Ένα ενδιαφέρον [παλιότερο - Φεβρουάριος 2011] άρθρο από την "Ελευθεροτυπία" - έχει τα λάθη του βέβαια (πχ δεν αντιλαμβάνεται ότι δεν είναι μόνοι οι "κακοί δανειστές" που ρημάζουν τους εργαζόμενους, είναι και πολλοί ντόπιοι, είναι και οι βιομήχανοι που περιμένουν να πέσουν κατακόρυφα οι μισθοί προκειμένου μετά να επενδύσουν, κτλ, κτλ, κτλ).
Και ούτε δεν θα αθωώσουμε πλήρως τη συγκεκριμένη εφημερίδα για πολλά "φάουλ" που έκανε και κάνει, είτε ακούσια είτε εκούσια.
Αλλά πάντως είναι φανερό ότι έστω και "την τελευταία στιγμή" προσπαθεί να πάρει μια ξεκάθαρη θέση υπέρ μας. Και το συγκεκριμένο άρθρο έχει μια μεγαλύτερη αξία, διότι δείχνει ότι οι "διαμορφωτές της κοινής γνώμης" έχουν εξουσία στα χέρια τους και άρα ευθύνη για το τι θα γράψουν και τι όχι, έστω και αν πάντα υπάρχει η βάρβαρη δομή της καπιταλιστικής επιχείρησης, με τον εργοδότη να "καιροφυλακτεί" αν οι δημοσιογράφοι "ξεφύγουν" από τη γραμμή του.
Και, όπως και όλοι άλλωστε, είναι καιρός ο καθένας να αποφασίσει με ποιο στρατόπεδο θα πάει. Αλλιώς, η βαρβαρότητα απλά θα συνεχίσει να προελαύνει ανενόχλητη, και θα μας βυθίζει σε ακόμα μεγαλύτερα πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά και ιδεολογικά "σκοτάδια".
Δημοσιογράφος ή Χατζηαβάτης;
Στον ισπανικό εμφύλιο οι δημοσιογράφοι ήταν ή με τους εθνικιστές του Φράνκο ή με τους Δημοκρατικούς.
Ο Ερνεστ Χέμινγουεϊ, που κάλυπτε ως ρεπόρτερ τα γεγονότα, έλεγε ανοιχτά ότι ήταν με τους «κόκκινους». Φυσικά υπήρχαν και αυτοί που ήταν με τους «μαύρους». Σε κρίσιμες περιόδους είναι δύσκολο να υπάρχει «ουδέτερη» δημοσιογραφία. Οπως όλοι, έτσι και οι δημοσιογράφοι καλούνται να επιλέξουν πλευρά. Σήμερα οι καιροί είναι διαφορετικοί και τα «στρατόπεδα» άλλα.
Δεν γίνεται σύγκριση. Ούτε πολεμική σύρραξη έχουμε. Υπάρχουν όμως κι εδώ δύο στρατόπεδα: των «δανειστών», που ζητούν τα χρήματα που δάνεισαν στις ελληνικές κυβερνήσεις μαζί με τους υπέρογκους τόκους, και των εργαζομένων, που καλούνται να πληρώσουν με θυσίες τα χρέη που δεν δημιούργησαν οι ίδιοι. Είναι πολύ διαφορετικές οι «αλήθειες» της κάθε πλευράς. Οπως και οι πολιτικές που συμφέρουν την καθεμία. Τα συμφέροντα των δύο «στρατοπέδων» συγκρούονται. Οι δανειστές μπορούν να πάρουν όσα ζητούν, μόνο αν γονατίσουν οι έλληνες εργαζόμενοι. Κι αν οι έλληνες εργαζόμενοι θέλουν να μη γονατίσουν, δεν γίνεται οι δανειστές να πάρουν όλα όσα ζητούν. Γι' αυτό και δεν μπορεί να είναι κανείς και με τους δανειστές και με τους εργαζόμενους. Η κυβέρνηση έχει επιλέξει πλευρά και ακολουθεί την πολιτική που χαράζουν οι πρώτοι. Οι δημοσιογράφοι είναι κι αυτοί εργαζόμενοι, και μάλιστα μεταξύ των πρώτων που βιώνουν την κρίση, με απολύσεις, περικοπές και καθημερινά αυξανόμενη ανεργία.
Τον τόνο όμως δίνουν τα τηλεοπτικά δελτία και οι καλοπληρωμένοι «απολογητές της εξουσίας». Αυτοί που έχουν βαφτίσει τις απεργίες «ταλαιπωρίες» (δεν λένε απεργούν οι Χ εργαζόμενοι για τα Ψ αιτήματα, αλλά «ταλαιπωρία περιμένει και πάλι τους πολίτες» ...κ.λπ.), αυτοί που όταν καίγεται η Κερατέα το αποσιωπούν και δεν βλέπουν πουθενά την είδηση, αυτοί που παρουσιάζουν ως «ανάσα» την επιμήκυνση της αποπληρωμής του χρέους...
Φυσικά τα ΜΜΕ δεν είναι ούτε σωματεία, ούτε φιλανθρωπικά ιδρύματα. Είναι επιχειρήσεις, κάποιες από τα οποίες με πολύπλοκες εξαρτήσεις. Οι δημοσιογράφοι που εργάζονται σε αυτά, όμως, μπορούν να διατηρήσουν την προσωπική τους αξιοπρέπεια. Κι αν δεν μπορούμε να διαλέξουμε το στρατόπεδο στο οποίο ανήκουμε, ας μην ξεπέσουμε στο επίπεδο του Χατζηαβάτη. Προσωπικά δεν θυμώνω με αυτούς που φωνάζουν «αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι». Ντρέπομαι, γιατί καταλαβαίνω την οργή τους. Και δεν έχει νόημα να λέμε ότι δεν «είμαστε όλοι ίδιοι». Είναι καιρός να το αποδείξουμε.
Την ίδια ώρα, τα φερέφωνα της άρχουσας τάξης προβοκάρουν όσο μπορούν - εδώ βλέπετε το σημερινό πρωτοσέλιδο του "Έθνους".
Διάψευση ΕΛ.ΑΣ. για πρωτοσέλιδο εφημερίδας
Ανακοίνωση εξέδωσε η ΕΛ.ΑΣ., διαψεύδοντας το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας «Έθνος» που κυκλοφορεί σήμερα.
«Σχετικά με το περιεχόμενο δημοσιεύματος σημερινής ημερήσιας εφημερίδας, που αφορά πληροφορίες επικείμενης επίθεσης σε στόχους υψηλού ενδιαφέροντος, ανακοινώνεται ότι δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα».
+ σχόλια + 1 σχόλια
Αφού μετά από τόσα χρόνια δεν έχεις ακόμα αντιληφθεί το βρωμερό, πρακτόρικο, προβοκατόρικο, ασφαλ(ή)τικο ρόλο της κωλοφυλλάδας που λέγεται ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ τί να πει κανείς. Εάν εσύ αθωώνεις έτσι την πουστοφυλλάδα των Βότσηδων και των Καραμπελιάδων σκέψου πού βρίσκονται ακόμα τα πρασινομπλέ πρόβατα και οι "αγανακτισμένοι". Δυστυχώς η βλακεία από ένα σημείο και έπειτα είναι επιλογή και είναι πράγματι ανίκητη.
Δημοσίευση σχολίου