Η Μέρκελ απαίτησε την παρουσία του Παπαδήμου στη συνάντηση του γιούρογκρουπ των οικονομικών υπουργών για να γίνει ο εξευτελισμός της πλήρους υποδούλωσης όσο γίνεται με τον πιο επίσημο τρόπο. Η χρεωκοπία των εργαζομένων και της χώρας έκανε ένα τεράστιο άλμα προς τα μπρος. Ενώ έχουμε πλησιάσει το σημείο μηδέν όπου βρέθηκε η Αργεντινή κατά τη χρεωκοπία της αυτοί υπόσχονται μια συνεχόμενη εις το διηνεκές χρεωκοπία για τους εργαζόμενους και το λαό.
Δεσμεύτηκαν να βάλουν στο σύνταγμα την υποχρέωση ότι οι πιστωτές προηγούνται όλων! Ένα ατέλειωτο μαρτύριο ανέχειας, στερήσεων, πείνας και διασυρμών. Και όλα αυτά γιατί απίστευτοι, γλοιώδεις, οσφυοκάμπτες «εκπροσωπούν» τον περήφανο λαό μας. Μιλάνε για ιστορική συμφωνία και έχουν δίκιο. Για δεκάδες χρόνια η λεηλασία θα συνεχίζεται με τους γκαουλάιτερ στο σβέρκο μας.
Ο πολιτικός απατεώνας Βενιζέλος είπε: «Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία μας που μια κυβέρνηση αφαιρεί βάρος από τις πλάτες του ελληνικού λαού, μειώνοντας το δημόσιο χρέος» ενώ ξέρει ότι ιστορικά είναι αναληθές για παράδειγμα αν πάρουμε το συνονόματο του που αποφάσισε να πληρώνει το 30% των τόκων και οι συνεχιστές του το 40%.
Η στεντόρεια φωνή του λαού που απαιτεί κανένα άλλο δάνειο στο όνομα του, κανένα ευρώ για τα χρέη που έφαγε η αστική τάξη και το προσωπικό της και του τα χρέωσε, καμιά πλέον συμμετοχή στην ΕΕ των μαύρων κορακιών του διεθνούς κεφαλαίου, όχι πλέον ευρώ που μας στερεί τη δυνατότητα φιλεργατικής νομισματικής πολιτικής, καμιά διάσωση τράπεζας τους, μας ανήκουν όλες! Αναδιανομή του πλούτου, ανασυγκρότηση της χώρας, να κρατικοποιηθούν όλες οι επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας, να … να …
Υπάρχει άλλος δρόμος! Και σαν αρχή, η φωνή του λαού θα τους τρυπήσει τα τύμπανα των βουλωμένων αυτιών τους: «Ούτε φράγκο δεν πρόκειται να δείτε από εμάς…»
ΕΝΟΠΟΙΟΥΝ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥΣ!
Μέσα στη δίνη των ημερών έχει περάσει απαρατήρητο ένα θεμελιώδες γεγονός, Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά. Ποιοι είχαν συμφέρον από τη συμμετοχή στην ΕΕ, το ευρώ και την καταχρέωση της χώρας; Οι τράπεζες, οι εργολάβοι, οι κάθε φύσεως και ιδιότητας επιδοτούμενοι βιομήχανοι και εργοδότες, οι εθνικοί προμηθευτές ντόπιοι και ξένοι, οι φαρμακοβιομηχανίες και οι άλλες βδέλλες της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, μεγαλοαγρότες, και μεγαλοεισαγωγείς – μεγαλέμποροι, οι κάθε είδους προσκολλιόμενοι σε πάσης φύσεως «επιδότηση» ζαχαρωτό για τη λεηλασία της χώρας, οι μιζαδόροι και τα λαμόγια με κορυφαίους τους εκπροσώπους των πολεμικών βιομηχανιών και φυσικά αυτές οι ίδιες.
Με το ξέσπασμα της κρίσης όμως η κατάσταση άλλαξε. Τμήματα της αστικής και μικροαστικής τάξης συνδεδεμένα κυρίως με την εσωτερική αγορά που κατακρημνίζεται, που πλήγονται βίαια από αυτή και βρίσκονται στο στάδιο της χρεωκοπίας παρουσιάζουν έντονες τάσεις διαφοροποίησης από την κυρίαρχη πολιτική της αστικής τάξης, Μια πολιτική που εξυπηρετεί πρωτίστως τους ξένους δανειστές, τις τράπεζες και τμήματα του μεγάλου κεφαλαίου που έχει τα φόντα να επιβιώσει από την κρίση αλλά και να επωφεληθεί από αυτή εξαγοράζοντας κοψοχρονιά ανταγωνιστές και δημόσιο πλούτο. Ο θάνατος όχι μόνο του εμποράκου αλλά και σημαντικότερων παραγόντων από αυτόν είναι πλέον μια υπαρκτή κατάσταση που κάνει τμήματα της αστικής και μικροαστικής τάξης να τρέμουν για το μέλλον και να τα αναγκάζει σε φιλολαϊκές κορώνες και προσεγγίσεις. Διαισθάνονται ότι ο θάνατος του λαϊκού εισοδήματος θα είναι και δικός τους θάνατος.
Αυτές οι διαφοροποιήσεις μαζί με τη συνεχή λαϊκή πάλη, που είναι η κύρια δύναμη αντίστασης και ανατροπής, επηρέασαν σημαντικά τμήματα του αστικού και μικροαστικού πολιτικού προσωπικού και το ανάγκασαν σε διαφοροποιήσεις. Μπροστά στον κίνδυνο μαζικής αποστοίχισης από το αστικό μπλοκ εφαρμόζουν συνολικό πρόγραμμα αναβάθμισης των κινήτρων παραμονής σε αυτό. Μπορεί το λαϊκό εισόδημα να περιορίζεται και μαζί με αυτό το οξυγόνο σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις την ίδια στιγμή όμως τις μπουκώνουν με το φρέσκο αίμα αφαίμαξης του μισθού των υπαλλήλων τους όπως και του κόστους ασφάλισης τους. Πάνε να κλείσουν τις ρωγμές που δημιουργήθηκαν με τη καλύτερη συγκολλητική ουσία που γνωρίζουν: το ζεστό χρήμα.
Στο χέρι του λαϊκού κινήματος είναι η αποτροπή εφαρμογής αυτής της πολιτικής. Για να μεγαλώσουν οι ρωγμές και να γίνουν ρήγματα. Να περάσει το μεγάλο ποτάμι των λαϊκών αναγκών και ελπίδων.
Α Κ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΥΠΑΙΘΡΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Δημοσίευση σχολίου