Πέρα λοιπόν από την ένταση της οικονομικής βίας, η οποία στη βάση της ολοένα και αυξανόμενης ανεργίας γίνεται όλο και πιο πιεστική , πέρα από την ένταση της άμεσης βίας των κατασταλτικών μηχανισμών, εντείνονται και μορφές βίας όπως η ιδεολογική, η ψυχολογική και άλλες.
Σε αυτά τα πλαίσια εντάσσεται και η επιχειρούμενη δίωξη των κατηγορουμένων για τις εκδηλώσεις ενάντια στον Γερμανό Πρόξενο της Θεσσαλονίκης Φούχτελ, δηλαδή ενάντια σε κάποιον που συμβολίζει την ατέρμονη βάρβαρη επίθεση που δέχεται ο λαός μας.
Οι διώξεις αυτές στοχεύουν να εξευμενίσουν τους ιμπεριαλιστές επικυρίαρχους της πατρίδας μας, να τιμωρήσουν όσους τολμούν να αντισταθούν, να παραδειγματίσουν όσους σκέφτονται να το πράξουν στο μέλλον.
Όμως χειρότερη ακόμη και από τις διώξεις είναι η επιχειρούμενη επαναφορά των δηλώσεων μετανοίας οι οποίες με τη μορφή της συγνώμης από τον Γερμανό Πρόξενο επιχειρείται να αποσπαστούν από τους κατηγορούμενους.
Με αυτές επιδιώκεται να καμφθεί το όποιο πνεύμα αντίστασης, και να μετατραπεί σε πνεύμα υποτέλειας, επιδιώκεται η άρνηση στην υποταγή να αναχθεί σε αμάρτημα που απαιτεί συγχώρεση από του σύγχρονους Μαμωνάδες.
Πρόκειται για ένα ακόμη βήμα, που όσο και αν οι τηλεοπτικοί προπαγανδιστές της βαρβαρότητας , σπεύδουν να το χαρακτηρίσουν ως ευπρεπή συμπεριφορά, στη πραγματικότητα αποτελεί τόσο πολιτικά όσο και ηθικά βήμα επαναφοράς στις πιο σκοτεινές περιόδους της σύγχρονης ιστορίας μας.
Στην ίδια κατεύθυνση κινείται και η ουσιαστική κατάργηση της δημοσιότητας της δίκης που επιχειρήθηκε στην Θεσσαλονίκη.
Και δεν είναι τυχαίο ότι όλα αυτά συμβαίνουν σε μια περίοδο όξυνσης και διεύρυνσης των αγώνων κατά των απολύσεων, κάτι που οι κυρίαρχοι τρέμουν ότι μπορεί να αποτελέσει τη σπίθα ενός ευρύτερου λαϊκού ξεσηκωμού.
Ας βροντοφωνάξουμε λοιπόν ΟΧΙ στις νέες δηλώσεις μετανοίας ΝΑΙ στη λαϊκή αντίσταση.
Γιώργος Ρούσης
Δημοσίευση σχολίου