Ο πιο καλά αμειβόμενος εργαζόμενος σε αυτήν τη χώρα είναι ο χαφιές.
Συνήθως πρόκειται για ένα καθώς πρέπει στην εμφάνιση τυπάκι που φορά γραβάτα με βάση την ενιαύσια μόδα -φέτος φοριέται το ελεκτρίκ λαχανί- το οποίο δείχνει πάντα με το δάκτυλο του κάποιον εργαζόμενο. Ποτέ λαμόγιο, αεριτζή ή φοροφυγά, αλλά πάντα κάποιον εργαζόμενο. Τον δείχνει με το δάκτυλο όπως οι κουκουλοφόροι της κατοχής, του υψώνει το δάκτυλο όπως οι Ιεροεξεταστές του Μεσαίωνα και του εξηγεί το αμάρτημα της μητρός του, ότι δηλαδή είναι δυνατόν να διαθέτει ακόμα ένα καλό Ταμείο ή να παίρνει ακόμα έναν αξιοπρεπή μισθό.
«Ποιος είσαι συ, ρε;» ωρύεται ο χαφιές (συνήθως από οθόνης) «και δεν σε έχουμε σφάξει ακόμα, όπως όλους τους άλλους;».
Φωτιά και τσεκούρι ο χαφιές, φτερό στον άνεμο ο υποταγμένος στην προπαγάνδα. Αντί να βουτήξει τον χαφιέ απ' τον γιακά, σκύβει το σβέρκο και του κάθεται η φυτευτή χολή στο στομάχι.
Ομως, σε μια χώρα με 1.260.000 άνεργους, αυτοί που καλλιεργού το μίσος της διαίρεσης των θηραμάτων σε... αμνούς προς σφαγήν και... ερίφια επίσης προς σφαγήν παίζουν με τη φωτιά. Και είναι φωτιά οι 622.733 νέοι άνεργοι μέσα σε δύο χρόνια - περίπου 1.000 νέοι άνεργοι κάθε μέρα! Και είναι φωτιά το 58% των νεαρών Ελλήνων να 'ναι άνεργοι.
Συνεπώς, απεχθείς μου χαφιέδες, μηδέν άγαν - αν και για πολλούς από σας είναι πλέον μάλλον αργά.
Οχι πως μπορεί ποτέ να υπάρξει κοινωνία χωρίς χαφιέδες αλλά μπορεί πολύ καλύτερα με πολύ λιγότερους.
Στάθης - Real News
Δημοσίευση σχολίου