Και ξαφνικά π ελληνική πολιτεία ξύπνησε, όταν ο Κώστας Κατσούλης, φίλαθλος του Εθνικού αν έχετε το Θεό σας, δολοφονήθηκε στη Νέα Αλικαρνασσό της Κρήτης. Τότε έγινε ο συνήθης θρήνος, εκτοξεύτηκαν οι συνήθεις κατάρες και ο επί του Αθλητισμού Γιάννης Ανδριανός αποφάσισε και έκλεισε τα γήπεδα για ένα σαββατοκύριακο. Για να έρθει, πριν λίγες μέρες, η δολοφονική επίθεση εναντίον του Χριστόφορου Ζωγράφου, της Επιτροπής Διαιτησίας. Και ο Ανδριανός αποφάσισε να ξανακλείσει τα γήπεδα, να αναβάλει δηλαδή τους αγώνες ποδοσφαίρου, για άλλη μια εβδομάδα.
Λες κι έτσι θα λυθεί το πρόβλημα.
Σ' αυτό τον όμορφο κόσμο του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, όμως, έχει σημασία ακόμα κι ο τρόπος που θρηνεί και καταριέται κανείς. Κι αν δείτε τον τρόπο που αποφάσισαν να θρηνήσουν και να καταραστούν οι κορυφαίοι του ποδοσφαιρικού χορού, θα καταλάβετε και ποιοι έχουν την κύρια ευθύνη για το χάλι που ζούμε μέσα κι έξω από τα γήπεδα. Εν μέσω των θρήνων, ο Μαρινάκης κατήγγειλε τον Μελισσανίδη, ο Μελισσανίδης τον Μαρινάκη, ο Αλαφούζος έστρεψε τα πυρά του κατά του Μαρινάκη, ο Σαββίδης επίσης. Για να αποδειχτεί πως αυτό που αποκαλείται μαφία του ποδοσφαίρου δεν αρκείται μόνο στα στημένα παιγνίδια, στις στημένες διαιτησίες και στις στημένες φασαρίες. Διεξάγεται κι ένας διαρκής εμφύλιος στο εσωτερικό της, για τις «γειτονιές» που θα ελέγχει ο κάθε Νονός.
Και μόνο το λεξιλόγιο που χρησιμοποιούν να δει κανείς, καταλαβαίνει σε τι ελεεινά χέρια έχει πέσει το ποδόσφαιρο. Βρίζουν σαν τους χειρότερους αλήτες τον ιδιοκτήτη της αντίπαλης ομάδας, ανταλλάσσουν με τη μεγαλύτερη ευκολία βαριές κατηγορίες, εκτοξεύουν προσωπικό δηλητήριο ο ένας εναντίον του άλλου.
Μόνο τα πιστόλια των εκτελεστών λείπουν από αυτή τη μαφιόζικη αντιπαράθεση , κι όπως πάμε, δεν είναι απίθανο να εμφανιστούν κι αυτά. Ο Ζωγράφος πάντως δέχτηκε δολοφονική επίθεση με ρόπαλα από δύο άτομα, η οποία θα μπορούσε να του κοστίσει τη ζωή. Και η επίθεση εναντίον του βρωμάει από μακριά ότι δεν ήταν πρωτοβουλία κάποιων βλαμμένων οπαδών, αλλά δουλειά πληρωμένων μπράβων.
Και η πολιτεία κοιτάζει, γκρινιάζει, θρηνεί, και δεν κάνει τίποτε απολύτως για να αλλάξει αυτή η κατάσταση. Κι ας έχουμε ακούσει τόσα χρόνια τώρα για εκστρατείες εξυγίανσης. Ενώ μετράμε ουκ ολίγους νεκρούς και τραυματίες, φασαρίες, συγκρούσεις, σπασμένα μαγαζιά και καμένες περιουσίες, οι διαβόητοι αρμόδιοι παραμένουν στα ίδια και στα ίδια: κηρύγματα και ρητορείες. Κι απ’ την άλλη σε πιάνει ζαλάδα από τους τρόπους που βρίσκουν για να στηρίζουν τη μαφία και να στηρίζονται από αυτή. Χρηματοδοτήσεις, χορηγίες, ανέγερση γηπέδων με χαριστικούς όρους. Μια διαπλοκή χωρίς αρχή και τέλος, υπό τον φόβο του στρατού των προέδρων και των ψήφων που -υποτίθεται ότι- επηρεάζουν και καθοδηγούν τα μεγάλα αφεντικά των συλλόγων.
Διά ταύτα και να το θυμηθείτε, τίποτε δεν πρόκειται να αλλάξει, ούτε μετά τους νέους θρήνους. Όσο το στημένο, το τραμπούκικο, το φασιστικό, το παράνομο, το διαπλεκόμενο επιβραβεύεται, κι έχει τη δύναμη να επιβραβεύει, θα συνεχίζεται ο φαύλος κύκλος. Τουλάχιστον να μην υποκύψει η νέα αρχή της Περιφέρειας Αττικής στον εκβιασμό που υφίσταται από τα κυκλώματα. Ούτε ένα ευρώ σε κανέναν τους, κι ας φωνάζουν όσο θέλουν οι ίδιοι και τα παπαγαλάκια τους. Κι ας απειλούν και τρομοκρατούν οι εγκάθετοι. Ο περισσότερος κόσμος έχει καταλάβει ότι άλλο η φανέλα που αγαπάει κι άλλο τα μπουρδέλα που στήνουν οι νταβατζήδες του ποδοσφαίρου. Για να εκμεταλλευτούν αυτήν ακριβώς την αγάπη των φιλάθλων για την ομάδα τους ...
Δημοσίευση σχολίου