Έχουμε κι εμείς ένα βήμα και γράφουμε δύο κουταμάρες, ενίοτε κάνουμε και πλάκα ή ειρωνευόμαστε αυτά που μας τρελαίνουν στην καθημερινή ζωή αυτής της χώρας, αλλά υπάρχουν και όρια. Και η αγωνία των «παραδοσιακών» δεξιών της ΝΔ είναι ένα από αυτά τα όρια…
Ξέρετε για ποιους δεξιούς μιλάω. Για αυτούς, τους παραδοσιακούς. Τους καραμπινάτους δεξιούς. Αυτούς της περιβόητης λαϊκής δεξιάς. Που ο ένας θείος τους ήταν λίγο βασιλικός (εντάξει, μωρέ, και τι έγινε;), ο μπαμπάς τους πίστευε ότι η χούντα, ωραία, ήταν μεν χούντα, αλλά δεν ήταν και ό,τι χειρότερο έχει γνωρίσει η χώρα, τουλάχιστον είχαμε ανάπτυξη και οι φιλήσυχοι πολίτες δεν κινδύνευαν. Αυτοί οι εκπρόσωποι του λαϊκού δεξιού καφενείου, την καρδιά των οποίων διεκδικεί επάξια να κερδίσει με τις επιπέδου (δεξιού) καφενέ αναλύσεις του για «καραμούζες και φτερά» ο πρωθυπουργικός σύμβουλος Φαήλος Κρανιδιώτης. Έλα σου όμως που όλοι αυτοί, που αποτελούν την περήφανη δεξιά πτέρυγα της ΝΔ, αλλά και οι ΠΑΣΟΚοι του (πάλαι ποτέ) «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» συναποτελούν, σύμφωνα με τον σύγχρονο αστικό μύθο, τις «φιλοευρωπαϊκές» δυνάμεις αυτού του τόπου.
Όμως και η αγάπη για την Ευρώπη μπορεί να φτάσει μέχρι ένα σημείο για τον παραδοσιακό δεξιό της κυβέρνησης. Σύμφωνοι, μπορεί να ψηφίζει το ένα μνημόνιο μετά το άλλο, μπορεί να συντελεί στη διάλυση κάθε κοινωνικού ιστού με την επιβολή ακαριαίας φτώχειας στους πολίτες, αλλά όχι και να τον αφορίσει ο Σεραφείμ! Τι θα ’χουν μετά να διηγούνται τα εγγόνια του; Από τη μια για τον προπάππου τον δεξιό, τον αριστεροφάγο του Εμφυλίου, κι από την άλλη τον παππού που τον αφόρισε η Εκκλησία; Τι πάει να πει τον αφόρισε; Η Εκκλησία δεν αφορίζει ποτέ τους καλούς δεξιούς. Οι καλοί δεξιοί είναι άνθρωποι της Εκκλησίας. Και καλά τα εγγόνια – οικογένεια είναι, κάτι θα βρισκόταν. Αλλά οι ψηφοφόροι;
Και κάπως έτσι η «φιλοευρωπαϊκή» ΝΔ της «φιλοευρωπαϊκής» δικομματικής κυβέρνησης προσπέρασε τις καταδίκες της χώρας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το οποίο έκρινε ότι ο αποκλεισμός ομόφυλων ζευγαριών από το σύμφωνο συμβίωσης που ισχύει στη χώρα μας από το 2008 συνιστά ουσιαστική παραβίασης της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Προσπέρασε και τα πρόστιμα που θα κληθούμε να πληρώσουμε. Προσπέρασε και το «είναι συμβατική υποχρέωση της χώρας». Δεν ήταν δα και πλειστηριασμοί της πρώτης κατοικίας – εδώ θίγονταν τα ιερά και τα όσια του οικογενειάρχη…
Τι να σου κάνει και ο καλός δεξιός του Κυρίου, όταν ο Σεραφείμ μιλάει για την ομοφυλοφιλία με όρους «θανάσιμου αμαρτήματος»; Λέτε να ξυπνήσει μέσα του ο Διαφωτισμός; Μάλλον οι μνήμες από τότε που η Εκκλησία, με μπροστάρη τον αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, έδινε μάχη για την υποχρεωτική αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες, θα ξυπνήσουν. Κι από πίσω, πλήθος ψηφοφόροι. Mήπως κι ο Κώστας Καραμανλής πρώτος πρώτος δεν υπέγραψε – και μετά έγινε πρωθυπουργός; Πού να τρέχεις τώρα με διαφωτισμούς, δικαιώματα κι άλλες δυσνόητες λέξεις…
Βέβαια, για να είμαστε τίμιοι –και γιατί να μην είμαστε, δηλαδή;– ούτε ο Περισσός έχει ξεκάθαρη άποψη για το σύμφωνο συμβίωσης των ομόφυλων ζευγαριών. Αλλά ούτε κι από αυτούς δεν περιμέναμε τίποτα διαφορετικό. Άλλωστε σε πολλά ζητήματα, ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορεί κανείς να υπερασπιστεί το ΚΚΕ είναι: εντάξει, τουλάχιστον αυτοί δεν μας κυβερνάνε… Και όντως δεν μας κυβερνάνε αυτοί. Μας (συγ)κυβερνά η παραδοσιακή λαϊκή δεξιά!
Και για αυτούς η Ευρώπη δεν ταυτίζεται με τη Γαλλική Επανάσταση, το Μάη του ’68 και τους παρτιζάνους, αλλά με το σχέδιο Μάρσαλ, την ισλαμοφοβία και τα σύνορα της Frontex. Και δεν είναι μόνοι τους: ποιος να το περίμενε ότι την ίδια στιγμή που στην Ελλάδα, η χώρα που επαίρεται ότι γέννησε τη δημοκρατία, οι εκλογές θα βαφτίζονταν «επικίνδυνη περιπέτεια», στην Γαλλία, τη χώρα που καυχιέται για το Διαφωτισμό, θα διαδήλωναν δεκάδες χιλιάδες κατά του δικαιώματος στον γάμο ομόφυλων ζευγαριών; Εμ, δεν είναι κι η «ευρωπαϊκή ιδέα» μία, ενιαία και αδιαίρετη. «Ενιαία και αδιαίρετη» είναι μόνο η πίστη του Σεραφείμ, ίσως κι η δεξιά που μας κυβερνάει…
Έτσι φτάσαμε οι βουλευτές της Δεξιάς του Κυρίου να απειλούν ότι «αυτό δεν περνάει!», ορίζοντας –επιτέλους κι αυτοί!– τις δικές τους κόκκινες γραμμές. Διυλίζοντας τον κώνωπα του συμφώνου συμβίωσης και καταπίνοντας την κάμηλο της μετατροπής μιας ολόκληρης χώρας σε Ειδική Οικονομική Ζώνη. Αλλά για το τελευταίο δεν τους απείλησε κανείς με αφορισμό…
Δημοσίευση σχολίου