Στην συνδιάσκεψη δημιουργήθηκε προβληματισμός, υπήρξαν αντιπαραθέσεις και είναι χαρακτηριστικό το κείμενο που υπάρχει στην ιστοσελίδα που εκφράζει το «Αριστερό Ρεύμα»:
«Είναι γεγονός ότι οι διαδικασίες προς τη Συνδιάσκεψη υπήρξαν διαδικασίες εξπρές, οι οποίες δεν προσέφεραν τον απαραίτητο χρόνο για μελέτη των κειμένων και ένα πιο πλατύ και εκτεταμένο διάλογο, ενώ ορισμένα από τα νέα μέλη γράφτηκαν (κακώς) κυριολεκτικά πάνω από την κάλπη, στην οποία και ψήφισαν.
Παρ’ όλα αυτά τα αρνητικά φαινόμενα, που σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να επαναληφθούν και να ριζώσουν, μέσα στις οργανώσεις έγινε συζήτηση και ανοίχτηκαν προβληματισμοί. Να σημειώσουμε, επίσης, ότι, πέραν των τροπολογιών του Αριστερού Ρεύματος επί της συζητούμενης Διακήρυξης του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίες τέθησαν εξαρχής στο κείμενο και τη προσυνδιασκεψιακή συζήτηση, στην πορεία, κείμενα συμβολής για τη Συνδιάσκεψη, κατέθεσαν και οι συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ…
Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται μπροστά σε ένα σκληρό δίλημμα.
Θα επιχειρήσει στο επόμενο διάστημα μια σταδιακή αναδίπλωση σε μια οδυνηρή πορεία ενσωμάτωσης στο σύστημα;
Ή θα συνεχίσει και θα κλιμακώσει, με βαθιά κοινωνικούς, ταξικούς και λαϊκούς όρους, μια ριζοσπαστική αριστερή κατεύθυνση ανατροπής και διεξόδου;».
Σύριζα: Συνιστώσες και γραμμή σε σάρκα μία, τη δεξιότερη
Του Γ. Λαουτάρη
Με οργανωτικούς κυρίως και περιορισμένους πολιτικούς στόχους ξεκίνησε την Παρασκευή η συνδιάσκεψη ενοποίησης του ΣΥΡΙΖΑ στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Πάνω από 3.000 αντιπρόσωποι οι οποίοι εκλέχθηκαν με μέτρο 1 προς 10 παρακολουθούν τις εργασίες που θα καταλήξουν σήμερα σε ψήφιση της διακήρυξης του νέου φορέα και την εκλογή κεντρικού οργάνου. Ο ενθουσιασμός για την εντυπωσιακή -αν και όχι στα επίπεδα που αναμένονταν- πύκνωση των γραμμών του ΣΥΡΙΖΑ κυριάρχησε, με το κεντρικό μήνυμα της Συνδιάσκεψης, πίσω από τις γραμμές, να είναι διπλό: Πρώτον, ενίσχυση της τάσης για εκλογική πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ και της εικόνας του Αλέξη Τσίπρα ως «πρωθυπουργήσιμου» και δεύτερον, αποδόμηση της εικόνας του κόμματος ως συνόλου αντιτιθέμενων απόψεων.
Ακροθιγώς αναλύθηκαν στο διάστημαπου προηγήθηκε από άρθρα διαλόγου στελεχών τα κύρια ζητήματα της συγκυρίας, δηλαδή το χρέος, το μέλλον της ευρωζώνης και η θέση της χώρας σε αυτήν, το «σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης» και οι δυσκολίες του. Χαρακτηριστικά, η γαλλική αριστερή εφημερίδα Ουμανιτέ ρώτησε τη Ρένα Δούρου την Παρασκευή το αυτονόητο: «Το ερώτημα της εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη θα τεθεί κατά την πανελλαδική συνδιάσκεψη; Ποιες απαντήσεις θα δοθούν;». Η υπεύθυνη εξωτερικής πολιτικής του κόμματος περιορίστηκε να πει πως το κόμμα της «ετοιμάζει ένα αξιόπιστο κυβερνητικό πρόγραμμα που προβλέπει τον τρόπο με τον οποίο θα εφαρμόσουμε την πολιτική μας εντός της ευρωζώνης». Αντίστοιχα, συλλογικό άρθρο στην Αυγή που συνυπέγραψε και ο Γιάννης Μηλιάς, υποστήριζε αφοριστικά πως η συζήτηση για έξοδο από το ευρώ γίνεται από τη σκοπιά «επίδοξων διαχειριστών της κατάστασης, που ψάχνουν στα τυφλά ταξική συμμαχία με το ελληνικό κεφάλαιο "ενάντια στους ξένους"».
Στην εισηγητική του ομιλία το βράδυ της Παρασκευής, ο Αλέξης Τσίπρας απέφυγε κάθε τέτοιο σημείο και υπερέβαλε εαυτόν σε λυρικές αναφορές για την ιστορία της Αριστεράς που έκαναν πολλούς να μιλήσουν για την «πιο αριστερή του ομιλία», από την οποία όμως απουσίαζε κάθε αναφορά στα φλέγοντα ζητήματα: Το ευρώ, την κατάργηση του Μνημονίου (μίλησε περιέργως για ...«καταγγελία»), τις νομοθετικές πρωτοβουλίες, τις διακρατικές σχέσεις, τα εναλλακτικά σχέδια, τα διαπραγματευτικά όπλα. «Μπορούμε να αναλάβουμε τη διακυβέρνηση του τόπου», είπε σε αρκετά σημεία και απαντώντας συνοπτικά στην κρι¬ική που ακούγεται όλο και περισσότερο, τόνισε πως «δεν αντιγράφουμε κομματικά μοντέλα, ούτε καν τα δικά μας, δεν βαδίζουμε στην πεπατημένη».
Στην πραγματικότητα, ο προγραμματισμός και η διεξαγωγή της Συνδιάσκεψης, ως κύριο στόχο φαίνεται να είχε να ανασχεθεί το καταλυτικό επιχείρημα των αντιπάλων του ΣΥΡΙΖΑ ότι αποτελεί ένα άθροισμα αντικρουόμενων θέσεων, να τονιστεί με άλλα λόγια, όπως το έθεσε ο Δ. Παπαδημούλης, ότι το κόμμα αυτό είναι ενιαίο και όχι «ένα ευκαιριακό συνονθύλευμα». Το σημείο αυτό είχε επιλέξει και ο Αντώνης Σαμαράς στην άκομψη επίθεση του κατά τη συζήτηση του φετινού προϋπολογισμού για να χαρακτηρίσει τον ΣΥΡΙΖΑ «μπουλούκ ασκέρ» που πολιτεύεται ως «κόμμα ασύντακτο, γεμάτο διαιρέσεις».
Κάποτε στον Συνασπισμό υποστήριζαν πως η πολυφωνία είναι δύναμη, τώρα όμως η πιθανότητα ανάληψης κυβερνητικών ευθυνών οδηγεί σε άλλα μέτρα: «Δεν θέτω θέμα να καταργήσουμε τις τάσεις, τα ιδεολογικά ρεύματα κ.λπ. Όμως πρέπει να αποσαφηνιστούν τα όρια της δράσης και της λειτουργίας τους είπε απειλητικά στην Εποχή της προηγούμενης Κυριακής ο Γιάννης Δραγασάκης και ξεκαθάρισε: «Αν επιτραπεί στις τάσεις να λειτουργούν ως κόμματα εντός του κόμματος τότε ξεχάστε τα περί Δημοκρατικού Κόμματος ή Κόμματος των Μελών». Πάντως, στο οργανωτικό σχέδιο που προτάθηκε προς ψήφιση, προβλέπεται ότι τα 75 από τα 301 μέλη του νέου Κεντρικού Οργάνου θα ορίζονται από τις συνιστώσες.
Ο δρόμος προς τη Συνδιάσκεψη δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα. «Η υποκειμενική μας δυσκολία, και αυτό αποτελεί δυσκολία για όλους, είναι η αποδοχή της συνύπαρξής μας», είπε με ειλικρίνεια η Σοφία Σακοράφα για να υπογραμμίσει αυτοκριτικά πως «κάποιες φορές, η διαδικασία αυτή λειτούργησε με όρους αριθμητικής μικροδιεύρυνσης και με στεγανά». Από στελέχη του Αριστερού Ρεύματος έγινε η κριτική ότι η αναδειξη αντιπροσώπων έγινε με «διαδικασία εξπρές» και με τρόπο που «δεν προσέφερε τον απαραίτητο χρόνο για μελέτη των κειμένων και ένα πιο πλατύ και εκτεταμένο διάλογο».
Αφού δόθηκε η σχετική δυνατότητα παρατηρήθηκε και το φαινόμενο να γράφονται νέα «μέλη» πάνω από την Κάλπη για τους αντιπροσώπους, προφανώς ως μέρος προσωπικών μηχανισμών. Στελέχη πάντως προσκείμενα στην ηγεσία της Κουμουνδούρου τόνισαν ότι στις εσωκομματικές αυτές εκλογές «εκδηλώθηκε άλλη μια φορά η λαϊκή αφύπνιση και διαθεσιμότητα που εκφράστηκε όλο το προηγούμενο διάστημα με τους αγώνες του λαού μας στις πλατείες», ενώ έκανε λόγο για «βαθιά δημοκρατική και πρωτοποριακή διαδικασία».
+ σχόλια + 3 σχόλια
Γεννηθήτω το νέο ΠΑΣΟΚ.
Καλύτερο όχημα για την σοσιαλδημοκρατία στην Ελλάδα δεν θα μπορούσε να υπάρξει. Απο την δήλωση και μόνο της κ. Δούρου στην Ουμανιτέ και το κ. Μηλιού στην Αυγή[ η γαλλική αριστερή εφημερίδα Ουμανιτέ ρώτησε τη Ρένα Δούρου την Παρασκευή το αυτονόητο: «Το ερώτημα της εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη θα τεθεί κατά την πανελλαδική συνδιάσκεψη; Ποιες απαντήσεις θα δοθούν;». Η υπεύθυνη εξωτερικής πολιτικής του κόμματος περιορίστηκε να πει πως το κόμμα της «ετοιμάζει ένα αξιόπιστο κυβερνητικό πρόγραμμα που προβλέπει τον τρόπο με τον οποίο θα εφαρμόσουμε την πολιτική μας εντός της ευρωζώνης». Αντίστοιχα, συλλογικό άρθρο στην Αυγή που συνυπέγραψε και ο Γιάννης Μηλιάς, υποστήριζε αφοριστικά πως η συζήτηση για έξοδο από το ευρώ γίνεται από τη σκοπιά «επίδοξων διαχειριστών της κατάστασης, που ψάχνουν στα τυφλά ταξική συμμαχία με το ελληνικό κεφάλαιο "ενάντια στους ξένους"».]καταλαβαίνει κανείς το πως θα διαχειριστούν την εξουσία. Φαντάζεστε καμιά 30 χρόνια τη νεά σοσιαλδημοκρατία στην Ελλάδα; Κρίμα πολύ κρίμα για το ΣΥΡΙΖΑ.Το αρνητικό είναι πως το ΑΡ παρασύρεται όλο και πιο πολύ από την ηγετική ομάδα (Δραγασάκη Μηλιό Σταθάκη Δούρου Παπαδημούλη κ.α).Παναγίωτη Λαφαζάνη ξύπνα πρίν είναι πολύ αργά.
Χρησιμοποιείται ο συγκριτικός (δεξιότερη). Δηλαδή ποιά είναι η δεξιά;
Αν/με 12,55 ποιος ειπε οτι ο Λαφαζανης κοιμαται?
Τι δουλεια του κανει κι αυτος.
Προσωπικα τον συμπαθουσα.
Βλεποντας τον πλεον μεσα στο νεοΠΑΣΟΚ, τον θεωρω συνυπευθυνο.
Νικος
Δημοσίευση σχολίου