Ο,τι ήταν να καταστραφεί καταστράφηκε. Τα ΜΜΕ, έντυπα και ηλεκτρονικά, παρέδωσαν και παραδόθηκαν αμαχητί από τους εκδότες ιδιοκτήτες τους στην εμπροσθοφυλακή του γιγάντιου μηχανισμού χειραγώγησης.
Επέβαλαν το δόγμα του σοκ, τρομοκράτησαν τους πολίτες, τους κατηύθυναν στην κατασκευασμένη πολιτική επιχειρηματική πραγματικότητα. Με ψέματα εν γνώσει τους. Χωρίς να νοιάζονται ούτε για τις πωλήσεις των «προϊόντων» της ενημέρωσης, την απήχηση, την αξιοπιστία, την αξιοπρέπεια τους. Θεωρούν, όπως δείχνουν τα πράγματα, πως ήρθε η ώρα της ανταμοιβής, της νομής στη νέα εξουσία.
Είναι όμως έτσι; Εκείνα τα περιβόητα δάνεια τους, οι ζημιές εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ που ως θηλιά στον λαιμό των Μέσων σφίγγουν σιγά τον βρόγχο τους, κάπως θα πρέπει να αντιμετωπιστούν. Είναι η έλλειψη ρευστότητας αλλά και η εμμονή στις συνήθεις τακτικές διοίκησης, με golden και silver τσομπανόσκυλα που ελέγχουν στρατιωτικά σχεδόν όσα πρέπει να γραφτούν, να ειπωθούν, να μεταδοθούν.
Θαρρούμε ωστόσο πως δεν τελείωσε η κατρακύλα των Μέσων και των ανθρώπων τους. Στον προθάλαμο του deal για το ποιος θα απομείνει στην κορυφή της 4ης εξουσίας απομένει η ρύθμιση των ζημιών, των δανείων τους. Κι αν αληθεύουν οι πληροφορίες που δειλά-δειλά αρχίζουν να κυκλοφορούν εξαιτίας της αντιπαλότητας μεταξύ των κυρίαρχων mediaρχών, προωθείται η νέα απαίτηση. Να γίνει, με κάποιο τρόπο, γενναίο κούρεμα των οικονομικών υποχρεώσεων τους, να συνεισφέρουν κι αυτοί στις απαιτήσεις της τρόικα πολλά κεφάλια εργαζομένων. Άλλος ένας κύκλος δηλαδή μαζικών απολύσεων στα Μέσα, τα οποία νοικοκυρεμένα πια, με χαρισμένα σχεδόν τα χρέη τους, θα εισέλθουν στη νέα εποχή.
Δημοσίευση σχολίου