Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι οι εγχώριοι συνεργάτες των ευρωκρατών χαρακτηρίζουν το επικείμενο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου ως πραξικόπημα!
Αν βέβαια μια γνήσια δημοκρατική στιγμή αποκαλείται πραξικόπημα, εύλογα, γεννιέται το ερώτημα: ένα στρατιωτικό πραξικόπημα συνιστά δημοκρατική πράξη; Φαίνεται πως για τους «Ευρωπαϊστές» ισχύει αυτή η εξίσωση.
Έκπληξη προκαλεί το γεγονός ότι η διατύπωση τέτοιων πολιτικών θέσεων που εμπνέονται από ολοκληρωτικές πολιτικές θεωρίες, δεν προκαλεί τη δέουσα αντίδραση από τα δημοκρατικά πολιτικά κόμματα, τους κοινωνικούς φορείς και τους πολίτες.
Η άμβλυνση της δημοκρατικής ευαισθησίας είναι ένα από τα αποτελέσματα της βιοπολιτικής των μνημονίων: για πέντε χρόνια, η νεοφιλελεύθερη ρητορική επεδίωξε τον έλεγχο του κοινωνικού νου και πράγματι, πέτυχε την εγγραφή νέων αντιδημοκρατικών αξιών στην κοινωνική φαντασία, επιφέροντας την ανατροπή της ηγεμονίας των δημοκρατικών αξιών.
Η αποτελεσματικότητα των μνημονίων στην ιδεολογική σφαίρα δεν θα ήταν δυνατή, με τη σειρά της, αν δεν είχε προηγηθεί η μετάλλαξη του μέσου έλληνα πολίτη από την εφαρμογή των αντιδημοκρατικών πολιτικών της ΕΕ και της ΟΝΕ, αλλά και από τη ρητορική ιδεολογημάτων όπως του «εκσυγχρονισμού» και του «ευρωπαϊσμού».
Η αντίληψη των ευρωκρατών για το τι συνιστά Δημοκρατία διακρίνεται στις τοποθετήσεις τους έναντι του επικείμενου δημοψηφίσματος: «ο ελληνικός λαός πρέπει να ψηφίσει ναι», «η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να υποστηρίξει το ναι, ώστε να συνεχιστεί η διαπραγμάτευση» ή «να προχωρήσει στην ακύρωση του δημοψηφίσματος», «οι όροι που θα προβλέπει το ενδεχόμενο νέο πρόγραμμα μπορεί να είναι σκληρότεροι (μετά το δημοψήφισμα)».
Ανάλογες θέσεις άλλωστε εκφράστηκαν κατά τις εθνικές εκλογές, κατά τις οποίες, αξιωματούχοι της ΕΕ δήλωναν απερίφραστα ότι το αποτέλεσμα των εκλογών δεν έχει καμία σημασία για την ΕΕ.
Είναι φανερό ότι για τους ευρωκράτες, δημοκρατία σημαίνει συμμόρφωση με τις αποφάσεις τους. Το όχι, δε συνιστά θέση που συνάδει με την εννοούμενη δημοκρατία. Αντίθετα, συνιστά παρέκκλιση και πρέπει να τιμωρείται με σκληρότητα.
Σε γενικές γραμμές, οι δημοκρατικές διαδικασίες δεν έχουν κανένα νόημα για την ΕΕ, αφού γίνονται ανεκτές μόνο στο τυπικό επίπεδο και εφόσον προδικάζουν συναίνεση με τις εν κρυπτώ ειλημμένες αποφάσεις των ευρωκρατών.
Οι γνήσιες δημοκρατικές διαδικασίες, για την κουλτούρα των ευρωκρατών, συνιστούν πραξικόπημα!
Η αντιδημοκρατικότητα των ευρωκρατών γίνεται κατανοητή αν λάβει κανείς υπόψη το γεγονός ότι η ιδεολογία που κινεί το μόρφωμα της ΕΕ είναι στον πυρήνα της ολοκληρωτική.
Ο ελιτισμός, η πολιτισμική αλαζονεία και η οικονομική ισχύς, αποτελούν την κινητήρια δύναμη της υπερεθνικής ευρωπαϊκής ελίτ, που επινόησε το θεσμικό μόρφωμα της ΕΕ με κύριο στόχο την κατάργηση της μαζικής δημοκρατίας και την επαναφορά στο ancien regime.
Είναι εντούτοις αξιοθαύμαστο το γεγονός ότι ένα τόσο επικίνδυνο μόρφωμα-που στο μέλλον θα κατατάσσεται στα ολοκληρωτικά καθεστώτα- μέσω των περίτεχνων γλωσσικών μηχανισμών προπαγάνδας που έχει αναπτύξει, έχει καταφέρει να ελέγχει το φαντασιακό ακόμα και κοινωνικών ομάδων που ιδεολογικά βρίσκονται στον αντίποδά του.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της ευρωπαϊκής αριστεράς που υποστηρίζοντας την Ευρωπαϊκή ενοποίηση, οδηγείται στην αυτοκατάργησή της, ενώ την ίδια στιγμή, η ακροδεξιά αναδεικνύεται στη μόνη δύναμη που αντιτάσσεται ευθέως στην νεοαποικιακή αντιδημοκρατική ΕΕ των πολυεθνικών.
Δημοσίευση σχολίου