Το είδος αυτό αλληλοϋποστηριζόμενης-ανταγωνιστικής καμπάνιας έχει την ιστορία του και στην πολιτική διαφήμιση. Κορυφαία στιγμή στην Ελλάδα ήταν το ’89 (που, περιέργως, επανέρχεται στο προσκήνιο) με το ‘εγχείρημα της κάθαρσης’ και το ‘πείραμα Τζαννετάκη’. Έχουμε όμως και σήμερα ανάλογα φαινόμενα…
Οι δίδυμοι πύργοι
Οι δυο πυλώνες του δικομματισμού, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, έχουν πληγεί ανεπανόρθωτα. Η ρουκέτα της λαϊκής αγανάκτησης, όπως θα εκφραστεί έστω μέσα από τις εκλογές την Κυριακή, θα τους φέρει πολιτικά στο ‘σημείο μηδέν’.
Τα ποσοστά του δικομματισμού στην Ελλάδα ήταν μεταπολιτευτικά στο 80-87%, με ιστορικό χαμηλό το 77,4% των εκλογών του 2009. Στο δρόμο προς τις κάλπες, κόμπαζαν οι παπαγάλοι του καπιταλιστικού συστήματος: «όλα δείχνουν ότι η ΝΔ και το ΠαΣοΚ θα διαθέτουν από κοινού μια πλειοψηφία που θα ξεπερνάει άνετα τις 180 έδρες – ακόμη και το Σύνταγμα θα μπορούν να αλλάξουν, που λέει ο λόγος!»
Έκανε μάλιστα την εμφάνισή του και ο πρωτοφανής νεολογισμός «άνετη αυτοδυναμία των δύο κομμάτων»! Εύλογα οι καμπάνιες ΠΑΣΟΚ – ΝΔ είναι συμπληρωματικές και αλληλοϋποστηριζόμενες, καθώς και οι δύο μιλάνε για συνέχιση της ίδιας άθλιας και εγκληματικής πολιτικής του κεφάλαιου, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των τοκογλύφων. Χτυπιούνται μεταξύ τους απλώς και μόνο στην προσπάθεια να διευρύνουν τη μνημονιακή πελατεία.
Αργότερα, ο Πρετεντέρης έβαλε στόχο στην ‘ομάδα’ το ψυχολογικό όριο του 50%. Με την πάροδο του χρόνου, ο πήχυς κατέβαινε (να δούμε πού θα καταλήξει μεθαύριο το βράδυ…): 151 βουλευτές που εξασφαλίζουν την ‘αυτοδυναμία’ των δύο κομμάτων. Όμως, όσο ‘νυχτώνει’, δυσκολεύουν τα πράγματα για τους δίδυμους πύργους του αστικού μπλοκ.
Νόμιζαν πως θα κάνουν περίπατο, και με ένα ‘μικρό ροκέ’ ΠΑΣΟΚ –ΝΔ θα καθαρίσουν, αλλά τα ποσοστά τους πέφτουν με το νόμο της βαρύτητας, ίσως κάτω και από το όριο του 40%. Κάνουν όλοι, πολιτικό προσωπικό και δημοσιογραφικοί υπηρέτες του ότι δεν καταλαβαίνουν: Τα ποσοστά τους έχουν πέσει κάτω από το μισό, ένας ολόκληρος ‘πύργος’ έχει εξαφανιστεί από το χάρτη!
Όμως, τα αστικά επιτελεία και το κεφάλαιο έχουν πάντοτε εφεδρείες και εναλλακτικές…
Η δίδυμος γένεση…
Δημιουργήθηκαν έτσι τα μικρά υβριδικά τερατάκια, το μικρό ΠΑΣΟΚ της ΔΗΜοσκοπικής ΑΡιστεράς πρώτα και η μικρή ΝΔ του Καμμένου έπειτα.
(Δεν θέλουμε να θυμόμαστε το περίφημο ‘έργο’ εκείνης της κυβέρνησης: Κάψιμο των φακέλων, οι κώδικες -που τους σάρωσε ο Μητσοτάκης μόλις τον ξεπλύνανε και ήρθε στην πρωθυπουργία- και ‘δημοκρατική πληροφόρηση’ με την ‘άνοιξη’ της ιδιωτικής τηλεόρασης, της οποίας τα αγαθά μέχρι σήμερα απολαμβάνουμε. Δεν ξεχνάμε όμως την απέλαση του παλαιστίνιου αγωνιστή Μοχάμεντ Χαμντάν –Ρασίντ που παραδόθηκε τράνζιτο μέσω Αιγύπτου στους διώκτες του και σαπίζει ακόμη στις αμερικάνικες φυλακές.)
Προσφέροντας φιλόξενο υπόστεγο στους χειμαζόμενους πασόκους ο Κουβέλης, έβλεπε τα δημοσκοπικά του ποσοστά να απογειώνονται με τη χαρά του αφελούς ιδιοκτήτη πάρκινγκ: Χαίρεται το πρωί που οι πελάτες γεμίζουν το μαγαζί του αυτοκίνητα, ξεχνάει όμως πως θα γυρίσουν το μεσημέρι να τα πάρουν…
Από εκεί λοιπόν που υπήρχαν δημοσκοπήσεις που φέρνανε τη ΔΗΜΑΡ πρώτο κόμμα (το διαβάσαμε και αυτό!), αναμένεται απότομη προσγείωση την Κυριακή το βράδυ. Έχει ενδιαφέρον να παρακολουθήσει κανείς τα ‘ασανσέρ’ που έφερναν π.χ. το ΠΑΣΟΚ σε μονοψήφια ποσοστά, εν είδει ‘δημοσκοπικής κάθαρσης’, για να επιστρέψουμε μετά την ‘τιμωρία’ στη σοβαρότητα και την ανάγκη ‘να κυβερνηθεί ο τόπος’.
Η σύγχρονη Φυσική διδάσκει πως δεν μπορείς να μετρήσεις ένα σωματίδιο χωρίς να το επηρεάσεις. Φαίνεται πως ανάλογα ισχύουν και για τις δημοσκοπήσεις... Τις τελευταίες μέρες όλοι τρέχουν να μάθουν τις κρυφές δημοσκοπήσεις για να καθορίσουν την εκλογική τους στάση.
Εκεί που οι μικροί πύργοι λοιπόν ήταν Κουβέλης –Καμμένος, έγινε η έκπληξη με την σταδιακή εκδήλωση του νέου φλέρτ Καμμένου Τσίπρα. Κάτι οι συχνές εμφανίσεις του δεύτερου σε μπλογκ ακροδεξιάς κοπής στην αρχή, κάτι σποραδικές δηλώσεις- κλεισίματα ματιού στα κουφά ένθεν και ένθεν, από κοντά και ο Τράγκας που σπρώχνει με τρέλα ‘το νεαρό τον όμορφο…’, νάτο το νέο δίδυμο, με την ιπποδρομιακή έννοια του όρου: το ‘σίγουρο’ που κερδίζει. Μεθαύριο το βράδυ βέβαια τελειώνουν τα παραμύθια…
Δεν ξέθαψε τυχαία ο Τσίπρας το ’89. Το χειρότερο όμως είναι άλλο. Έχει δυστυχώς για δεύτερη φορά δημιουργηθεί ένα αριστεροδέξιο ‘κοινό’, με ακροδεξιές μάλιστα πινελιές ετούτη τη φορά. Ήδη διαβάζουμε δεξιά και αριστερά ότι δεν έχει πια νόημα ο διαχωρισμός σε δεξιούς και αριστερούς κλπ.
Πώς το είχε πει ο Μίμης τότε; «Να πέσουν οι ψεύτικες διαχωριστικές γραμμές, για να φανούν οι πραγματικές». Είδαμε στη συνέχεια πώς ακριβώς το εννοούσε…
Στις διάφορες λίστες τα προεκλογικά μέιλ απροσδιόριστης προέλευσης που ‘σπρώχνουν’ Καμμένο –Τσίπρα με ‘αριθμολογικά’ κριτήρια δίνουν και παίρνουν. Για να μας προφυλάξουν, από την «χαμένη ψήφο». Λες κι η ψήφος που εξέλεξε τον Ανδρουλάκη κάποτε, τον Βούγια αργότερα, τον Κουβέλη πιο πρόφατα, ήταν κερδισμένη…
kokkiniotis
Δημοσίευση σχολίου