«Σε κρίσιμες περιόδους, το παρελθόν έχει τόση σημασία, ώστε γίνεται αντικείμενο διεκδίκησης και πρέπει να κατακτηθεί με αγώνα, όπως ακριβώς και το παρόν»
J. Plumb: «Ο θάνατος του παρελθόντος», Αθήνα, εκδ. Μεταίχμιο, 2007.
_______________________________
Αν κάποιος προσπαθήσει να προσεγγίσει τα γεγονότα της Ουκρανίας με όρους...Ευαγγελάτου και Μάρας Ζαχαρέα, είναι σίγουρο ότι θα προβεί σε λάθος συμπεράσματα. Καλό είναι, λοιπόν να γνωρίζουμε ορισμένα βασικά ιστορικά δεδομένα.
Κατ’ αρχάς, αυτό, που αποκαλούμε Ουκρανία δεν υπήρξε σχεδόν ποτέ ως κράτος. Κρατική υπόσταση της έδωσαν οι Σοβιετικοί το 1919, όταν και τους αναγνώρισαν, ως αυτόνομη Δημοκρατία. Εκτός όμως, της κρατικής υπόστασης, οι μπολσεβίκοι έδωσαν στους Ουκρανούς και το λιμάνι της Σεβαστούπολης, το οποίο παραδοσιακά ανήκε στη Ρωσία, αφού αποτελεί τη βάση του Ρωσικού Στόλου για έξοδο προς τη Μαύρη Θάλασσα και τη Μεσόγειο.
Ένα δεύτερο σημαντικό δεδομένο είναι ότι στην Ουκρανία, το ρωσικό (κατά κύριο λόγο) στοιχείο είναι πληθυσμιακά κυρίαρχο και πλειοψηφόν, ενώ οι «καθαροί» Ουκρανοί αποτελούν μειοψηφία.
Το σημαντικότερο όμως ιστορικό στοιχείο, το οποίο αποτελεί την «κόκκινη κλωστή», που διαπερνά το τότε με το σήμερα, είναι ότι η «δυτική» Ουκρανία αποτέλεσε τη βάση της 14η Μεραρχίας των Waffen SS της Γαλικίας, η οποία αποτελείτο-κατά βάση- από εθελοντές Ουκρανούς της Γαλικίας κι ευθύνεται για τη γενοκτονία τουλάχιστον του 1/3 των Ουκρανών κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής! Να θυμίσουμε, ότι λόγω των ειδεχθών εγκλημάτων της, ο Κόκκινος Στρατός είχε εκδώσει ειδική διαταγή, βάσει της οποίας οι φέροντες τα διακριτικά της 14η Μεραρχίας των Waffen SS δεν θα συλλαμβάνονταν, αλλά θα εκτελούνταν επί τόπου.
Η 14η Μεραρχία των Waffen SS αποσύρθηκε από τα εδάφη της Ουκρανίας και τοποθετήθηκε στην Τσεχία και στην Αυστρία, με αποτέλεσμα να παραδοθεί στους Αμερικάνους, για ν’ αποφύγει το λεπίδι του Κόκκινου Στρατού. Το πιο ενδιαφέρον βέβαια είναι, ότι οι Αμερικανοί φυγάδευσαν πολλά στελέχη της εν λόγω Μεραρχίας προς ΗΠΑ μεριά και τους αξιοποίησαν στις επάλξεις του αντικομμουνιστικού αγώνα μέσω της οργάνωσης «Ελεύθερη Ουκρανία», απόγονοι της οποίας πήραν μέρος σε μάχες στη Γιουγκοσλαβία το 1999, αλλά συμμετέχουν και στα γεγονότα της Ουκρανίας .
Ε λοιπόν, τα σήματα της 14η Μεραρχίας των Waffen SS , είναι τα σήματα των νεοναζί του Σβόμποντα και του «Δεξιού Κέντρου» οι οποίοι αποτελούν τους προνομιακούς συνομιλητές της ΕΕ -δηλαδή των Γερμανών- και του Γερουσιαστή Μακ Κέιν . Γι’ αυτό άλλωστε ο υπ. εξ. της Γερμανίας Βεστερβέλε κι ο Γερμανός πρέσβης στην Ουκρανία, είχαν τεθεί επικεφαλής της πορείας των 15.000 περίπου ναζί στο Κίεβο τον περασμένο Δεκέμβρη.
Και δεν είναι μόνο τα σήματα της 14ης Μεραρχίας, αλλά και οι κοκκινόμαυρες σημαίες των οπαδών του UPA (επαναστατικός στρατός της Ουκρανίας) και του Stepan Bandera (1909-1959), επικεφαλής της Οργάνωσης Ουκρανών Εθνικιστών (OUN).
Είναι ξεκάθαρο, ότι ΕΕ και Αμερικανοί προβαίνουν-μέσω των απογόνων των SS- στην πλήρη διάλυση της Ουκρανίας, δια της οποίας περνούν όλοι οι αγωγοί ενεργειακής τροφοδότησης της Δύσης, προσπαθώντας να καταφέρουν δύο πράγματα:
Πρώτον, να στραγγαλίσουν τη Ρωσία, μέσω του ελέγχου της ενεργειακής ροής από την Ανατολή προς τη Δύση κι απ’ το Νότο (Γεωργία κλπ) προς τη Ρωσία και δεύτερον, να ελέγξουν πλήρως και αποκλειστικώς το λιμάνι της Σεβαστούπολης και ν’ αποκόψουν έτσι κάθε έξοδο του Ρωσικού Στόλου προς τα κάτω.
Αν αυτοί δεν ήταν οι στόχοι της επιχείρησης «Μπαρμπαρόσα», τότε ποιοι ήταν; Φαίνεται λοιπόν, ότι ο Ρωσικός λαός είναι μπροστά στο ενδεχόμενο ενός νέου «πατριωτικού πολέμου», με νέους όρους και υπό νέες συνθήκες. Οψόμεθα...
Και μην ξεχνάμε: Να κρατήσουμε ψηλά, το πνεύμα του Μετώπου!
askordoulakos
J. Plumb: «Ο θάνατος του παρελθόντος», Αθήνα, εκδ. Μεταίχμιο, 2007.
_______________________________
Κατ’ αρχάς, αυτό, που αποκαλούμε Ουκρανία δεν υπήρξε σχεδόν ποτέ ως κράτος. Κρατική υπόσταση της έδωσαν οι Σοβιετικοί το 1919, όταν και τους αναγνώρισαν, ως αυτόνομη Δημοκρατία. Εκτός όμως, της κρατικής υπόστασης, οι μπολσεβίκοι έδωσαν στους Ουκρανούς και το λιμάνι της Σεβαστούπολης, το οποίο παραδοσιακά ανήκε στη Ρωσία, αφού αποτελεί τη βάση του Ρωσικού Στόλου για έξοδο προς τη Μαύρη Θάλασσα και τη Μεσόγειο.
Ένα δεύτερο σημαντικό δεδομένο είναι ότι στην Ουκρανία, το ρωσικό (κατά κύριο λόγο) στοιχείο είναι πληθυσμιακά κυρίαρχο και πλειοψηφόν, ενώ οι «καθαροί» Ουκρανοί αποτελούν μειοψηφία.
Το σημαντικότερο όμως ιστορικό στοιχείο, το οποίο αποτελεί την «κόκκινη κλωστή», που διαπερνά το τότε με το σήμερα, είναι ότι η «δυτική» Ουκρανία αποτέλεσε τη βάση της 14η Μεραρχίας των Waffen SS της Γαλικίας, η οποία αποτελείτο-κατά βάση- από εθελοντές Ουκρανούς της Γαλικίας κι ευθύνεται για τη γενοκτονία τουλάχιστον του 1/3 των Ουκρανών κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής! Να θυμίσουμε, ότι λόγω των ειδεχθών εγκλημάτων της, ο Κόκκινος Στρατός είχε εκδώσει ειδική διαταγή, βάσει της οποίας οι φέροντες τα διακριτικά της 14η Μεραρχίας των Waffen SS δεν θα συλλαμβάνονταν, αλλά θα εκτελούνταν επί τόπου.
Ε λοιπόν, τα σήματα της 14η Μεραρχίας των Waffen SS , είναι τα σήματα των νεοναζί του Σβόμποντα και του «Δεξιού Κέντρου» οι οποίοι αποτελούν τους προνομιακούς συνομιλητές της ΕΕ -δηλαδή των Γερμανών- και του Γερουσιαστή Μακ Κέιν . Γι’ αυτό άλλωστε ο υπ. εξ. της Γερμανίας Βεστερβέλε κι ο Γερμανός πρέσβης στην Ουκρανία, είχαν τεθεί επικεφαλής της πορείας των 15.000 περίπου ναζί στο Κίεβο τον περασμένο Δεκέμβρη.
Και δεν είναι μόνο τα σήματα της 14ης Μεραρχίας, αλλά και οι κοκκινόμαυρες σημαίες των οπαδών του UPA (επαναστατικός στρατός της Ουκρανίας) και του Stepan Bandera (1909-1959), επικεφαλής της Οργάνωσης Ουκρανών Εθνικιστών (OUN).
Πρώτον, να στραγγαλίσουν τη Ρωσία, μέσω του ελέγχου της ενεργειακής ροής από την Ανατολή προς τη Δύση κι απ’ το Νότο (Γεωργία κλπ) προς τη Ρωσία και δεύτερον, να ελέγξουν πλήρως και αποκλειστικώς το λιμάνι της Σεβαστούπολης και ν’ αποκόψουν έτσι κάθε έξοδο του Ρωσικού Στόλου προς τα κάτω.
Αν αυτοί δεν ήταν οι στόχοι της επιχείρησης «Μπαρμπαρόσα», τότε ποιοι ήταν; Φαίνεται λοιπόν, ότι ο Ρωσικός λαός είναι μπροστά στο ενδεχόμενο ενός νέου «πατριωτικού πολέμου», με νέους όρους και υπό νέες συνθήκες. Οψόμεθα...
Και μην ξεχνάμε: Να κρατήσουμε ψηλά, το πνεύμα του Μετώπου!
askordoulakos
+ σχόλια + 11 σχόλια
ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΑΛΛΑ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΑΘΛΙΟ....
To EΠΑΜ και οι φίλοι του Παπαθεμελή έχουν τόσα μέσα να εκφράσουν τις απόψεις τους. Το ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ τι φταίει;
Ουκρανία: άλλη μια μαύρη σελίδα της αστικής αντεπανάστασης
http://fb.me/3669OaNTJ
Πιάσατε πάλι δουλειά εναντίον του Ασκορδουλάκου ρε ασφαλιτάκια;
Σας πονάνε αυτά που γράφει για το γερμανικό ιμπεριαλισμό;
Σας ήρθε γραμμή από τους Σαμαροβενιζέλους και τη γερμανική πρεσβεία να βγείτε να υποστηρίξετε τη νεοναζιστική "επανάσταση" στην Ουκρανία, έτσι;
Μια ζωή λακέδες του κάθε ιμπεριαλισμού... τρότσκες, ευρωκομμουνιστές και "αναρχικοί"...
ΡΩΣΙΑ - ΠΡΟΒΑΤΟΛΟΓΕΙ ΛΕΟΝΤΑΡΙΖΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΡΥΘΜΟ ΤΗΣ ΝΕΟΤΑΞΙΤΙΚΗΣ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗΣ
Προκαλεί γέλια… Πολλά γέλια η απέλπιδα προσπάθεια προφητολάγνων, συνομωσιολάγνων, εσχατολάγνων αλλά και όψιμων επίδοξων Κολόμβων (και Κολομπίνων) να προσάψουν στη Ρωσία την ιδιότητα του «πλανητικού λυτρωτή»…
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
http://ellinikoforoum.blogspot.gr/2014/02/blog-post_9282.html
Πρόκειται για ένα έργο που παρά τις τυμπανοκρουσίες με τις οποίες επιχειρούν κάποιοι να το αναδεικνύουν κατά καιρούς, καταρρέει πάντα με πάταγο, κάθε φορά που οι εξελίξεις είναι αμείλικτες και η αδυσώπητη αλήθεια απομυθοποιείται.
Οι λαοί βιώνουν το δικό τους Γολγοθά... Οι μανάδες θάβουν τα δικά τους παιδιά… Ο σχεδιασμός των δολοφόνων της Νέας Τάξης περπατά ανεμπόδιστος πάνω σε ερείπια και πτώματα… Και μόνο οι θλιβεροί θιασώτες του "πλανητικού λυτρωτή" μένουν με το πουλί στο χέρι αλλά παρ όλα αυτά επανέρχονται δριμύτεροι…
Να θυμίσουμε τη Σερβία και τις μεγαλοστομίες του «πλανητικού λυτρωτή», ή μήπως προτιμάτε να...
αρκεστούμε στο αποτέλεσμα??? Η Σερβία διαμελίστηκε από τους Αμερικανοευρωπαίους Ιμπεριαλιστές και ο «λυτρωτής» έβαλε την ουρά κάτω από τα τρεμάμενά του σκέλια…
Να θυμίσουμε τη Λιβύη και τις μεγαλοκουβέντες του «λυτρωτή», ή μήπως προτιμάτε να...
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ>>> http://ellinikoforoum.blogspot.gr/2014/02/blog-post_9282.html
Το κείμενο είναι καίριο εκτος από το τελικό συμπέρασμα για την προτροπή για πατριωτικού πολέμου. Άλλο εσσδ άλλο Ρωσία.
Πάντως υπάρχει κίνδυνος οι κασσιδιαρηδες ναζί να πάρουν την κυβέρνηση με την ανοιχτη στήριξη της ΕΕ και των ΗΠΑ και με την αδράνεια της επίσημης αριστεράς. Δεν μας ανησυχεί αυτό?
Οι αστοι ενωμένοι διαδηλώνουν και βάζουν στο χέρι ότι οι ναζί δεν μπόρεσαν. Η αριστερά είναι χίλια κομμάτια παγκοσμίως.
@Ανωνυμο 2.35 Προβοκάτορα νεοναζί (δεν είμαστε σύντροφοι) άθλιος είσαι εσύ και τα αφεντικά σου.
Ο πόλεμος έφτασε και σε ευρωπαικό έδαφος. Η οικ. καπιτ. κρίση τόσο βαθιά και συγχρονισμένη, με τεράστια κυριολεκτικά κεφάλαια αδιάθετα που πρέπει να καταστραφούν, οξύνει απότομα και άγρια τους ενδοιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, που οι τοπικοί πλέον πόλεμοι δεν είναι αρκετοί για συντελεστεί η απαιτούμενη καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων (και άρα κεφαλαίων), Τους χρειάζονται πιό γενικευμένοι πόλεμοι. Η άγρια λύσσα των μονοπωλιακών ομίλων και την ΕΕ και των ΗΠΑ και της Ρωσίας, ποιός θα αρπάξεις τον πιό πολύ πλούτο, τους αναγκάζει σε αναδιανομή εδαφών (σε αυτή την φάση με κατακερματισμό των κρατών σε προτεκτοράτα). Και αυτή η διαδικασία γίνεται μόνο με πόλεμο. Και θα γενικευτεί και σε άλλε χώρες της Ευρώπης. Γι αυτό και σε όλη την Ευρώπη ετοιμάζουν και ξαναβγάζουν από τα σκατά, τους ναζί και τους φασίστες (το πιό επιθετικό κομμάτι του καπιταλισμού). Και οι λαοί, οι μόνοι που μπορούν πλέον να σταματήσουν το λουτρό αίματος που θα ακολουθήσει, κοιμούνται μακαρίως σε αυταπάτες για την "ασφάλεια της ΕΕ", του "κοινού μας σπιτιού", παραμυθιάζονται με την δήθεν καταστροφή που μας περιμένει αν αποδεσμευτούμε κι ούτε έχουν πάρει χαμπάρι αυτό που πραγματικά τους περιμένει. Μόνο στην Ελλάδα το κίνημα (λόγω πραγματικού επαναστατικού ΚΚ), είναι περισσότερο ψυλλιασμένο, και πρέπει από τώρα να συζητάμε γι αυτό με τον κόσμο. Νά κάνουμε σε όλους γνωστό το τι ακριβώς γίνεται στην Ουκρανία. Το ίδιο ετοιμάζεται στην Βενεζουέλα και ποιά άλλη χώρα μετά θα πάρει σειρά. Οτι γίνεται στην Ουκρανία, θα το δούμε και στην Ελλάδα με"όχημα" την Τουρκία, θα προσπαθήσουν να διαμελήσουν,? Η κατάσταση στην Ουκρανία, θυμίζει την Πολωνία του 1939. Οφείλουμε και πρέπει να τους χαλάσουμε τα σχέδια. Εδώ φαίνεται τελείως πλέον καθαρά τι απώλεια ήταν για τους λαούς η ανατροπή της ΕΣΣΔ. Και οι λαοί θα το πληρώσουν με ποτάμια αίμα. Γι αυτό οφείλουν οι λαοί πλέον, είναι οι μόνοι που μπορούν, να γίνουν το αντίπαλο δέος. Μανώλης
@El Carnicero RojoΕγώ πάντως μια χαρά το βρίσκω το κείμενο. Πολύ σωστή και σοβαρή ανάλυση. Βέβαια, υπάρχει μια μεγάλη διαφορά σε σχέση με τη σημερινή Ρωσία. Η σημερινή Ρωσία είναι καπιταλιστική ενώ η Ρωσία του Β' παγκόσμιου πόλεμου ήταν ένα μεταβατικό κράτος που προσπαθούσε να φτάσει στον κομμουνισμό. Εάν απέτυχε ή όχι είναι άλλο θέμα και σηκώνει μεγάλη κουβέντα. Τι ζόρι τραβάς όμως με τους αναρχικούς? Δεν σε καταλαβαίνω ρε κύριε.
(Α)*
Σίγουρα ο καθένας κάνει τις δικές του σκέψεις για τα γεγονότα, θα πω κι εγώ μερικές δικές μου απλά για να τις κοινωνικοποιήσω, δεν παριστάνω τον "αναλυτή" :)
Ναι, εντάξει, υπάρχει φυσικά ο ιμπεριαλιστικός ανταγωνισμός, εννοείται ότι η Ουκρανία διεκδικείται από πολλούς παίκτες και είναι φυσικά αυτονόητη η κρισιμότητά της. Όμως εδώ υπάρχει κι ένα επιπλέον στοιχείο. Έχουμε τους νεοναζί για πρώτη φορά να διεκδικούν μία χώρα με τις σημαίες τους και με τους όρους τους. Το να ξεφυτρώσει ένα εθνικοσοσιαλιστικό κράτος στην καρδιά της Ευρώπης είναι κάθε άλλο παρά ασήμαντο γεγονός και δεν νομίζω ότι πρέπει να το περνάμε αψήφιστα κάτω από γενικά συνθήματα ενάντια στον ιμπεριαλισμό ("καπιταλιστικό ανταγωνισμό" για κάποιους) ή υπέρ της ειρήνης.
Εδώ είναι φανερό ότι δημιουργείται ένα σκηνικό 2ου παγκοσμίου πολέμου και το ερώτημα είναι: Η τάση αυτή είναι προκύπτει απλά μέσα από την κρίση, η τάση αυτή "προκύπτει" αυθόρμητα μέσα από τον ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό ή κάποιοι στήνουν σταδιακά το σκηνικό της (αναπόφευκτης, όπως δείχνουν τα ιστορικά στοιχεία) σύγκρουσης;
Και ποιοί είναι αυτοί; Είναι οι Γερμανοί, είναι οι Ρώσοι ή είναι Αμερικάνοι;
Ποιός ωφελείται από μία νέα σφαγή στην Ευρώπη; Η ιστορία πάντως μας δείχνει κάτι: Ο 2ος παγκόσμιος πόλεμος κατέστρεψε οικονομικά την Ευρώπη, πήγε πολύ πίσω την Σοβιετική Ένωση, ΑΛΛΑ δημιούργησε το σκηνικό της παγκόσμιας κυριαρχίας των ΗΠΑ. Ναι, οι ΗΠΑ είναι αυτές που ωφελήθηκαν τα μέγιστα από τον πόλεμο με τις ελάχιστες δυνατές απώλειες. Ακόμη κι αν θεωρήσει κανείς γεωπολιτικά/γεωστρατηγικά ωφελημένη την ΕΣΣΔ, δεν μπορεί να παραβλέψει την τεράστια ανθρώπινη και οικονομική καταστροφή που υπέστη, καταστροφή που την ακολούθησε σε όλα τα μετέπειτα χρόνια και καθοδήγησε σε μεγάλο βαθμό και τις κοινωνικές και πολιτικές της ισορροπίες.
Γιατί λοιπόν σήμερα οι ΗΠΑ να μην βγουν ακόμη πιο δυνατές, δεδομένης ΚΑΙ της ανυπαρξίας της ΕΣΣΔ;
Η αίσθηση η δική μου λοιπόν (που μπορεί φυσικά να είναι και λανθασμένη, δεν διεκδικώ το αλάθητο) είναι ότι οι ΗΠΑ παίζουν έντονα με τους νεοναζί: Είναι αυτοί που μπορούν να φέρουν μία σύγκρουση, είναι αυτοί που μπορούν να ματοκυλίσουν για άλλη μια φορά την ήπειρο. Οι βάσεις είναι έτοιμες: Μία Ευρώπη σε κρίση, μία Ευρώπη με ιστορικές παραδόσεις σε τέτοιες ιστορίες, μία Ευρώπη με σημάδια ακόμη από γεγονότα που πραγματικά συντάραξαν όλο τον κόσμο πριν 60-70 χρόνια και δεν άφησαν κανένα αλώβητο, μια Ευρώπη όμως που δεν "θυμάται", γιατί κανένα δεν συνέφερε να θυμάται πραγματικά.
Στην Ουκρανία λοιπόν βλέπουμε να πετυχαίνει αυτό που δεν πέτυχε (προς το παρόν) στην Ελλάδα: Οι νεοναζί εκμεταλλευόμενοι μία αγανάκτηση του κόσμου απέναντι στην σαπίλα κάποιων ολιγαρχών που ληστεύουν την χώρα, μπαίνουν μέσα στον κόσμο, ξυπνάνε μνήμες και ανταγωνισμούς και φυσικά τον...εξοπλίζουν. Τι άλλο θα ήθελε π.χ. και η "δική μας" χρυσή αυγή παρά ένα τέτοιο σκηνικό; Ας δούμε (γυρνώντας στα δικά μας) τι στήθηκε με τον Φύσσα: Οι χρυσαυγίτες τον δολοφόνησαν εν ψυχρώ, πράγμα που θα μπορούσε να είναι κι ένα (υπο)προϊόν γενικότερης κοινωνικής έντασης, αλλά όπως φάνηκε δεν ήταν. Και δεν ήταν γιατί αντίθετα με την μέχρι τώρα πρακτική τους, δεν εξαφανίστηκαν την επόμενη μέρα: Ήταν στους δρόμους πίσω από τα ΜΑΤ και προκαλούσαν, προβόκαραν όσο μπορούσαν τις διαδηλώσεις με μία κρυφή ελπίδα: η κατάσταση να ξεφύγει να προκληθεί μία αναταραχή που θα έφερνε την χρυσή αυγή σε θέση "καθαριστή" απέναντι σε μία σάπια και ανυπόληπτη κυβέρνηση και κάποιους "αναρχικούς που τα σπάνε ανεξέλεγκτα". Δεν τους βγήκε τελικά, και το κράτος, ουσιαστικά φοβισμένο από αυτό που θα ΜΠΟΡΟΥΣΕ να είχε γίνει, άρχισε να τους την πέφτει, σε μία μίνι "κάθαρση".
Στην Ουκρανία το σχέδιο όμως φαίνεται να πετυχαίνει: Οι συνθήκες ίσως είναι πιο ακραίες, το ενδιαφέρον των ιμπεριαλιστών πιο μεγάλο, οι διαχωρισμοί των εθνοτήτων πιο έντονοι και το σχέδιο βλέπουμε να πετυχαίνει. Και όταν πετυχαίνουν τέτοια σχέδια θα πρέπει να χτυπήσουν καμπανάκια σε όλους μας. Οι καιροί είναι πολύ πονηροί και καλό είναι να μην βρεθεί κανένας στην θέση του Κ.Κ.Ουκρανίας.
@ανώνυμο 10.16
Συμφωνώ στα περισσότερα από αυτά που γράφεις. Σε ένα όμως θα διαφωνήσω. Δεν είναι μόνο οι ΗΠΑ. Πρωταγωνιστές στους διαμελισμούς και στον οξύτατο ενδοιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό μεταξύ τους, λόγω της πολύ βαθιάς οικ. καπιτ.κρίσης, είναι η ΕΕ. Ο ΒΠΠ, έγινε μετά από μια εξίσου πολύ βαθιά οικον. καπιτ. κρίση, που έφερε βαθιά ύφεση και μετά νέα κρίση το 1938. Είναι νόμος του καπιταλισμού σε βαθιά κρίση, η αναδιανομή των αγορών. Κι αυτή δεν γίνεται ποτέ ειρηνικά. Μαίνεται πόλεμος μονοπωλίων μεταξύ ΕΕ, ΗΠΑ και Ρωσίας. Για να πάνε όμως σε πόλεμο, το ξέρουν και οι ίδιο, δεν μπορούν όπως το έκανα παλιά. Χρειάζονται οπωσδήποτε μία δύναμη κρούσης που θα τους ανοίγει τον δρόμο. Κι αυτοί είναι οι ναζί. Γι αυτό τους φυγάδευσαν και περιέσωσαν μετά τον ΒΠΠ, γι αυτό τους ξαναβγάζουν από τα φέρετρά τους. Γιατί τώρα τους χρειάζονται. Οι πόλεμοι γίνονται με τους λαούς στο γύψο, φοβισμένους και με τους κομμουνιστές, το βασικό και κύριο ανάχωμά τους, εκτός νόμου, τσακισμένους, κυνηγημένους, εξοντωμένους. Κι αυτό κάνουν. Μετά, αν τους αφήσουν οι λαοί, θα ακολουθήσουν και οι κανονικοί στρατοί. Πρώτα θα τσακίσουν κάθε αντίσταση μέσα στους λαούς και μετά θα προχωρήσουν. Αυτό κάνουν τώρα. Μην αθωώνεις χωρίς να το καταλαβαίνεις την ΕΕ. Ρίξε μια ματιά στην Αφρική. Πρώτη πήγε η ΕΕ. Η Γαλλία στο Μάλι, στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, η Ιταλία πρώτη και μετ΄ακολούθησαν οι άλλοι στην Λιβύη, η Γερμανία στα Βαλκάνια κ.λ.π. Συμφωνώ απόλυτα ότι οι καιροί είναι πονηροί και αν δεν ξεσηκώσουμε και ενημερώσουμε τον λαό (όσους μπορεί τουλάχιστον ο καθένας μας), τα πράγματα θα εξελιχθούν πολύ άσχημα. Στην Ουκρανία μεγάλο ρόλο έπαιξε ότι δεν υπήρχε ταξικό κίνημα, ικανό να μπεί μπροστά και να καθοδηγήσει. Στην Βενεζουέλα, ακριβώς επειδή έχει κίνημα λαικό και μόνιμα στους δρόμους, δεν τους είναι εύκολο να τα καταφέρουν μέχρι στιγμής, χωρίς να αποκλείω ότι στο μέλλον , αν ο Μαδούρο δεν προχωρήσει σε μέτρα άμεσης κοινωνικοποίησης των βασικών μέσων παραγωγής (εδώ μέχρι και ιδιωτικά κανάλια τηλεόρασης ακόμα επιτρέπει), κάποια στιγμή θα καταφέρουν να τον ανατρέψουν. Ομως θα δυσκολευτούν. Τι ίδιο και στην Κούβα που και εκεί πήγαν να αρχίσουν τις "πλατείες των αγανακτισμένων", αλλά επειδή όντως ο λαός είναι συσπειρωμένος και ενημερωμένος και ψημμένος, αντέχει και αποκρούει αυτές τις προσπάθειες. Σε εμάς κάτι πήγαν να κάνουν με τις "πλατείες" το 2011, αλλά στην πορεία είδαν (και είχαν δίκιο) ότι ακόμα δεν τους χρειάζονται άμεσα τους ναζί. Αφού είχαν ακόμα λύσεις και το είδαν, καταφέρνοντας να συντηρητικοποιήσουν έναν κόσμο (όπως και το έκαναν) προς τα δεξιότερα και ένα άλλον κόσμο να τον στείλουν σπίτι τους να περιμένει την "έλευση του Μεσσία". Ομως έβγαλαν σαν χρήσιμη εφεδρεία και τους χρυσαυγίτες. Το θέμα για τους ουκρανούς είναι να μην πέσουν στην παγίδα να σηκώνουν ξένες σημαίες, Γιατί τότε την πάτησαν για πολλά χρόνια. Καπιταλισμός (η ακραία του και άγρια μορφή) είναι ο ναζισμός, καπιταλισμός βάρβαρος με άλλη μορφή που σε σκοτώνει πιο αργά και με άλλον τρόπο είναι και η δήθεν τυπική "δημοκρατία" της Ρωσίας που και αυτή έχει πλέον ναζιστικό κόμμα με πολλά εγκλήματα εναντίον μεταναστών. Μανώλης
Δημοσίευση σχολίου