Σε μια περίοδο που η ελληνική κοινωνία βιώνει την πιο αδυσώπητη επίθεση στα εργατικά δικαιώματα και τις κοινωνικές κατακτήσεις της, και στην πόλη μας η βία της ανεργίας χτυπά ολοένα και περισσότερους συμπολίτες μας. Πρώην εργαζόμενοι της δημοτικής επιχείρησης «Ευώνυμος Α.Ε.» (η οποία έκλεισε από την 1/3/2011 και τελεί υπό καθεστώς εκκαθάρισης), μαζί με άλλους άνεργους της Ηλιούπολης, επιχειρήσαμε να βρούμε μια λύση επαναλειτουργίας του κλειστού, πλέον, αναψυκτηρίου του προφήτη Ηλία, σε γνώση της δημοτικής αρχής και με την αρχική ενθουσιώδη συμφωνία της. Διαπιστώσαμε, όμως, ότι όταν αυτή η προσπάθεια άρχισε να παίρνει “σάρκα και οστά”, άρχισαν οι υπαναχωρήσεις και τα μισόλογα. Μέχρι τη στιγμή που φάνηκε να εξαντλείται κάθε περιθώριο εξεύρεσης συμβιβαστικής λύσης και αφού ανεχθήκαμε, με υπομονή, κάθε λογής υποσχέσεις και δηλώσεις κατανόησης και συμπαράστασης. Όταν όλα αυτά αποδείχτηκαν, απλά, κοροϊδίες, προχωρήσαμε, στις 21 του Ιούλη, σε κατάληψη του δημοτικού αναψυκτηρίου του Προφήτη Ηλία.
Η κατάληψη έγινε με σκοπό την αυτοδιαχείριση του αναψυκτηρίου, δηλαδή, την επαναλειτουργία του από εμάς, τους άνεργους της Ηλιούπολης, αφενός μεν σαν διέξοδο στη μάστιγα της ανεργίας, αφετέρου δε για να δώσουμε ζωή σε ένα δημοτικό αναψυκτήριο με υπηρεσίες προσιτές στο βαλάντιο όλων των συμπολιτών μας. Δυστυχώς, η έλλειψη βασικών στοιχείων υλικοτεχνικής υποδομής του αναψυκτηρίου, καθώς και η χρονική συγκυρία που αποτολμήσαμε την κατάληψη, έκανε το εγχείρημα, προσωρινά, μη λειτουργικό. Έτσι, την επομένη της κατάληψης, αποφασίσαμε το κλείσιμο του χώρου, έως ότου αντιμετωπιστούν οι παραπάνω δυσκολίες.
Ενώ, λοιπόν, κάποιοι από εμάς κλείναμε το χώρο, εμφανίστηκε μαινόμενος ο δήμαρχος της Ηλιούπολης Βασίλης Βαλασόπουλος. Προς έκπληξή μας, ο δήμαρχος επιδόθηκε σε ένα παραλήρημα απειλών, εκβιασμών και προσωπικών επιθέσεων. Μιλώντας σαν “ιδιοκτήτης” της δημοτικής περιουσίας, και σαν “εγγυητής” της υπό καθεστώς “εκκαθάρισης” δημοτικής επιχείρησης, απείλησε πως “δε θα επιτρέψει να καταστραφεί η δημοτική περιουσία”, πως θα καλέσει τον Εισαγγελέα και πως “έχει ευθύνη για την εκκαθάριση των αντικειμένων που είχαν μείνει στο χώρο”. Στην απαίτησή του να παραδοθούν τα κλειδιά του κατειλημμένου χώρου αρνηθήκαμε και αποχωρήσαμε κανονικά, όπως και είχαμε προαποφασίσει.
Οι ισχυρισμοί του δημάρχου, βέβαια, δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα και είναι καθαρά προσχηματικοί.. Όταν ο εξοπλισμός του δημοτικού αναψυκτηρίου του Άλσους “Δ. Κιντής”, του δημοτικού κινηματογράφου “Μελίνα Μερκούρη” και του Πάρκου Κυκλοφοριακής αγωγής, επί της οδού Ηρώς Κωσταντοπούλου, τελούν υπό το ίδιο καθεστώς και, παρόλα αυτά, λειτουργούν κανονικότατα, εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς πως ο δήμαρχος έχει δύο μέτρα και δύο σταθμά. Ανεκτικός και θετικός στην παραχώρηση χρήσης στους ιδιώτες, αρνητικός και επιθετικός στις πρωτοβουλίες των άνεργων πολιτών.
Θορυβημένος ο κ. δήμαρχος από τις κινηματικές δράσεις των Ηλιουπολιτών, προσπαθεί με πλήθος υποσχέσεων να κατευνάσει και να ελέγξει τις ανησυχίες τους. Αλλά μόλις τα πράγματα πάνε να ξεφύγουν από το στενό έλεγχο της τοπικής εξουσίας και των ποικίλων σκοπιμοτήτων, τότε καταφεύγει στη γλώσσα των απειλών και επισείει την προσφυγή στην καταστολή.
Η μάχη για τη διαχείριση της δημόσιας περιουσίας, με κριτήρια κοινωνικού οφέλους είναι βέβαιο ότι θα συνεχιστεί με ποικίλους τρόπους. Σε αυτή τη διαδικασία ο κ. δήμαρχος θα ξαναβρεθεί πρόσωπο με πρόσωπο με τους Ηλιουπολίτες. Μόνο που την ατζέντα αυτής της συζήτησης θα τη βάλει η δράση του ακηδεμόνευτου κινήματος των πολιτών.
Η κατάληψη έγινε με σκοπό την αυτοδιαχείριση του αναψυκτηρίου, δηλαδή, την επαναλειτουργία του από εμάς, τους άνεργους της Ηλιούπολης, αφενός μεν σαν διέξοδο στη μάστιγα της ανεργίας, αφετέρου δε για να δώσουμε ζωή σε ένα δημοτικό αναψυκτήριο με υπηρεσίες προσιτές στο βαλάντιο όλων των συμπολιτών μας. Δυστυχώς, η έλλειψη βασικών στοιχείων υλικοτεχνικής υποδομής του αναψυκτηρίου, καθώς και η χρονική συγκυρία που αποτολμήσαμε την κατάληψη, έκανε το εγχείρημα, προσωρινά, μη λειτουργικό. Έτσι, την επομένη της κατάληψης, αποφασίσαμε το κλείσιμο του χώρου, έως ότου αντιμετωπιστούν οι παραπάνω δυσκολίες.
Ενώ, λοιπόν, κάποιοι από εμάς κλείναμε το χώρο, εμφανίστηκε μαινόμενος ο δήμαρχος της Ηλιούπολης Βασίλης Βαλασόπουλος. Προς έκπληξή μας, ο δήμαρχος επιδόθηκε σε ένα παραλήρημα απειλών, εκβιασμών και προσωπικών επιθέσεων. Μιλώντας σαν “ιδιοκτήτης” της δημοτικής περιουσίας, και σαν “εγγυητής” της υπό καθεστώς “εκκαθάρισης” δημοτικής επιχείρησης, απείλησε πως “δε θα επιτρέψει να καταστραφεί η δημοτική περιουσία”, πως θα καλέσει τον Εισαγγελέα και πως “έχει ευθύνη για την εκκαθάριση των αντικειμένων που είχαν μείνει στο χώρο”. Στην απαίτησή του να παραδοθούν τα κλειδιά του κατειλημμένου χώρου αρνηθήκαμε και αποχωρήσαμε κανονικά, όπως και είχαμε προαποφασίσει.
Οι ισχυρισμοί του δημάρχου, βέβαια, δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα και είναι καθαρά προσχηματικοί.. Όταν ο εξοπλισμός του δημοτικού αναψυκτηρίου του Άλσους “Δ. Κιντής”, του δημοτικού κινηματογράφου “Μελίνα Μερκούρη” και του Πάρκου Κυκλοφοριακής αγωγής, επί της οδού Ηρώς Κωσταντοπούλου, τελούν υπό το ίδιο καθεστώς και, παρόλα αυτά, λειτουργούν κανονικότατα, εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς πως ο δήμαρχος έχει δύο μέτρα και δύο σταθμά. Ανεκτικός και θετικός στην παραχώρηση χρήσης στους ιδιώτες, αρνητικός και επιθετικός στις πρωτοβουλίες των άνεργων πολιτών.
Θορυβημένος ο κ. δήμαρχος από τις κινηματικές δράσεις των Ηλιουπολιτών, προσπαθεί με πλήθος υποσχέσεων να κατευνάσει και να ελέγξει τις ανησυχίες τους. Αλλά μόλις τα πράγματα πάνε να ξεφύγουν από το στενό έλεγχο της τοπικής εξουσίας και των ποικίλων σκοπιμοτήτων, τότε καταφεύγει στη γλώσσα των απειλών και επισείει την προσφυγή στην καταστολή.
Η μάχη για τη διαχείριση της δημόσιας περιουσίας, με κριτήρια κοινωνικού οφέλους είναι βέβαιο ότι θα συνεχιστεί με ποικίλους τρόπους. Σε αυτή τη διαδικασία ο κ. δήμαρχος θα ξαναβρεθεί πρόσωπο με πρόσωπο με τους Ηλιουπολίτες. Μόνο που την ατζέντα αυτής της συζήτησης θα τη βάλει η δράση του ακηδεμόνευτου κινήματος των πολιτών.
Η ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ
ΑΝΕΡΓΟΙ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ
ΑΝΕΡΓΟΙ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ
Δημοσίευση σχολίου