος προσπαθεί να βρει ένα υποκατάστατο για το ανθρώπινο αίμα.
Το ζήτημα γίνεται πολύ κρίσιμο, διότι διαπιστώνουν ότι πλέον το αίμα που παράγουν οι άνθρωποι δεν αρκεί για να θρέψει όλο τον πληθυσμό.
Εκεί είναι που αρχίζει και η "δράση" στην ταινία". Ο πληθυσμός αρχίζει να πλακώνεται για να βρει αίμα, ενώ η έλλειψη αυτή του αίματος, οδηγεί τα πιο φτωχά τμήματα του πληθυσμού να φτάνουν σε σημείο παροξυσμού για να βρουν τροφή - εδώ μια φωτογραφία από ένα τέτοιο βαμπίρ, που λόγω της έλλειψης τροφής, έχει χάσει κάθε σημείο "ανθρωπιάς", και απλά ψάχνει σα τρελό για τροφή:
Μάλιστα, η κορυφαία στιγμή της ταινίας κατά την άποψη μου, και η μοναδική ίσως στιγμή που πραγματικά θα μπορούσαμε να πούμε ότι η ταινία αξιοποιεί πλήρως την φοβερή κεντρική της ιδέα είναι η εξής:
Ο Ίθαν Χωκ βρίσκεται στο διαμέρισμα του, και έρθει ο αδερφός του, που του έχει φέρει ως δώρο ένα μπουκάλι ανθρώπινο αίμα (πολύτιμο δώρο, ειδικά σε συνθήκες κρίσης). Ο Ίθαν Χώκ ως τότε δεν αγόραζε όμως ανθρώπινο αίμα, διότι, όπως και αρκετοί άλλοι, είχε "ηθικές αναστολές", και αγόραζε αποκλειστικά αίμα ζώων για να τρέφεται.
Στον τσακωμό λοιπόν με τον αδερφό του, σπάει το μπουκάλι, και μετά από λίγο έρχεται ένα τέτοιο πλάσμα, που μύρισε το φαί (το αίμα) και μπήκε μέσα στο σπίτι.
Είναι φοβερή η σκηνή, διότι δείχνει την απόγνωση του πεινασμένου, και το που μπορεί να τον οδηγήσει, αλλά και το πως θρυμματίζεται η "αίσθηση ασφάλειας" που νοιώθει κανείς στο σπίτι του, την ιδιοκτησία του, το "κάστρο του' απέναντι στον "εχθρικό κόσμο", αν θέλουμε να το φιλοσοφήσουμε λίγο.
Οι εφησυχασμένοι "μικρομεσαίοι", που δεν είχαν παλέψει ποτέ στη ζωή τους για τίποτα, φτωχαίνουν, πολλοί εξ αυτών ξεπέφτουν, οι φτωχοί τα ίδια, και όσο το "αίμα" στερεύει για αυτούς (το έχουν μαζέψει όλο μια χούφτα ολιγάρχες), απλά είναι νομοτελειακή η σύγκρουση, διότι απλούστατα τεράστια κομμάτια του πληθυσμού ρημάζονται σε βαθμό εξόντωσης. Προς τα που στα στρέψει όμως ο καθένας τα βέλη του; Στους εντελώς εξαθλιωμένους; Ή μήπως ο ένας εναντίον του άλλου, σαν τις ρωμαϊκές αρένες, όπου ο νικητής σκοτώνει τον ηττημένο και ζει άλλη μια μέρα; Ή μήπως εναντίον της άρχουσας τάξης; Για να δούμε...
Για το τέλος της ταινίας, ο Ίθαν Χωκ συμμαχεί με τους εναπομείναντες ανθρώπους που τους έχουν πάρει στο κυνήγι βέβαια τα βαμπίρ (ειδικά τώρα που υπάρχει πείνα), και διαπιστώνει ότι υπάρχει τελικά ένας τρόπος για να προχωρήσει η ανθρωπότητα εμπρός, δηλαδή...να ξαναγίνουν όλοι τους κανονικοί άνθρωποι.
Οι άνθρωποι με τους οποίους συμμαχεί έχουν βρει έναν τρόπο να το κάνουν αυτό, και μένει να δούμε αν θα καταφέρουν να πείσουν τους ανθρώπους-βαμπίρ να ξαναγίνουν κανονικοί άνθρωποι και να σταματήσουν να ζουν εις βάρος των ανθρώπων, με το καλό ή το άγριο, ή αν οι άνθρωποι βαμπίρ που ζουν πίνοντας το αίμα των άλλων ανθρώπων θα συνεχίσουν "μέχρι τέλους" στον βαμπιρισμό τους...
Είναι κρίμα που όλα αυτά πάσχουν στην υλοποίηση, διότι η κεντρική ιδέα είναι καταπληκτική, αλλά έστω και έτσι επαναλαμβάνω ότι η ταινία αξίζει της προσοχής σας.
Εδώ και το σχετικό trailer:
Δημοσίευση σχολίου