Μπορεί ο Χρυσοχοΐδης να μην έχει διαβάσει το Μνημόνιο, εφαρμόζει όμως άριστα τις επιταγές του. Ο τελευταίος μεγαλεπήβολος στόχος του είναι να μαντρώσει τους μετανάστες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης νεοναζιστικής κοπής. Με αυτά, σε ευγενή άμιλλα με τον Καρατζαφέρη και τα σκύβαλα της Χρυσής Αυγής, φιδολοξεί να δώσει στο μεταναστευτικό πρόβλημα την «τελική λύση».
Η πολιτική των στρατοπέδων συγκέντρωσης δεν είναι νέα. Έγινε μια πρώτη προσπάθεια δημιουργίας τσυς στον Ασπρόπυργο και τη Ριτσώνα,που λόγω των αναδράσεων δεν τελεσφόρησε. Αυτή η κυβερνητική πολιτική προωθείται υπό τις ευλογίες της EE και πακτωλό χρηματοδότησης σε κράτη-μέλη της.
Οι καπιταλιστές δημιούργησαν με άθλιο τρόπο, το φαινόμενο της μαζικής μετανάστευσης για την απόσπαση μέγιστου κέρδους, αλλά και λόγω των ιμπεριαλιστικών πολέμων και του υποσιτισμού τεράστιων περιοχών του πλανήτη, και επιχειρούν με πιο άθλιο τρόπο να το «λύσουν», με μαζικές συλλήψεις και απελάσεις, δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης και καλλιέργεια ξενοφοβίας, που προσπαθεί να φορτώσει τα κοινωνικά δεινά στους μετανάστες.
Αυτή η πολιτική της EE και των υποτακτικών της παραπέμπει στη ναζιστική ιδεολογία και πολιτική. Όπως το ναζιστικό καθεστώς στοχοποιούσε για όλα τα προβλήματα τους Εβραίους, τους φυλετικά «κατώτερους», τους αριστερούς, έτσι και οι σύγχρονοι μιμητές τους στοχοποιούν για τα πάντα τους δύσμοιρους μετανάστες και την Αριστερά!
Αυτή η πολιτική δεν εντάσσεται μόνο στη γενική επίθεση του κεφαλαίου κατά της εργατικής τάξης και στην ολοκληρωτική κατεύθυνση της αστικής δημοκρατίας, αλλά αξιοποιείται από τις καθεστωτικές δυνάμεις για την ενίσχυσή τους στην κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση. Δεν είναι τυχαίο ότι το θέμα αυτό τείνει να κυριαρχήσει στην επικοινωνιακή μάχη και ότι ο Χρυσοχοΐδης έσπευσε να διαβεβαιώσει ότι το θέμα των 30 στρατοπέδων συγκέντρωσης θα έχει λυθεί πριν τις εκλογές.
Τα αστικά κόμματα έχοντας απωλέσει τη δυνατότητα θετικής ιδεολογικής αφήγησης, απολυτοποιούν και δυναμώνουν την ιδεολογική τρομοκρατία αλλά και την κατασταλτική πολιτική. Έτσι, στο δίλημμα «ευρώ ή χανόμαστε» προσθέτουν με στεντόρεια φωνή το δίλημμα «διώχνουμε τους μετανάστες ή χανόμαστε». Το μαύρο μέτωπο κερδοσκοπεί στα ακανθώδη προβλήματα που πλήττουν ιδίως τις υποβαθμισμένες περιοχές των μεγάλων πόλεων (ασφάλεια, εγκληματικότητα, υγεία, παιδεία, ναρκωτικά, πορνεία) απεκδύεται τις γενεσιουργές ευθύνες του γι' αυτά, δημαγωγεί ασύστολα φορτώνοντας τις ευθυνες στη μετανάστευση, υποθάλπει την ξενοφοβία, καλλιεργεί φρούδες ελπίδες στους εργαζόμενους ότι θα ανασάνουν από τα προβλήματα τους με τα στρατόπεδα συγκέντρωσης του Χρυσοχοΐδη και το σιδερόφραχτο φράχτη του Παπουτσή στον Έβρο! Με τη δημαγωγία και την τρομοκρατία ευελπιστούν ότι θα υφαρπάσουν ψήφους των εργαζομένων και θα περιορίσουν την επιρροή της Αριστεράς, που υποστηρίζει και προστατεύει τους κακούς μετανάστες.
Όμως οι εργαζόμενοι δύσκολα πλέον βαυκαλίζονται. Γνωρίζουν ότι το κεφάλαιο και το κράτος του ωφελείται από την πενιχρή αμοιβή και την ανασφάλιστη εργασία των μεταναστών. Γνωρίζουν ότι για την εξαθλίωσή τους φταίει η απληστία των τραπεζών και των μονοπωλίων και όχι οι μετανάστες. Είναι κι αυτοί κατ' εξοχήν, της γης οι κολασμένοι. Γνωρίζουν ότι η εγκληματικότητα νομοτελειακά αυξάνεται στις συνθήκες της άγριας λιτότητας, ότι είναι απύθμενο θράσος να χύνουν οι αστοί κροκοδείλια δάκρυα για τα οξύτατα όντως κοινωνικά προβλήματα, όταν έχουν γκρεμίσει στα τάρταρα το ισχνό κοινωνικό κράτος.
Η Αριστερά χωρίς να παρασύρεται σε μιαν άγονη βεντέτα, που ρίχνει νερό στο μύλο των «υπεύθυνων» κομμάτων, πρέπει σθεναρά, αταλάντευτα και τεκμηριωμένα να αντιπαλέψει τα ρατσιστικά σχέδια και να αποτρέψει την αξιοποίηση τους για τη συγκάλυψη της κυβερνητικής πολιτικής, της αφαίμαξης των συντάξεων και των μισθών Βουλγαρίας και Κροατίας. Το πρόβλημα μπορεί και πρέπει να λυθεί προς όφελος των μεταναστών και των εργαζομένων στα πλαίσια μιας αντικαπιταλιστικής πολιτικής, που θα απαιτεί: την κατάργηση της συνθήκης Δουβλίνο 2, πολιτικό άσυλο στους πρόσφυγες, ιθαγένεια για τα παιδιά των μεταναστών, νομιμοποίηση των μεταναστών που ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα με πλήρη εργατικά και πολιτικά δικαιώματα.
Πηγή: Δημήτρης Γρηγορόπουλος - "Πριν"
+ σχόλια + 3 σχόλια
Το πρόβλημα, σίγουρα υπάρχει, δεν ξέρω αν η λύση είναι αυτά τα "στρατόπεδα", αλλά πρέπει η αριστερά να κάνει προτάσεις πάνω στο θέμα, γιατί αυτό ζητάει ο λαός.
Εγώ που είμαι και συνωμοσιολόγος θα πω ότι οι μετανάστες είναι απλά η αρχή. Σύντομα τα στρατόπεδα αυτά θα φιλοξενούν και ντόπιους αντιφρονούντες, «τρομοκράτες», κλπ. Απλά ξεκινάνε από τους μετανάστες που είναι το πιο δαιμονοποιημένο κομμάτι της κοινωνίας για να συνηθίζουμε σιγά σιγά στην ιδέα των στρατοπέδων συγκέντρωσης.
ό,τι είπε ο πρώτος. οι μετανάστες είναι η νέα καυτή πατάτα που αναδεικνύει την προβληματική σε προτάσεις. σίγουρα μπορούν να μας πετάνε συνέχεια "καυτές πατάτες", δεν τελειώνει αυτή η ιστορία, άρα δεν είναι τόσο τι θα πούμε για τους μετανάστες, όσο πόσο οι προτάσεις, που θα ακολουθούν την ιδεολογική κατεύθυνση, θα είναι εφφικτές. Δε μιλω για διαχειριστικές προτάσεις προφανώς, αλλά για αυτές της "άλλης κοινωνίας", όπου δεν ακούς τίποτα παρα μόνο φιλολογία και "στρατηγική" για τη μετάβαση ...που; Κάπως δεν πρέπει να καταλάβει κ αυτός που "δε σκαμπάζει" από τσιτάτα/δεν καλύπτεται από γενικότητες, τι επαγγέλεται αυτή η άλλη κοινωνία;
Δημοσίευση σχολίου