Η πολιτική των κανονιοφόρων.

Γράφει ο mitsos175

Ένας σημαντικός λόγος που βγήκε το ΟΧΙ ήταν κι η τακτική του ΝΑΙ. Ειδικότερα η συμπεριφορά των Ευρωπαίων. Μου θύμιζε έντονα συμπεριφορά αποικιοκράτη του 19ου αιώνα. Όταν οι στόλοι Αγγλίας και Γαλλίας επέδιδαν τελεσίγραφα κι απέκλειαν τον Πειραιά για να περάσουν τις διαταγές τους.

Δυστυχώς γι αυτούς η εποχή εκείνη πέρασε. Το 2015 δεν είναι 1854. Ο κόσμος έστειλε στο διάολο Ευρώ και ΕΕ. Δεν θα μας πουν Ιμπεριαλιστές, τι θα επιλέξουμε εμείς για εμάς. Αν δεν τους αρέσει, να πιουν ξύδι.

Αυτοί που ψήφησαν ΝΑΙ στο Ευρώ με κάθε κόστος, δίλημμα που έβαλε η ίδια η αντιπολίτευση είναι λιγότερο από το 1/4 του συνόλου. Που θα πει πως ο κόσμος δεν θέλει μνημόνια, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει έξοδο. Θυμίζω πως η ΝΔ και οι Ευρωπαίοι πριν από τη ψηφοφορία έθεσαν το δίλημμα παραμονής στην Ευρωζώνη κι όχι αυτό καθ' αυτό το ερώτημα. Αλλιώς θα πανηγυρίζαμε την έξοδο από την παγίδα της ΕΕ.

Αυταπάτες δεν έχω. Ο ΣΥΡΙΖΑ διάβασε λάθος το αποτέλεσμα. Το περίμενα, αλλά ελπίζω στην αλαζονεία των τοκογλύφων. Το χειρότερο θα ήταν η προσποιητή υποχώρηση, ένα δήθεν ελαφρύτερο μνημόνιο το οποίο όμως θα οδηγήσει μαθηματικά σε νέα μέτρα. Ο κόσμος απέρριψε τη συμφωνία δηλαδή το μνημόνιο. Κάθε μνημόνιο είναι το ίδιο καταστροφικό, το ίδιο ανθρωποφάγο, μια συνέχεια των παλαιότερων. Δεν υπάρχει καλό μνημόνιο γιατί ακολουθούν ΟΛΑ την ίδια πολιτική. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ προδώσει τον κόσμο του ΟΧΙ θα βρεθεί προ εκπλήξεων. Δεν θέλουμε συμφωνίες. Η ερώτηση ήταν πολύ συγκεκριμένη, ας το λάβουν υπόψη. Αν αυτό σημαίνει πως μας συμφέρει να πάμε στη δραχμή, ας πάμε τώρα.

Ο κόσμος που ψήφισε ΟΧΙ, είπε ΟΧΙ και σε άλλα πράγματα. Είπε όχι στα κόμματα του Μνημονίου που είχαν συνολικά 46% στις τελευταίες εκλογές. Είπε πως δεν είναι δεδομένος, πως δεν είναι κτήμα κανενός. Η αποχή από την άλλη έχει ανοδικές τάσεις. Αυτό όμως σημαίνει απαξίωση ΟΛΩΝ κι όχι υιοθέτηση μιας πρότασης. Εκτός από τους Αναρχικούς που πράγματι αγωνίζονται συνέχεια κατά του καθεστώτος, και είναι συνεπείς στα λόγια και τα έργα τους, η Αποχή στην παρούσα φάση σημαίνει δυστυχώς παραίτηση, απελπισία, αηδία, απογοήτευση από όλους.

Κι εδώ είναι το στοίχημα για τους Κομμουνιστές. Μπορούν να προσελκύσουν τους απογοητευμένους της αποχής και τους οργισμένους του ΟΧΙ; Γιατί πολλοί από αυτούς που είπαν ΟΧΙ είναι σίγουρα κοντά στις θέσεις του Μαρξ. Δεν είναι βέβαια όλοι (μην ξεχνάμε πως ένα τμήμα της δεξιάς κι άλλο ένα της ακροδεξιάς ψήφισε ΟΧΙ) αλλά σίγουρα οι περισσότεροι θέλουν εντελώς άλλη πολιτική. Άσχετα πως θα χρησιμοποιήσει η κυβέρνηση το αποτέλεσμα. Η ψήφος ήταν ταξική περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Η απάντηση είναι πως το ΚΚΕ μπορεί και πρέπει να πρωταγωνιστήσει. Με τη σωστή τακτική. Νέοι αγώνες λοιπόν είναι μπροστά μας, με καλύτερες προϋποθέσεις. Ας επικεντρωθούμε σ' αυτούς.

Το ΟΧΙ (κι εν μέρη η αποχή το άκυρο κλπ) είναι στην ουσία πόλεμος. Ταξικός πόλεμος. Αυτό σημαίνει πως ο κόσμος είναι έτοιμος να προχωρήσει ακόμη περισσότερο. Απαιτεί τα βάρη να κατανεμηθούν στους έχοντες, σ' αυτούς που λύσσαξαν με το ΝΑΙ. Αφού πχ θέλουν φόρους τα κανάλια, ας μην τους χαλάσουμε το χατίρι. Μόνο που οι φόροι να είναι στους βόθρους της TV κι όχι στους μη έχοντες. Για ουσιαστική αλλαγή χρειάζεται Επανάσταση και χθες κάναμε ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση.

Ακόμη ο φτωχός απαιτεί τιμωρία των υπευθύνων. Θα αφήσουμε να τη γλυτώσουν μετά από όσα μας έκαναν; Είναι ώρα για να καθαρίσουμε τα λήμματα της πολιτικής, να βάλουμε μέσα όσους έκλεψαν. Να στείλουμε στον αγύριστο όσους είπαν ψέματα. Αλέξη σου δώσαμε δύναμη. Χρησιμοποίησέ τη σωστά. Και πρόσεξε μη μας απογοητεύσεις. .