Αντώνιο Μακιαβέλι ή Νικολό Σαμαράς

Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Αν και μερικοί αμφισβητούν ότι η φράση αυτή είναι πράγματι του Μακιαβέλι, που την αποδίδουν οι  περισσότεροι, είναι 100% βέβαιο, ότι εφαρμόζεται σήμερα από το Σαμαρά.

Ο αλαζόνας και αλλοπαρμένος Αντώνης, δε διστάζει προκειμένου να ικανοποιήσει τη δίψα του για εξουσία, να εφαρμόσει τις πιο αποκρουστικές μεθόδους. Θέλει σώνει και καλά να ξεχάσουμε τα όσα έκανε, να λησμονήσουμε τη χρεοκοπία, που είχε σαν αποτέλεσμα η πολιτική την οποία υποστήριξε και να τον ψηφίσουμε.

Το κολπάκι είναι πολύ παλιό. Ωστόσο, είναι μερικές φορές αποτελεσματικό. Βασίζεται στον αιφνιδιασμό, την απόσπαση της προσοχής, αλλά και το έμφυτο συναίσθημα του φόβου.

Γνωρίζοντας πως δεν έχει πολιτική άλλη από αυτή που υπέγραψε, προσπαθεί να διχάσει τον κόσμο και να τον τρομοκρατήσει. Δημιουργεί ένταση επίτηδες, εκμεταλλεύεται πράγματα άσχετα, δίνει έμφαση σε δευτερεύοντα και αποσιωπά τα κύρια.

Θα σας εξηγήσω. Διαψεύδουν ότι θα βάλουν και άλλα φορολογικά μέτρα μετά τις εκλογές. Η διάψευση είναι τζάμπα. Θα τους πίστευα, εάν αυτά που υπέγραφαν δεν έγραφαν για νέα μέτρα, ή αν όλες οι προηγούμενες διαψεύσεις τους ήταν αληθινές. Θυμάστε το Βενιζέλο, τι έλεγε λίγες ώρες μόνο πριν ανακοινώσει το χαράτσι της ΔΕΗ. Ή τον ίδιο το Σαμαρά λίγο πριν στηρίξει το Μνημόνιο. Ο μόνος τρόπος να μην κοπούν άλλο οι συντάξεις, να μη μειωθούν άλλο οι μισθοί, να μην απολυθούν και άλλοι, είναι η αλλαγή πολιτικής και βέβαια η αλλαγή του συστήματος.

Ο Σαμαράς και το παιδί της μαργαρίτας έμαθαν στην Αμερική διάφορες πολιτικές θεωρίες και διάβασαν κείμενα διαφόρων συγγραφέων. Διδάχθηκαν καλά, πώς να δημιουργούν πρόβλημα, κρίση, ή πώς να την εκμεταλλεύονται και να παρουσιάζονται μετά ως σωτήρες!

Και αυτό ακριβώς έκανε και ο Παπανδρέου και ο Σαμαράς. Η κρίση, ξεκίνησε όπως όλοι θυμόμαστε από την Αμερική και συγκεκριμένα από τις Τράπεζες που έδιναν στεγαστικά δάνεια. Η κρίση αυτή είναι αποτέλεσμα του καπιταλιστικού συστήματος όχι μόνο Ελληνική. Δε θα μπω τώρα σε λεπτομέρειες. Παρόλα αυτά ο ΓΑΠ τα κατάφερε και την παρουσίασε ως τέτοια.  

Στο μηχανισμό προσφύγαμε εξ αίτιας του πανικού, που ο ίδιος ο ΓΑΠ και τα κεφάλαια που εκπροσωπούσε δημιούργησαν.

Προσέξτε τώρα. Κάθε φορά, μα κάθε φορά, που μας έδιναν μια δόση, μας τρομοκρατούσαν πιο πριν, για να παρθούν νέα μέτρα.  Και πιο ήταν το αποτέλεσμα των μέτρων; Ακρίβεια, φτώχεια, ανεργία, κόψιμο μισθών, συντάξεων.

Και τι έκαναν κάθε φορά; Τρομοκρατία, νέα μέτρα, που φυσικά οδηγούσαν σε νέα ύφεση, και μετά άλλα νέα μέτρα! Με τι μας απειλούσαν κάθε φορά; Με έξοδο από την ΕΕ και χρεοκοπία.

Και τι λέγανε στην αρχή τα κανάλια; Ότι ήταν κακό να γίνει «κούρεμα». Και όταν έγινε το κούρεμα ή η χρεοκοπία, τι είπαν μετά; Ότι ήταν «επιτυχία»! Πότε μας είπαν αλήθεια; Ποτέ!

Ας δούμε τι έγινε. Χρωστούσε η Ελλάδα 300 δις συνολικά. Άστο πόσα πήραμε στην τσέπη. Ούτε το ένα δέκατο. Τα 300 είναι με πανωτόκια. Τέλος πάντων. Πήγαμε στην Τράπεζα που μας δάνειζε και κάναμε το εξής. Είπαμε αυτό το χρόνο είναι να σας δώσουμε 105. Δεν έχουμε όμως. Μας είπε η Τράπεζα: Καλά. Πάρε νέο δάνειο 105 δις με τόκο. Η δόση όπως καταλαβαίνεις, δεν πάει σε μας, πάει στους δανειστές. Αν δεν δώσουν τη δόση, δεν θα την πάρουν οι ίδιοι. Ναι, είναι Γιάννης κερνά και Γιάννης πίνει.  Κι ακόμα θα χάσουν και τον τόκο που πληρώνεις με τις περικοπές του μισθού σου! Άρα σου λένε. Πρόσεξε τα λεφτά των δανειστών! Αυτό ακριβώς λένε.

Άκου τώρα και το «καλό».

Έβαλαν το Σαμαρά να βάλει εγγύηση τα νησιά, αιγιαλούς, λιμάνια, ΔΕΚΟ, ορυκτό πλούτο. Ώστε αν δεν πληρωθούν, να πάρουν αυτά. Όμως, κι εδώ πρόσεχε πολύ, αυτά δεν ανήκουν στο Σαμαρά. Η υπογραφή ισχύει μόνο, αν την επικυρώσεις εσύ με την ψήφο σου, τον κάνεις δηλαδή Πρωθυπουργό.

Θες περισσότερες αποδείξεις. Καλά, κοίτα το χρέος. 

Μεγάλωσε. Το 2009 ήταν 127% του ΑΕΠ, αλλά το 2012 πήγε στο 167%! Γιατί υπήρχε η ύφεση που μείωσε το ΑΕΠ, οι τόκοι κλπ. Σε ρωτώ: Το 127% δεν μπορούσαμε να το πληρώσουμε και μπορούμε το 167%; Πλάκα κάνουν; Ναι σε βάρος μας.

Ακόμα να πειστείς. Κοίτα την τσέπη σου. Αυτή δε σου έχει πει ποτέ ψέματα. Σου έκοψαν μισθό. Σου έκοψαν σύνταξη. Πληρώνεις για φάρμακα. Πληρώνεις νοίκι για το δικό σου σπίτι, και όχι μόνο δεν ξεχρεώνουμε, αλλά μας ζητάνε και περισσότερους φόρους! Το βρίσκεις λογικό; Που πάνε τα λεφτά σου; Όχι πάντως σε μισθούς ή συντάξεις. Αυτές μειώθηκαν. Ούτε σε σχολεία ή νοσοκομεία. Πως; Σε λογαριασμούς πολιτικών και σε δάνεια πάνε. Επιτέλους, άρχισες να σκέφτεσαι. Είδες άμα ηρεμείς; Σκέπτεσαι. Κι αυτό είναι επικίνδυνο για τους απατεώνες.

Στη βία τώρα. Θέλουν να πάθεις δυο πράγματα. Να μισείς άσχετους και να φοβάσαι. Να φοβάσαι μήπως χάσεις τη δουλειά σου και να μισείς τον άλλο που είναι άνεργος. Όμως, ποιον συμφέρει αυτό; Μήπως τον μεγάλο επιχειρηματία; Να φοβάσαι μήπως σε κλέψουν και να μισείς το φτωχό. Όμως ποιος κάνει φτωχούς; Μήπως ο Σαμαράς; Και ποιος σε κλέβει καθημερινά; Φοβάσαι τον άστεγο κι όχι μήπως με αυτή την πολιτική χάσεις το σπίτι σου; Δεν έχεις να πληρώσεις τα δάνεια ή τους φόρους;

Βάζουν τα φασιστάκια να χτυπάνε αδύνατους. Ξέρεις γιατί; Γιατί τους αδύνατους τους φοβούνται, μήπως ενωθούν και διεκδικήσουν καλύτερη ζωή. Και θέλουν το μίσος ανάμεσα μας. Να παλεύουμε ως άλλοι μονομάχοι στην αρένα της αγοράς εργασίας. Γιατί αν ενωθούμε, αν αποκτήσουμε ταξική συνείδηση, τη βάψανε. Θα πάρουμε πίσω την κλεμμένη μας ζωή.

Αφού δεν θέλουν τους φτωχούς, τους αστέγους, τους πρόσφυγες, γιατί δημιουργούν φτωχούς, και μετανάστες; Αναρωτήσου. Ποιος ωφελείται από τη δυσπιστία και το φόβο; Ποιον ωφελεί προεκλογικά η βία; Μήπως αυτόν, που στο όνομα της τάξης θα σου στερήσει τις πολύτιμες ελευθερίες σου; Θυμήσου. «Χάρη στις κάμερες θα μειωθεί το έγκλημα». Αυξήθηκε η εγκληματικότητα. «Κατάργηση ασύλου, πάλι θα μειωθεί η εγκληματικότητα». Πάλι όμως αυξήθηκε.

Λέει τώρα ο σαμαράς: Στρατόπεδα συγκέντρωσης να μειωθεί το έγκλημα. Αφού θα φύγουν οι μετανάστες σύμφωνα με τον Αντώνη, ποιος θα μπει στα στρατόπεδα; Σκέψου ψύχραιμα. Ψήφισε σωστά. Πέραν της απομάκρυνσης από την κάλπη, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται. Υπομονή, 3 μέρες έμειναν. Ευτυχώς, όπως όλα δείχνουν, θα απαλλαγούμε από ένα επικίνδυνο και αλλοπρόσαλλο πολιτικό υπηρέτη της τρόικας, που έχει ως επάγγελμα το δωσιλογισμό.