Του Γ. Γ.
«Στην αστική κοινωνία ο ρόλος της Αριστεράς είναι ο ρόλος του κόμματος της αντιπολίτευσης. Σε κόμμα εξουσίας επιτρέπεται να υψωθεί μόνο πάνω από τα ερείπια του αστικού κράτους»
Ρόζα Λούξεμπουργκ
Θλιβερή φιγούρα του παλιού καλού του εαυτού, και περιοριζόμενος σε «κορώνες» ρεφορμιστικής δημαγωγίας εμφανίστηκε ο Αλέξης Τσίπρας στην συνέντευξη που έδωσε στην ΕΡΤ.
Ενας εντελώς απολίτικος λόγος από το στόμα του απελθόντος πρωθυπουργού, γεμάτος κενολογία και με ψευτοδιλήμματα. «Τι θέλουμε μια προοδευτική ή συντηρητική κυβέρνηση», μας είπε για να προσθέσει ότι στις εκλογές θα δοθεί μια μάχη ανάμεσα στο παλιό και στο νέο και άλλες τέτοιες πομπώδεις εκφράσεις.
Είναι φανερό ότι ο Τσίπρας έχει μπει στο «πετσί» του ρόλου που του έχει αναθέσει η ντόπια αστική τάξη και οι ξένοι προστάτες της. Επιδιώκει να είναι μια μαριονέτα πρωθυπουργός σε ένα κοινοβούλιο που απλώς θα επικυρώνει τις αποφάσεις που θα λαμβάνουν οι δανειστές τοκογλύφοι του ελληνικού κράτους.
(Διαβάστε την ανάρτησή μας στην οποία αποκαλύπτεται ότι όποια κυβέρνηση και να προκύψει μετά τις εκλογές, στην χώρα μας θα εγκατασταθούν 20 ξένοι «δερβέναγες» και θα καθορίζουν τα πάντα. Με επικεφαλής τον Ολλανδό Μάαρτεν Φερβέι αυτή η ομάδα θα συγγράφει ουσιαστικά τα νομοσχέδια για σχεδόν όλους τους τομείς δράσης, από την φορολογία εισοδήματος και την αγορά εργασίας έως την ιατροφαρμακευτική πολιτική για το σύστημα κοινωνικής πρόνοιας).
Τώρα για τις νεφελώδεις υποσχέσεις για πόλεμο στην διαφθορά και κοινωνική δικαιοσύνη, που μας έδωσε ο Τσίπρας, να πούμε ότι έχουν την ίδια αξιοπιστία με τις προηγούμενες προεκλογικές δεσμεύσεις του με τις οποίες υφάρπαξε την ψήφο του ελληνικού λαού.
Δεν έχουμε όλοι/ες μνήμη χρυσόψαρου Αλλωστε ελάχιστοι μήνες έχουν περάσει από τότε που ακούγαμε τον Α. Τσίπρα να μας λέει ότι με τον ίδιο στην πρωθυπουργία και κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ θα είχαμε άμεση κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, αύξηση του κατώτατου μισθού, επαναφορά της 13ης σύνταξης, ,,,, και τους λοιπούς μαυρογυαλουρισμούς.
Ρόζα Λούξεμπουργκ
Θλιβερή φιγούρα του παλιού καλού του εαυτού, και περιοριζόμενος σε «κορώνες» ρεφορμιστικής δημαγωγίας εμφανίστηκε ο Αλέξης Τσίπρας στην συνέντευξη που έδωσε στην ΕΡΤ.
Ενας εντελώς απολίτικος λόγος από το στόμα του απελθόντος πρωθυπουργού, γεμάτος κενολογία και με ψευτοδιλήμματα. «Τι θέλουμε μια προοδευτική ή συντηρητική κυβέρνηση», μας είπε για να προσθέσει ότι στις εκλογές θα δοθεί μια μάχη ανάμεσα στο παλιό και στο νέο και άλλες τέτοιες πομπώδεις εκφράσεις.
Είναι φανερό ότι ο Τσίπρας έχει μπει στο «πετσί» του ρόλου που του έχει αναθέσει η ντόπια αστική τάξη και οι ξένοι προστάτες της. Επιδιώκει να είναι μια μαριονέτα πρωθυπουργός σε ένα κοινοβούλιο που απλώς θα επικυρώνει τις αποφάσεις που θα λαμβάνουν οι δανειστές τοκογλύφοι του ελληνικού κράτους.
(Διαβάστε την ανάρτησή μας στην οποία αποκαλύπτεται ότι όποια κυβέρνηση και να προκύψει μετά τις εκλογές, στην χώρα μας θα εγκατασταθούν 20 ξένοι «δερβέναγες» και θα καθορίζουν τα πάντα. Με επικεφαλής τον Ολλανδό Μάαρτεν Φερβέι αυτή η ομάδα θα συγγράφει ουσιαστικά τα νομοσχέδια για σχεδόν όλους τους τομείς δράσης, από την φορολογία εισοδήματος και την αγορά εργασίας έως την ιατροφαρμακευτική πολιτική για το σύστημα κοινωνικής πρόνοιας).
Τώρα για τις νεφελώδεις υποσχέσεις για πόλεμο στην διαφθορά και κοινωνική δικαιοσύνη, που μας έδωσε ο Τσίπρας, να πούμε ότι έχουν την ίδια αξιοπιστία με τις προηγούμενες προεκλογικές δεσμεύσεις του με τις οποίες υφάρπαξε την ψήφο του ελληνικού λαού.
Δεν έχουμε όλοι/ες μνήμη χρυσόψαρου Αλλωστε ελάχιστοι μήνες έχουν περάσει από τότε που ακούγαμε τον Α. Τσίπρα να μας λέει ότι με τον ίδιο στην πρωθυπουργία και κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ θα είχαμε άμεση κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, αύξηση του κατώτατου μισθού, επαναφορά της 13ης σύνταξης, ,,,, και τους λοιπούς μαυρογυαλουρισμούς.
Αρνούνται το δικαίωμα αντίστασης στη βία, με βία, τη στιγμή μάλιστα που στο βαθμό που αντιδραστικοποιείται το κεφαλαιοκρατικό σύστημα και κατ’ επέκταση περιορίζεται η συναίνεση προς αυτό, είναι βέβαιο ότι θα προσφεύγει όλο και περισσότερο στη βία και θα αποκαλύπτει τον χαρακτήρα του ως επί της ουσίας δικτατορίας της αστικής τάξης.
Μ.Μπρεχτ
Δημοσίευση σχολίου