Η Λιάνα Κανέλλη επιτιθέμενη με ιδιαίτερη σφοδρότητα στον Σύριζα και στον Αλέξη Τσίπρα

Συνέντευξη της Λιάνας Κανέλη που έδωσε στην δημοσιογράφο Μαριτίνα Ζαφειριάδου δημοσιεύει η εφημερίδα Realnews. Η βουλευτίνα του ΚΚΕ αναφέρεται σε όλη την πολιτική επικαιρότητα, επιτιθέμενη με ιδιαίτερη σφοδρότητα στον Σύριζα και στον Αλέξη Τσίπρα. Αναπαράγουμε το δημοσίευμα της εφημερίδας και τα συμπεράσματα δικά σας.

Πιθανό θεωρεί το σενάριο ενός μεγάλου συνασπισμού την επομένη των εθνικών εκλογών η Λιάνα Κανέλλη, καθώς «τέτοια πράματα και θάματα "μεγάλης συναίνεσης" ήδη δοκιμάζονται παντού». Η βουλευτήςτου ΚΚΕ, μιλώντας στη Realnews, περιγράφει τον ΑλέξηΤσίπρα ως«απολύτως αποδεκτό» από το κεφάλαιο, σημειώνοντας με νόημα πως «με εξαίρεση τον Αδωνι και τον Πλεύρη τζούνιορ, που, για να συλλέξουντα περισσευάμενα ψηφαλάκια τηςυπόδικης Χρυσαυγής διαφημίζουν τον Αλέξη ως... κομμουνιστή), κανένας άλλος δεν ξεγελάστηκε από τη σοσιαλδημοκρατική τεθλασμένη του ΣΥΡΙΖΑ». Επίσης επιτίθεται στον Σταύρο Θεοδωράκη για την ευκολία του να... αλλάζει σύμμαχο κόμμα, ενώ δηλώνει πως αν κάτι την ανησυχεί στο Κυπριακό, αυτό είναι οι... σύμμαχοί μας.

■ Η κυβέρνηση, κ. Κανέλλη, επιμένει πως η χώρα βγαίνει από το μνημόνιο και διώχνει την τρόικα...

- Και να ήταν έτσι, που δεν είναι, νομίζετε ότι σας αφορά; Για σας γίνεται και για τους εργαζόμενους αυτής της χώρας ή για το ένα στα δύο παιδιά, της Ελλάδος παιδιά, που βυθίστηκε στην πραγματική φτώχεια; Για να μην πιάσει η κακιά σκουριά σε τούτα δω τα μάρμαρα, πρέπει να το δουλέψει και να το πει ο λαός κι όχι οι κάθε λογής λόρδοι-κλέφτες του κόπου του. Η τρόικα μπορεί να εξαφανιστεί, αν οι εντολείς της το κρίνουν σκόπιμο. Θα αφήσει τους όρους της την άθλια νομοθεσία της εξουθένωσης των εργατικών μαζών, κοντά πεντακόσιους νόμους και προεδρικά διατάγματα, χρέη και δικαιώματα στα λαϊκά νοικοκυριά που δεν αναπληρώνονται με ψίχουλα. Μέρος του κεφαλαίου θα ευνοηθεί πάλι. Αυτό που πλουτίζει από την κρίση. Κρατήστε μόνον λίγα νούμερα της Cred it Suisse, όχι του ΚΚΕ: Το 2013 ο παγκόσμιος πλούτος έφτασε τα 263 τρισεκατομμύρια δολάρια. Σε ΗΠΑ και Ε.Ε. η αύξησή του άγγιξε το 10%! Συγκεντρώνεται κατά 34,7 και 32,4 αντίστοιχα. Η ίδια η τράπεζα λέει πως αν μοιραζόταν ισομερώς αυτός ο πλούτος κάθε φτωχοδιάβολο ενήλικος αυτής της γης θα έπαιρνε για το 2013 56.000 δολάρια! Και όχι από την κάθε τρόικα το... μακρύτερο.

■ Συμφωνείτε με αυτούς που θεωρούν πως ο ΣΥΡΙΖΑ πραγματοποιεί το τελευταίο διάστημα «στροφή στον ρεαλισμό»... Δηλαδή ο Τσίπρας ως πρωθυπουργός δεν θα σκίσει το μνημόνιο;

- Με εξαίρεση τον Αδωνι και τον Πλεύρη τζούνιορ, που, για να συλλέξουν τα περισσευάμενα ψηφαλάκια της υπόδικης Χρυσαυγής διαφημίζουν τον Αλέξη ως... κομμουνιστή), κανένας άλλος δεν ξεγελάστηκε από τη σοσιαλδημοκρατική τεθλασμένη του ΣΥΡΙΖΑ. Στο εξωτερικό, από το Τέξας ως το Κόμο και τον Πάπα δεν τον φοβούνται, όπως κάποτε, το 1981, τρόμαζαν με τον Αντρέα. Αλλωστε τότε το ΠΑΣΟΚ διατυμπάνιζε και στην αρχή έπειθε πως απειλεί το κεφαλαιοκρατικό κεκτημένο, ανεξαρτήτως τελικού αποτελέσματος. Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι απολύτως αποδεκτός από το τμήμα εκείνο του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου που ξέρει να ελέγχει, με το αζημίωτο για τα νιτερέσα του, το κάθε επερχόμενο γκουβέρνο. Μαθαίνει και ο Αλέξης να σκίζει μνημόνια στο τσίρκο κάθε βράδυ και να τα μπαλώνει σαν δίχτυα το πρωί, αλιεύοντας το his master's voice αδειοδοτημένο "σουξε" του μπόνους των εδρών.

■ Εκτιμάτε ως πιθανό έναν μεγάλο συνασπισμό μετά τις εκλογές;

- Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα στη γειτονιά μας είναι πιο βαριά κι από την πάλαι ποτέ μπαρουταποθήκη των Βαλκανίων. Το χοντρό ενεργειακό, εφιαλτικό για τους λαούς παιχνίδι με γιγάντια συμφέροντα στη ρουλέτα του αίματος κάνει πιο σύνθετες τις μαντεψιές. Αλλά στην Ελλάδα το πολιτικό αστικό κατεστημένο είναι απολύτως προβλέψιμο, ψοφοδεές και πρόθυμο να υλοποιεί την «ευρωπαϊκή» συνταγή της φάκας. Δηλαδή εκείνο το... κάλλιο πρώτος στο χωριό, παρά δεύτερος στην πόλη. Αν πριν από ολίγα μόλις χρόνια, όταν καιγόταν η Ελλάδα και η πολιτική διανόηση έκανε τεστ κοπώσεως στον Καραμανλή και ο Γιωργάκης πέταγε λεφτά πιο πολλά και από τις σημερινές του διαλέξεις σας έλεγε κάποιος ότι θα συγκυβερνούσαν Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ-ΛΑΟΣ, θα τον κράζατε. Κι όμως και έγινε και ο Μπαϊρακτάρης είναι στη θέση του και οι νταβατζήδες στη δίκιά τους. Με μικρές παραλλαγές και ένα δράμα. Μερικοί πήγαν στον Κορυδαλλό. Πεινάμε και αναπτυσσόμαστε με σουβλατζίδικα κι ενεχυροδανειστήρια αγοράς χρυσού τρία ανά τετράγωνο. Και οι ναζί -το δράμα!-να μετράνε κουκιά στα Δίστομα του τόπου. Οχι απλώς είναι πιθανό να δούμε και άλλα τέτοια πράματα και θάματα «μεγάλης συναίνεσης», αλλά ήδη δοκιμάζονται παντού. Μπορεί, για παράδειγμα, να βρίσκεται στο χειρότερο σημείο από ποτέ το κυπριακό ζήτημα, αλλά εμείς εδώ στηρίζουμε το χρυσοπράσινο φύλλο το ριγμένο στο πέλαγο του ποιητή, με κυπριακά σίριαλ στην εδώ τιβί.

■Την κινητικότητα στην κεντροαριστερά πώς την κρίνετε; Ο Βενιζέλος φτιάχνει τη Δημοκρατική Παράταξη, ο Λυκούδης κόμμα, ακόμα και ο Γ. Παπανδρέου αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο επιστροφής του...

- Το λέω χρόνια. Ακριβώς το ίδιο έργο παίζεται. Κεντρο-something, κεντρο-nothing ένα πράμα, όλα παίζονται στο εκλογικό σύστημα. Αμα ξέρεις όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, ότι όσο λιγότερα κόμματα μπουν στη Βουλή, τόσο κοντύτερα πλησιάζει η αυτοδυναμία με μόλις 33%- 34%, τότε ενισχύεις παντοιοτρόπως τις «ελεύθερες» φωνές τα τσιφλίκια, τα ρεύματα, τις παρθενορραφές. Προκειμένου να μη φύγει ψηφαλάκι προς το ΚΚΕ, κόβεις κομματάκια τα «εγώ», τα βαφτίζεις «εμείς» και ύστερα έρχεται κι ο Χατζηπετρής και κάνει κυβέρνηση με τον διάολο «διά το καλόν του, μη αυτοδυνάμως δυνάμενου να κυβερνηθεί, έθνους».

■Τον Σταύρο Θεοδωράκη πώς τον κρίνετε; Αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο συνεργασίας τόσο με τον Αντώνη Σαμαρά όσο και με τον Τσίπρα, ενώ δηλώνει το «νέο» στην πολιτική ζωή... 

- Ηξερε ο Σταύρος όταν διάλεγε όνομα και όταν τον διάλεγαν για μέντορα τόσοι και τόσο διαφορετικοί αστοί που έτρωγαν στο εστιατόριό του «εσπερινά», ήτοι κόλλυβα ως επιδόρπιο και το έβρισκαν και ευφάνταστο και αστικοριζοσπαστικόν. Το τραγούδι τον δικαιώνει. «Πώς τον λεν τον ποταμό, Ιλισσόοοο...», αρχίζει. Και τελειώνει «...όπως καθένας γνωρίζει πως ο Τέλης (Σταύρος εκτός άσματος) πολύ συνηθίζει, κάθε βράδυ κορίτσι (σύμμαχο κόμμα) να αλλάζει, δεν με νοιάζει, δεν με νοιάαααζει».

■ Για το ΚΚΕ, ποιος είναι ο εκλογικός στόχος; Η τρίτη θέση;

- ΚΚΕ δυνατό ίσον δύναμη για τον λαό. Επομένως το δυνάμωμα του κόμματος σε μια εποχή που το λαϊκό κίνημα αποδυναμώνεται, γυμνώνεται και αποθαρρύνεται, γαντζώνεται στα ψίχουλα και παλεύει για προσωρινή επιβίωση, ο καθένας μόνος του και όχι αλληλέγγυα για πραγματική ζωή, είναι ζωτική προτεραιότητα για κάθε εργαζόμενο. Και στη Βουλή μπορεί και πρέπει να εκφραστεί το δυνάμωμα της διεκδίκησης αυτών που παράγουν τα πάντα και δασκαλεύονται από αριστερά και δεξιά να αρκούνται στα ελάχιστα. Και επειδή μου λέτε περί «τρίτης θέσης» σε μια μάχη πολιτική και όχι κούρσα σε ιπποδρόμιο, να σας το ξεκαθαρίσω πως δεν τρέχουμε δίπλα σε ναζιστοφασισταριά. Απέναντι και κόντρα τους καλπάζουμε.

■ Στο Κυπριακό τι σας ανησυχεί περισσότερο;

Οι σύμμαχοί μας! Δηλαδή το ΝΑΤΟ. Η Ευρωπαϊκή Ενωση. Οι Αμερικανοί διαμεσολαβητές. Η δίκαιη και βιώσιμη λύση που μυρίζει πετρέλαιο και ξερνάει αίμα. Η επικείμενη ίδρυση κουρδικού κράτους στα όρια του σημερινού ισλαμικού, στο οποίο θα σπρώξει η Τουρκία είκοσι εκατομμύρια Κούρδους, θα το διαφεντεύουν οι ΗΠΑ και η Τουρκία θα έχει την ευχέρεια να στραφεί προς Δυσμάς, ισοφαρίζοντας τις απώλειες. Στο νέο Ενεργειακό Ανατολικό Ζήτημα, η Τουρκία είναι «παίκτης» και η Ε.Ε., που θα έσωζε και θα ένωνε την Κύπρο, την κρατάει και τη μεταχειρίζεται σαν πιόνι. Οι αγγλικές βάσεις λόγου χάριν στην Κύπρο που δεν είναι ευρωπαϊκό έδαφος, θα έχουν δική τους ΑΟΖ και οικόπεδα; Αλλά τέτοιες απαντήσεις ψάχνει μόνον το ΚΚΕ και επισημαίνει πως η πολεμική κλιμάκωση δεν πρόκειται να φέρει πετρέλαιο στην πόρτα των Ελλήνων και Κυπρίων φτωχών, παρά μόνο δάκρυα, αίμα και ανοιχτές πληγές μπανταρισμένες με γκρίζες γάζες-ζώνες...