Με αφορμή τα ρατσιστικά σχόλια της Δημουλά που μου θύμισαν και το κατάπτυστο κείμενο υπέρ του μνημονίου που είχε συνυπογράψει με "ανθρώπους των γραμμάτων, των τεχνών και της επιστήμης" (γκασπ!) να πω ότι ουδέποτε κατάλαβα αυτό το "'άνθρωπος των γραμμάτων": βλέπε «εκείνος που πληρώνεται για να σκέφτεται και να γράφει». Είναι ο καταμερισμός εργασίας, ηλίθιε! Γιατί όλοι έχουμε την ικανότητα να σκεφτόμαστε και ο καθένας μας έχει μια κοσμοθεωρία για τον κόσμο. Άρα όλοι είμαστε διανοούμενοι, που έλεγε και ο Γκράμσι.
Αρκετά λοιπόν με τους «ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών και των επιστημών» που προβάλλονται ως φάροι σοφίας και νέων ιδεών, πιστοί υπηρέτες μια τάξης που δεν πρέπει να ανατραπεί.
Δεν έχουμε ανάγκη από προσκυνημένους που δεν έρχονται ποτέ σε ρήξη με το σύστημα από φόβο μήπως χάσουν τα βραβεία τους, τις επιτροπές τους και κυρίως τον «πολιτισμό» τους, που δε γεφυρώνουν τα προσωπικά προβλήματα με κοινωνικά ζητήματα, που ναρκισσιστικά αυτοθαυμάζονται στον αριθμό των εκδόσεων τους, στις δημόσιες σχέσεις τους και στον αριθμό των δεξιώσεων που είναι καλεσμένοι.
Υποκλίνομαι στον ανώνυμο και επώνυμο μπλόγκερ που δε νομιμοποιείται μέσα από την ιδιότητά του, αλλά μεσ’ από τη δύναμη των λέξεων του, που επίσης παράγει δημόσιο λόγο --και μάλιστα πολύ πιο όμορφο και δυνατό—λόγο που καθρεφτίζει καθημερινές αλήθειες, αγωνιστικότητα, πάθος, συναίσθημα, κοινωνική ευαισθησία, δίψα για ανατροπή.
+ σχόλια + 6 σχόλια
Aγώνας από τα κάτω και σε όποια μορφή.
αν θέλετε γράψτε τα σχόλια της Κικής Δημουλά να δούμε και μεις κατά πόσο είναι ρατσιτσικά.
εγω παλι εχω αλλα προβληματα.....την δεη,την εφορια,τον ανυπαρκτο μισθο,την περιθαλψη,το πως θα τα'ι'σω τα παιδια μου....συγνωμη μαλλον ζω σε αλλο κοσμο......
.....ναι σ έναν κόσμο που δεν ορίζουμε αλλά είναι βολικός για το σαρκίο μας.Φαντάσου να σουν σ ένα κόσμο με οβίδες,σφαίρες,καπνούς,παιδιά να πεθαίνουν δίπλα σου.Τουλ'αχιστον σ αυτόν το κόσμο ο εχθρός είναι καλά κρυμμένος.Τουλάχιστον ακόμα,οπότε ας συνεχίσουμε να σκεφτόμαστε τα εργαλεία του αργού θανάτου που αναφέρει ο φίλος μας πιο πάνω με την ανάλογη οσμή θανάτου να μας περιβάλει κάθε μέρα και περισσότερο.
Κική Δημουλά,..., τσ τσ τσ!
Κεφάλαιο στην Ελληνική Λογοτεχνία!
Το όνομά της το άκουσα πρώτη φορά από Αριστερούς.
"Καλά το περίμενες αυτό απ' την Κική Δημουλά;"(Όχι για τώρα αλλά για κάτι που 'χε γράψει παλιότερα).
"Τέτοια στροφή η Κική Δημουλά...!"
Είπα κι εγώ θα είναι κάτι σαν θηλυκός Κούνδουρος, θα 'χει φάει την εξορία με το κουτάλι. Και τώρα στα γεράματα άρχισε να γίνεται αντιδραστική.
Αλλά ανατρέχοντας στο διαδίκτυο και τί ανακαλύπτω; Αντί για έναν θηλυκό Κούνδουρο, έναν κρατικοδίαιτο, θηλυκό, ποιητή Φανφάρα.
"Ηργάσθη", "με βαρέα και ανθυγιεινά", ως υπάλληλος της Τραπέζης της Ελλάδος, από το 1949 έως 1973.
Το 2001 έλαβε το μετάλλιο του Τάγματος της Τιμής από τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλο.
Ένα χαϊδεμένο "κωλόπαιδο" της Μετεμφυλιακής Μοναρχοφασιστικής Παράταξης.
Τώρα για το ποιητικό της έργο μη με ρωτάτε, δεν το γνωρίζω.
Αλλά οπωσδήποτε δεν θα ενόχλησε ιδιαίτερα την εξουσία.
Με αγάπη
ΣΥΝΕΠΗΣ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ
Με αγάπη
ΣΥΝΕΠΗΣ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΗΣ Η ΣΥΝΕΠΗΣ ΛΑΘΡΟΛΑΓΝΟΣ??
Δημοσίευση σχολίου