Με την ψήφο τους οι πολίτες απέρριψαν και απονομιμοποίησαν ταυτόχρονα τα Μνημόνια, τους πολιτικούς - κομματικούς διαχειριστές τους και τα συστημικά κέντρα που τους στηρίζουν εδώ και δεκαετίες. Πρόκειται για μια ιστορικής σημασίας ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΡΗΞΗ, που δημιουργεί τους θεμελιώδεις όρους για την ανα-διοργάνωση του πολιτικού συστήματος.
Παράλληλα, όμως, το εκλογικό αποτέλεσμα της Κυριακής αποτελεί ένα σαφές μήνυμα προς την Ευρώπη, ένα μήνυμα αντίθεσης και αντίδρασης απέναντι στις ακραίες νεοφιλελεύθερες πολιτικές, που εξ αντικειμένου διαλύουν τις παραγωγικές δομές των πλέον αδύναμων οικονομιών. Είναι η πρώτη φορά που ένας ολόκληρος λαός, κάτω από τόσο δυσμενείς συνθήκες, κάτω από αφόρητους εκβιασμούς και πιέσεις της τραπεζικής δικτατορίας και του Δ Ράιχ, βρίσκει τη δύναμη, το κουράγιο να αντισταθεί, να ζητήσει μια διέξοδο, να αποτελέσει τον καταλύτη ώστε να υπάρξει καθολική αντίδραση των λαών που δοκιμάζονται σκληρά από τη νεοφιλελεύθερη επέλαση στην Ευρώπη.
Η ψήφος του ελληνικού λαού δεν είναι μια απλή ψήφος διαμαρτυρίας ή τιμωρικής διάθεσης. Είναι, στη συλλογική της έκφραση, μια σαφής πολιτική στάση, που απορρίπτει ένα μοντέλο πολιτικής και οικονομικής εξουσίας το οποίο οδηγεί στην κοινωνία της ζούγκλας, της στέρησης, της αναξιοπρέπειας. Το ίδιο μήνυμα, την ίδια πολιτική απόφαση κατέθεσε και ο γαλλικός λαός, αναζητώντας στο πρόσωπο του κ. Ολάντ μια εναλλακτική διέξοδο απέναντι στο μονεταρισμό και στην επιδιωκόμενη ηγεμονία της Γερμανίας.
Η κατάλυση των «βάθρων» του δικομματισμού δεν μπορεί να οδηγήσει σε μια προφανή εναλλακτική λύση. Η συντριπτική κοινωνική πλειοψηφία, όμως, δείχνει το δρόμο, τη βασική κατεύθυνση που μπορούμε και πρέπει να ακολουθήσουμε ως πολίτες και ως πολιτικό σύστημα.
Τα μνημονιακά συμφέροντα μαζί με τα ηγετικά επιτελεία του δικομματισμού και με τους διαπλεκόμενους των ΜΜΕ τελούν σε κατάσταση πανικού. Ο σχεδιασμός τους ότι ο δικομματισμός θα συγκέντρωνε τουλάχιστον 45%, οπότε, με την κλοπή των πενήντα εδρών, θα διασφαλιζόταν η κοινοβουλευτική πλειοψηφία, τινάχτηκε στον αέρα...
Όχι μόνο γιατί απέτυχαν στους αριθμητικούς τους υπολογισμούς, αλλά κυρίως διότι τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η ΝΔ κατέρρευσαν, σημείωσαν νέα ιστορικά χαμηλά, απαξιώθηκαν και κοινωνικά και ιδεολογικά. Δεν αποτελούν πλέον τους βασικούς ρυθμιστικούς παράγοντες στο πολιτικό σύστημα και η κομματική - πολιτική τους συνέχεια και επιβίωση τίθεται πλέον σε ευθεία αμφισβήτηση.
Εάν πράγματι υπήρχε στοιχειώδης πολιτική αξιοπρέπεια και πολιτική υπευθυνότητα, μετά την αναγγελία του αποτελέσματος οι Αντώνης Σαμαράς και Ευάγγελος Βενιζέλος θα έπρεπε να προδιαγράψουν τη συντεταγμένη αποχώρησή τους από την ηγεσία των κομμάτων που εκπροσωπούν. Όποιος προσποιείται ότι δεν κατάλαβε το περιεχόμενο της ψήφου της 6ης Μαΐου έχει ήδη προδιαγράψει τον πολιτικό του θάνατο.
Σίγουρα η επόμενη ημέρα είναι δύσκολη. Το ιστορικό αιτούμενο είναι να υπάρξει μια πολιτική εξουσία, ένα κυβερνητικό όχημα ικανό να υπηρετήσει τη βούληση του λαού και να επαναδιαπραγματευτεί από μηδενική βάση με τους δανειστές μας. Το κάθε κόμμα, ο κάθε αρχηγός θα κριθεί από τη στάση που θα τηρήσει απέναντι στο ιστορικό αυτό αίτημα. ■
Μ. Γκίβαλος - "Επίκαιρα"
Διαβάστε επίσης από το ίδιο περιοδικό το άρθρο του Γ. Δελαστίκ με τίτλο: "Διαλύεται το ΠΑΣΟΚ, ψυχορραγεί η Ν.Δ"
Δημοσίευση σχολίου