Γράφει ο mitsos175.
Αγάπη μου, διάβασε Ιστορία. Και κυρίως σκέψου. Όταν ένα μεγάλο κράτος, οποιοδήποτε κι αν είναι αυτό, πάει να βοηθήσει ένα μικρό, το κάνει πάντα με το αζημίωτο. Απαράβατος κανόνας στις διεθνείς σχέσεις, τουλάχιστο όσον αφορά τον καπιταλισμό.
Μην ξεχνάς άλλωστε ότι κι η Ευρώπη (η ΕΕ) θα μας βοήθαγε, έτσι δεν έλεγε ο ΓΑΠ; Και τώρα φωνάζουμε εμείς "βοήθεια". Το παραμύθι με το "ξανθό γένος" είναι παλιό. Από την εποχή της Τουρκοκρατίας που η Ρωσία για να προασπίσει τα δικά της συμφέροντα, είχε υιοθετήσει αυτή την αφελή αντίληψη κάποιων Ελλήνων.
Αν θέλεις να σωθείς, θα αγωνιστείς εσύ ο ίδιος. Μην περιμένεις από κανένα. Ποιός άραγε θα πολεμήσει για σένα όταν εσύ κάθεσαι; Κανείς. Κι αφού ξεκαθαρίσαμε αυτά, ας δούμε τι έγινε και τι δεν έγινε, στην συνάντηση με τον Πούτιν.
Κατ' αρχήν είναι θετικό το ότι ο Αλέξης πήγε και συναντήθηκε με το Ρώσο Πρόεδρο. Αυτό φυσικά έχει ευεργετική επίδραση στις διμερείς σχέσεις. Η Ρωσία πράγματι είναι σε δύσκολη οικονομική κατάσταση. Είναι όμως μια χώρα τεράστια και μπορεί να ξεπεράσει οποιαδήποτε κρίση, αρκεί φυσικά να γίνουν οι απαραίτητες σωστές πολιτικές ενέργειες.
Η Ελλάδα τσάντισε τη Γερμανία. Κι οι Αμερικάνοι δεν είδαν με καλό μάτι την επίσκεψη, διότι θα προτιμούσαν η ΕΕ και το ΝΑΤΟ να έχει συμπαγή στάση έναντι της Ρωσίας, όσον αφορά τις οικονομικές πιέσεις. Η Αθήνα έδειξε πως δεν συμφωνούν όλοι με τις κυρώσεις κι αυτό χάλασε λιγάκι τη σούπα.
Παρόλα αυτά δεν είναι αφελείς. Ξέρουν, πως ακόμα κι αν μπορούσε η Μόσχα να δώσει χρήματα, θα τα έδινε με ανταλλάγματα αντίστοιχα με αυτά των Γερμανών ή των Αμερικανών. Να στο πω αλλιώς, δε θα μας φάνε οι αμερικανικοί ή οι γερμανικοί αετοί, θα μας χωνέψει η ρώσικη αρκούδα.
Τα οφέλη λοιπόν είναι καθαρά σε επικοινωνιακό επίπεδο. Αν επέλθει μια συμφωνία στο μέλλον για κάποια θέματα, εξοπλισμοί, εμπόριο κλπ, εξαρτάται από πάρα πολλούς παράγοντες. Κυρίως από τα συμφέροντα των ενδιαφερομένων πλευρών. Προς το παρόν δεν υπάρχει κάτι τέτοιο.
Η εκμετάλλευση μιας χρονικής συγκυρίας, ή τα αντικρουόμενα συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων είναι αναγκαία, απαιτεί όμως πάντα λεπτούς και προσεκτικούς χειρισμούς.
Το βασικό είναι πως η Ελλάδα για δεκαετίες βρίσκεται δεμένη στο άρμα του ΝΑΤΟ. Αυτό η σημερινή κυβέρνηση δεν πρόκειται να το αλλάξει, κυρίως επειδή δεν το θέλει. Χαρακτηριστικό οι συμβάσεις αμερικάνικων ή άλλων νατοϊκών όπλων οι οποίες είναι πανάκριβες. Δεν αναφέρομαι καν στις μίζες των προηγούμενων.
Ακόμα όμως και μια συμφέρουσα σύμβαση, στοιχίζει εκατοντάδες εκατομμύρια, πράγμα που οδηγεί πιο γρήγορα στην αφαίμαξη των μετρητών. Σε συνδυασμό με την εμμονή να πληρώσουμε τα άδικα δάνεια, υπάρχει κίνδυνος να βρεθούμε σε αρκετά δύσκολη θέση. Με κάτι τέτοια χαίρεται ο Σαμαράς. Και τα σιγανά ποτάμια.
Μια επίσης διπλωματική πρωτοβουλία με τις γειτονικές χώρες για μια μείωση των εξοπλισμών θα ήταν μια καλή κίνηση, αν και είναι σίγουρο, πως οι Αμερικάνοι θα πηδούσαν ως το ταβάνι με μια τέτοια εξέλιξη.
Βλέπετε θέλουν την ένταση και τον ανταγωνισμό στους εξοπλισμούς, μια και μας πουλάνε τα όπλα. Όσο για την "εθνική κυριαρχία" μάλλον κινδυνεύει περισσότερο από αυτούς που μας υποδεικνύουν με θράσος ποιούς νόμους θα ψηφίζουμε και που παραλαμβάνουν απροκάλυπτα στα εσωτερικά μας παρά από κάποιο γείτονα. Έτσι δεν είναι Πάνο; Οπότε άσε τα αεροπλάνα για αργότερα, όταν θα μας περισσεύουν χρήματα.
Μην ξεχνάς άλλωστε ότι κι η Ευρώπη (η ΕΕ) θα μας βοήθαγε, έτσι δεν έλεγε ο ΓΑΠ; Και τώρα φωνάζουμε εμείς "βοήθεια". Το παραμύθι με το "ξανθό γένος" είναι παλιό. Από την εποχή της Τουρκοκρατίας που η Ρωσία για να προασπίσει τα δικά της συμφέροντα, είχε υιοθετήσει αυτή την αφελή αντίληψη κάποιων Ελλήνων.
Αν θέλεις να σωθείς, θα αγωνιστείς εσύ ο ίδιος. Μην περιμένεις από κανένα. Ποιός άραγε θα πολεμήσει για σένα όταν εσύ κάθεσαι; Κανείς. Κι αφού ξεκαθαρίσαμε αυτά, ας δούμε τι έγινε και τι δεν έγινε, στην συνάντηση με τον Πούτιν.
Κατ' αρχήν είναι θετικό το ότι ο Αλέξης πήγε και συναντήθηκε με το Ρώσο Πρόεδρο. Αυτό φυσικά έχει ευεργετική επίδραση στις διμερείς σχέσεις. Η Ρωσία πράγματι είναι σε δύσκολη οικονομική κατάσταση. Είναι όμως μια χώρα τεράστια και μπορεί να ξεπεράσει οποιαδήποτε κρίση, αρκεί φυσικά να γίνουν οι απαραίτητες σωστές πολιτικές ενέργειες.
Η Ελλάδα τσάντισε τη Γερμανία. Κι οι Αμερικάνοι δεν είδαν με καλό μάτι την επίσκεψη, διότι θα προτιμούσαν η ΕΕ και το ΝΑΤΟ να έχει συμπαγή στάση έναντι της Ρωσίας, όσον αφορά τις οικονομικές πιέσεις. Η Αθήνα έδειξε πως δεν συμφωνούν όλοι με τις κυρώσεις κι αυτό χάλασε λιγάκι τη σούπα.
Παρόλα αυτά δεν είναι αφελείς. Ξέρουν, πως ακόμα κι αν μπορούσε η Μόσχα να δώσει χρήματα, θα τα έδινε με ανταλλάγματα αντίστοιχα με αυτά των Γερμανών ή των Αμερικανών. Να στο πω αλλιώς, δε θα μας φάνε οι αμερικανικοί ή οι γερμανικοί αετοί, θα μας χωνέψει η ρώσικη αρκούδα.
Τα οφέλη λοιπόν είναι καθαρά σε επικοινωνιακό επίπεδο. Αν επέλθει μια συμφωνία στο μέλλον για κάποια θέματα, εξοπλισμοί, εμπόριο κλπ, εξαρτάται από πάρα πολλούς παράγοντες. Κυρίως από τα συμφέροντα των ενδιαφερομένων πλευρών. Προς το παρόν δεν υπάρχει κάτι τέτοιο.
Η εκμετάλλευση μιας χρονικής συγκυρίας, ή τα αντικρουόμενα συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων είναι αναγκαία, απαιτεί όμως πάντα λεπτούς και προσεκτικούς χειρισμούς.
Το βασικό είναι πως η Ελλάδα για δεκαετίες βρίσκεται δεμένη στο άρμα του ΝΑΤΟ. Αυτό η σημερινή κυβέρνηση δεν πρόκειται να το αλλάξει, κυρίως επειδή δεν το θέλει. Χαρακτηριστικό οι συμβάσεις αμερικάνικων ή άλλων νατοϊκών όπλων οι οποίες είναι πανάκριβες. Δεν αναφέρομαι καν στις μίζες των προηγούμενων.
Ακόμα όμως και μια συμφέρουσα σύμβαση, στοιχίζει εκατοντάδες εκατομμύρια, πράγμα που οδηγεί πιο γρήγορα στην αφαίμαξη των μετρητών. Σε συνδυασμό με την εμμονή να πληρώσουμε τα άδικα δάνεια, υπάρχει κίνδυνος να βρεθούμε σε αρκετά δύσκολη θέση. Με κάτι τέτοια χαίρεται ο Σαμαράς. Και τα σιγανά ποτάμια.
Μια επίσης διπλωματική πρωτοβουλία με τις γειτονικές χώρες για μια μείωση των εξοπλισμών θα ήταν μια καλή κίνηση, αν και είναι σίγουρο, πως οι Αμερικάνοι θα πηδούσαν ως το ταβάνι με μια τέτοια εξέλιξη.
Βλέπετε θέλουν την ένταση και τον ανταγωνισμό στους εξοπλισμούς, μια και μας πουλάνε τα όπλα. Όσο για την "εθνική κυριαρχία" μάλλον κινδυνεύει περισσότερο από αυτούς που μας υποδεικνύουν με θράσος ποιούς νόμους θα ψηφίζουμε και που παραλαμβάνουν απροκάλυπτα στα εσωτερικά μας παρά από κάποιο γείτονα. Έτσι δεν είναι Πάνο; Οπότε άσε τα αεροπλάνα για αργότερα, όταν θα μας περισσεύουν χρήματα.
Δημοσίευση σχολίου