Bruce Springsteen – The Ghost Of Tom Joad
«Σε μια στιγμή κανείς δεν καταστρέφεται/Αργά γλυστράς στη συντριβή»
Έμιλυ Ντίκινσον
Στην υπερεικοσαετή πορεία των ιδιωτικοποιήσεων – μετοχοποιήσεων, στη λεηλασία του δημόσιου πλούτου από το ξένο και ντόπιο κεφάλαιο, στις αντιδράσεις του οργανωμένου συνδικαλιστικού κινήματος και στους αγώνες των εργαζομένων αυτό που κυριάρχησε ήταν η «συντεχνιακή» πάλη: «η σωτηρία και η μεγάλη προσφορά της επιχείρησης ή του κλάδου», «όχι στην ιδιωτικοποίηση της δικής μας επιχείρησης», «κάτω τα χέρια από το δικό μας ασφαλιστικό» και γενικά η διεκδίκηση να «εξαιρεθούν» από τα νεοφιλελεύθερα αντεργατικά μέτρα οι εργαζόμενοι κάποιας επιχείρησης ή ενός κλάδου.
«Αυτές οι κατακερματισμένες επιμέρους κινητοποιήσεις μοιραία ηττήθηκαν, παρά τις επιμέρους –πύρρειες όπως αποδεικνύεται σήμερα- νίκες στα χρόνια της κυβέρνησης της ΝΔ του Μητσοτάκη (90-93), νόμος Γιανίτση, άρθρο 16. Και ο πιο δίκαιος αγώνας καταλήγει να είναι χυδαίος και ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Δημοσίευση σχολίου