Που το πάνε;

Πριν πω οτιδήποτε, να εκφράσω τα συλληπτήρια μου, για τη δολοφονία του Αθανασίου Λαζανά. Είμαι εναντίον των εγκλημάτων, που γίνονται σε βάρος συνανθρώπων μας (φόνοι, βιασμοί κα) και θέλω οι ένοχοι να οδηγούνται στη δικαιοσύνη.

Οι ένοχοι. Μια λέξη κλειδί στην όλη Ιστορία. Ο τριαντάχρονος Θανάσης Λαζανάς έπεσε νεκρός στην Πάτρα. Οι μαρτυρίες λένε, ότι δέχθηκε μαχαιριές από αλλοδαπούς.

Οι ναζί βρήκαν την ευκαιρία που ήθελαν. Πριν καλά, καλά, ολοκληρωθούν οι έρευνες, συγκεντρώθηκαν μπροστά από ένα εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο, που οι μετανάστες χρησιμοποιούν για κατάλυμα κι επιχείρησαν να μπουν στο χώρο. Η αστυνομία που ήταν εκεί τους απώθησε μετά από μικροσυμπλοκές.

Το πρώτο που παρατηρώ είναι η καπήλευση ενός θανάτου. Τέτοιες απαράδεκτες ενέργειες όχι μόνο δεν απαλύνουν τον πόνο των συγγενών, αλλά σπιλώνουν τη μνήμη του νεκρού. Η καπήλευση τέτοιων περιστατικών είναι συνήθης πρακτική για τα φίδια. Η δημιουργία φόβου και εχθρότητας οδηγεί στο ρατσισμό.  

Ιδιαίτερη σημασία έχει και ο χρόνος. Η ακροδεξιά θα προσπαθήσει να αποπροσανατολίσει. Δεν της βγαίνει το δίλλημα Ευρώ – Δραχμή και θα προσπαθήσει να διαστρέψει την κατάσταση.

Στο μίσος δίνει απάντηση η λογική: Αν αυτοί που χτύπησαν το νέο, ήταν Έλληνες, θα γίνονταν συγκέντρωση; Προφανώς όχι. Θα καταδίκαζαν φυσικά όλοι την πράξη και θα περίμεναν την απονομή της τιμωρίας στους ενόχους.

Αν το θύμα ήταν μετανάστης από μετανάστες; Τότε το πιο πιθανό θα ήταν, η αστυνομία να μην πολυσκοτισθεί. Οι ρατσιστές πάλι θα προσπαθούσαν να συνδέσουν την εγκληματικότητα με τους αθώους πρόσφυγες, ως εκεί.

Αν Έλληνες μαχαίρωναν μετανάστη; Πόσοι από αυτούς δεν δέχτηκαν επιθέσεις;

Για την ίδια πράξη, έχουμε διαφορετική αντιμετώπιση, ανάλογα με την καταγωγή των θυτών ή των θυμάτων. Το βρίσκετε λογικό; Αν στο εξωτερικό, που πήγαν πολλοί δικοί μας, έκανε κάποιος Έλληνας ένα έγκλημα και υπήρχε αυτή η αντίδραση, αυτός ο ρατσισμός εναντίον όλων, δε θα μιλούσαμε για αδικία και πογκρόμ;

Όλοι οι άνθρωποι είμαστε ίσοι. Και ο κάθε ένας από μας έχει το δικό του χαρακτήρα. Είναι δε, υπεύθυνος για τις πράξεις του. Σκεφτείτε τι παραλογισμός είναι η ξενοφοβία. Ένας σε κάποιο χωριό σκοτώνει το γείτονα του. Θα πρέπει οι χωριανοί να τα βάλουν με  το χωριό, δηλαδή με τον εαυτό τους!;

Είμαστε ως άνθρωποι υποχρεωμένοι να καταδικάσουμε τα εγκλήματα. Είμαστε επίσης υποχρεωμένοι, να προστατέψουμε εντελώς αθώους ανθρώπους από την τυφλή βία και το παράλογο μίσος.

Η εγκληματικότητα δεν έχει σχέση με τη μετανάστευση. Έχει σχέση με πάρα πολλούς άλλους παράγοντες. Αν την εγκληματικότητα, τους φόνους τους βιασμούς, τις κλοπές κλπ  τους έκαναν ξένοι, δεν θα υπήρχε πριν έγκλημα στη χώρα. Κι όμως. Και φόνοι γίνονταν δυστυχώς, και άλλα αποτρόπαια εγκλήματα.

Τα μεγαλύτερα εγκλήματα τα έχουν κάνει πολιτικοί. Ποιος ανάγκασε τους Αφγανούς να φύγουν; Ο πόλεμος. Γιατί έγινε πόλεμος; Για τα συμφέροντα. Για το λίθιο και άλλα πολύτιμα ορυκτά. Ποιος τον άρχισε; Η υπερδύναμη. Αν υπήρχε ειρήνη στη χώρα τους και ευημερία, θα έρχονταν εδώ να τρώνε σκουπίδια και να μένουν σε γιαπιά; Προφανώς όχι.

Ποιος σε κλέβει κάθε μέρα; Ποιος σήμερα ανακοίνωσε τις προαποφασισμένες περικοπές στη σύνταξη; Αυτό και αν είναι κλοπή. Κάθε μήνα, κατά συρροή. Ποιος σε σκοτώνει αργά, βασανιστικά στα νοσοκομεία; Οι περικοπές στην υγεία, που έχουν φέρει το ΕΣΥ σε χειρότερη κατάσταση από πόλεμο.    

Ας δούμε κάτι ακόμα. Τι κάνει η αστυνομία; Καταστολή. Ποιόν ορκίστηκε να προστατεύει; Εμάς. Ποιόν προστατεύει και από ποιόν παίρνει διαταγές; Από τους πολιτικούς. Τι δώσαμε εμείς στην κρίση; Μισθό, σύνταξη, περιουσία, χάσαμε τη δουλειά μας κλπ. Δώσαν ή πήραν οι πολιτικοί; Πήραν. Ποιοι είναι οι μεγαλύτεροι εγκληματίες;

 Ο αποπροσανατολισμός είναι αγαπημένο παιχνίδι του φασισμού. Παρουσιάζονται δήθεν ως προστάτες. Τους μόνους που προστατεύουν είναι τα μεγάλα αφεντικά. Από εσάς θέλουν να τους δώσετε δύναμη. Μετά θα σας φερθούν όπως στους ξένους, να το ξέρετε. Μάθετε πως ζούσαν επί εποχής του Χίτλερ στη Γερμανία ή εκεί που υπήρχε φασισμός και θα καταλάβετε. Δεν σας αγαπούν, ξενόφοβοι μικροαστοί. Δεν αγαπούν κανένα. Μόνο μισούν. Προσέξτε τι κάνετε.

Ένας μύθος για τα αποβράσματα της χρυσής συμμορίας, είναι ότι δήθεν «θα πουλήσουν τσαμπουκά» στους διεφθαρμένους πολιτικούς. Ότι τάχα θα συγκρουστούν. Είδατε κάτι τέτοιο; «Κυρίες» στη βουλή. Όχι μόνο δεν πρόκειται να πειράξουν τους φαύλους, αλλά σαν όμοιοι, θα τους υπερασπιστούν. Επιτίθενται σε άοπλους μετανάστες επί το πλείστον. Ακριβώς γιατί είναι εύκολοι στόχοι. Ένας πεινασμένος, φτωχός που δεν τον εμπιστεύεται, ούτε τον ακούει κανείς. Ο τέλειος στόχος, για να βγάλει κάποιος τα κόμπλεξ του.

Το ερώτημα σαν κοινωνία είναι τι ζητάμε. Θέλουμε δικαιοσύνη ή εκδίκηση; Αποκατάσταση αλήθειας ή φανατισμό; Ισονομία ή ρατσισμό; Πραγματική ασφάλεια ή φόβο; Για μας, τους Αριστερούς τέτοια διλήμματα έχουν απαντηθεί. Θα υπερασπιζόμαστε τους αδύναμους μετανάστες, όπως ακριβώς υπερασπιζόμαστε τους εργαζόμενους, τους φτωχούς από τα νύχια των πλουσίων εκμεταλλευτών. Γιατί για εμάς, ο φτωχός, ο αδικημένος, ανεξάρτητα από το φύλο, εμφάνιση, εθνικότητα κλπ είναι ο ίδιος μας ο εαυτός.    

Κρατείστε κοντά τα χέρια σας λοιπόν από τους αθώους.