Πηγή: "Σχέδιο Β'"
Την ώρα που λίγος κόσμος για τις απαιτήσεις της στιγμής βρισκόταν έξω από την ΕΡΤ και ένα πικρό “γιατί” θα έπρεπε να τεθεί απαιτητικά και να δοθούν απαντήσεις, έσκασε η είδηση της πρότασης μομφής που καταθέτει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Βεβαίως κάθε κόμμα έχει δικαίωμα να αποφασίζει τη συγκυρία στην οποία υπάρχουν όροι και προϋποθέσεις να κλιμακώσει μια κοινοβουλευτική αντιπαράθεση. Παραμένει ερώτημα αν έχει κάποιο νόημα μια τέτοια κοινοβουλευτική αντιπαράθεση που διαιωνίζει όρους επικοινωνιακής, τηλεοπτικής και επιφανειακής πολιτικής. Το πρόβλημα φυσικά δεν είναι οι "κοινοβουλευτικές αυταπάτες". Κάθε μέσο πάλης πρέπει να χρησιμοποιείται και η πρόταση μομφής είναι ένα από αυτά. Μικρό, συνήθως αναποτελεσματικό, αλλά πάντως υπαρκτό.
Το πρόβλημα είναι η επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ να καταθέσει πρόταση δυσπιστίας σε μια δύσκολη κινηματικά περίοδο, με τον κόσμο να μην είναι σε αγωνιστική εγρήγορση, αλλά αμήχανο να επιζητά απαντήσεις και διέξοδο στα αδιέξοδα και την κυβέρνηση να μην αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα εσωκομματικής διαφοροποίησης για το συγκεκριμένο θέμα για το οποίο κατατίθεται η μομφή.
Το πρώτο τριήμερο μετά το μαύρο που έπεσε στην ΕΡΤ στις 11 Ιούνη, συζητήθηκε η προοπτική μιας πρότασης μομφής. Ο κόσμος κατά χιλιάδες ήταν καθημερινά στο δρόμο, η ΔΗΜΑΡ και το ΠΑΣΟΚ απειλούσαν την κυβέρνηση με πτώση, η Ευρώπη παρακολουθούσε σοκαρισμένη, η λαϊκή οργή, η συμμετοχή και η αποφασιστικότητα περίσσευαν.
Κυρίως: Η κυβέρνηση παράπαιε.
Τη στιγμή εκείνη ο ΣΥΡΙΖΑ αποφάνθηκε ότι δεν είναι ώριμες οι συνθήκες.
Δεν ήταν τότε, αλλά είναι σήμερα;
Τη στιγμή εκείνη, δεν ήταν δεδομένη η επιβίωση της κυβέρνησης, ήταν όμως δεδομένη η εντυπωσιακή συμμετοχή του λαού στον αγώνα για δημοκρατία και ελευθερία.
Τη στιγμή εκείνη η λυκοσυμμαχία ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ αλληλοεκβιάζοταν και αλληλοκαρφώνοταν κάνοντας ευάλωτη όσο ποτέ τη συγκυβέρνηση.
Τη στιγμή εκείνη ο λαός ήταν στο δρόμο. Θα μπορούσε η κυβερνητική αμηχανία και η λαϊκή αγωνιστικότητα να μεταφερθούν ΚΑΙ στη Βουλή. Ακόμη κι αν η κυβέρνηση δεν έπεφτε, με άλλους όρους θα επέστρεφαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στο βρώμικο έργο που εκτελούν. Και ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και η Αριστερά θα αποδείκνυε ότι η κοινοβουλευτική διαδικασία πρέπει να βοηθά και να στηρίζει την εξωκοινοβουλευτική πάλη.
Τότε, δεν υπήρχαν οι συνθήκες, δεν υπήρχαν οι όροι και οι προϋποθέσεις.
Σήμερα;
Ποιες ακριβώς συνθήκες ωρίμασαν;
Η ΔΗΜΑΡ ψάχνει κολυμπήθρα του Σιλωάμ να ξεπλυθεί και ρίχνει γέφυρες στον ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς να κόβει τις γέφυρες με την κυβέρνηση. Το ΠΑΣΟΚ στηρίζει μανιωδώς τη ΝΔ και η ΝΔ στηρίζει μανιωδώς το ΠΑΣΟΚ. Ο Σαμαράς αποφάνθηκε ότι ο Βενιζέλος είναι αθώος για όλα και ο Βενιζέλος ορκίζεται στην υγεία του Σαμαρά για να μην πέσει πρόωρα και έχει περιπέτειες. Ποια ακριβώς είναι η κυβερνητική συνοχή που σήμερα δοκιμάζεται με την πρόταση μομφής; Κάθε κίνηση έχει ένα πολιτικό στόχο και ένα σκεπτικό. Ποιο είναι το σκεπτικό της συγκεκριμένης κίνησης;
Χωρίς να αποτελούσε πανάκεια, η πρόταση μομφής τότε θα ήταν μια κλιμάκωση. Ύστατη κοινοβουλευτική καταγγελία με την κυβέρνηση να είναι στον αέρα και το λαό στο δρόμο. Σήμερα τι ακριβώς επιδιώκεται;
Να επισφραγιστεί η τηλεοπτικά εξαγγελθείσα στήριξη του Σαμαρά στο Βενιζέλο και τούμπαλιν;
Να καταγραφεί ότι η ΔΗΜΑΡ δεν είναι πια καθαρόαιμη μνημονιακή δύναμη αλλά ντεμί;
Τότε, υπήρξαν φωνές από το κυβερνητικό στρατόπεδο που διαφοροποιήθηκαν. Μια μομφή θα τους εξανάγκαζε σε ανεξαρτητοποίηση ή σε ατιμωτική επιστροφή στο μαντρί. Σήμερα ποιοι κυβερνητικοί βουλευτές διαφοροποιούνται; Ο ανεκδιήγητος Τζαμτζής για τις στάνες;
Μήπως πρέπει να διασκεδαστούν οι όρκοι υπέρ της Ευρωζώνης που εκστομίστηκαν στο Τέξας;
Μήπως ο μεγάλος στόχος είναι να έρθει επιτέλους ο Σαμαράς στη Βουλή για να αντιμετωπίσει τον Τσίπρα;
Μήπως μας λείπει μια τηλεοπτική νίκη της αξιωματικής αντιπολίτευσης επί της κυβέρνησης; (Αν υπάρξει).
Μα δεν μας λείπει μια τέτοια νίκη, μας λείπει η νίκη ενός αγώνα. Η νίκη ενός κλάδου. Η νίκη ενός λαού. Και όσο τέτοια νίκη δεν επιτυγχάνεται, ματαίως θα αναζητούμε τις τηλεοπτικές ατάκες και τις κοινοβουλευτικές αντιπαραθέσεις που στη μεταπολίτευση υπήρξαν πολλές αλλά ανούσιες.
Το ερώτημα του τίτλου αφορά την Αριστερά. Σαν να μην νιώθει τη στιγμή της επίθεσης και τη στιγμή της ανασύνταξης. Τη στιγμή της κλιμάκωσης και τη στιγμή της συσπείρωσης για να υπάρξει ανάκαμψη. Τη στιγμή που ο αντίπαλος είναι ευάλωτος και κρύβεται και τη στιγμή που είναι πρόθυμος για δημόσια έκφραση, στοίχιση των δυνάμεών του, περιχαράκωση.
Τόσο απολίτικη στάση, τέτοια επικοινωνιακή αντίληψη της πολιτικής, κάνει ζημιά.
Η σημερινή πρόταση μομφής, τη στιγμή που γίνεται, δεν θα βοηθήσει σε τίποτα την Αριστερά, το λαό και το κίνημα. Εκτός κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ ξέρει κάτι που δεν το ξέρουμε εμείς. Αυτό όμως θα φανεί την Κυριακή. Σε κάθε άλλη περίπτωση το ερώτημα έρχεται και επανέρχεται: Επίτηδες το κάνουν;
Σε ανακοίνωση σχετικά με την πρόταση μομφής που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ τονίζει:
«Είναι σε εξέλιξη σχέδιο αποπροσανατολισμού και παγίδευσης του λαού σε νέα διλήμματα και εκβιασμούς.
Η κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ είναι αποφασισμένη σε αντίθεση με τη λαϊκή θέληση να επιβάλει τις αξιώσεις των μονοπωλίων και της ΕΕ και να περάσει δια πυρός και σιδήρου τις αναδιαρθρώσεις, τη διάλυση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, τις ιδιωτικοποιήσεις, τις απολύσεις στο δημόσιο τομέα, τη φοροληστεία, τα άλλα μέτρα που έρχονται. Το εργατικό - λαϊκό κίνημα έδωσε μια πρώτη απάντηση χτες στα νέα αυτά μέτρα, οργανώνει -μέσα σε κλίμα τρομοκρατίας, απειλών και ΜΑΤ- την πάλη του καθημερινά στους τόπους δουλειάς. Συζητά, προβληματίζεται πώς θα ανασυνταχθεί για να μπορέσει να βάλει πιο αποφασιστικά αυτή τη φορά τη σφραγίδα του στις εξελίξεις.
Από την άλλη μεριά, ο άλλος εταίρος του νέου διπολισμού, ο ΣΥΡΙΖΑ, μόλις επέστρεψε ο πρόεδρός του από τις ΗΠΑ, όπου έδωσε διαπιστευτήρια στο μεγάλο κεφάλαιο, στους υπερατλαντικούς εταίρους και στην ευρωζώνη, ξεκίνησε κάνοντας για μια ακόμα φορά ψευδεπίγραφη αντιπολίτευση. Δεν μπορεί να αντιπαρατεθεί στην πολιτική της ΝΔ, διότι δεν έχει στην ουσία διαφορετική πολιτική, συμφωνεί στο κύριο, που είναι οι επιλογές του ευρωμονόδρομου. Με την πολιτική του να κοροϊδεύει το λαό, ότι με αναδιαπραγματεύσεις με την ΕΕ, το ΔΝΤ και τη στήριξη της κερδοφορίας των επιχειρηματιών θα λύσει τα προβλήματα, βάζει εμπόδια στην αγωνιστική ανασύνταξη του κινήματος, στην άνοδο της οργάνωσης και δράσης των ίδιων των μισθωτών εργαζομένων, στην ανάπτυξη της κοινής πάλης με τα φτωχά λαϊκά στρώματα, τη λαϊκή συμμαχία για μια φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση. Καλλιεργεί κλίμα αναμονής.
Οι λαϊκές δυνάμεις έχουν ενάμιση χρόνο τώρα βγάλει συμπεράσματα από την πολιτική τόσο της συγκυβέρνησης όσο και της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η "αναδιαπραγμάτευση" των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ έγινε "συμμόρφωση" και η "κατάργηση του μνημονίου" του ΣΥΡΙΖΑ έγινε "αναδιαπραγμάτευση". Ο λαός βγάζει συμπεράσματα από την γραμμή και των δύο, που είναι γραμμή υπηρέτησης των συμφερόντων της άρχουσας τάξης, της ΕΕ και του ΔΝΤ. Οι διαφορές τους έχουν να κάνουν με τα μείγματα πολιτικής διαχείρισης του χρέους και της κρίσης, που η μία γέρνει περισσότερο προς ΗΠΑ και ΔΝΤ, ενώ η άλλη προς Κομισιόν, ΕΚΤ και Γερμανία. Το ΚΚΕ καταψηφίζει την πολιτική της κυβέρνησης και συνολικά την πολιτική του ευρωμονόδρομου και του κεφαλαίου, που στηρίζει και η αξιωματική αντιπολίτευση.
Καμιά αναμονή, καμιά αυταπάτη. Υπάρχει άλλος δρόμος συμμαχίας, άλλος δρόμος ανάπτυξης. Ακούστε τις προειδοποιήσεις του ΚΚΕ αυτή τη φορά. Να μη χαθεί άλλος χρόνος. Συμπαραταχθείτε μαζί μας».
Την ώρα που λίγος κόσμος για τις απαιτήσεις της στιγμής βρισκόταν έξω από την ΕΡΤ και ένα πικρό “γιατί” θα έπρεπε να τεθεί απαιτητικά και να δοθούν απαντήσεις, έσκασε η είδηση της πρότασης μομφής που καταθέτει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Βεβαίως κάθε κόμμα έχει δικαίωμα να αποφασίζει τη συγκυρία στην οποία υπάρχουν όροι και προϋποθέσεις να κλιμακώσει μια κοινοβουλευτική αντιπαράθεση. Παραμένει ερώτημα αν έχει κάποιο νόημα μια τέτοια κοινοβουλευτική αντιπαράθεση που διαιωνίζει όρους επικοινωνιακής, τηλεοπτικής και επιφανειακής πολιτικής. Το πρόβλημα φυσικά δεν είναι οι "κοινοβουλευτικές αυταπάτες". Κάθε μέσο πάλης πρέπει να χρησιμοποιείται και η πρόταση μομφής είναι ένα από αυτά. Μικρό, συνήθως αναποτελεσματικό, αλλά πάντως υπαρκτό.
Το πρόβλημα είναι η επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ να καταθέσει πρόταση δυσπιστίας σε μια δύσκολη κινηματικά περίοδο, με τον κόσμο να μην είναι σε αγωνιστική εγρήγορση, αλλά αμήχανο να επιζητά απαντήσεις και διέξοδο στα αδιέξοδα και την κυβέρνηση να μην αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα εσωκομματικής διαφοροποίησης για το συγκεκριμένο θέμα για το οποίο κατατίθεται η μομφή.
Το πρώτο τριήμερο μετά το μαύρο που έπεσε στην ΕΡΤ στις 11 Ιούνη, συζητήθηκε η προοπτική μιας πρότασης μομφής. Ο κόσμος κατά χιλιάδες ήταν καθημερινά στο δρόμο, η ΔΗΜΑΡ και το ΠΑΣΟΚ απειλούσαν την κυβέρνηση με πτώση, η Ευρώπη παρακολουθούσε σοκαρισμένη, η λαϊκή οργή, η συμμετοχή και η αποφασιστικότητα περίσσευαν.
Κυρίως: Η κυβέρνηση παράπαιε.
Τη στιγμή εκείνη ο ΣΥΡΙΖΑ αποφάνθηκε ότι δεν είναι ώριμες οι συνθήκες.
Δεν ήταν τότε, αλλά είναι σήμερα;
Τη στιγμή εκείνη, δεν ήταν δεδομένη η επιβίωση της κυβέρνησης, ήταν όμως δεδομένη η εντυπωσιακή συμμετοχή του λαού στον αγώνα για δημοκρατία και ελευθερία.
Τη στιγμή εκείνη η λυκοσυμμαχία ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ αλληλοεκβιάζοταν και αλληλοκαρφώνοταν κάνοντας ευάλωτη όσο ποτέ τη συγκυβέρνηση.
Τη στιγμή εκείνη ο λαός ήταν στο δρόμο. Θα μπορούσε η κυβερνητική αμηχανία και η λαϊκή αγωνιστικότητα να μεταφερθούν ΚΑΙ στη Βουλή. Ακόμη κι αν η κυβέρνηση δεν έπεφτε, με άλλους όρους θα επέστρεφαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στο βρώμικο έργο που εκτελούν. Και ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και η Αριστερά θα αποδείκνυε ότι η κοινοβουλευτική διαδικασία πρέπει να βοηθά και να στηρίζει την εξωκοινοβουλευτική πάλη.
Τότε, δεν υπήρχαν οι συνθήκες, δεν υπήρχαν οι όροι και οι προϋποθέσεις.
Σήμερα;
Ποιες ακριβώς συνθήκες ωρίμασαν;
Η ΔΗΜΑΡ ψάχνει κολυμπήθρα του Σιλωάμ να ξεπλυθεί και ρίχνει γέφυρες στον ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς να κόβει τις γέφυρες με την κυβέρνηση. Το ΠΑΣΟΚ στηρίζει μανιωδώς τη ΝΔ και η ΝΔ στηρίζει μανιωδώς το ΠΑΣΟΚ. Ο Σαμαράς αποφάνθηκε ότι ο Βενιζέλος είναι αθώος για όλα και ο Βενιζέλος ορκίζεται στην υγεία του Σαμαρά για να μην πέσει πρόωρα και έχει περιπέτειες. Ποια ακριβώς είναι η κυβερνητική συνοχή που σήμερα δοκιμάζεται με την πρόταση μομφής; Κάθε κίνηση έχει ένα πολιτικό στόχο και ένα σκεπτικό. Ποιο είναι το σκεπτικό της συγκεκριμένης κίνησης;
Χωρίς να αποτελούσε πανάκεια, η πρόταση μομφής τότε θα ήταν μια κλιμάκωση. Ύστατη κοινοβουλευτική καταγγελία με την κυβέρνηση να είναι στον αέρα και το λαό στο δρόμο. Σήμερα τι ακριβώς επιδιώκεται;
Να επισφραγιστεί η τηλεοπτικά εξαγγελθείσα στήριξη του Σαμαρά στο Βενιζέλο και τούμπαλιν;
Να καταγραφεί ότι η ΔΗΜΑΡ δεν είναι πια καθαρόαιμη μνημονιακή δύναμη αλλά ντεμί;
Τότε, υπήρξαν φωνές από το κυβερνητικό στρατόπεδο που διαφοροποιήθηκαν. Μια μομφή θα τους εξανάγκαζε σε ανεξαρτητοποίηση ή σε ατιμωτική επιστροφή στο μαντρί. Σήμερα ποιοι κυβερνητικοί βουλευτές διαφοροποιούνται; Ο ανεκδιήγητος Τζαμτζής για τις στάνες;
Μήπως πρέπει να διασκεδαστούν οι όρκοι υπέρ της Ευρωζώνης που εκστομίστηκαν στο Τέξας;
Μήπως ο μεγάλος στόχος είναι να έρθει επιτέλους ο Σαμαράς στη Βουλή για να αντιμετωπίσει τον Τσίπρα;
Μήπως μας λείπει μια τηλεοπτική νίκη της αξιωματικής αντιπολίτευσης επί της κυβέρνησης; (Αν υπάρξει).
Μα δεν μας λείπει μια τέτοια νίκη, μας λείπει η νίκη ενός αγώνα. Η νίκη ενός κλάδου. Η νίκη ενός λαού. Και όσο τέτοια νίκη δεν επιτυγχάνεται, ματαίως θα αναζητούμε τις τηλεοπτικές ατάκες και τις κοινοβουλευτικές αντιπαραθέσεις που στη μεταπολίτευση υπήρξαν πολλές αλλά ανούσιες.
Το ερώτημα του τίτλου αφορά την Αριστερά. Σαν να μην νιώθει τη στιγμή της επίθεσης και τη στιγμή της ανασύνταξης. Τη στιγμή της κλιμάκωσης και τη στιγμή της συσπείρωσης για να υπάρξει ανάκαμψη. Τη στιγμή που ο αντίπαλος είναι ευάλωτος και κρύβεται και τη στιγμή που είναι πρόθυμος για δημόσια έκφραση, στοίχιση των δυνάμεών του, περιχαράκωση.
Τόσο απολίτικη στάση, τέτοια επικοινωνιακή αντίληψη της πολιτικής, κάνει ζημιά.
Η σημερινή πρόταση μομφής, τη στιγμή που γίνεται, δεν θα βοηθήσει σε τίποτα την Αριστερά, το λαό και το κίνημα. Εκτός κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ ξέρει κάτι που δεν το ξέρουμε εμείς. Αυτό όμως θα φανεί την Κυριακή. Σε κάθε άλλη περίπτωση το ερώτημα έρχεται και επανέρχεται: Επίτηδες το κάνουν;
Σε ανακοίνωση σχετικά με την πρόταση μομφής που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ τονίζει:
«Είναι σε εξέλιξη σχέδιο αποπροσανατολισμού και παγίδευσης του λαού σε νέα διλήμματα και εκβιασμούς.
Η κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ είναι αποφασισμένη σε αντίθεση με τη λαϊκή θέληση να επιβάλει τις αξιώσεις των μονοπωλίων και της ΕΕ και να περάσει δια πυρός και σιδήρου τις αναδιαρθρώσεις, τη διάλυση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, τις ιδιωτικοποιήσεις, τις απολύσεις στο δημόσιο τομέα, τη φοροληστεία, τα άλλα μέτρα που έρχονται. Το εργατικό - λαϊκό κίνημα έδωσε μια πρώτη απάντηση χτες στα νέα αυτά μέτρα, οργανώνει -μέσα σε κλίμα τρομοκρατίας, απειλών και ΜΑΤ- την πάλη του καθημερινά στους τόπους δουλειάς. Συζητά, προβληματίζεται πώς θα ανασυνταχθεί για να μπορέσει να βάλει πιο αποφασιστικά αυτή τη φορά τη σφραγίδα του στις εξελίξεις.
Από την άλλη μεριά, ο άλλος εταίρος του νέου διπολισμού, ο ΣΥΡΙΖΑ, μόλις επέστρεψε ο πρόεδρός του από τις ΗΠΑ, όπου έδωσε διαπιστευτήρια στο μεγάλο κεφάλαιο, στους υπερατλαντικούς εταίρους και στην ευρωζώνη, ξεκίνησε κάνοντας για μια ακόμα φορά ψευδεπίγραφη αντιπολίτευση. Δεν μπορεί να αντιπαρατεθεί στην πολιτική της ΝΔ, διότι δεν έχει στην ουσία διαφορετική πολιτική, συμφωνεί στο κύριο, που είναι οι επιλογές του ευρωμονόδρομου. Με την πολιτική του να κοροϊδεύει το λαό, ότι με αναδιαπραγματεύσεις με την ΕΕ, το ΔΝΤ και τη στήριξη της κερδοφορίας των επιχειρηματιών θα λύσει τα προβλήματα, βάζει εμπόδια στην αγωνιστική ανασύνταξη του κινήματος, στην άνοδο της οργάνωσης και δράσης των ίδιων των μισθωτών εργαζομένων, στην ανάπτυξη της κοινής πάλης με τα φτωχά λαϊκά στρώματα, τη λαϊκή συμμαχία για μια φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση. Καλλιεργεί κλίμα αναμονής.
Οι λαϊκές δυνάμεις έχουν ενάμιση χρόνο τώρα βγάλει συμπεράσματα από την πολιτική τόσο της συγκυβέρνησης όσο και της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η "αναδιαπραγμάτευση" των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ έγινε "συμμόρφωση" και η "κατάργηση του μνημονίου" του ΣΥΡΙΖΑ έγινε "αναδιαπραγμάτευση". Ο λαός βγάζει συμπεράσματα από την γραμμή και των δύο, που είναι γραμμή υπηρέτησης των συμφερόντων της άρχουσας τάξης, της ΕΕ και του ΔΝΤ. Οι διαφορές τους έχουν να κάνουν με τα μείγματα πολιτικής διαχείρισης του χρέους και της κρίσης, που η μία γέρνει περισσότερο προς ΗΠΑ και ΔΝΤ, ενώ η άλλη προς Κομισιόν, ΕΚΤ και Γερμανία. Το ΚΚΕ καταψηφίζει την πολιτική της κυβέρνησης και συνολικά την πολιτική του ευρωμονόδρομου και του κεφαλαίου, που στηρίζει και η αξιωματική αντιπολίτευση.
Καμιά αναμονή, καμιά αυταπάτη. Υπάρχει άλλος δρόμος συμμαχίας, άλλος δρόμος ανάπτυξης. Ακούστε τις προειδοποιήσεις του ΚΚΕ αυτή τη φορά. Να μη χαθεί άλλος χρόνος. Συμπαραταχθείτε μαζί μας».
+ σχόλια + 12 σχόλια
Λένε ότι άργησε η πρόταση μομφής... Κάλιο αργά παρά ποτέ.
Οι κυβερνήσεις πέφτουν από τους αγώνες του κόσμου. Η πρόταση μομφής ΠΟΤΕ δεν έριξε κυβέρνηση. Θεωρείται όμως (και είναι) ύψιστη Συμβολική Πράξη Αντίθεσης μέσα στη Βουλή. Γιατί τώρα; Συμφωνώ ότι άργησε, αλλά αν όχι τώρα με τα νέα μέτρα, το φασισμό και όλα όσα συνθέτουν την επίθεση της ακροδεξιάς πολιτικής, τότε πότε;
Η κυβέρνηση δε θα "συσπειρωθεί" γιατί απλά δεν ήταν διασπασμένη. Κανείς από τους δοσίλογους δεν περιμένω να ψηφίσει κατά. Όμως θα καταστήσει σαφές κάποια πράγματα, τόσο για την υποκρισία των βουλευτών της ΝΔ όσο και για το ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ. Ποτέ όμως μην προτρέχουμε. Μπορεί πάντα να υπάρξει (όσο κι αν φαίνεται απίθανο) μια πρώτη φορά. Το θέατρο όμως της συμπολίτευσης θα αποκαλυφθεί. Πως θα πάνε στις περιφέρειες τους οι ψεύτες της ΝΔ να κρατήσουν το 10% που τους απέμεινε μετά την Παρασκευή;
Η συζήτηση θα επικεντρωθεί στα σοβαρά προβλήματα και θα βγουν χρήσιμα συμπεράσματα. Ας μην προτρέχουν κάποιοι. Άλλωστε ο πανικός του ΠΑΣΟΚ της ΝΔ και της ΔΗΜΑΡ (όσο κι αν προσπαθεί το πρώτο να το κρύψει) είναι παραπάνω από φανερός...
βγήκε και ο Αλαβάνος στο κλαρί.Ολοι μαζί κκε,δημαρ,αλαβάνος εναντίον....ΣΥΡΙΖΑ φυσικά.
πάντα θλιβεροί
man
@Ανώνυμος
"Θεωρείται όμως (και είναι) ύψιστη Συμβολική Πράξη Αντίθεσης μέσα στη Βουλή." Η οποία επιτρέπεται να εκδηλώνετε 2 φορές το χρόνο. Αλλιώς δεν θα ήταν ύψιστη. Θα ήταν μόνο συμβολική.
Κάνει τους βουλευτές της συμπολίτευσης ράκος. Τους εκθέτει στο φιλοκυβερνητικό κίνημα. Ταυτόχρονα, όμως, αναπτερώνει τις ελπίδες του αντικυβερνητικού κινήματος.
Γιαυτό το timing για αυτές τις ύψιστες πράξεις είναι κρίσιμο.
Μήπως μας δουλεύετε; Μα τόσο ΠΑΣΟΚΟΙ. Τόσο γρήγορα;
Από την πρόταση μομφής συνήθως μία κυβέρνηση υποχρεώνεται να απαντήσει δημοσίως και ένας πρωθυπουργός, βλέπε Σαμαράς, που πάτησε στη Βουλή την ημερά του αγιασμού και έκτοτε έχει τους αντ' αυτού να τον αναπληρούν, θα υποχρεωθεί να παραστει και να υποστεί τη βάσανο της κριτικής. Και βέβαια δεν περιμένω πτώση, που πάντως μην το προεξοφλούμε κι αυτό, περιμένω όμως να ακούσει ο μέσος πολίτης ότι όλα τα ψέματα τελείωσαν. Αυτοί της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ οι βουλευτές, που αντιδρούν δήθεν στα ετοιμαζόμενα μέτρα, θα πάρουν θέση. Θέλουν δεν θέλουν. Ακριβώς όπως το είπε και ο Καμμένος! Πότε αν όχι σήμερα αυτή η μομφή, σήμερα που η χειροπέδη στην πόρτα της Ενημέρωση έδωσε και το νοητό σήμα, της από δω και πέρα νέας αυταρχικής πορείας των μνημονιακών; Πότε αν όχι σήμερα, που έκαναν πακέτο δωράκι και τις ψηφιακές συχνότητες σε αυτούς που κρατούν από 1989 τις αναλογικές συχνότητες με... προσωρινή άδεια; Ούτε για μοτοσακό δεν μπορείς να βγάλεις προσωρινή άδεια και τούτοι οι άθλιοι επί 24 χρόνια δεν έχουν κατανείμει τις συχνότητες, όπως επιβάλλεται! Και τώρα μεμψιμοιρεί ο Αλέκος Αλαβάνος και συνταυτίζεται με τη ΔΗΜΑΡ, του πρώην συντρόφου του Φώτη, ότι δεν θα προσφέρει κάτι η μομφή; Καταλήγει στο ίδιο επιχείρημα; Δεν έχει καταλάβει ότι από τότε που λάκιξε από τον ΣΥΡΙΖΑ,προκαλώντας πρόβλημα έστω και για λίγο, ότι έχουν αλλάξει τα δεδομένα; Δεν γίνεται να το παίζει πολιτικός πατήρ (τουτέστιν πατερναλισμός) απέναντι στον Πρόεδρο Τσίπρα. Και τούτο διότι από τότε που έφυγε από τον ΣΥΡΙΖΑ του 3-4%, οκταπλάσιες νέες δυνάμεις εισέβαλαν στο προσκήνιο της αριστεράς και "δικαιούνται δια να ομιλούν" καθότι αυτοί οι σύντροφοι διαμόρφωσαν το 27% του περασμένου Ιουνίου, οι οποίοι όπως λένε τα μη δημοσιεύμενα γκάλοπ, ξεπερνούν το 34%.Υπομονή και ερχόμενος όπου νάναι, στην κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, θα έχουν περιθώρια για αντιπολίτευση πραγματική κι όχι γκρίνια, όπως κάνουν σήμερα! Τώρα για το ΚΚΕ, θα ήταν έκπληξη να ακούσω κάτι αλλιώτικο, από την στείρα άρνηση ου προβάλλει. Κατά τα έργα του...
Ρε Αλαβάνο δεν πάς καλύτερα πάλι στο ΚΚΕ να σμίξετε εκ νέου και να χορέψετε ομού τον χορό του Ζαλόγγου?
Ετσι και αλλοιώς το ίδιο μίσος τρέφετε όλοι ενάντια στον ΣΥΡΙΖΑ.
Και μην ξεχνάς Αλαβάνο ότι όλα και όλοι κρίνονται.
Στο Τέξας είπαν στον Τσίπρα να κάνει την πρόταση μομφής;
ΥΓ: Ρε 'βαθύ κόκκινο' τι γίνεται; Ανάρτηση για το τι γύρευε στο Τέξας(!!!!!!!!!!!!!!!)! ένας 'αριστερός' δεν έχει;
@9.31
Ένας αριστερός μέχρι πού μπορεί να κινείται γεωγραφικά;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;Μέχρι τη Β.Κορέα είναι καλά; Και όσοι βιαστούν να με πουν προβοκάτορα και λαικιστή, ας επισκεφτούν ιστοσελίδες φιλικά προσκείμενες προς το ΚΚΕ να δουν τι γράφουν για τη Β.Κορέα. Ξεφτίλα και γέλιο μαζί!!!
Επιτέλους, ας καταλάβουν οι σύντροφοι του ΚΚΕ ότι δεν έχουν ασυλία για τις ανοησίες τους και απορώ με κάποιους από το σύριζα που επιμένουν να απευθύνονται σ'αυτούς ζητώντας συνεργασία. Με ποιους; Με αυτούς που έλεγαν "Ούτε ψωμί, ούτε νερό στο Μιζέρια", με αυτούς που εβδομήντα χρόνια μετά το μετάνιωσαν και απαγόρευσαν σε άλλους - εν είδει copyright μάλλον - να μιλάνε γι'αυτόν και να τον τιμούν. Με τέτοιους ανθρώπους, σύντροφοι, δεν κάνεις κολλεγιά ποτέ κι αν το δοκιμάσεις πάλι θα το μετανιώσεις.
Ας αφήσουμε τους ανθρώπους του ΚΚΕ στη μιζέριά τους και ας προχωρήσουμε μπροστά! Αν οι ελπίδες μας διαψευστούν, δε θα φταίει μόνο ο σύριζα αλλά και όλοι εμείς που θα το έχουμε επιτρέψει. Και εν πάσει περιπτώσει, εμείς θα έχουμε κάνει μια προσπάθεια. Οι άλλοι θα κοιτάνε μη σπάσει κάνα τζάμι
O καθένας και ειδικά ένα κόμμα σαν το ΣΥΡΙΖΑ που διεκδικεί την εξουσία από τ' αριστερά, δεν έχει απλά δικαίωμα ΑΛΛΑ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ να επικοινωνεί τις θέσεις του και από το Τέξας και από το Βερολίνο και από την Γουωλ Στρητ άμα μπορεί.
Η κριτική πάνω στο θέμα γιατί ο Τσίπρας πήγε στη Γερμανία ή την Αμερική είναι απλά γελοιότητα ΚΑΦΕΝΕΙΑΚΟΥ τύπου .
Κριτική μπορεί κανείς να κάνει πάνω στο τι είπε ο Τσίπρας εκεί που πήγε και όχι γιατί πήγε.
@Ανώνυμος
Εμπρος Ανδρεα, Αλέξη ήθελα να πω, για μια Ελλάδα νέα...
Αγαπητέ έχει και η βλακία όρια.
Αλλά όταν χάσεις τα ταξικά γυαλιά σου, γίνεσαι πασοκος, χρυσαυγίτης μπορεί και συριζαίος, αλλά βγάζεις τα μάτια μόνος σου...
Το αντιΚΚΕ παραλήρημα σου, υποδηλώνει τυφλό και ανεγκέφαλο τσιράκι και υπηρέτη ενός συστήματος που νομίζεις ότι σε εκφράζει, αλλά σε χρεισημοποιεί για να κάνει την δουλειά του.
Τα ίδια έλεγαν και το βολεμένα στιράκια του πασοκ, τα ίδια λένε σήμερα αυτοί που δεν βολεύονται απο το σύστημα και γίναν χρυσαυγίτες, και αντιγράφουν και οι μνηστήρες του συριζοκ.
Θαθελα να δω τι θα λές μετά απο 2-3 χρόνια τότε που ούτε κοκαλάκι δεν θα σε ταίζει το σύστημα.
¨Οσες υποκύψεις και να κάνεις , όσες κατουρημένες ποδιές και να φυλήσεις, όσο και να γλείψεις το σύστημα όταν σε στείψει σαν λεμονόκουπα θα σε πετάξει στα σκουπίδια.
Ξύπνα όσο είναι καιρός, και σκέψου, σκέψου πριν φανατιστείς, άλλος είναι ο εχθρός σου, όχι το ΚΚΕ, σκέψου, αυτή θεωρητικά είναι και η διαφορά ανθρώπου απο τα ζώα.
@5.10
Επειδή μιλάς για σκέψη, δε σκέφτεσαι λίγο να βελτιώσεις και τα ορθογραφικά λάθη σου; Χρέος κάθε ανθρώπου είναι να βελτιώνεται. Αυτή είναι άλλη μία διαφορά του ανθρώπου από τα ζώα.
Το αν είναι ή όχι εχθρος μου το ΚΚΕ, το έχω διαπιστώσει έμπρακτα στις διαδηλώσεις. Εκεί ο λαός, για τον υποτίθεται ότι κόπτεται το ΚΚΕ, ήταν εχθρός για το κόμμα. Ο λαός είδε στην πράξη ότι εκτός από τα ΜΑΤ είχε να αντιμετωπίσει και το ΚΚΕ και στις εκλογές το τιμώρησε.
Εγώ μπορεί μετά από 2-3 χρόνια πράγματι να απογοητευτώ και να δω ότι προδόθηκα. Αυτό όμως θα το καταλάβω μόνος μου και θα συνεχίσω να δρω μέσα από ένα άλλο δρόμο που θα επιλέξω. Εσύ, από την άλλη, θα περιμένεις εβδομήντα χρόνια να σου το πει το κόμμα στην αυτοκριτική που θα κάνει το 2080
Τόσο πρόβατα πια, να χρησιμοποιείτε όλοι τις ίδιες καρμπόν παρωχημένες, κακόγουστες φράσεις και παντελώς αστήρικτες και γελοίες εικασίες και ταυτίσεις; Πού είναι η περίφημη διαλεκτική σκέψη σας; Έχει πάει περίπατο και τη θέση της έχει πάρει η "αυριανική" σκέψη και επιχειρηματολογία ( Όσοι είναι παλιοί, θα καταλάβουν). Κι όχι μόνο αυτό, αλλά όταν διαβάζετε κριτική για το ΚΟΜΜΑ, επιδίδεστε σε προσωπικούς χαρακτηρισμούς, σαν τους χουλιγκάνους στα γήπεδα και στα καφενεία.Γι αυτό λέω παντού ότι κολλεγιά με σας δε γίνεται.
Αυτά προς τα παρόν και βλέπουμε
Πες τα ρε φιλε γιατι μας εχουν τρελάνει στο γλύψιμο για συνεργασίες ( απο τα πανω) ,να το πεις παντου μπας και γλιτώσουμε απο την καπιταλιστική αριστερά με ανθρωπινό πρόσωπο.....Βέβαια αυτο θελει πολυ διεισδυτική σκέψη να το καταλάβεις,,αλλα αμα εισαι ανοιχτό μυαλό και γνώστης της ιστορίας καποια στιγμη θα το σκεφτείς,, ακομα και μόνος σου...Σου έχω εμπιστοσύνη
Μουντα Μπαρουκα
Συγκρίνοντας το ύφος και το ήθος των δύο ανακοινώσεων - που και οι δύο επικρίνουν την απόφαση του ΣΥΡΙΖΑ - μπορεί ο οποιοσδήποτε να καταλάβει ότι οι κκεδες δεν παλεύονται. Αιρετικοί μέσα στη βεβαιότητα του δόγματός τους καταλήγουν παθητικοί παρατηρητές των τεκταινομένων και θλιβεροί συκοφάντες του διαφορετικού. Και λίγοι και μικρόψυχοι!
Δημοσίευση σχολίου