Μπαμπά, Μαμά, μην ξεχνάς το μνημόνιο.

Από την αποφράδα ημέρα της υποταγής της  χώρας στα δεσμά του ΔΝΤ, πέρασαν 2 χρόνια και κάτι. Από το Καστελόριζο, ο τότε κατοχικός πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου, ατίμασε τους απλούς αγωνιστές του ΠΑΣΟΚ, εξαπάτησε το λαό και έφερε μέτρα άδικα, δυσβάστακτα, που οδήγησαν τη χώρα στο μαρασμό και τον κόσμο στην απόγνωση. Αργότερα, ο συμμαθητής του Αντώνης Σαμαράς, θα προχωρούσε με τη σειρά του σε μια επαίσχυντη προδοσία των απλών νεοδημοκρατών, στηρίζοντας την δικτατορική, πραξικοπηματική κυβέρνηση δοσίλογων του Παπαδήμου.   

Δυο πραγματικά πέτρινα χρόνια, που στον απλό πολίτη φάνηκαν αιώνες. Η προκήρυξη των εκλογών, έγινε μετά από σκληρούς αγώνες, που εξανάγκασαν τα αφεντικά των διορισμένων, να υποχωρήσουν. Αγώνες για αξιοπρέπεια, δικαιώματα, στους οποίους πρωτοστάτησε η κοινοβουλευτική και εξωκοινοβουλευτική Αριστερά, οι  Αναρχικοί και που συμμετείχε το σύνολο σχεδόν των εργαζομένων, συνταξιούχων και ανέργων της χώρας.

Αξίζει να σημειωθεί, ότι παρά την προκήρυξη εκλογών δεν υπάρχει για πρώτη φορά, ουσιαστική υπηρεσιακή κυβέρνηση. Επίσης, δεν αποδέχονται ξένους παρατηρητές, πράγμα ύποπτο. Η προεκλογική εκστρατεία γίνεται μέσα σε κλίμα εκβιαστικών ψευτοδιλημμάτων, οργίου προπαγάνδας και αποπροσανατολισμού, που αποσκοπεί στην εξαπάτηση και την υφαρπαγή ψήφων.

Εντούτοις ο λαός, όπως όλα δείχνουν, θα τιμωρήσει σκληρά τα δύο πρώην μεγάλα κόμματα. Θα διαμορφώσει ένα νέο πολιτικό σκηνικό. Οι δυνάμεις της προόδου και του δίκιου, θα βγουν ενισχυμένες, από αυτές τις κρίσιμες εκλογές. Θα υπάρξει έτσι μια νέα αφετηρία, για καινούριους δυναμικότερους αγώνες.

Ο εκλογικός νόμος νοθείας αρπάζει με γκανγκστερικό τρόπο, 50 βουλευτές από τα κόμματα και το προσφέρει στο πρώτο κόμμα. Επίσης, θέτει όριο 3% για εκπροσώπηση στο Κοινοβούλιο. Βέβαια, πολλές φορές, τέτοιοι νόμοι γυρίζουν μπούμερανγκ. Η πολύ πιθανή πρωτιά Αριστερού κόμματος, θα σηματοδοτήσει ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις. Θα δούμε.

Όπως και να χει, αυτές οι εκλογές είναι δημοψήφισμα. Το ουσιαστικό ερώτημα είναι ναι ή ΟΧΙ στην συνέχιση της βασανιστικής αποτυχημένης πολιτικής. Φυσικά, τα κάθε λογής μαξιλαράκια και δεκανίκια του συστήματος μπορεί να αλλάξουν την πραγματική θέληση του λαού. Ενώ λοιπόν κατεβαίνουν με τη σημαία του ΟΧΙ κατά βάθος λένε ναι στο μνημόνιο.

Τα κριτήρια ψήφου θα είναι σίγουρα η κατάσταση της οικονομίας. Το κόψιμο των μισθών, σε περίπτωση ψήφου ανοχής αυτής της λαίλαπας, θα ενταθεί. Ως τώρα είχαμε κάθε μήνα σχεδόν και νέες μειώσεις. Οι λωποδύτες, δεν σταματούν μόνοι τους. Τους σταματάμε εμείς.

Η μείωση των συντάξεων, σε συνδυασμό με την ταλαιπωρία στις ουρές των ταμείων, τραπεζών ή νοσοκομείων, υποβάθμισαν σημαντικά την ποιότητα ζωής των ηλικιωμένων.

Η περικοπές στην υγεία είχαν σαν αποτέλεσμα την μείωση του μέσου όρου ζωής. Μ απλά λόγια: Μας δολοφονούν. Τέτοιες ελλείψεις σε φάρμακα προσωπικό, δεν εμφανίστηκαν ποτέ σε περίοδο ειρήνης. Η απάνθρωπη και κυνική απόφαση του Ανδρέα Λοβέρδου, για κλείσιμο παιδικών σταθμών, Κέντρων Υγείας, Μονάδων ΑΜΕΑ, η διακοπή παροχής δωρεάς βοήθειας σε πάσχοντες από χρόνια νοσήματα, αποτελεί εγκληματική πράξη.

Η καταστροφή της Παιδείας, με την ανεκδιήγητη Άννα Διαμαντοπούλου, γνωστή και ως Άννα της φωτοτυπίας, υποθηκεύει το μέλλον των νέων.

Οι νέες και οι νέοι έχουν τρεις «επιλογές» με το μνημόνιο:

Επιλογή πρώτη: Η μετανάστευση. Μια αιμορραγία του πιο παραγωγικού τμήματος μιας χώρας.

Επιλογή δεύτερη: Η απόλυτη υποταγή. Δουλειά συνεχής από το πρωί ως το βράδυ, ελάχιστα χρήματα, χωρίς δικαιώματα, μια ζωή κόλαση.

Επιλογή Τρίτη και φαρμακερή: Ο απόλυτος εφιάλτης της ανεργίας. Με ότι αυτό σημαίνει.

Δηλαδή, δεν υπάρχει καμία επιλογή, παρά ένα ζοφερό μέλλον.

Τα εργατικά ατυχήματα, η εργασιακή σκλαβιά, τα ανύπαρκτα δικαιώματα, προσθέτονται στην καταπάτηση της αξιοπρέπειας από τις δυνάμεις καταστολής και την παραβίαση κάθε απορρήτου και ασύλου.

Η καταστροφική άνοδος των τιμών, οδηγεί συνανθρώπους στον υποσιτισμό και την εξαθλίωση.  Ξένα πανάκριβα προϊόντα υπάρχουν στα ράφια, ενώ τα εξαιρετικής ποιότητας Ελληνικά, σαπίζουν στις χωματερές.  

Η αφόρητη πίεση και τρομοκρατία, όλα τα παραπάνω δεινά, δεν είναι αποτέλεσμα κακών προσώπων αλλά η πετυχημένη επιβολή της πλουτοκρατίας πάνω στο λαό. Είναι το καπιταλιστικό σύστημα. Είναι αυτό που ίσχυε, πριν την εμφάνιση του Κομμουνισμού. Αυτό, ας το θυμόμαστε στην κάλπη.       

Επίσης ψηφίζουμε, αν θα παραμείνουμε υπό κατοχή του νέου Γερμανικού Ράιχ, ή θα ελευθερωθούμε. Αν θα εξακολουθήσουμε να έχουμε νησιά, ποτάμια, ακτές, ή θα τα πουλήσουμε και θα πληρώνουμε για να απολαύσουμε τις φυσικές ομορφιές που ανήκουν σε όλους. Αν θα έχουμε νερό φτηνό ή με το δελτίο. Αν θα έχουμε σπίτι ή θα κοιμόμαστε στο πεζοδρόμιο. Αν θα έχουμε ρεύμα ή ηλεκτροσόκ. Αν θα χειρίζεται ο Λαός τα ορυκτά, ή τα σκουπίδια και τα λήμματα των πολυεθνικών. 

Όπως ξέρουμε πλέον, όλοι οι παλιοί λόγοι ψήφου των «μεγάλων» κομμάτων δεν υπάρχουν πια. Οι απολύσεις 300.000 υπαλλήλων έχουν ήδη υπογραφεί. Όπως και οι περεταίρω μειώσεις μισθών. Αποφάσισαν την μείωση όλων των βασικών συντάξεων και την περικοπή όλων των επικουρικών. Υπέγραψαν για τον Ιούνη, νέα χαράτσια σε ολόκληρη την ακίνητη περιουσία, αγρούς σπίτια κλπ, με παράλληλη αύξηση φόρων και εισφορών.

Τα κάθε λογής σκάνδαλα, είναι η έκφραση της αλαζονείας των πολιτικών και της υποτίμησης των ψηφοφόρων. Αν δεν τιμωρηθούν δίκαια θα ξεσαλώσουν.   

Ως Αριστερός δεν έχω αυταπάτες. Το σύστημα αλλάζει με επανάσταση. Αλλά εδώ μπορούμε να κάμουμε ένα σημαντικό βήμα ανατροπής. Θέλουμε την επιδοκιμασία για να συνεχίσουμε με μεγαλύτερη ορμή, τον δίκαιο αγώνα για καλύτερη ζωή.

Στην κάλπη είναι απόλυτη ανάγκη, να δώσουμε μήνυμα αντίστασης. Είναι ζήτημα επιβίωσης πλέον. Αν τα καταφέρουμε (και όλα αυτό δείχνουν), θα γράψουμε Ιστορία. Αν ο φασισμός κυριαρχήσει, μια νέα εποχή σκοταδισμού και δυστυχίας θα ξεκινήσει για το λαό. Το πισωγύρισμα στο Μεσαίωνα, θα σημάνει το θάνατο κάθε δικαιώματος.

Η απόφαση που θα πάρεις ψηφοφόρε, είναι η πλέον κρίσιμη. Για σένα, τους φτωχούς συνανθρώπους, για τα παιδιά σου. Μην τους αφήσεις να σε κοροϊδέψουν ξανά. Καλή λευτεριά.