Του Δημήτρη Ψαρρά
Βρίσκεται σε
εντελώς λάθος κατεύθυνση η καθησυχαστική δήλωση της Αλέκας Παπαρήγα που
έσπευσε να προφητέψει πριν από λίγες μέρες, μιλώντας στο Ράδιο Εννέα,
ότι με την εκλογή της Χρυσής Αυγής «δεν πρόκειται να γίνει απολύτως τίποτα»
Για μια ακόμα φορά η Ελλάδα πρωτοπορεί. Λίγους μήνες μετά την πανευρωπαϊκή πρωτιά της συγκυβέρνησης Σοσιαλιστών-Ακροδεξιάς, τώρα η χώρα μας διεκδικεί και νέες δάφνες: να είναι ελληνική η πρώτη ευρωπαϊκή βουλή που θα φιλοξενεί ένα ανοιχτά ναζιστικό κόμμα. Δέκα μέρες πριν τις εκλογές ανακάλυψαν οι πολιτικοί αρχηγοί ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας την ύπαρξη της Χρυσής Αυγής και διαγωνίζονται τώρα σε «αντιφασιστική» ρητορεία. Μόνο που έχουν την αξιοπιστία του βοσκού που φώναζε «λύκος». Γιατί είναι οι ίδιοι που άνοιξαν την πόρτα στον μέχρι πρότινος ηγέτη της ελληνικής Ακροδεξιάς Καρατζαφέρη, οι ίδιοι που από το 2010 τον αναγόρευσαν υπεύθυνο πολιτικό άνδρα και έκαναν πως αγνοούσαν ότι ήταν εκείνος ο πρώτος που εισηγήθηκε την πολιτική «αξιοποίηση» του ναζιστικού μορφώματος. Και όταν έχουν εξαντλήσει τους ακραίους χαρακτηρισμούς στις μεταξύ τους αντιπαραθέσεις, κανέναν δεν τρομάζουν οι όψιμες κορόνες για τον κίνδυνο του «εκφασισμού», ειδικά όταν εκφωνούνται από τους εισηγητές του κράτους έκτακτης ανάγκης που επιβάλλει το μνημόνιο.
Τις μέρες αυτές ξαναζούμε τις συνθήκες ανόδου του ΛΑΟΣ με την αβάντα
των μέσων ενημέρωσης –που προβάλλουν τις δήθεν φιλάνθρωπες δράσεις των
τραμπούκων της Χρυσής Αυγής στον Άγιο Παντελεήμονα- και την αμηχανία του
πολιτικού κόσμου που δεν ξέρει πώς να αντιδράσει. Μόνο που το
ενδεχόμενο εισόδου στη Βουλή της Χρυσής Αυγής είναι πολύ σοβαρότερο.
Γιατί αυτό δεν θα σημαίνει μόνο την επιβράβευση ενός κόμματος ανοιχτά
ρατσιστικού, αντισημιτικού, αντιμουσουλμανικού και φιλοχιτλερικού. Θα
ισοδυναμεί με παραγραφή της ανοιχτά εγκληματικής του δράσης. Γιατί η
οργάνωση αυτή βρίσκεται πίσω από μια σειρά επιθέσεις σε βάρος πολιτών,
και έχει επί δεκαετίες στοχοποιήσει φοιτητές, συνδικαλιστές, μετανάστες.
Ελάχιστες απ’ αυτές τις επιθέσεις έχουν καταλήξει στα δικαστήρια. Όμως
κι αυτές οι λίγες αρκούν για να περιγράψουν τη δράση των χρυσαυγιτών.
Κορυφαία είναι η γνωστή περίπτωση της επίθεσης του 1998 που τελεσιδίκησε στον Άρειο Πάγο μόλις πριν από δύο χρόνια. Αυτή η απόφαση είναι σημαντική γιατί το ανώτατο δικαστήριο δέχεται ότι ομάδα δέκα μελών της Χρυσής Αυγής «έχοντας αποφασίσει να τελέσουν το κακούργημα της ανθρωποκτονίας με πρόθεση, επιχείρησαν πράξη που περιείχε τουλάχιστον αρχή εκτελέσεως αυτού, ήτοι έχοντας αποφασίσει να σκοτώσουν τον Δημήτριο Κουσουρή, φοιτητή (…) επιτέθηκαν κατ’ αυτού αιφνιδιαστικά με ξύλινα ρόπαλα που κρατούσαν τόσο ο ίδιος όσο και οι λοιποί συναυτουργοί και κατάφεραν κατ΄ αυτού με τρομακτική βιαιότητα και αγριότητα πολλαπλά χτυπήματα κυρίως στο κεφάλι και σε όλο το σώμα του (…) Απέτυχαν όμως και δεν ολοκλήρωσαν τελικά τον ανθρωποκτόνο σκοπό τους από αίτια εξωτερικά και ανεξάρτητα της θελήσεώς τους» (Απόφαση 1167/2010 του Ποινικού Τμήματος του Αρείου Πάγου).
Καθησυχαστικές δηλώσεις
Η ελληνική δικαιοσύνη, δηλαδή, την οποία πολλοί επικαλούνται στην προεκλογική περίοδο, έχει αποφανθεί τελεσίδικα για τον εγκληματικό χαρακτήρα της οργάνωσης. Γι’ αυτό το λόγο βρίσκεται σε εντελώς λάθος κατεύθυνση η καθησυχαστική δήλωση της Αλέκας Παπαρήγα που έσπευσε να προφητέψει πριν από λίγες μέρες, μιλώντας στο Ράδιο Εννέα, ότι με την εκλογή της Χρυσής Αυγής «δεν πρόκειται να γίνει απολύτως τίποτα», διότι «θα βάλουν γραβατούλα μέσα στη Βουλή και θα γίνουν κοινοβουλευτικότατοι. Σας το υπογράφω […] θα ενσωματωθούν πλήρως».
Η θέση αυτή –με την οποία η γραμματέας του ΚΚΕ επιχείρησε βέβαια να αμφισβητήσει τον «αντισυστημικό» χαρακτήρα της οργάνωσης- παρέχει ένα ανέλπιστο συγχωροχάρτι στους νεοναζιστές. Γιατί βέβαια κανένα νεοναζιστικό κόμμα δεν ασκεί παράνομη βία κάτω από το φως του ήλιου ή τους προβολείς της δημοσιότητας. Η νύχτα και το σκοτάδι είναι τα πεδία δράσης της. Ακόμα και όταν ο μέχρι τότε υπαρχηγός της δικαζόταν για τη δράση του ούτε ένα ηγετικό της στέλεχος δεν εμφανίστηκε να τον υπερασπίσει. Εστειλαν μόνο τα απλά μέλη να τιμήσουν με τις ασχήμιες τους τον «φαλαγγάρχη».
Φυσικά δεν είναι «αντισυστημική» η Χρυσή Αυγή. Όχι όμως επειδή τάχα έχει ενσωματωθεί στη νομιμότητα, αλλά επειδή αποτελεί επί χρόνια το σκοτεινό δεκανίκι των δυνάμεων καταστολής, μετέχοντας πίσω από τα ΜΑΤ στην καταστολή των διαδηλώσεων και οργανώνοντας τις δικές τους «επιχειρήσεις σκούπα» κατά των μεταναστών με τα πογκρόμ στις γειτονιές της Αθήνας.
Πώς ερμηνεύεται η άνοδος
Το ερώτημα για την Αριστερά είναι άλλο: πώς να ερμηνευθεί η διαφαινόμενη εκλογική άνοδος ενός παρόμοιου μορφώματος; Δυστυχώς η απάντηση είναι εύκολη. Όταν επί δύο χρόνια έχουν ηγεμονεύσει στον αντιπολιτευτικό λόγο η πιο ακραία εκδοχή του χυδαίου εθνικισμού, της μισαλλόδοξης ξενοφοβίας και της πρωτόγονης συνωμοσιολογίας, είναι επόμενο να αναδειχτούν στον αφρό οι πιο γνήσιοι εκφραστές του ρεύματος αυτού. Το ζήσαμε στο Σύνταγμα με τις συγκεντρώσεις των «πάνω» και των «κάτω».
Όσο για τις όψιμες αντιδράσεις των κομμάτων της συγκυβέρνησης και των μέσων ενημέρωσης που τα στηρίζουν, τι καλύτερο δώρο για τη Χρυσή Αυγή από την ανάδειξη του «μεταναστευτικού» ως κύριου προεκλογικού ζητήματος, παρά το γεγονός ότι όλες οι δημοσκοπήσεις το φέρουν πολύ πίσω στη λίστα με τις αγωνίες των πολιτών, πολύ πιο κάτω από την ανεργία και τη φτώχεια. Και το μεν ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να στήσει όπως όπως τα κοντέινερ της αθλιότητας, ενώ η Νέα Δημοκρατία προβάλλει σε σποτ την «τελική λύση», με την υπόσχεση ότι θα καταργήσει ακόμα κι αυτόν τον άτολμο νόμο Ραγκούση για την ιθαγένεια και το σύνθημα «Ανακατάληψη των πόλεων από τα γκέτο των μεταναστών». Αλλά τι χειρότερο λένε οι ναζιστές της Χρυσής Αυγής;
Πηγή: Η Εποχή
Για μια ακόμα φορά η Ελλάδα πρωτοπορεί. Λίγους μήνες μετά την πανευρωπαϊκή πρωτιά της συγκυβέρνησης Σοσιαλιστών-Ακροδεξιάς, τώρα η χώρα μας διεκδικεί και νέες δάφνες: να είναι ελληνική η πρώτη ευρωπαϊκή βουλή που θα φιλοξενεί ένα ανοιχτά ναζιστικό κόμμα. Δέκα μέρες πριν τις εκλογές ανακάλυψαν οι πολιτικοί αρχηγοί ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας την ύπαρξη της Χρυσής Αυγής και διαγωνίζονται τώρα σε «αντιφασιστική» ρητορεία. Μόνο που έχουν την αξιοπιστία του βοσκού που φώναζε «λύκος». Γιατί είναι οι ίδιοι που άνοιξαν την πόρτα στον μέχρι πρότινος ηγέτη της ελληνικής Ακροδεξιάς Καρατζαφέρη, οι ίδιοι που από το 2010 τον αναγόρευσαν υπεύθυνο πολιτικό άνδρα και έκαναν πως αγνοούσαν ότι ήταν εκείνος ο πρώτος που εισηγήθηκε την πολιτική «αξιοποίηση» του ναζιστικού μορφώματος. Και όταν έχουν εξαντλήσει τους ακραίους χαρακτηρισμούς στις μεταξύ τους αντιπαραθέσεις, κανέναν δεν τρομάζουν οι όψιμες κορόνες για τον κίνδυνο του «εκφασισμού», ειδικά όταν εκφωνούνται από τους εισηγητές του κράτους έκτακτης ανάγκης που επιβάλλει το μνημόνιο.
Όσο για τις όψιμες αντιδράσεις των κομμάτων της συγκυβέρνησης και των μέσων ενημέρωσης που τα στηρίζουν, τι καλύτερο δώρο για τη Χρυσή Αυγή από την ανάδειξη του «μεταναστευτικού» ως κύριου προεκλογικού ζητήματος, παρά το γεγονός ότι όλες οι δημοσκοπήσεις το φέρουν πολύ πίσω στη λίστα με τις αγωνίες των πολιτών, πολύ πιο κάτω από την ανεργία και τη φτώχεια. Και το μεν ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να στήσει όπως όπως τα κοντέινερ της αθλιότητας, ενώ η Νέα Δημοκρατία προβάλλει σε σποτ την «τελική λύση», με την υπόσχεση ότι θα καταργήσει ακόμα κι αυτόν τον άτολμο νόμο Ραγκούση για την ιθαγένεια και το σύνθημα «Ανακατάληψη των πόλεων από τα γκέτο των μεταναστών». Αλλά τι χειρότερο λένε οι ναζιστές της Χρυσής Αυγής;Επικοινωνιακές αβάντες
Κορυφαία είναι η γνωστή περίπτωση της επίθεσης του 1998 που τελεσιδίκησε στον Άρειο Πάγο μόλις πριν από δύο χρόνια. Αυτή η απόφαση είναι σημαντική γιατί το ανώτατο δικαστήριο δέχεται ότι ομάδα δέκα μελών της Χρυσής Αυγής «έχοντας αποφασίσει να τελέσουν το κακούργημα της ανθρωποκτονίας με πρόθεση, επιχείρησαν πράξη που περιείχε τουλάχιστον αρχή εκτελέσεως αυτού, ήτοι έχοντας αποφασίσει να σκοτώσουν τον Δημήτριο Κουσουρή, φοιτητή (…) επιτέθηκαν κατ’ αυτού αιφνιδιαστικά με ξύλινα ρόπαλα που κρατούσαν τόσο ο ίδιος όσο και οι λοιποί συναυτουργοί και κατάφεραν κατ΄ αυτού με τρομακτική βιαιότητα και αγριότητα πολλαπλά χτυπήματα κυρίως στο κεφάλι και σε όλο το σώμα του (…) Απέτυχαν όμως και δεν ολοκλήρωσαν τελικά τον ανθρωποκτόνο σκοπό τους από αίτια εξωτερικά και ανεξάρτητα της θελήσεώς τους» (Απόφαση 1167/2010 του Ποινικού Τμήματος του Αρείου Πάγου).
Καθησυχαστικές δηλώσεις
Η ελληνική δικαιοσύνη, δηλαδή, την οποία πολλοί επικαλούνται στην προεκλογική περίοδο, έχει αποφανθεί τελεσίδικα για τον εγκληματικό χαρακτήρα της οργάνωσης. Γι’ αυτό το λόγο βρίσκεται σε εντελώς λάθος κατεύθυνση η καθησυχαστική δήλωση της Αλέκας Παπαρήγα που έσπευσε να προφητέψει πριν από λίγες μέρες, μιλώντας στο Ράδιο Εννέα, ότι με την εκλογή της Χρυσής Αυγής «δεν πρόκειται να γίνει απολύτως τίποτα», διότι «θα βάλουν γραβατούλα μέσα στη Βουλή και θα γίνουν κοινοβουλευτικότατοι. Σας το υπογράφω […] θα ενσωματωθούν πλήρως».
Η θέση αυτή –με την οποία η γραμματέας του ΚΚΕ επιχείρησε βέβαια να αμφισβητήσει τον «αντισυστημικό» χαρακτήρα της οργάνωσης- παρέχει ένα ανέλπιστο συγχωροχάρτι στους νεοναζιστές. Γιατί βέβαια κανένα νεοναζιστικό κόμμα δεν ασκεί παράνομη βία κάτω από το φως του ήλιου ή τους προβολείς της δημοσιότητας. Η νύχτα και το σκοτάδι είναι τα πεδία δράσης της. Ακόμα και όταν ο μέχρι τότε υπαρχηγός της δικαζόταν για τη δράση του ούτε ένα ηγετικό της στέλεχος δεν εμφανίστηκε να τον υπερασπίσει. Εστειλαν μόνο τα απλά μέλη να τιμήσουν με τις ασχήμιες τους τον «φαλαγγάρχη».
Φυσικά δεν είναι «αντισυστημική» η Χρυσή Αυγή. Όχι όμως επειδή τάχα έχει ενσωματωθεί στη νομιμότητα, αλλά επειδή αποτελεί επί χρόνια το σκοτεινό δεκανίκι των δυνάμεων καταστολής, μετέχοντας πίσω από τα ΜΑΤ στην καταστολή των διαδηλώσεων και οργανώνοντας τις δικές τους «επιχειρήσεις σκούπα» κατά των μεταναστών με τα πογκρόμ στις γειτονιές της Αθήνας.
Πώς ερμηνεύεται η άνοδος
Το ερώτημα για την Αριστερά είναι άλλο: πώς να ερμηνευθεί η διαφαινόμενη εκλογική άνοδος ενός παρόμοιου μορφώματος; Δυστυχώς η απάντηση είναι εύκολη. Όταν επί δύο χρόνια έχουν ηγεμονεύσει στον αντιπολιτευτικό λόγο η πιο ακραία εκδοχή του χυδαίου εθνικισμού, της μισαλλόδοξης ξενοφοβίας και της πρωτόγονης συνωμοσιολογίας, είναι επόμενο να αναδειχτούν στον αφρό οι πιο γνήσιοι εκφραστές του ρεύματος αυτού. Το ζήσαμε στο Σύνταγμα με τις συγκεντρώσεις των «πάνω» και των «κάτω».
Όσο για τις όψιμες αντιδράσεις των κομμάτων της συγκυβέρνησης και των μέσων ενημέρωσης που τα στηρίζουν, τι καλύτερο δώρο για τη Χρυσή Αυγή από την ανάδειξη του «μεταναστευτικού» ως κύριου προεκλογικού ζητήματος, παρά το γεγονός ότι όλες οι δημοσκοπήσεις το φέρουν πολύ πίσω στη λίστα με τις αγωνίες των πολιτών, πολύ πιο κάτω από την ανεργία και τη φτώχεια. Και το μεν ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να στήσει όπως όπως τα κοντέινερ της αθλιότητας, ενώ η Νέα Δημοκρατία προβάλλει σε σποτ την «τελική λύση», με την υπόσχεση ότι θα καταργήσει ακόμα κι αυτόν τον άτολμο νόμο Ραγκούση για την ιθαγένεια και το σύνθημα «Ανακατάληψη των πόλεων από τα γκέτο των μεταναστών». Αλλά τι χειρότερο λένε οι ναζιστές της Χρυσής Αυγής;
Πηγή: Η Εποχή
+ σχόλια + 5 σχόλια
EINAI DYNATON OI MOYSOYLMANOI NA EINAI DHMOKRATES?
KSERETE KAPOIO MOYSOYLMANIKO KRATOS NA ECHEI DHMOKRATIA?
AN YPARCHEI KAPOIO TETOIO KRATOS PEITE TO NA TO MATHOYME KI'EMEIS!
STO FINALE DE GOYSTARO H GYNAIKA MOY NA BALH MPOURGA,KAI H KORH MOY THELO NA PAEI STO SCHOLEIO!
antikke malakies
Καλή η ποιο κάτω δημοσίευση, αν και δεν συμφωνώ σε ότι γράφει. "Ο Χίτλερ δεν ήρθε από τον Άρη"
http://classwar.espiv.net/?p=2912
[..Όταν η αριστερά υποστέλει τις οποιεσδήποτε ταξικές αναφορές της και προττάσσει την ελληνική σημαία,
όταν ξαφνικά σταματάει να ασχολείται με το μεταναστευτικό γιατί θα στεναχωρήσει τους μικροαστούς στους οποίους απευθύνεται,
όταν βαφτίζει την επίπλαστη ευημερία του παρελθόντος, εθνική ανεξαρτησία,
όταν προσπαθεί να χειραγωγήσει τα ζωώδη ένστικτα διαφόρων ηλιθίων που βλέπουν παντού συνομωσίες και ανθέλληνες,
παίζει πολύ επικίνδυνο παιχνίδι και μάλιστα εκτός έδρας..]
[..Αυτό που δεν συνειδητοποιούν οι νεο – πατριώτες αριστεροί είναι ότι ζούμε στην εποχή των άκρων. Όταν οι μάζες τραγουδάνε τον εθνικό ύμνο και οι αριστεροί ηγετίσκοι χαίρονται που υπάρχει κόσμος στους δρόμους, δεν αργούν οι μέρες που και η βάση της αριστεράς τον εθνικό ύμνο θα τραγουδάει.
Η πλειδοσία σε πατριωτισμό είναι η φύση του εθνικισμού.
Τα πλήθη θέλουν ριζοσπαστικές λύσεις. Η ριζοσπαστικοποίηση του πατριωτισμού σίγουρα δεν είναι κάλο πράγμα. Ούτε για τους διεθνιστές, ούτε για τους αριστεροπατριώτες..]
Η "βιοποικιλιότητα των πλατειών",
η "συνδιαμόρφωση των ιδεών", αρκεί "να φύγουν τα κόμματα από τις πλατείες",
η απαγόρευση και το "πέσιμο" στα αριστερά κόμματα όπως τα ΜΛ,
οι μεταμφιέσεις των άλλων αριστερών κομμάτων σε κάτι διαφορετικό από αυτό που ήταν για να μην διαταραχθεί η "αρμονική συνύπαρξη" με τους "υπερπατριώτες" δεν σας φταίει ;
Δεν παρακολουθούσατε τον διάχυτο φασισμό να ανεβαίνει αλλά εσείς δεν τολμούσατε να συγκρουστείτε πολιτικά - ιδεολογικά και εν ανάγκη και πρακτικά μαζί του, και δεν μεμφόσασταν όσους το έκαναν γιατί "χώριζαν τον λαό".
Δεν λέγατε πως "δεν παίζετε με το μεταναστευτικό";
Άν όμως ντρέπεστε ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ για αυτό που πολιτικά είσαστε, και κρύβετε την πολιτική σας ταυτότητά την οποία με μεγάλη ευκολία αλλάζετε αναλόγως του κοινού σας,
όταν δεν έχετε καμία σταθερότητα στις ιδέες σας για να ικανοποιήσετε τους μικρο-μεσοαστούς του ΠΑΣΟΚ μπας και πάρετε κανένα ψήφο παραπάνω,
τότε γιατί σας παραξενεύει η άνοδος της ακροδεξιάς και μάλιστα "ζητάτε και τα ρέστα" από το ΚΚΕ;
http://avantgarde2009.wordpress.com/2012/03/29/%CE%B1%CF%85%CF%84%CF%8C-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%AD%CE%B2%CE%B7-%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%81%CE%B5%CE%AF-%CE%BD%CE%B1-%CE%BE%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%83%CF%85%CE%BC%CE%B2%CE%B5%CE%AF/
[..Όσοι δε θεωρούν πως αυτό αφορά την εργατική τάξη και τους αγώνες της, γιατί δεν παίζουν με το μεταναστευτικό και δε θέλουν να πολωθεί τώρα το αντιμνημονιακό τους μέτωπο, όχι μόνο είναι αστοιχείωτοι πολιτικά, αλλά δεν έχουν τίποτα κοινό με την επαναστατική αριστερά και το όραμα ενός άλλου κόσμου.
Κανένας αγώνας για το μεροκάματο, καμία ενότητα του λαού δεν έχουν νόημα (αν είχαν και ποτέ) όταν χιλιάδες άνθρωποι -ο βυθός της κοινωνίας- θα στερηθούν ακόμα και του στοιχειώδους δικαιώματος του να ορίζουν το σώμα και τη φτώχεια τους.
Κόντρα στην (αντι)μνημονιακή εθνική ενότητα, κόντρα στην αντιανθρώπινη καθεστωτική προπαγάνδα και πρακτική, οφείλουμε να οικοδομήσουμε την ενότητα των καταπιεσμένων υπερασπιζόμενοι ένα βαθύτερο ανθρωπισμό που δε θα δείξει όμως καμία επιείκεια στους νοσταλγούς των Άουσβιτς και των μεταμοντέρνων υποστηρικτών τους. Η αναμέτρηση με τη σήψη του αστικού πολιτισμού που επαναφέρει ως ρεαλισμό τις πιο σκοτεινές του πλευρές απαιτεί συνείδηση και τόλμη και από το αποτέλεσμα αυτής της μάχης, αλλά και του ταξικού πολέμου που είναι το περιεχόμενο της κρίσης, κρίνεται -όπως σε κάθε ιστορική καμπή- τελικά το μέλλον της ανθρωπότητας..]
Η δημοκοπική άνοδος (και εκλογική) της Χρυσής Αυγής είναι δημιούργημα του μνημονιακού καθεστώτος και θα αποτελέσει πολύτιμο δεκανίκι του στην παραπέρα καταστροφική πορεία του. Η Χρυσή Αυγή δε θα χρησιμεύσει μόνο στο μεταναστευτικό, αλλά συνολικά στην καταστολή των αντιστάσεων στην πολιτική της καπιταλιστικής λεηλασίας. Ως δημιούργημα του μνημονιακού καθεστώτος , ανδρώνεται πολιτικά και εκλογικά τη στιγμή που η επίθεση στο λαό θα ενταθεί με λυσσώδη μανία. Μετά τις εκλογές θα ζήσουμε το αποκορύφωμα του νεοφιλελευθέρου κανιβαλισμού. Η καταστολή είναι κάτι παραπάνω από αναγκαία και δεν θα έχει τις συνηθισμένες μορφές που είχε μέχρι σήμερα. Θα έχει καινούργια, ποιοτικά χαρακτηριστικά , κάτι που αναγγέλθηκε από τον Σαμαρά και προεκλογικά με το νέο νομοθετικό πλαίσιο για τις απεργίες και τις διαδηλώσεις. Η νεοφασιστική-δολοφονική συμμορία θα παίξει το ρόλο του προβοκάτορα , αναλαμβάνοντας ρόλο εκεί που η επίσημη και θεσμοποιημένη βία του κράτους δεν μπορεί να λειτουργήσει.
Ιστορικά η αντιπαράθεση της αστικής τάξης με το εργατικό κίνημα και την Αριστερά δεν έγινε μόνο ούτε αποκλειστικά με όπλο τους θεσμούς καταστολής του αστικού κράτους. Ναζιστικές και ακροδεξιές δολοφονικές συμμορίες έχουν παίξει κρίσιμο και αποφασιστικό ρόλο σε περιόδους οικονομικής και πολιτικής κρίσης είτε μιλάμε για τα τάγματα εφόδου των ναζί στη Γερμανία του Μεσοπολέμου, είτε για τις ακροδεξιές συμμορίες της λευκής τρομοκρατίας στην περίοδο μετά τη Βάρκιζα είτε για το κίνημα της καρφίτσας στην περίοδο της άνδρωσης της Ε.Δ.Α μετά το 1958 είτε για τη δολοφονία του Λαμπράκη. Είναι προεκτάσεις της κρατικής βίας , αναγκαία συμπληρώματα της κρατικής καταστολής.
Ανοικτές και απροκάλυπτες δολοφονίες μεταναστών, επιθέσεις σε μέλη αριστερών οργανώσεων, κοινωνικών κινημάτων, σε αντικαθεστωτικούς συνδικαλιστές και σε σκεπτόμενους, προοδευτικούς και αριστερούς ανθρώπους, αυτή είναι η «πολιτική» ατζέντα της Χρυσής Αυγής για μετά τις εκλογές , αυτά δηλ. που έκανε και μέχρι τώρα. Παράλληλα η προβολή ό,τι πιο σκοταδιστικού και οπισθοδρομικού υπάρχει ως πολιτική σκέψη. Ρατσισμός , ξενοφοβία , χυδαίος ανικομμουνισμός και αναίρεση θεμελιακών αρχών του διαφωτισμού είναι το ιδεολογικό πλαίσιο της ναζιστικής συμμορίας που θα βρει ευήκοα ώτα σε αρκετά Μέσα Μαζικής Αποβλάκωσης. Τώρα η συμμορία θα έχει την κάλυψη της βουλευτικής ασυλίας και την πολιτική δύναμη που της δίνει η συμμετοχή στο κοινοβούλιο. Μπορεί ακόμα να μεγαλώσει τα ερείσματα που έχει μέσα στο κράτος και τους μηχανισμούς καταστολής. Το νεοφασιστικό μόρφωμα αποκτάει πολιτική υπόσταση , χάρη στην πολιτική της ανεργίας , της φτώχειας, και της εξαθλίωσης που έφερε το Μνημόνιο σε ευρεία στρώματα , όχι μόνο εργατικά αλλά και μικροαστικά και μεσαία. Από την άλλη άνοιξαν τα μνημονιακά κόμματα μέσα στη γενική ανυποληψία τους και τον φόβο της εκλογικής κατάρρευσης, άνοιξαν την ατζέντα του ρατσισμού και της ξενοφοβίας για να εγκλωβίσουν τις συνειδήσεις των ψηφοφόρων τους. Τους έσπρωξαν όμως στην αγκαλιά της ναζιστικής συμμορίας , καθώς ο λόγος τους είναι πλέον ανυπόληπτος σε ευρεία στρώματα της εκλογικής τους βάσης και αδυνατούν να τα συσπειρώσουν. Ιδιαίτερα το ΛΑ.ΟΣ πληρώνει τους τυχοδιωκτισμούς του , την υποστήριξη στο Μνημόνιο και τη συμμετοχή του στο Παπαδήμιο κυβερνητικό έκτρωμα.
Το μετεκλογικό πολιτικό τοπίο δεν θα είναι πια σε τίποτα ίδιο μ’ αυτό που ξέραμε μέχρι τώρα και καλά θα κάνουμε να προετοιμαστούμε γι’ αυτή την αλλαγή. Οι όροι της ταξικής πάλης έχουν αλλάξει ραγδαία σε όλα τα επίπεδα κι αυτό είναι το σοβαρότερο μήνυμα που έχουμε να λάβουμε από τις εκλογές αυτές και το πολιτικό κλίμα μέσα στο οποίο γίνονται.
«Ο ΑΝΤΙ – ΕΥΡΩΠΑΪΣΤΗΣ»
Δημοσίευση σχολίου