Τα κινήματα ανοίγουν δρόμους

Πηγή: Σταύρος Χριστακόπουλος - "Ποντίκι"

 Ένα κίνηµα κατά των πλειστηριασμών ετοιμάζεται να σαρώ­σει ολόκληρη την επικράτεια. Αυτό, πιθανότατα, θα συμ­βεί ανεξάρτητα από το είδος της ρύθμισης που θα ετοι­μάσει η κυβέρνηση και το περιτύλιγμα με το οποίο θα τη συνοδεύει.

Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο πολύς κόσμος ετοιμάζεται να χάσει το σπίτι του, το οποίο απέκτησε υπό τους ήχους των πολιτικών και τραπεζικών Σειρήνων, που από το 2000 τραγουδούσαν μελωδικά: «Ο δανεισμός είναι ανάπτυξη. Δεί­τε πώς αναπτύσσονται οι μεγάλες χώρες, με μεγάλο ιδιω­τικό δανεισμό». Τώρα τα σπίτια, που αποκτήθηκαν με υπέρογκο, αλλά αφειδώς παρασχεθέντα δανεισμό, χάνονται.

Ένα άλλο, αθόρυβο κίνηµα, αυτό της επανασύνδεσης του ρεύματος σε σπίτια οικογενειών που δεν μπορούσαν να πληρώσουν, έχει απλωθεί επίσης σε ολόκληρη τη χώρα και - σε συνδυασμό με τη φρίκη των καθημερινών θανά­των - ασκεί ισχυρή πολιτική πίεση σε μια κυβέρνηση που προσπαθεί να μπαλώσει την εγκληματική της πολιτική στα θέματα του ρεύματος και της θέρμανσης.

Το κίνηµα «Δεν πληρώνω», που δραστηριοποιήθηκε εναντί­ον των διοδίων, τώρα βρίσκεται αντιμέτωπο με διώξεις. Ωστόσο δικαιώθηκε πλήρως με τις νέες αυξήσεις, οι οποίες καθιστούν πανάκριβη τη συχνή μετακίνηση στους μεγά­λους οδικούς άξονες της χώρας.

Το «Κίνηµα της πατάτας» ξάφνιασε τους πάντες, ενώ επικρί­θηκε από πολλές πλευρές λόγω της αρχικής του προχειρό­τητας. Όμως σταδιακά εξαπλώθηκε και μετασχηματίστη­κε σε γενικότερο «Κίνημα χωρίς μεσάζοντες», ενώ προ­σέφερε - παρ’ ότι και σήμερα ακόμη αντιμετωπίζεται με εχθρότητα από μέρος της πολιτικής ελίτ και των θεσμών - ακόμη και ιδέες στο κράτος, το οποίο επιχειρεί να υιοθε­τήσει και να εντάξει στη λειτουργία του μέρος των κινημα­τικών προτάσεων και μεθόδων.

Τα κοινωνικά παντοπωλεία, ιατρεία και φαρμακεία, αλλά και τα ανταλλακτικά παζάρια στήνονται σε κάθε γειτονιά προ­σφέροντας ανακούφιση στα θύματα της μνημονιακής και κυβερνητικής βαρβαρότητας.

Το κίνηµα κατά των πλειστηριασµών είναι ένα ακόμη λα­μπρό παράδειγμα αυτοοργάνωσης, συμμετοχής και αλληλεγγύης μεταξύ των πολιτών, σε αντίθεση μάλιστα σε μια ελιτίστικη μινιτακή αντίληψη, η οποία προβάλλει συστηματικά τους «έξυπνους», τους «ικανούς», τους «πρωτοτυπούντες» και τους «αυτοδημιούργητους» που βρίσκουν εξατομικευμένες «απαντήσεις» στην κρίση. Η σκληρή πραγματικότητα υποδεικνύει ότι διέξοδο... μόνο μαζί θα βρούμε!