Home » , » Σας θέλουμε όλους.

Σας θέλουμε όλους.

Από mitsos175 , Τρίτη 24 Απριλίου 2012 | 7:43 π.μ.


Σύντροφοι, καλή επιτυχία σε όποιο Αριστερό κόμμα κι αν ανήκετε. Οι εκλογές για μένα, είναι απλά ένα μέσο αντίστασης. Πάμε να στηρίξουμε τη δύναμη, που κατά τη γνώμη μας έχει κάνει τον καλύτερο αγώνα εναντίον της χούντας και ταυτόχρονα εξασφαλίζει καλύτερη λύση στα αδιέξοδα του καπιταλισμού. Τίποτα περισσότερο ή λιγότερο.

Μια μορφή αγώνα στην οποία, κατά την προσωπική μου γνώμη, πρέπει να συμμετέχουμε. Μάλιστα καλό θα ήταν να συμμετέχουμε ενωμένοι. Επειδή αναγνωρίζω τη διαφορετικότητα, και σέβομαι τους αγώνες όλων, κατανοώ την αναγκαιότητα να κατεβαίνει ο καθένας με τη δικιά του πρόταση. Σέβομαι και τους συντρόφους Αναρχικούς, που έχουν μια άλλη θεώρηση πάνω στις εκλογές. Άλλωστε, η επανάσταση παραμένει πάντα η ριζική λύση και με αυτό στο νου μου, πηγαίνω στην κάλπη.

Σύντροφοι, κανείς δεν περισσεύει και δεν υπάρχει χαμένη ψήφος, όπως δεν υπάρχει χαμένος αγώνας. Διόρθωση: Η μόνη χαμένη ψήφος είναι στα κόμματα του Μνημονίου και τα δεκανίκια.
Η «κάλπη είναι γκαστρωμένη» έλεγαν παλιά. Ποτέ δεν ξέρεις σίγουρα, τι θα γίνει. Εκτός βέβαια των περιπτώσεων νοθείας. Αν επαγρυπνούμε, δεν θα περάσουν ορισμένα χυδαία κολπάκια της πλουτοκρατίας, για υφαρπαγή ψήφου.

Έχουμε επιλογές. Ένα συνεπές ΚΚΕ, ένα δυναμικό ΣΥΡΙΖΑ, μια μαχητική ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλους μικρότερους σε μέγεθος, άλλα επίσης έντιμους αγωνιστικούς σχηματισμούς.
Με την ευκαιρία να δώσω συγχαρητήρια στην Αλέκα για την εξαιρετική της συνέντευξη στον Χατζηνικολάου, που απάντησε με σαφήνεια σε πολλές δύσκολες ερωτήσεις. Επίσης στον Αλέξη Τσίπρα, τόσο για το Μανώλη Γλέζο, τον ήρωα της αντίστασης και ζωντανό σύμβολο, όσο και για την πράξη του να φτύσει κατάμουτρα τα κανάλια. Πάντα τέτοια.

Η Ανταρσία επίσης έκανε πολύ καλό αγώνα, όλο αυτό το διάστημα. Μικρότερα κόμματα της Αριστεράς πρόσφεραν το ίδιο.


Σύντροφοι, αν τα γκάλοπ ήταν αληθινά, δε θα χρειάζονταν εκλογές. Το ξαναλέω: Να μην είστε τόσο απαισιόδοξοι. Η Αριστερά θα σαρώσει. Και το κάθε κόμμα ξεχωριστά και σαν σύνολο.
Γιατί αποκλείεται να μπουν στη Βουλή νέοι σχηματισμοί; Το ξέρουμε με σιγουριά; Όχι. Αλλά για μένα προέχει άλλο. Δεν έχω αμφιβολία ότι τα αστικά κόμματα θα κλέψουν έδρες. Και πρώτο να βγει το ΚΚΕ ή ο ΣΥΡΙΖΑ, θα κλέψουν την κυβέρνηση. Θα ενωθεί όλη η αντίδραση, θα κάνουν τα πάντα για να μην εκφραστεί ο λαός. Τότε γιατί πάς να ψηφίσεις;
Είναι απλό. Οι έδρες, η κατανομή τους, είναι αποτέλεσμα του συστήματος. Οι ψήφοι ανήκουν στο Λαό. Σας ρωτώ: Πόσο θα αντέξει η ανωμαλία, όταν θα έχει τη μειοψηφία; Εδώ με το άλλοθι «ο λαός μας έβγαλε», και προηγούμενο ποσοστό πάνω από 80%! (εκλογες 2009 πασοκ, νδ, λάος), και τους κυνηγά ο κόσμος.
Με την ευκαιρία δείτε το κράξιμο στην Άννα της φωτοτυπίας.  

Οι εκλογές που θα αναδείξουν νικήτρια την Αριστερά θα πυροδοτήσουν ραγδαίες εξελίξεις. Η νδ και το πασοκ θα διαλυθούν. Το μόνο που κρατάει αυτά τα αποκόμματα, είναι η προοπτική της εξουσίας, η κουτάλα. Τίποτε άλλο. Μετά τη συντριβή τους, οι ηγεσίες θα αμφισβητηθούν. Όχι κυβέρνηση δεν θα μπορούν να κάνουν, αλλά ούτε γλυκύ βραστό. Θα το δείτε. Τα γίδια μόλις καταλάβουν, ότι δεν έχει φαί, θα λακίσουν. Θυμηθείτε το. Το σπουδαιότερο, τα ξένα και ντόπια συμφέροντα δε θα μπορέσουν να περάσουν τα σκοτεινά τους σχέδια. Ο λαός δε θα δώσει άλλοθι, για να του πάρουν και τα υπόλοιπα ελάχιστα χρήματα που έμειναν. Αν διαμορφωθούν συσχετισμοί ελπίδας και Αριστερής προοπτικής, καμιά κυβέρνηση φασιστών δεν θα αντέξει .
Σύντροφοι, είμαι ρεαλιστής. Και η πρωτιά παίζεται, και όλα τα κόμματα μπορεί να εκπροσωπηθούν. Μην ακούτε την προπαγάνδα και κάντε αντίσταση κατά της χούντας. Μην ξεχνάτε μια κρυφή δημοσκόπηση, που έδειχνε ΝΔ 19% ΚΚΕ 17,5% στις αρχές Απρίλη. Γιατί να είναι αληθινές «οι άλλες» που έδωσαν 0%! στα άλλα κόμματα για να βγουν τα νούμερα; Είναι καιρός για ένταση του αγώνα. Βρείτε τρόπο να κάνετε αισθητή την παρουσία σας, να καταγγείλετε τη φίμωση των καναλιών, να πείτε τι πιστεύετε. Και ο κόσμος μόλις μάθει, ξέρει τι να κάνει. Το πρόβλημα είναι καθαρά επικοινωνίας. Μας φιμώνουν.

Παρόλα αυτά, μόνο η Αριστερά τολμά συγκεντρώσεις έξω. Έχουν μείνει τόσοι λίγοι, στο ΠΑΣΟΚ – ΝΔ που τους πάνε μέσα, μην κρυώσουν. Χα, χα. Μόνο η Αριστερά μπορεί να εγγυηθεί μισθούς συντάξεις και ο κόσμος το ξέρει. Οι μέρες είναι μέρες έντασης του αγώνα. Είναι μέρες μεγαλειωδών συγκεντρώσεων, πορείας, αγωνιστικής έκφρασης του λαϊκού αιτήματος για δικαιοσύνη και ελευθερία. Είναι καιρός να πούμε με θάρρος και σαφήνεια τι πιστεύουμε σε ευρύτερα στρώματα. Οι αγώνες θα δώσουν καρπούς.
Καλή λευτεριά.             
Μοιράσου το :

+ σχόλια + 27 σχόλια

Ανώνυμος
24 Απριλίου 2012 στις 9:20 π.μ.

Άκουσα θα κάνει το μπατσοκ ανοικτή συγκέντρωση στο Σύνταγμα! Χα, χα, χα, χα. Να την κάνεις Μπενύτο. Μάλιστα θα πρότεινα και οι αγανακτισμένοι, το δεν πληρώνω κλπ, να κάνουν και αυτοί εκδήλωση στον ίδιο χώρο, την ίδια ώρα, για να υπάρχει ακροατήριο. Ευκαιρία να τα πούμε από κοντά... Ή θα βάλεις κάγκελα, όπως την 25η Μάρτη και θα παρελάσουν οι υποψήφιοι παρουσία αστυνομίας;

Ανώνυμος
24 Απριλίου 2012 στις 12:24 μ.μ.

Στο σωστο πνευμα, μπραβο...!!!!!

Ανώνυμος
24 Απριλίου 2012 στις 1:38 μ.μ.

Σύντροφε εσύ μπορεί να μας θέλεις όλους,κάποιοι όμως συνεχίζουν να το παίζουν κοτούλες στους χρυσαυγίτες και να τραμπουκίζουν αγωνιστές...

Σήμερα το πρωί μελη της ΚΝΕ και του ΚΚΕ επιτέθηκαν σε συντρόφους τους ΕΕΚ στην Πάντειο. Δύο μέλη του ΕΕΚ εκ των οποίων η μια κοπέλα εκάναν αφισοκόληση για την αυριανή εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί στην Πάντειο. Η συμμορία της ΚΝΕ που ήθελε να υπάρχουν μόνο οι δικές του αφίσες επιτέθηκαν στους δυο συντρόφους με τραμπούκικο τρόπο χτυπώντας την μια συντρόφισα και ρίχνοντας τον άλλο σύντροφο κάτω και κλωτσώντας τον στο κεφάλι και στο υπόλοιπο σώμα.

Καταγγελία του ΕΕΚ

Καταγγέλλουμε την τραμπούκικη επίθεση μελών της ΚΝΕ και του ΚΚΕ σε συντρόφους τους ΕΕΚ στo Πάντειο Πανεπιστήμιο, την Τρίτη 23 Απριλίου . Με κραυγές και ύβρεις επιτέθηκαν στους συντρόφους μας, φωνάζοντας ότι θεωρούν τους τροτσκιστές χειρότερους από φασίστες και μας θεωρούν χειρότερους εχθρούς και από την Χρυσή Αυγή . Μερικοί νομίζουν, ότι μπορούν να νεκραναστήσουν την σταλινική σχολή της πλαστογραφίας και των εγκλημάτων της δεκαετίας του ’30. Το επαναστατικό κομμουνιστικό κίνημα στην πάλη για εργατική εξουσία θα πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων της Ιστορίας τα σταλινικά απολιθώματα.

24/4/2012

Ανώνυμος
24 Απριλίου 2012 στις 2:04 μ.μ.

Η ελπίδα, πεθαίνει τελευταία

Ανώνυμος
24 Απριλίου 2012 στις 8:40 μ.μ.

Πες τα μεγάλε!
Εδώ άνθρωποι που 20 χρόνια ψήφιζαν ΠΑΣΟΚ & ΝΔ τώρα θα επιλέξουν ΚΚΕ & ΣΥΡΙΖΑ. Είναι ένα μικρό βήμα και αυτό. Μακάρι και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ να ξεπεράσει το 3% !

Ανώνυμος
24 Απριλίου 2012 στις 9:30 μ.μ.

Μια χαρά τα γράφεις mitsos175 για πως θα δοθεί η οριστική λύση στο πρόβλημα που λέγεται καπιταλισμός, με την επανάσταση.Και ακόμα αν καταφέρει η αριστερά να κάνει κυβέρνηση και να πραγματοποιήσει αυτά που λέει οι καπιταλιστές θα αντιδράσουν. Εκτός αν έχουμε μια αριστερή κυβέρνηση στα λόγια και σοσιαλδημοκρατική-αστική στα έργα.Και μπορεί εσύ όπως και κάποιοι άλλοι πραγματικοί αριστεροί να βρεθούμε μαζί στον δρόμο,στο οδόφραγμα υπάρχουν όμως και άλλοι που θέλουν την θεσμική και κατ' επέκταση την αστική νομιμότητα και καπιταλιστικό σύστημα. Αλλωστε αυτοί οι ίδιοι δεν κατηγορούν τους αναρχικούς αλλά και το αντικαπιταλιστικό/επαναστατικό κομμάτι της αριστεράς σαν υπερεπαναστάτες με μπόλικη ειρωνία. Και κλείνοντας θυμήζω αυτά το λόγια προς κάθε αποδέκτη

«Όποιος ψηφίσει και δεν προετοιμάσει την κοινωνική επανάσταση είναι για εμάς βλαβερός, αλλά το ίδιο βλαβερός είναι και όποιος απόσχει από τις εκλογές και δεν προετοιμάσει την κοινωνική επανάσταση»

Μπουεναβεντούρα Ντουρρούτι

Ανώνυμος
24 Απριλίου 2012 στις 10:12 μ.μ.

Μπράβο στο κείμενο. Ωραίος!

Ανώνυμος
24 Απριλίου 2012 στις 10:34 μ.μ.

σταλινικα απολιθωματα ???? αντε μερες που ειναι δεν εχω ορεξη για κουβεντα με ανοητουσ!!!

Ανώνυμος
24 Απριλίου 2012 στις 10:37 μ.μ.

epam dagoto

25 Απριλίου 2012 στις 8:04 π.μ.

ένα μεγάλο μπράβο για το πνεύμα που κινείται το άρθρο σου!!! ομοψυχία χρειάζεται ο αγώνας απέναντι στον κοινό εχθρό και όχι κοκορομαχίες για μικροκομματικά συμφέροντα...όλες οι τάσεις της αριστεράς πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι είναι πολύ περισσότερα αυτά που μας ενώνουν,απ'αυτά που μας χωρίζουν!!! ας φτιάξουμε όλοι μαζί έναν άλλο δρόμο,το δρόμο της ανατροπής του σάπιου συστήματος και τη προοπτική μιας καινούριας κοινωνίας,της σοσιαλιστικής!!!

Ανώνυμος
25 Απριλίου 2012 στις 1:10 μ.μ.

Λυπάμαι, αλλά ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ δεν είναι πλεόν αριστερά.


http://tsak-giorgis.blogspot.com/2012/04/blog-post_3437.html

Αν αυτά τα λένε αριστεροί, τότε γιατί σας προκαλεί έκπληξη η άνοδος της άκρα-δεξιάς;
Μαύρο στον ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ

Ανώνυμος
25 Απριλίου 2012 στις 5:48 μ.μ.

TI ΕΠΑΜ ΡΕ ΗΛΙΘΙΕ ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΕ ΤΟΝ ΠΑΠΑΘΕΜΕΛΗ!ΜΟΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΑΝΤΙ ΕΕ ΚΚΕ ΚΑΙ ΑΝΤΑΡΣΥΑ!

Ανώνυμος
27 Απριλίου 2012 στις 4:35 μ.μ.

Τελικά οι Καζάκης – Τσίπρας – Καμμένος έχουν περισσότερα κοινά. Ο Τσίπρας φυσικά πρώτα από όλα δεν είναι καν αριστερός. Ποιος αριστερός θα συμφωνούσε στην μη μονομερή διαγραφή του χρέους, στην παραμονή στο Ευρώ και φυσικά στην παραμονή στην ΕΕ;

Να ποιες ήταν οι επιπτώσεις σύζευξης των πλατειών των Ιούνιο χωρίς πολιτικές αρχές, χωρίς ταξικά κριτήρια.Σε αυτό το "παζάρι" ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ είναι "μανούλα".

Αλώνιζαν ή όχι ακροδεξιά στοιχεία στη πάνω πλατεία στο Σύνταγμα, κρυμμένοι πίσω από την ιδιότητα του «αγανακτισμένου ελληναρά»; Χαιρετάνε ή όχι ναζιστικά μαζί με τον εθνικό ύμνο; Πανυγήριζαν ναι ή όχι πως «δεν υπάρχει αριστερά και δεξιά μόνο κόκαλα ελλήνων τα ιερά»;
http://www.youtube.com/watch?v=TPVB4FmCjC4



Προς πατριωτικό μέτωπο Δεξιάς & Αριστεράς κατά του Μνημονίου
http://www.defencenet.gr/defence/index.php?option=com_content&task=view&id=40239&Itemid=131

[..Το μεγάλο πατριωτικό μέτωπο που απορρίπτει τις ταμπέλες "δεξιά" και "αριστερά", προ του κινδύνου η κατοχή στη χώρα να γίνει μόνιμη, ένα μέτωπο που μπορεί να σχηματιστεί με την γεφύρωση πολιτικών διαφορών φαίνεται ότι μπορεί να γίνει πράξη, αν η εθνική ανάγκη το επιτάσσει: Ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αλ. Τσίπρας προανήγγειλε ότι θα κάνει αποδεκτούς τους Ανεξάρτητους Έλληνες του Π.Καμμένου σε περίπτωση που πρέπει να σχηματιστεί κυβέρνηση που να κάνει πράξη την ρήξη από τα δεσμά του Μνημονίου!

Παρά τις υπαρκτές διαφορές που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ- Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο με τους «Ανεξάρτητους Ελληνες» του κ. Π. Καμμένου, όπως χαρακτηριστικά είπε ο κ. Αλ. Τσίπρας, μιλώντας στο TVXS, «εάν εμείς, ως Αριστερά, καταθέσουμε την πρότασή μας και χρειαζόμαστε πέντε ψήφους του Καμμένου και έρθει να μας τις δώσει ως ανοχή ή ως στήριξη δε θα τον πετάξουμε, δε θα του πούμε δεν τις θέλουμε, συνεχίστε με το Μνημόνιο όλοι οι υπόλοιποι». ..]

[..Ζούμε πραγματικά ιστορικές στιγμές: Για πρώτη φορά μετά τον Εμφύλιο προεκλογικά δηλώνεται, έστω σε ρητορικό επίπεδο, ότι μπορούν να γεφυρωθούν οι διαφορές δύο κομμάτων που θεωρητικά τα χωρίζει ιδεολογική άβυσσος. Ούτε το 1989 που έγινε μετά τις εκλογές κοινή κυβέρνηση ΝΔ, ΚΚΕ και ΚΚΕ Εσωτερικού, η ιστορική κυβέρνηση Τζαννετάκη, προεκλογικά δεν είχαν μιλήσει τα κόμματα, φοβούμενα την φθρορά. Αλλά τώρα τα πράγματα είναι διαφορετικά.

Δείχνουν διάθεση να ενωθούν ενώπιον του κοινού εχθρού, των ξένων και των εγχώριων συνεργατών τους. Τώρα κρίνεται η ίδια η ύπαρξη της χώρας ως ανεξάρτητης κρατικής οντότητας. Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr ]

Τελικά ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ τους δικαίωσε.Αφού καλεί σε μέτωπο τις "πατριωτικές και αντιμνημονιάκες δυνάμεις"(ε τι να κάνουμε δεν υπάρχει δεξιά και αριστερά όπως λέει το defence.net), συνεργάζεται με τον Καμμένο, που πήγε μάρτυρας υπεράσπισης των ΟΥΚάδων, ποιος αποκλείει ότι δεν θα κάνει "μέτωπο" με την ή δεν θα ανεχτεί (και άλλες) ακρο-δεξιές ιδέες; Και ποιοι να είναι οι "εχθροί" που λέει στο τέλος του άρθρου; Αφού ο Ολάντ είναι "καλός", λένε και σε Ευρώ και σε ΕΕ, διαπραγματεύονται με τις τράπεζες και τραπεζίτες, πιστεύουν σε "πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική" και "εξωστρεφεια" (δηλαδή λένε ΝΑΙ στο ΝΑΤΟ και στις Αγορές)τότε ποιοι μένουν ως "εχθροί";

Μα φυσικά οι κομμουνιστές-κομμουνίζοντες και οι αναρχικοί που δεν αφήνουν να γίνουν "επενδύσεις" όπως κοινώς λέγεται το ξεπούλημα.

Το οποίο "ξεπούλημα" έκανε και ο "αριστερός" Κορέα, παλιός σοσιαλδημοκράτης υπουργός στον Ισημερινό. Και μία παρατήρηση: Kαι αυτός έλεγε ότι θα μείνει εκτός αγορών για 4 χρόνια!

Να τι κάνουν οι αριστεροί "πατριώτες" της ΕΕ, του Ευρώ, του ΝΑΤΟ, του Σέγκεν, του Μάαστριχ, των βομβαρδισμών στην τότε Γιουγκοσλαβία, της εισβολής στο Ιρακ, των αγορών, της συνθήκης Μπολκεστάιν.

Στρώνουν το έδαφος στην άκρα-δεξιά.

Ανώνυμος
27 Απριλίου 2012 στις 5:12 μ.μ.

========================
απο LAMIASTARGR
========================
Χαιρέτησε ναζιστικά στο Δημοτικό Συμβούλιο Λαμίας

http://www.dailymotion.com/video/xq1hcx_yyyyyyyyy-yyyyyyyyy-yyy-yyyyyyyy-yyyyyyyyy-yyyyyy_news#from=embediframe




===========================
Από εφημερίδα "Χρονικά"
===========================
video- Φασιστικός χαιρετισμός στο δημοτικό συμβούλιο Λαμίας- Ο "βολταιρικός" πρόεδρος δεν πίστευε στα ..μάτια του

Τετάρτη, 11 Απριλίου 2012

http://xronika05.blogspot.com/2012/04/video_11.html?spref=tw

Ανώνυμος
27 Απριλίου 2012 στις 10:25 μ.μ.

Ρε συ 4.35,η Αριστερά πρέπει να προβληματιστεί γιατί στάθηκε ανίκανη να μετατρέψει τις πλατείες σε κάτι πιο ελπιδοφόρο,και όχι να κατηγορεί το σύστημα για το ότι οδήγησε τις πλατείες εκεί που ήθελε!!!
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΗΤΑΝ ΕΚΕΙ ΕΞΩ.
ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΓΙΑ 40 ΜΕΡΕΣ.
ΕΠΕΙΤΑ ΑΠΟ ΧΡΟΝΙΑ,ΣΗΚΩΘΗΚΕ ΑΠ'ΤΟΝ ΚΩΛΟΚΑΝΑΠΕ.
ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ΟΤΙ ΘΕΛΑΜΕ;
ΠΟΙΟΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΝΑ ΚΑΤΕΒΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ''ΕΤΟΙΜΟΣ'' ΑΠ'ΤΗΝ ΑΡΧΗ;;;
Τι κάναμε για να μετατρέψουμε το αυθόρμητο σε συνειδητό σύντροφε;
ΤΙΠΟΤΑ ΣΠΟΥΔΑΙΟ.
ΚΑΙ ΑΦΗΣΑΜΕ ΝΑ ΜΠΟΛΙΑΣΤΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΛΑΣΙΚΗ ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ ΚΑΙ ΝΕΟΤΑΞΙΤΙΚΗ ΘΕΣΗ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΕΞΙΑ ΚΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ.
Και ξέρεις γιατί δεν κάναμε τίποτα σπουδαίο;
Γιατί κι εμείς δεν είμαστε τόσο συνειδητοί όσο λέμε σύντροφε.
ΠΑΠΑΡΙΑ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΥΝΤΡΟΦΕ.
Ο ΚΑΘΕ ΤΣΑΡΛΑΤΑΝΟΣ ΤΥΠΟΥ ΚΑΜΜΕΝΟΥ (ΚΑΖΑΚΗ ΔΕΝ ΛΕΩ,ΕΥΤΥΧΩΣ ΞΕΦΤΙΛΙΣΤΗΚΕ ΓΡΗΓΟΡΑ) ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΠΛΙΑΤΣΙΚΟ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΜΕΙΣ ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΗ ΓΩΝΙΑ ΚΑΙ ΣΚΟΥΖΟΥΜΕ ΣΑΝ ΤΙΣ ΓΕΡΟΝΤΟΚΟΡΕΣ.
Το παίζουμε συνειδητοί στους απ'έξω,ενώ στην ουσία είμαστε φοβισμένοι σεχταριστές που βολεύονται με αυτό που υπάρχει,φοβούνται κάθε αλλαγή,και ΤΡΕΜΟΥΝ μια απότομη άνοδο του μαζικού κινήματος γιατί πιστεύουν (τυχαία;) ότι θα τους αφήσει παραπίσω και θα τους ξεβράσει.
Τα μαγαζάκια μας νά'ναι καλά.8-9 % το ΚΚΕ,άλλο τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ,2% η ΑΝΤΑΡΣΥΑ,στον κόσμο τους οι μικρότεροι,κι έχει ο Θεός κι αυτή τη 10ετία...
Δεν σού'φταιξαν λοιπόν οι πλατείες.
Οι πλατείες ήταν ΔΩΡΟ το οποίο αποδειχτήκαμε τραγικά ανεπαρκείς και ανίκανοι να το εκμεταλλευτούμε.
Και αυτό ας είναι ΔΙΔΑΓΜΑ επιτέλους.
Γιατί ΠΛΑΤΕΙΕΣ ΘΑ ΞΑΝΑΥΠΑΡΞΟΥΝ.ΣΥΝΤΟΜΑ.
ΚΑΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΤΟΤΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΟΒΑΡΟΙ.
ΓΙΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ καλά τα λες.
Α,και σε παρακαλώ μην μπλέκεις τον πατριωτισμό του Λένιν με την καρικατούρα πατριωτισμού του Τσίπρα και του Καμμένου.
Πατριωτισμός της εργατικής τάξης δεν σημαίνει ταξική συνεργασία ούτε διαχείριση του καπιταλισμού.
Άρα βάλε στην άκρη Τσίπρα και Καμμένο
Ο πατριωτισμός είναι αναγκαίο συστατικό της ταξικής πάλης.Πατριωτισμός και διεθνισμός μαζί είναι ο ΤΑΞΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ της εργατικής τάξης και των συμμάχων της.
Αγώνας εθνικός,για να ξεμπερδέψουμε απ'τη δική μας αστική τάξη,και αγώνας διεθνιστικός,γιατί 1)η νίκη σε μια χώρα είναι νίκη του παγκόσμιου προλεταριάτου και 2) ανοίγει ο δρόμος για νίκες και σε άλλες χώρες.
Κοσμοπολιτισμός,Νεοταξίτικα ανοιχτά σύνορα,
ιμπεριαλισμός και εθνικισμοί,είναι στην άλλη όχθη.Εκεί ανήκουν Τσίπρας και Καμμένος.

Ανώνυμος
28 Απριλίου 2012 στις 3:39 μ.μ.

Το άρθρο από το Avantgarde :
Που ήταν χθες οι αγανακτισμένοι;


http://parallhlografos.wordpress.com/2011/06/17/%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%AE%CF%84%CE%B1%CE%BD-%CF%87%CE%B8%CE%B5%CF%82-%CE%BF%CE%B9-%CE%B1%CE%B3%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CE%B9/

Σε δελτίου τύπου (16.15) της real democracy κατά τη διάρκεια της απεργιακής διαδήλωσης στο Σύνταγμα διαβάζουμε, ξανά για την "μεγαλύτερη διαδήλωση της μεταπολίτευσης". Προφανώς αυτοί που περίμεναν το 1.000.000 ειρηνικούς “αγανακτισμένους” να περικυκλώνουν “ειρηνικά” το κοινοβούλιο, αντί να εξηγήσουν που πήγαν οι “αγανακτισμένοι” τους την πιο κρίσιμη μέρα, προτιμούν να συνεχίσουν τα παραμυθάκια τους, παρά να απαντήσουν στο συγκεκριμένο ερώτημα.

Ρωτάμε λοιπόν ξανά: Που ήταν το 1.000.000 αγανακτισμένοι που θα βούλιαζαν το σύνταγμα και θα έδιωχναν την κυβέρνηση με το ελικόπτερο. Η απάντηση είναι απλή: Δούλευαν. Γιατί οι "αγανακτισμένοι" δεν απεργούν. Ξέρουν μόνο να γλύφουν και να γκρινιάζουν και όχι να δίνουν πραγματικές μάχες. Ξέρουν μόνο να κατεβαίνουν στο δρόμο, όταν τους καλεί η τηλεόραση. Όταν η "κινητοποίηση είναι main stream. Όταν είναι λαοσύναξη, όταν είναι "για να σωθεί η πατρίδα". Όταν σε αυτήν την κινητοποίηση δεν υπάρχουν κόκκινες σημαίες, αριστεροί, “κόμματα” και συνδικάτα. Η χθεσινή διαδήλωση ήταν μια περίτρανη απόδειξη όχι μόνο για τη σύνθεση των αγανακτισμένων αλλά και για την πολιτική τους στάση. Γι’ αυτό φρόντισαν να εξαφανιστούν. Είναι ξεκάθαρο ότι αυτοί οι αγανακτισμένοι δεν θέλουν να έχουν καμία σχέση όχι μόνο με την αριστερά, αλλά και με το ταξικό κίνημα. Γιατί χθες δεν ήταν εκεί οι επαγγελματίες "συνδικαλιστές", αλλά εργαζόμενοι που απεργούσαν αλλά και κόσμος που ταξικά αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως τμήμα της ευρύτερης εργατικής τάξης. Αυτή τη συνείδηση δεν την έχουν οι αγανακτισμένοι. Και ούτε πρόκειται να την αποχτήσουν. Γιατί έχουν μια άλλη συνείδηση, του "πατριώτη" και ο πατριώτης χθες είχε στηθεί στην τηλεόραση περιμένοντας τους δύο αρχηγούς του να τα βρουν ή καλύτερα να παραιτηθούν και να διορίσουν τον σερ Μαρκεζίνη πρωθυπουργό και τον Παπαδήμο υπουργό για να σωθεί η "Ελλάς".

Ποιοι ήταν χθες στο Σύνταγμα;

Παρά τα μεγαλεπήβολα σχέδια όσων αποφάσισαν να συγκεντρωθούν ως “πλήθος” και να διαχυθούν στις μυριάδες των αγανακτισμένων, η πραγματικότητα ήρθε να βάλει ένα τέλος στις φανατασιοπληξίες των τελευταίων 20 ημερών. Μέχρι τις 11 που έκαναν την εμφάνισή τους τα πρώτα μπλοκ του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ η κατάσταση στο Σύνταγμα ήταν απελπιστική. Ακόμα και η ιστοσελίδα του real democracy παραδέχεται ότι στις 10.35 ο κόσμος στο σύνταγμα ίσα που φτάνει τις 3000. Όσο για τα μπλόκα στο Καλλιμάρμαρο και τον Ευαγγελισμό η κατάσταση ήταν για κλάματα. Το πολύ 50 με 70 άτομα ήταν αυτά που ανταποκρίθηκαν στο φαεινό σχέδιο για 24ωρο αποκλεισμό της Βουλής από τις 7 π.μ. Οι νέες "αμεσοδημοκρατικές μορφές αυτοοργάνωσης" αποδείχτηκε ότι λειτουργούν μόνο όταν ο ήλιος αρχίζει να δύει και μόνο όταν η δράση είναι οκλαδόν. Για όλα αυτά τα κατορθώματα η "χιλιάδες" συνελευσιαζόμενοι του σιντριβανιού θα πρέπει να δώσουν έναν απολογισμό. Όχι για μας, αλλά για όσους μαζεύουν εκεί και παριστάνουν τους νεκροθάφτες όλων των ισμών.


(συνέχεια)

Ανώνυμος
28 Απριλίου 2012 στις 3:44 μ.μ.

(συνέχεια 2)

Όταν έφτασαν στις 11π. τα πρώτα μπλοκ του ΠΑΜΕ οι εξυπνάκηδες άρχισαν τις ειρωνείες. Περίμεναν ότι το ΚΚΕ θα ακολουθήσει την πεπατημένη, φεύγοντας άρον άρον από την πλατεία. Όταν είδαν ότι παραμένει γεμίζοντας την άδεια πλατεία, οι πατριώτες συνιδιοκτήτες της πλατείας άρχισαν να παραπονιούνται που δεν έχει ελληνικές σημαίες. Αντί να κοιτάνε τα χάλια τους, τους έφταιγε το ΚΚΕ. Για όλα είχαν έτοιμη την απάντηση. Άμα έφευγε, "ααα φεύγουν οι διασπαστές", αν έμενε "μένει για να τους καπελώσει". Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς απ’ αυτή τη λογική. Για την ιστορία το μπλοκ του ΠΑΜΕ είχε 20.000 κόσμο και εκτεινόταν σε ολόκληρη τη Σταδίου το κάτω Σύνταγμα και τη Φιλελλήνων. Έκανε περίπου 40 λεπτά να περάσει από την Κλαυθμώνος και με πυκνότητα 500 άτομα περίπου το λεπτό.
Πίσω από το ΠΑΜΕ ακολουθούσαν τα εργατικά σωματεία που συγκεντρώθηκαν στο Μουσείο μαζί με αριστερές οργανώσεις (ΕΕΚ, ΚΚΕ (μ-λ), ΜΛ ΚΚΕ, ΟΚΔΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΣΕΚ) και ένα πολυπληθές αναρχικό μπλοκ. Όλοι μαζί περί τις 15000. Φτάνοντας στην πλατειά από τη Σταδίου γύρω στις 12 παρά. Ένα μέρος του Μουσείου κινήθηκε από τη Βουκουρεστίου και βρέθηκε μπροστά από το Μ. Βρετάνια.

Εκείνη την ώρα όσοι είχαν αποφασίσει να βρεθούν ως "άτομα" και ως "αγανακτισμένοι" στο Σύνταγμα δεν ξεπερνούσαν τις 7000. Ξανά τον τόνο μέχρι να εμφανιστούν το ΠΑΜΕ και οι συγκεντρωμένοι του Μουσείου έδιναν οι πυρήνες των ακροδεξιών με συνθήματα Ελλάς-Ελλάς ή ταν ή επί τας", εθνικό ύμνο, τα γνωστά ουου και διάφορα άλλα καραγκιοζιλίκια που θύμιζαν υποδοχή της εθνικής Ελλάδος μετά το στημένο, ενόψει Ολυμπιακών, ευρωπαϊκό του 2004. Γύρω τους εκατοντάδες βλαμμένοι που φαντασιόνονται νέες εθνικές δόξες επαναλάμβαναν τα συνθήματα των ακροδεξιών. Όλος αυτός ο λαός επαναλαμβάνουμε δεν ξεπέρναγε τα 2000 άτομα.

Πάμε κατευθείαν Σύνταγμα

Τις προηγούμενες μέρες τα πολιτικά και συνδικαλιστικά επιτελεία της αριστεράς συνεδρίαζαν πυρετωδώς για να αποφασίσουν πώς θα εμφανιστούν (ή καλύτερα πως θα μεταμφιεστούν) για τη συγκέντρωση στις 15/6. Το αποτέλεσμα ήταν να μην υπάρχει κανένα σαφές σχέδιο, άρα και κανένα κάλεσμα. Οι περισσότεροι αποφάσισαν να στηρίξουν τις ανοησίες της "λαϊκής συνέλευσης" περί 24ωρου αποκλεισμού. Το όλο σχέδιο κατέρρευσε από το πρωί όταν στα υποτιθέμενα μπλόκα βρέθηκαν μερικές δεκάδες άνθρωποι οι οποίοι ως γνωστό δέχτηκαν και την βάναυση επίθεση των ΜΑΤ με αποτέλεσμα τραυματισμούς και συλλήψεις. Όλα είχαν αφεθεί στην "αυτενέργεια" του καθενός. Όπου θέλει κανείς μπορεί να πάει. Στο Σύνταγμα, στο Καλλιμάρμαρο, στον Ευαγγελισμό, στο Μουσείο. Φοβερή οργάνωση. Ότι τύχει. Το αποτέλεσμα όλων αυτών των φαεινών σχεδιασμών το είδαμε. Κανείς δεν ήξερε που πρέπει να πάει. Το αυθόρμητο όπως φαίνεται δεν έχει κανένα αποτέλεσμα όταν είναι να δοθεί η μάχη.

Στην πραγματικότητα όλοι αυτοί οι ερασιτεχνικοί σχεδιασμοί προβόκαραν την οργανωμένη κάθοδο του κόσμου στο Σύνταγμα. Ναι, ναι οργανωμένη, καλά διαβάσατε οπαδοί του "ο καθένας μόνος του".

(συνέχεια)

Ανώνυμος
28 Απριλίου 2012 στις 3:50 μ.μ.

(συνέχεια 3 από Που ήταν χθες οι αγανακτισμένοι; )

Γιατί όταν ο καθένας πάει σαν τον χάνο μόνος του σε μια συγκέντρωση που μπορεί να γίνει για οποιονδήποτε λόγο κόλαση, δεν θα ξέρει από πού να προφυλαχθεί. Γιατί τα οργανωμένα μπλοκ, σωματείων, οργανώσεων, συλλογικοτήτων, μπορεί να "καπελώνουν" τον κάθε καβαλημένο μικροαστό, αλλά προφέρουν προστασία και ασφάλεια στον κόσμο που αντιλαμβάνεται ότι μια διαδήλωση με τα ΜΑΤ έτοιμα να χτυπήσουν ανά πάσα στιγμή δεν μπορεί δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται σαν κυριακάτικη περατζάδα στο πάρκο. Σε μια διαδήλωση πρέπει να γνωριζόμαστε αναμεταξύ μας, έχει σημασία να είμαστε κοντά σε συντρόφους ή συναδέλφους. Να ξέρουμε ότι θα μας βοηθήσει ο διπλανός μας, ότι θα υπάρχει αλληλεγγύη αναμεταξύ μας. Ότι θα αναγνωρίσουμε έναν ασφαλίτη που θα προσπαθήσει να παρεισφρήσει στις γραμμές μας και να τις διασπάσει ή που θα βοηθήσει σε συλλήψεις την ώρα που θα επιτίθενται τα ΜΑΤ. Αυτή είναι η αξία του οργανωμένου μπλοκ που ο χηλός της "αμεσοδημοκρατίας" δεν μπορεί να αντιληφθεί. Όμως εδώ δεν έχει σημασία τι αντιλαμβάνεται κανείς, αλλά και αν οι αντιλήψεις του σε μια ορισμένη στιγμή γίνονται και επικίνδυνες για τον κόσμο που καλείται να συμμετάσχει σε μια διαδήλωση. Και όσοι καλούσαν χθες να πάει ο καθένας μόνος του στο Σύνταγμα, έχουν την ευθύνη που καλούσαν σε μια συγκέντρωση που σουλατσάρουν ανενόχλητα οργανωμένοι φασίστες που ελέγχουν την περιφρούρηση της πάνω μεριάς, ασφαλίτες με διαφόρους ρόλους και μια αριστερά που για ακόμα μια φορά είχε αποφασίσει να κρυφτεί πίσω από το δήθεν ακομμάτιστο χαρακτήρα της συγκέντρωσης, χωρίς να αναλαμβάνει όχι μόνο καμία πολιτική ευθύνη, αλλά ούτε καν την ευθύνη να οργανώσει την άμυνα απέναντι στη βία των ΜΑΤ και στις προβοκάτσιες των φασιστών και των ασφαλιτών που δρούσαν ανενόχλητοι σε όλο το Σύνταγμα. Μάλιστα στο σκεπτικό τους όλες τις προηγούμενες μέρες ήταν ότι πρέπει να αποφευχθούν οι πορείες προς το Σύνταγμα για να αποφύγουμε πάση θυσία μια αναμέτρηση με τα ΜΑΤ στην Πατησίων ή τη Σταδίου και φυσικά τον κίνδυνο της "προβοκάτσιας", "διαφυλάττοντας την ειρηνική πρόσβαση" του κόσμου στο Σύνταγμα.

Τελικά η πορεία από το Μουσείο στο Σύνταγμα δεν αντιμετώπισε, παρά την προβοκατορολογία και την κινδυνολογία, κανένα πρόβλημα. Στην πραγματικότητα όσοι κινδυνολογούσαν δεν υπολόγιζαν στους σχεδιασμούς τους το κράτος. Γιατί για να διαφυλαχτεί ο "ειρηνικός" χαρακτήρας μιας μαζικής εκδήλωσης δεν φτάνει μόνο να το θέλει ο ένας. Και εδώ την πάτησαν τελείως και φάνηκε ότι εκτός από απροετοίμαστοι είναι και επικίνδυνοι αφού ρισκάρουν την ακεραιότητα και όσων ακολουθούν τις προτροπές τους.

Η κρατική καταστολή

Πολλοί που έφτανα στο Σύνταγμα στις 11 π. δεν ήξεραν ότι τα ολιγομελή μπλόκα του Καλλιμάρμαρου και του Ευαγγελισμού είχαν ήδη χτυπηθεί από την αστυνομία. Οι μικροφωνικές της "λαϊκής συνέλευσης" αντί να ενημερώνουν τον κόσμο για την επίθεση αυτή, παρότρυναν ακόμα και όταν η πλατεία βομβαρδιζόταν από τα χημικά, τον κόσμο να περιφρουρεί τον "ειρηνικό χαρακτήρα" της εκδήλωσης.


συνέχεια

Ανώνυμος
28 Απριλίου 2012 στις 3:54 μ.μ.

(συνέχεια 4 Που ήταν χθες οι αγανακτισμένοι; )

Από το πρωί όλα έδειχναν ότι το κράτος θα χτυπούσε μέσα στο Σύνταγμα. Οι διοργανωτές όμως της λαϊκής συνέλευσης είχαν φροντίσει να μην πάρουν κανένα μέτρο. Όταν στις 12 το μεσημέρι κόσμος (και όχι αναρχικοί ή αριστεριστές) άρχισαν να κουνάνε ρυθμικά τον σιδερένιο φράχτη μπροστά τα λουλουδάδικα η αστυνομία ξεκίνησε τη ρήψη χημικών και κρότου λάμψης. Στο σημείο αυτό οι διαδηλωτές απάντησαν αυθόρμητα με μπουκάλια νερό και λίγες πέτρες. Και σε μια περίπτωση με μια μολότοφ προς τις διμοιρίες απέναντι από το Μ. Βρετάνια. Λίγο αργότερα άλλες διμοιρίες ΜΑΤ επιτέθηκαν στο κάτω μέρος της πλατείας στη μεριά της Σταδίου και Κ. Σερβίας. Έχει σημασία να πούμε εδώ ότι και στα δύο σημεία βρίσκεται ο κύριος όγκος των διαδηλωτών που είχαν φτάσει από το Μουσείο. Ο στόχος των ΜΑΤ ήταν πολύ συγκεκριμένος, να διαλυθεί αυτό το μπλοκ. Διάφοροι ασφαλίτες και μαζί με αυτούς μερικοί ηλίθιοι διέδιδαν ότι κάποιοι κουκουλοφόροι πετούν μολότοφ και επιτίθενται κάτω άλλων διαδηλωτών, επιχειρώντας να φορτώσουν την ευθύνη για την καταστολή σε αναρχικούς και αριστεριστές που η συμπεριφορά τους δεν συνάγει με το “ειρηνικό” πλήθος των “αγανακτισμένων”. Αν δεν ήταν κανείς μπροστά να έβλεπε με τα ματάκια του πως ξεκίνησαν τα επεισόδια και φυσικά αν δεν ήξερε τι είχε προηγηθεί στο καλλιμάρμαρο και τον Ευαγγελισμό, θα μπορούσε κάλλιστα να πιστέψει τις ασφαλίτικες διαδόσεις περί κουκουλοφόρων. Την ίδια ώρα οι τηλεδημοσιογράφοι, μετά την αναστολή της απεργίας από την ΕΣΗΕΑ, μετέδιδαν τα ίδια παραμυθία για κουκουλοφόρους που παρεισέφρησαν στο ειρηνικό πλήθος των αγανακτισμένων. Την ώρα μάλιστα που οι δήθεν “αγανακτισμένοι” δεν ήταν περισσότεροι από 2000 άτομα. Την ώρα που η πλατεία συντάγματος είχε κατακλυσθεί από 40.000 και πλέον απεργούς. Η λάσπη των ΜΜΕ συνεχίστηκε όλο το απόγευμα, συκοφαντώντας τον κόσμο που προσπαθούσε να αμυνθεί στην απίστευτη βία των ΜΑΤ και των ΔΕΛΤΑ που με εκατοντάδες μηχανές προσπαθούσε επί ώρες να σπάσουν τους συγκεντρωμένους στα γύρω στενά του Συντάγματος. Επί ώρες τα κανάλια μετέδιδαν και ξαναμετέδιδαν τη μια μολότοφ που έπεσε απέναντι από το Βρετάνια και τις άλλες δύο μπροστά από το υπουργείο οικονομικών, την ώρα που χιλιάδες δακρυγόνα είχαν πνίξει την πλατεία και τους γύρω δρόμους και χιλιάδες ανθρώπου σαν μην ξέρουν από πού να προφυλαχθούν.
Και ηεπίσημη αριστερά μαζί και οι real democracy αντί να καταγγείλουν ανοιχτά το κατασταλτικό μένος της κυβέρνησης μιλούσαν για κάποιους προβοκάτορες που έδρασαν από κοινού και αμαυρώθηκε η συγκέντρωση και διάφορες άλλες τέτοιες μπουρδολογίες, για να μην καταλαβαίνει κανείς τίποτα από όσα συνέβησαν. Ακούγοντας τα ίδια και τα ίδια παραμύθια, σε μια πλατεία που δεν μπορούσες να δεις πέρα από τα 10 μέτρα και ο καθένας σχεδόν μόνος του, όπως επιτάσσει η ιδεολογία της “άμεσης δημοκρατίας” χωρίς κόμματα, συνδικάτα και συλλογικότητες, η γκεμπελίστικη προπαγάνδα των ΜΜΕ, βρίσκει εύκολα αποδέκτες, ακόμα και στον κόσμο που ήταν εκεί. “Μα ποιος άρχισε πρώτος;”, “Ωχ πάλι οι ίδιοι”, “Κουκουλοφόροι” κ.ο.κ. Ακόμα και την επόμενη μέρα στις επίσημες περιγραφές και ανακοινώσεις της αριστεράς και της real democracy δεν βγαίνει κανένα ξεκάθαρα νόημα. Το μόνο που βγαίνει είναι ότι μετά τις 6 καθάρισε ο τόπος και μαζί με τα κανάλια να ενημερώνουν ότι τώρα μπορείτε να κατέβετε άφοβα στην πλατεία, μαζί με τις ελληνικές σημαίες, οι ταραξίες έχουν αποχωρήσει.

Η αντιπαράθεση με τους φασίστες

Όταν έφτασαν τα μπλοκ του Μουσείου στο Σύνταγμα, ένα μέρος του κυρίως αναρχικοί και άλλες αριστερές οργανώσεις βρέθηκαν μπροστά από το Μ. Βρετάνια. Εκεί μερικοί φασίστες άρχισαν να προκαλούν, φωνάζοντας ότι ήρθαν οι "αναρχοκαθεστωτικοί", οι "ασφαλίτες", οι "προβοκάτορες" και άλλα συναφή. Μαζί τους βρέθηκαν και διάφοροι καθυστερημένοι που το μυαλό τους έχει πήξει στους εξωγήινους, τους μασόνους και τους εβραίους. Όλο αυτό το τσούρμο επί ώρα επιχειρούσε να δημιουργήσει κλίμα αντιπαράθεσης μεταξύ "αγανακτισμένων" και απεργών. Οι προκλήσεις αυτές κατέληξαν και σε μεμονωμένες αψιμαχίες όπως ήταν αναμενόμενο.

(συνέχεια)

Ανώνυμος
28 Απριλίου 2012 στις 3:57 μ.μ.

(συνέχεια 5 Που ήταν χθες οι αγανακτισμένοι; )

Την ίδια ώρα μπροστά λουλουδάδικα ο κόσμος έσπρωχνε τον μεγάλο φράχτη και τα ΜΑΤ απάντησαν με ρήψη χημικών. Εκείνη την ώρα εμφανίστηκαν διμοιρίες από την Κριεζώτου και επιτέθηκαν στους διαδηλωτές. Το μπλοκ των αναρχικών στην προσπάθειά του να αποφύγει την επίθεση κινήθηκε μέσα στην πλατεία Συντάγματος. Εκεί η ελεγχόμενη από ακροδεξιούς περιφρούρηση του πάνω Συντάγματος με τη συνδρομή φασιστών τραμπούκων προσπάθησε να εμποδίσει το μπλοκ των αναρχικών και όχι μόνο να προχωρήσει, προκαλώντας ένα σάντουιτς. Μπροστά αυτοί και πίσω τα ΜΑΤ και μια ατμόσφαιρα δηλητηριασμένη από τα δακρυγόνα. Στο σημείο όπως ήταν αναμενόμενο ακολούθησε σύρραξη, στην οποία η "περιφρούρηση" μαζί και οι φασίστες βρέθηκαν σε δεινή θέση. Στους οπαδούς του βιοσυντάγματος δεν άρεσε αυτή η εξέλιξη. Έχοντας αποδεχτεί τη συμβίωση με τους φασίστες, αφού πρώτα τους βάπτισαν αγνούς πατριώτες, εγκαλούν οποίον βάζει σε κίνδυνο αυτή την παράταιρη συμβίωση. Ακόμα κι όποιον "προκαλεί" με την παρουσία του τα φασιστόμουτρα που έχουν στρατοπεδεύσει στην πάνω πλατεία. Χθες όμως ήταν απεργία και εκεί κατέληγε η απεργιακή συγκέντρωση. Ας μάθουν λοιπόν όλοι οι συγκάτοικοι του Συντάγματος ότι δεν θα μονοπωλούν το χώρο μπροστά από τη Βουλή. Μπορεί αναμεταξύ τους να έχουν κάνει οποιαδήποτε διευθέτηση. Μόνο που αυτό αφορά τους ίδιους και όχι τους υπόλοιπους. Και να μάθουν και κάτι ακόμα. Ότι οι κυνηγοί μεταναστών στον Άγιο Παντελεήμονα δεν θα χαίρουν καμία ασυλία όταν παριστάνουν τους εχθρούς των μασόνων στο Σύνταγμα, ακόμα κι αν για να μπερδεύουν την αριστερά μαζί με τον εθνικό ύμνο και τα "ή ταν ή επι τας" φωνάζουν και το "η χούντα δεν τελείωσε το 73″.

συνέχεια

Ανώνυμος
28 Απριλίου 2012 στις 3:58 μ.μ.

(συνέχεια 6 και τελευταίο "Που ήταν χθες οι αγανακτισμένοι"; )

Στην πραγματικότητα η σύρραξη αυτή απλώς επιβεβαίωσε το χθεσινό συσχετισμό της πλατείας. Για πρώτη φορά η πλατεία Συντάγματος μετά από 20 μέρες εθνικοφροσύνης, βρέθηκε με κόκκινες και κοκκινόμαυρες σημαίες, ανθρώπους που δεν ήταν ποτέ γλείφτες της εξουσίας και ψηφοφόροι των κομμάτων, με ανθρώπους που δεν αναπολούν τις μέρες του 2004, ούτε τη χούντα του Παπαδόπουλου. Η πλατεία είχε γεμίσει με απεργούς και αγωνιστές που δεν ψάχνουν ούτε στρατηγούς, ούτε τεχνοκράτες. Αυτό μπορεί να εκνεύρισε τους τηλεοπτικούς σπόνσορες των αγανακτισμένων, που έχασαν την πρωτοκαθεδρία στην πλατεία, μπορεί να βάζει σε δοκιμασία την ειρηνική συνύπαρξη των πατριωτών με τους εναλλακτικούς της κάτω πλατείας, αλλά αυτό θα έπρεπε να το περιμένουν. Χθες ήταν η μέρα της εργατικής τάξης και όχι των απογοητευμένων ψηφοφόρων των κομμάτων εξουσίας. Χθες ήταν κάτω ο κόσμος που ψάχνει κοινωνική λύση και όχι νέους δυνάστες. Χθες ήταν κάτω ο κόσμος που σέβεται την κοινωνική και πολιτική του ταυτότητα και όχι αυτοί που θεωρούν ότι η λύση είναι μια μεγάλη Ελλάδα ή ένα μεγάλο Woodstock. Και δεν είναι τυχαίο ότι όσο ήταν αυτός ο κόσμος κάτω, η κυβέρνηση ήταν έτοιμη να το βάλλει στα πόδια. Όσο κι αν ορισμένοι νομίζουν ότι δεν μας φτάνουν μόνιμα (αν δεν κατέβει κάτω 1 ή και 2 εκατομμύρια…) οι δυνάμεις, , η χθεσινή μέρα απέδειξε ότι οι εικόνες των μαχητικών συγκρούσεων είναι αυτές που δεν μπορούν να διαχειριστούν τα επιτελεία της αστικής τάξης, ούτε και να τις εντάξουν σε οποιοδήποτε σχεδιασμό. Πράγμα που άνετα μπορούν να κάνουν με τις ακίνδυνες μούντζες και τα Ελλάς-Ελλάς των απογοητευμένων οπαδών τους, που είναι όμως έτοιμοι να πιάσουν στον αέρα το ξεροκόμματο που θα τους πετάξει η αστική εξουσία.

Η αριστερά δεν έχει να περιμένει τίποτα από τα κατσαρόλια των υπηκόων. Αν έχει να περιμένει κάτι είναι από τον κόσμο εκείνο που όχι μόνο είναι αλλά και αισθάνεται εργατική τάξη και φυσικά από τον κόσμο που μάχεται και αισθάνεται περήφανα που είναι στην αριστερά. Αυτός ο κόσμος είναι η εγγύηση για οποιοδήποτε σχέδιο. Οι υπόλοιποι θα ακολουθήσουν όταν δουν ότι η αριστερά και ο κόσμος της είναι αποφασισμένη να μπει μπροστά και να δώσει λύση. Το δρόμο τον ανοίγει πάντα η πρωτοπορία. Κάποιοι θέλουν να είναι με το πλήθος. Ας είναι και ας λουστούν και τις επιλογές του πλήθους. Μετά όμως μην κλαίγονται για το κακό που τους βρήκε.

Ανώνυμος
28 Απριλίου 2012 στις 4:59 μ.μ.

@27 Απριλίου 2012 10:25 μ.μ.

Η θέση ότι δεν υπάρχει δεξιά ούτε αριστερά είναι ακραία δεξιά θέση.

Μία χώρα που ανήκει στον σκληρό πυρήνα του καπιταλισμού, με διεθνείς επενδύσεις στα Βαλκάνια, στις πρώην χώρες της ΕΣΣΔ, που στέλνει στρατούς καμία δεκαριά μέρη του κόσμου, που είναι απαραίτητη για Β΄ Άφρική-Μέση Ανατολή, που της δίνουν συγχαρητηρια από τις ΗΠΑ για την "βοήθειά της" που της δίνουν αποκτώντας υπεροπλία και στον Εβρο, απέχει πολύ από το να είναι"κατεχόμενη".
Διευκολύνσεις και στρατό-στόλο σε Ιράκ, Αφγανιστάν, Λιβύη, πρώην Γιουγκοσλαβία, και επικεφαλής του ΝΑΤοϊκού στόλου στην Σομαλία,και πρόσφατα 400 Άμπρααμς με πολυ ευνοϊκούς όρους, είναι μερικά από τα παραδείγματα.

O Λένιν είπε όχι στον Α'Παγκόσμιο πόλεμο όταν η Β΄Διεθνης είπε το ναι, και στήριζε την ήττα της "δικής του" -ρώσικης- αστικής τάξης. Τον κατηγόρησαν για προδοσία, και ο άνθρωπος πήγε στην Ελβετία. Στήριξε τον Ντιφιτισμό δηλαδή την ήττα της "δικής του" αστικής τάξης. Και ζητούσε την στήριξη και την ενότητα όλων των εργατικών τάξεων όλων των εμπλεκομένων χωρών. O άνθρωπος ήταν κομμουνιστής δεν ήταν "πατριώτης"


Αν αύριο-μεθαύριο η ελληνική αστική τάξη μαζί με το ΝΑΤΟ -με απόφαση του ΟΗΕ- στείλουν στρατεύματα στην Συρία ή στην Αίγυπτο, ποια θα είναι η σωστή θέση; Π.χ. Ότι ψήφισε π.χ. το Μπλόκο στην Πορτογαλλία που είπε το ναι στην ιμπεριαλιστική επέμβαση στην Λιβύη; Το Μπλόκο στην Πορτογαλλία έχασε την μισή του εκλογική δύναμη. Ότι ψήφισε η "κυβερνώσα αριστερά" στην Ιταλία του Πρόντι που διαλύθηκε και ξαναβγήκε ο Μπερλουσκόνι;

Όσο για την μετανάστευση υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος. Την ίδια στιγμή χιλιάδες έλληνες πολιτές ψάχνοντας για εργασία πάνε και "ημινόμιμα"(με τουριστική βίζα) στο εξωτερικό. Η Αυστραλία θα έχει δίκιο αν απελάσει 3.000 Ελλήνες μεταναστες χωρίς χαρτιά; Θα έχουν δίκαιο για την αναθεώρηση(προς το χειρότερο)της συνθήκης Σέγκεν που προωθούν Γαλλία-Γερμανία όπου θα μπαίνουν "περιορισμοί" και σε πολίτες "Β΄κατηγορίας" της Ευρωπαϊκής όπως π.χ.Έλληνες Βούλγαρους Ρουμάνους Ρομά; Είναι θεμιτοί οι εξευτελισμοί που υφίστανται Έλληνες πολίτες μόλις πατήσουν σε χώρα της "πολιτισμένης Δύσης" όπου τους μέμφονται ή τους ζητούν "όλα τα λεφτά μπροστά"; Αυτά είναι σοβαρά ερωτήματα επί του πρακτέου και αφορά την διεθνιστική θέση της εργατικής ταξης και όχι μικροαστικούς ψευτο-ανθρωπισμούς στυλ ΣΥΡΙΖΑ.
Μην ξεχνάς ότι γερμανοί νεοναζί σκότωσαν 7 τούρκους μία γερμανίδα και έναν έλληνα καταστηματάρχη στους περίφημους "φόνους του κεμπάπ" μάλλον για να διώξουν τους ξένους από την χώρα τους..

Οι αριστεροί τυχοδιωκτική πολιτική ή γίνεται "βασιλικότερη του βασιλέως" αστική και αφομοιώνεται ή φιλά τα κομποσκοίνια της "θείας μετάνοιας" και διαλύεται.

Μπορεί κάποιοι να κατηγορείτε τον ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ και τον ΚΑΖΑΚΗ. Όταν δεν δεν βάζετε την προτεραιότητα του ταξικού έναντι του εθνικού είστε καταδικασμένοι να ακολουθήσετε την ίδια ακριβώς πολιτική και με τους δύο

Ανώνυμος
28 Απριλίου 2012 στις 8:45 μ.μ.

4.59

Συμφωνούμε σε αρκετά.Στην απόρριψη μικροαστικών ανθρωπισμών στυλ ΣΥΡΙΖΑ,στην απόρριψη της ταξικής συνεργασίας για 'εθνικούς λόγους' και γενικά για οποιονδήποτε λόγο.Στο ότι το 'δεν υπάρχει δεξιά και αριστερά'είναι ακροδεξιά θέση.
Το παράδειγμα που βάζεις με τον Λένιν είναι το καλύτερο για την περίπτωση.
Το όχι του Λένιν στον Μεγάλο Πόλεμο είναι πατριωτική και διεθνιστική θέση.
Εξυπηρετούσε και τον αγώνα της εργατικής τάξης να γίνει αφεντικό στον τόπο της και ταυτόχρονα την ενότητα με τους εργάτες των άλλων χωρών που θά'μπαιναν στον Πόλεμο.
Ενα άλλο καλό παράδειγμα,σε συνθήκες σοσιαλισμού
πια,είναι ο Μεγάλος Πατριωτικός Πόλεμος του ρώσικου λαού.
Ο ρώσικος λαός αγωνίστηκε για την υπεράσπιση
της εξουσίας του και για την προάσπιση της πατρίδας του (άλλωστε το ένα πάει μαζί με το άλλο).
Στην Κούβα,το ίδιο.Πατρίδα ή θάνατος,έλεγε ο Τσε.
Εκεί βέβαια μιλάμε για (με ή χωρίς εισαγωγικά) σοσιαλιστικές πατρίδες.
Στον καπιταλισμό,η πατρίδα για την εργατική τάξη είναι ο τόπος που ζει,δουλεύει,επενδύει όνειρα και προσδοκίες,υφίσταται εκμετάλλευση,
αγωνίζεται για την ανατροπή.
Είναι ο τόπος στον οποίο πρέπει πρωταρχικά να δώσει τον ανειρήνευτο αγώνα και να ξεμπερδέψει με τη δική της αστική τάξη.
Κάθε βήμα μπροστά στον αγώνα αυτό είναι και ένα χέρι βοήθειας στους προλετάριους των άλλων χωρών.
Ο συντονισμός και η παγκόσμια δράση των προλετάριων αποσκοπεί πρώτα απ'όλα στο να ξεμπερδεύουν οι προλετάριοι κάθε χώρας με τους εκμεταλλευτές τους.Έτσι θα αφαιρείς χώρες και εδάφη απ'τους ιμπεριαλιστές και θα δίνεις την παγκόσμια μάχη από καλύτερες θέσεις.
Οι ιμπεριαλιστές έχουνε οργανωθεί παγκόσμια.
Έστησαν την ΕΕ,το ΝΑΤΟ,το ΔΝΤ κλπ
Πρέπει λοιπόν να αρχίσεις να αφαιρείς χώρες απ'την επιρροή τους.
Όχι να χάνεσαι στο υπερπέραν και να φαντασιώνεσαι έλεγχο των δικών τους μηχανισμών (ΕΚΤ,Επιτροπή) κλπ.Γκρέμισμα,αποχώρηση και ξαναχτίσιμο μιας αληθινής ένωσης των εργατών.
Άλλο ανοιχτά οικονομικά σύνορα,άλλο ανοιχτά σύνορα.Άλλο δασμοί,τελωνεία,εθνικοποιήσεις τραπεζών,άλλο κλείσιμο συνόρων για ανθρώπους.
Μιλάω για κλείσιμο συνόρων για εμπορεύματα και κεφάλαια και να ελέγχει το κράτος τι θα μπαίνει,
αν θα μπαίνει,και υπό ποιούς όρους.
Έλληνες και ξένοι εργάτες ενωμένοι.
Αυτό σημαίνει ότι οι ξένοι εργάτες όπου και αν πηγαίνουν ενώνονται με τους ντόπιους για να μη χρησιμοποιούνται για σπάσιμο των μεροκάματων.
Πρέπει να ξέρεις ομως πάντα πόσοι είναι και πού είναι.Γιατί αλλιώς έχουμε το ελληνικό φαινόμενο.
Εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες,αγνώστων λοιπών στοιχείων,γίνονται παιχνιδάκι στα χέρια των εργοδοτών για τσάκισμα των μεροκάματων και για κάθε άλλη δραστηριότητα.Άνθρωποι που γίνονται αντικείμενα μιας χρήσης.
Ασφαλώς όχι σε κάθε ιμπεριαλιστική επέμβαση οπουδήποτε στον κόσμο.
Και φυσικά κλείσιμο της Σούδας,γιατί αν λες όχι στην επέμβαση και ναι στο πέρασμα απ'τη Σούδα,
στην πραγματικότητα λες ναι στην επέμβαση.

Ανώνυμος
29 Απριλίου 2012 στις 5:11 μ.μ.

Το λάθος που κάνεις είναι ότι θεωρείς το Ελληνικό κράτος "αποικία". Ενώ αυτό ανήκει στον σκληρό πυρήνα του Καπιταλισμού. Εκεί παίζεται το "πατριωτικό". Σε αποικίες.

Π.χ. η Κούβα ήταν αποικία των αμερικανών. Το Ελληνικό κράτος, για όλους τους προηγούμενους λόγους και για πολλούς άλλους, δεν είναι αποικία. Η Ελληνική αστική τάξη, για ιστορικούς λόγους, αλλά και για λόγους "χαρακτήρα" της δεν ήταν και τόσο ισχυρή στο εσωτερικό. Λόγοι π.χ. όπως είναι το δυνατό ΚΚΕ καθώς και η "πρακτικές" των Ελλήνων αστων. Και η ελληνική αστική τάξη ζήτησε την βοήθεια για "διαρθρωτικές αλλαγές" από έξω. Παλιά αιτήματα του ΣΕΒ(π.χ.μείωση κατώτερων μισθων) λένε ότι τα υπέβαλε τώρα η τρόϊκα

Αν υιοθετούμε τις λογικές που ισχυρίζονται κάποιοι περι "αποικίας", τότε και η Γερμανία επειδή έχει αμερικάνικες βάσεις στα εδάφη της, και η Ιταλία όπου τα "μέτρα Πρόντι" είναι κόπια των μέτρων Παπανδρέου. Μόνο που μιλάμε για την 1η και την 3η οικονομία της ΕΕ και οι δύο μέλη των G7-ΝΑΤΟ-Ευρωζώνης.

Όσο και να θέλουν κάποιοι να καλωπίστούν οι καταστάσεις, ο Λένιν θεωρούνταν "προδότης" από πολλούς σοσιαλίζοντες της εποχής. Και μιλούσε για ήττα "της δικής του αστικής τάξης". Η Ρωσία στις αρχές του 20ου αιώνα δεν ήταν "κατεχόμενη χώρα". Διεξήγαγε επεκτατικούς πολέμους π.χ. με Ιαπωνία. Ο ρώσικος λαός που λες, την "κοπανούσε" από το μέτωπο για να γλυτώσει την φρίκη του 1ου Παγκόσμιου Πολέμου. Την ίδια ώρα που ο τσάρος και οι λοιποί πλούσιοι διασκέδαζαν. Ενώ οι δεξιοί μενσεβίκοι έλεγαν πως "η Ρωσία έχει αναλάβει δεσμεύσεις και θα συνεχίσει τον πόλεμο". Την υπεράσπιση της "σοσιαλιστικής πατρίδας" την έβαλε σε άλλες συνθήκες, 30 χρόνια μετά, ο Στάλιν.

Είδαμε που κατέληξαν τα "ελληνικά μεταλλεία" χρυσού στην Χαλκιδική. Στις τσέπες των λίγων και μάλιστα οι "επενδύσεις" έγιναν με δανεικά του Ελληνικού κράτους. Ελπίζω να μην είσαι και τόσο "εθνικά υπερήφανος" που Έλληνες καπιταλιστές τα εκμεταλλεύονται εξάγοντας μέρος του πλούτου τους στην Ελβετία. Ούτε και με την ποντοπόρο ναυτιλία όπου οι Έλληνες εφοπλιστές βγάζουν πολλά λεφτά επισκευάζουν τα πλοία σε ναυπηγεία σε Ν.Κορέα - Κίνα.

Όταν π.χ.θα μπει θέμα ΑΟΖ ποια θα ήταν η σωστή αριστερή θέση; Η υπεράσπιση της "ελληνικότητας" του πετρελαίου(αν υπάρχει, πόσο υπάρχει, με τι κόστος εξόρυξης, τι τεχνογνωσία χρειάζεται, αν συμφέρει το κοίτασμα); Ή να απευθυνθεί στις εργατικές τάξεις των γύρω χωρών λέγοντας όχι στις ΑΟΖ, και στους πολέμους που πιθανόν να φέρουν; Δηλαδή να πάρουν γερό μερίδιο απ΄την "ενεργειακή πίτα" οι διάφοροι αστοί, μεταξύ τους και έλληνες-τούρκοι-σύριοι-λιβανέζοι-αμερικάνοι-ρώσοι-ισραηλινοί-κύπριοι-αιγύπτιοι βάζοντας τα φτωχά στρώματά τους να πολεμούν; "Να πολεμούν οι λαοί για του αφέντη το φαϊ" που λέει και στα ποιήματά του ο Βάρναλης;

Ανώνυμος
29 Απριλίου 2012 στις 11:25 μ.μ.

Πολύ καλό άρθρο!!!Μπράβο!!!Η Αριστερά πρέπει να ενωθεί!!!

Ανώνυμος
30 Απριλίου 2012 στις 2:59 μ.μ.

Τι θα έκανε, λοιπόν, η (κεντρο)αριστερή κυβέρνηση(σαν και αυτή που "ονειρεύεται" ο ΣΥΡΙΖΑ);

-Θα προχωρούσε στην κατάργηση των ιδιωτικοποιήσεων; Προφανώς όχι, αφού τις ιδιωτικοποιήσεις και γενικά τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις προβλέπει η Συνθήκη του Μάαστριχτ, που ο ΣΥΝ έχει ψηφίσει. Ούτε, βεβαίως, η κρατικοποίηση ορισμένων επιχειρήσεων, που ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ προτείνει, αποτελεί απάντηση στις αναδιαρθρώσεις. Και το αστικό πολιτικό σύστημα μπορεί συγκυριακά να επιλέγει την καπιταλιστική κρατικοποίηση, για να δώσει χρόνο στα ιδιωτικά μονοπώλια να εξασφαλίσουν νέα κέρδη.

-Θα επιχειρούσε η αριστερή κυβέρνηση να καταργήσει τις ελαστικές σχέσεις εργασίας και να καθιερώσει το οκτάωρο - επτάωρο; Αμφίβολο, αλλά ας υποθέσουμε ότι θα το επιχειρούσε. Ομως αυτό, πρώτον: Σκοντάφτει σε σειρά αποφάσεων της ΕΕ, αποτελεί στρατηγική επιλογή του κεφαλαίου. Δεύτερον: Θα συναντούσε τη λυσσαλέα άρνηση - αντίδραση των βιομηχάνων και γενικά του κεφαλαίου. Τυχόν σύγκρουση αυτής της αριστερής κυβέρνησης και με την ΕΕ και με το ελληνικό κεφάλαιο θα σήμαινε σειρά μέτρων εναντίον της. Συμπέρασμα: `Η θα προχωρούσε η αριστερή κυβέρνηση σε ριζική αντιμετώπισή τους (πράγμα που η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλει ούτε να το σκεφτεί) ή θα έκανε πίσω ολοταχώς στο όνομα του «ρεαλισμού». Επομένως;

-Θα προχωρούσε η αριστερή κυβέρνηση στην κατάργηση των ατομικών - επιχειρησιακών και λοιπών τέτοιου τύπου συμβάσεων, επαναφέροντας παντού και υποχρεωτικά τις κλαδικές συλλογικές συμβάσεις και ανεβάζοντας την Εθνική Σύμβαση σε αξιοπρεπές για τον εργάτη επίπεδο; Και αν ναι, τι θα έκανε όταν οι ενώσεις των βιομηχάνων, εφοπλιστών κ.λπ. μαζί με την ΕΕ, αντιδράσουν, εκβιάσουν, μποϊκοτάρουν; Μήπως θα στηριζόταν στο «κίνημα» που διαφεντεύουν συνδικαλιστές σαν εκείνον του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στο Εργατικό Κέντρο Βόλου;

-Θα επιχειρήσει η αριστερή κυβέρνηση να φέρει τα όρια συνταξιοδότησης στα 60 χρόνια για τους άντρες και στα 55 για τις γυναίκες, καθώς και να τσακίσει την εισφοροδιαφυγή των εργοδοτών; Αν ναι (παρότι αμφίβολο), θα έπρεπε να ανατρέψει όλους τους σχετικούς νόμους του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που επίσης έχουν τη σφραγίδα της ΕΕ, του ΣΕΒ και των άλλων τμημάτων του κεφαλαίου. Θα έρθει η αριστερή κυβέρνηση σε σύγκρουση με αυτές τις δυνάμεις για το Ασφαλιστικό; Και με ποιον τρόπο;

-Πώς θα εξάλειφε η αριστερή κυβέρνηση την ανεργία; Την ανεργία γεννούν οι επιχειρήσεις που κλείνουν, οι επιχειρήσεις που μεταφέρονται σε άλλες χώρες, οι επιχειρήσεις που εκσυγχρονίζουν τον εξοπλισμό τους για να γίνουν πιο ανταγωνιστικές (κερδοφόρες), οι επιχειρήσεις που μειώνουν το εργατικό δυναμικό τους για να αντέξουν στον ανταγωνισμό, οι επιχειρήσεις που εξαφανίζονται ή συρρικνώνονται στο πλαίσιο της ενσωμάτωσης στην ΕΕ και την ΟΝΕ, όπως έγινε με τους κλάδους της κλωστοϋφαντουργίας, της ένδυσης, του μετάλλου, της ναυπηγικής βιομηχανίας κ.ά. Την ανεργία διογκώνουν οι αυτοαπασχολούμενοι που σαρώνονται από την επιδρομή των μονοπωλίων, οι αγρότες που οι καλλιέργειές τους πετάχτηκαν στο περιθώριο. Πώς θα αντιμετωπίσει αυτό το θέμα η αριστερή κυβέρνηση;

-Τι θα κάνει η αριστερή κυβέρνηση με τα μνημόνια; Θα τα καταργήσει; Δηλαδή, θα καταργήσει όλα τα μέτρα που πάρθηκαν τα τελευταία δύο χρόνια; Και αν το επιχειρήσει (πράγμα αμφίβολο), πώς θα αντιμετωπίσει την ΕΕ, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ που θα πέσουν πάνω της; Θα προχωρήσει σε αποδέσμευση της Ελλάδας από την ΕΕ; Αυτό ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλει ούτε να το ακούει και το λέει. Επομένως, θα διεξάγει «ισχυρές διαπραγματεύσεις», για το πόσα θα χάσουν οι εργαζόμενοι. Αλλά αυτές τις «διαπραγματεύσεις» υποστηρίζει και η ΝΔ, τις έκανε και το ΠΑΣΟΚ.

Αυτά και πολλά άλλα.

http://www1.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=6640576&publDate=15/1/2012

Ανώνυμος
30 Απριλίου 2012 στις 8:51 μ.μ.

H LYSH EINAI EKSO APO THN EE KAI THN EYROZONH ME OTI AYTO SYNEPAGETAI.

EIMASTE ETOIMOI SAN LAOS GIA TIS SYNEPEIES?

AN EIMASTE ETOIMOI SE LIGA XRONIA THA EIMASTE POLY KALYTERA APO TORA!

Δημοσίευση σχολίου

 
Copyright © ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ
Powered by Blogger